Ειδικότερα δε, να το διοργανώνεις σε μία επαρχιακή πόλη της βόρειας Ελλάδας, η οποία ήταν γνωστή μέχρι τότε κυρίως για τις χαμηλές θερμοκρασίες.
Σε αυτό το ερώτημα μπορεί να απαντήσει μόνο ο Θωμάς Μαργαρίτης, δήμαρχος Δράμας από το 2002 μέχρι το 2010, ο οποίος οραματίστηκε την Ονειρούπολη και την υλοποίησε περνώντας από 40 κύματα.
«Η Ονειρούπολη κλείνει φέτος 21 συνεχόμενα χρόνια λειτουργίας. Είναι ομολογημένα απ’ όλους το μεγαλύτερο τουριστικό προϊόν της Δράμας. Έκανε την πόλη μας γνωστή σε όλη την Ελλάδα με επισκέπτες Έλληνες αλλά και ξένους από τις γειτονικές χώρες. Έκανε και πολλούς δήμους σε όλη την Ελλάδα να προσπαθήσουν να την αντιγράψουν»...
αναφέρει ο ίδιος στην Karfitsa.Η αρχή
«Από την πρώτη στιγμή που ορκίστηκα δήμαρχος της Δράμας, σκέφτηκα ότι πρέπει να γίνει κάτι μεγάλο και εντυπωσιακό που θα έβγαζε την πόλη μας από την αφάνεια. Θα γινόταν πόλος έλξης και θα αναδείκνυε και τις φυσικές ομορφιές του νομού μας. Με μια ομάδα συνεργατών σκεφτήκαμε τι μπορούμε να κάνουμε άμεσα. Τι ταίριαζε δηλαδή στην πόλη.
Αν ρωτήσουμε κάποιον άνθρωπο από την Καλαμάτα πού είναι η Δράμα, ξέρει ότι είναι μια πόλη του βορρά. Ενδεχομένως να μη ξέρει τίποτα άλλο. Ξέρει όμως ότι υπάρχουν δύσκολες καιρικές συνθήκες γιατί όλοι παρακολουθούν τα δελτία καιρού. Λένε εκεί χαρακτηριστικά “στο ορεινό Νευροκόπι της Δράμας…”.
Άρα οι περισσότεροι μας γνωρίζουν όπως λέω αστειευόμενος από τον κακό μας τον καιρό! Έτσι γεννήθηκε η ιδέα, αφού είμαστε ένας χειμερινός νομός, βλέποντας στο διαδίκτυο το Ροβανιέμι της Φινλανδίας.
Με τους συνεργάτες μου είπαμε να στήσουμε στη Δράμα ένα χριστουγεννιάτικο χωριό και στόχος μας ήταν να γίνει η Δράμα το Ροβανιέμι της Ελλάδας. Έτσι ακριβώς και έγινε. Στήσαμε το χωριό στην κεντρική πλατεία της Δράμας».
Πόλεμος από ομογάλακτους και μη
«Καλές είναι οι σκέψεις και οι ιδέες. Η υλοποίηση είναι το πιο σημαντικό στη διοίκηση και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Χρειάστηκε μεγάλος αγώνας για να υλοποιηθεί. Έπρεπε να βρεθούν τα κατάλληλα άτομα που θα πιστέψουν στο στόχο. Τέτοια μεγάλη εκδήλωση, όπως την οραματιστήκαμε, δε θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο με τους ανθρώπους του δήμου. Χρειαζόταν μια πανστρατιά εθελοντών και πίστη από τους Δραμινούς για να υλοποιηθεί κάτι σπουδαίο και μεγάλο. Χρειαζόταν συναινέσεις των αντιπολιτεύσεων. Δεν συναντήσαμε καμία συναίνεση, εκτός από την αγάπη του κόσμου.
Όταν ανακοίνωσα στη δημοτική ομάδα μου ότι η εκδήλωση που θα κάνουμε είναι για τα παιδιά και ονομάζεται Ονειρούπολη, όλοι με κοιτούσαν περίεργα. Δεν εξέφρασαν άποψη ευθέως.
Όταν έφυγαν όλοι, μπήκε η γραμματέας μου στο γραφείο και με ρώτησε: Κύριε δήμαρχε τι τους είπατε; Όλοι σας έβριζαν έξω. Πολλοί εκ των αιρετών σκέφτονται ότι τα παιδιά δεν ψηφίζουν, άρα γιατί να κάνουμε εκδήλωση γι’ αυτά; Κάνουν τεράστιο λάθος. Τα πάντα τα κάνουμε για τα παιδιά μας. Αυτό με πείσμωσε και δεν χρησιμοποίησα κανέναν δημοτικό μου σύμβουλο στην εκδήλωση. Βρήκα παιδιά απ’ έξω που ασπάστηκαν την ιδέα και πολέμησαν μετά μανίας».
«Θα γίνετε χρήσιμοι στην πόλη»
«Ήταν συγκινητικό ότι απευθυνθήκαμε σε όλη την τοπική κοινωνία, στα σχολεία, στα ΚΑΠΗ. Ρίξαμε την ιδέα και ο κόσμος την αγκάλιασε.
Στρατιές εθελοντών, το λέω και συγκινούμαι, άτομα μεγάλης ηλικίας που δεν είχαν μέσα τους το ίχνος του εθελοντισμού.
Τους έλεγα “θα γίνετε χρήσιμοι στην πόλη”. Θα φορέσετε μια ταμπέλα που θα γράφει “δημότης – εθελοντής”».
«Πρέπει να κυνηγάς τους εφιάλτες σου»
«Θυμάμαι την εικόνα της πλατείας παλιά όπου είχαμε ένα έλατο, μια φάτνη και εκεί κουρνιάζαν τα αδέσποτα. Όλο αυτό το αλλάξαμε με πολύ αγώνα.
Πρέπει να κυνηγάς τους εφιάλτες σου. Έτσι είχαμε μηνύσεις και αγωγές. Μάζευα τους κραδασμούς. Ήταν ένα πείραμα η Ονειρούπολη για τη Δράμα και τους Δραμινούς ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, αρκεί να πιαστούμε χέρι χέρι.
Έφαγα τις μηνύσεις της αρκούδας! Κάποιοι δεν το καλοείδαν αυτό. Υπήρχαν και συμφέροντα.
Στην εισαγγελία έφυγε έγγραφο που έλεγε το εξής καταπληκτικό: Ο κήπος της Δράμας προσομοιάζει με δάσος και δασική έκταση όπου οι μόνες επιτρεπτές ενέργειες είναι οι διανοίξεις οδών δια την αποτροπή επικείμενου κινδύνου. Μου ασκήθηκε δίωξη σε βαθμό κακουργήματος. Τίποτα δεν τελεσφόρησε γιατί το ψέμα έχει κοντά πόδια, αλλά προσπαθείς να δημιουργήσεις και δέχεσαι πόλεμο».
Τα πρώτα σπιτάκια
«Δίνουμε το όνομα Ονειρούπολη. Έπρεπε να στήσουμε κάποια σπιτάκια στην πλατεία γιατί είχε το φωτισμό. Δεν είχαμε πάει ακόμα στο δημοτικό κήπο της Δράμας, εκεί όπου αναπτύσσεται τώρα. Είχαμε μια δημοτική επιχείρηση που κατασκεύασε δέκα σπιτάκια. Είπαμε να τα δώσουμε για να τα λειτουργήσουν εθελοντές και σύλλογοι. Κανείς δεν τα έπαιρνε. Δεν υπήρχε δημοπράτηση όπως γίνεται τώρα. Τους τα δίναμε δωρεάν και δεν τα έπαιρνε κανένας.
Πήγαινα στα σχολεία και έλεγα: Είμαι ο δήμαρχός σας, δε μπορώ να κάνω τίποτα χωρίς τη δική σας βοήθεια. Χρειαζόμαστε εθελοντές. Την τέταρτη χρονιά πήγαμε στον κήπο».
Ο δρόμος για τα μεγάλα αθηναϊκά media
«Ο κόσμος την αγκάλιασε αλλά έπρεπε να δοθεί και μια πανελλαδική διάσταση. Μια επαρχιακή πόλη στο βορρά, χωρίς πανεπιστημιακές σχολές και δρόμους, χωρίς, χωρίς, χωρίς, έπρεπε να χτυπήσει τις πόρτες των μεγάλων καναλιών και να πει ότι εδώ γίνεται κάτι σπουδαίο, κάτι μοναδικό σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ανταποκρίθηκαν.
Οι μεγάλες εταιρείες παιχνιδιών, το Χαμόγελο του Παιδιού, ο Αρκτούρος, είχαν όλοι το δικό τους σπιτάκι εδώ.
Μεγάλη ήταν η συμβολή των ΕΛΤΑ που κυκλοφόρησαν γραμματόσημα με την Ονειρούπολη σε όλη την Ελλάδα.
Οι γνωστοί καλλιτέχνες όλης της χώρας επιζητούσαν να έρθουν στη Δράμα τα Χριστούγεννα, όπως και οι πολιτιστικοί σύλλογοι.
Οι Δραμινοί της διασποράς χαιρόταν να βλέπουν την πόλη τους στην τηλεόραση. Είχαμε πολλούς επισκέπτες».
Χριστουγεννιάτικα χωριά στην υπόλοιπη Ελλάδα
«Υπήρξαν κι άλλες πόλεις που προσπάθησαν να μας μιμηθούν. Η πρώτη πόλη που προσπάθησε να μας μιμηθεί, πολλά χρόνια μετά, ήταν τα Τρίκαλα. Τα Τρίκαλα στήθηκαν από τους συνεργάτες που εγώ επέλεξα. Ήταν Δραμινοί. Έφυγα εγώ και έδιωξαν και τους συνεργάτες μου!»
Ονειρούπολη Δράμας 21 χρόνια μετά – Η αποτίμηση
«Σήμερα χαίρομαι γιατί όλοι οι πολέμιοι αναγνωρίζουν πια ότι η Ονειρούπολη είναι ο μεγαλύτερος θεσμός κύρους και προβολής της Δράμας. Είναι η μόνη εκδήλωση που φέρνει ξένο χρήμα στη Δράμα. Είναι πολύ δύσκολο να ακούς και καλά λόγια όταν κατεβαίνεις από το άλογο της εξουσίας. Δείξαμε ότι μπορούμε να βάλουμε και γκολ. Μπορούμε να βάλουμε και τα “γυαλιά”, με πρωτοπόρες δράσεις και να μας αντιγράψουν. Αισθάνομαι δικαίωση».
By gmylonas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου