O Mητσοτάκης γράφει για την διαδοχή και τα δακτυλίδια στη Νέα Δημοκρατία.
Τα άγνωστα παρασκήνια των όσων συνέβησαν στη ΝΔ την περίοδο 1980-1993 εξιστορεί ο Επίτιμος πρόεδρος του κόμματος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Με άρθρο του στο Βήμα της Κυριακής, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στους διαλόγους που είχε με τον ιδρυτή του κόμματος Κωνσταντίνο Καραμανλή, διάλογοι που αφορούσαν και στο δικό του μέλλον στην ηγεσία της παράταξης. Για την περίοδο μετά την μεταπήδηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Προεδρία (1980), ο κ. Μητσοτάκης γράφει ότι είχε σκεφτεί να διεκδικήσει την ηγεσία ως αουτσάιντερ.
Μετέφερε μάλιστα τη σκέψη του στον κ. Καραμανλή, ο οποίος τον ρώτησε για το πόσες ψήφους μπορούσε να λάβει.
«Καμιά δεκαριά το πολύ» απάντησε ο κ. Μητσοτάκης, για να εισπράξει την κοφτή απάντηση του Προέδρου:
«Όταν αρχίζει κανείς με 10 ψήφους, αρχηγός δεν γίνεται».
Σε εκείνη την εκλογή, όπως αναφέρει στο άρθρο του, στήριξε τον Γεώργιο Ράλλη, παρά το γεγονός ότι αισθανόταν εγγύτερα πολιτικά με τον Ευάγγελο Αβέρωφ.
«Δυστυχώς όμως ο Ευ. Αβέρωφ επηρεάστηκε από εισηγήσεις φίλων του, οι οποίοι τού είπαν ότι, λόγω των γεγονότων του 1965, η υποστήριξή μου θα τον ζημίωνε και μου έδωσε καθαρά να καταλάβω ότι δεν με ήθελε δίπλα του.»
Το 1981 μετά την ήττα της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ, ο κ. Μητσοτάκης γράφει ότι θα στήριζε και πάλι τον Γεώργιο Ράλλη.
Ωστόσο, όταν αντιλήφθηκε ότι θα έχανε την επανεκλογή, δήλωσε στον Ευάγγελο Αβέρωφ (επίσης υποψήφιο) ότι θα τον στήριζε, αρκεί να τον όριζε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο.
«Έτσι υποστήριξα στην εκλογή που ακολούθησε τον Ευ.Αβέρωφ και συνεργάστηκα μαζί του αρμονικά» σημειώνει ο κ. Μητσοτάκης.
Το 1984, όταν ο κ. Αβέρωφ αποσύρθηκε για λόγους υγείας, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε «παρών» για την ηγεσία.
Επισκέφθηκε και πάλι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ.Καραμανλή, στον οποίο είπε: «Την προηγούμενη φορά μού είπες να μην εκθέσω υποψηφιότητα και το ακολούθησα.
Τώρα κρίνω ότι έχω πολλές πιθανότητες να εκλεγώ αρχηγός και θέλω να ξέρω αν έχεις αντίρρηση να είμαι υποψήφιος.
Το κόμμα αυτό εσύ το ίδρυσες και οφείλω να σε ρωτήσω.
Εάν μου πεις όχι, θα το εκτιμήσω.»
Κατά τον κ. Μητσοτάκη, ο κ. Καραμανλής τού είπε ότι δεν είχε αντίρρηση, πιθανότατα με τη βεβαιότητα ότι δεν είχε ελπίδα επιτυχίας.
Τελικά ο κ. Μητσοτάκης επικράτησε του Κ. Στεφανόπουλου και το 1990 εξελέγη πρωθυπουργός.
Μετά τις εκλογές του 1993 και την ήττα της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ, ο κ. Μητσοτάκης έθεσε θέμα ηγεσίας, παρά τις αντίθετες φωνές. «Ήθελα όμως να αφήσω ένα παράδειγμα ότι οι πολιτικοί τηρούν αυτά που λέγουν» εξηγεί.
Σχετικά με τις εσωκομματικές εκλογές μεταξύ Μ.Έβερτ-Ι.Βαρβιτσιώτη, ο κ. Μητσοτάκης απορρίπτει τα όσα φέρεται να είχε δηλώσει ο Ι.Βαρβιτσιώτης ότι ο πρώην πρωθυπουργός εμμέσως ευνοούσε τον Μιλτιάδη Έβερτ.
«Τις τελευταίες μέρες επειδή έβλεπα το ρεύμα υπέρ του Μ.Έβερτ να ογκούται και έκρινα ότι προς το συμφέρον του κόμματος έπρεπε να υπάρξει κάποια μεταξύ των δύο υποψηφίων ισορροπία, επιχείρησα διακριτικά να βοηθήσω τον Ι.Βαρβιτσιώτη.
Δεν πέτυχα σχεδόν τίποτα.
Το ρεύμα του 'μπουλντόζα' ήταν ασυγκράτητο και διαρκώς ενισχύετο, ενώ ο αντίπαλος δεν ήταν καθόλου συμπαθής» καταλήγει.
πηγή: http://www.in.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου