Η Θεοδώρα Τζάκρη δεν είναι ένα τυχαίο πολιτικό πρόσωπο, οπότε... οι δηλώσεις δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν ούτε με περιφρόνηση, ούτε με χλεύη. Είναι νομικός και έχει διατελέσει υφυπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης επί κυβερνήσεως Γιώργου Παπανδρέου, καθώς και υφυπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού επί κυβερνήσεως Τσίπρα – Καμμένου.
Επομένως, γνωρίζει τη βαρύτητα των δηλώσεων της και τις επιπτώσεις που απορρέουν από αυτές. Επίσης, γνωρίζει πως οι δηλώσεις της, ως πρώην υφυπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης και ως νυν ηγετικού στελέχους του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικεί την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, διαβάζονται και μελετώνται τόσο από την κοινωνία, όσο και από τους παράγοντες της πραγματικής οικονομίας. Δηλαδή από όσους κινούν την οικονομία, προβαίνουν σε επενδύσεις, στήνουν επιχειρήσεις, δημιουργούν θέσεις απασχόλησης, δανειοδοτούν και δανειοδοτούνται.
Και ενώ προχθές ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, Γιάννης Δραγασάκης μας προετοίμαζε για τον ερχομό ενός νέου φορολογικού τυφώνα σε περίπτωση που μέσα από τις επόμενες εκλογές, η χώρα οδηγηθεί σε μια «προοδευτική συγκυβέρνηση» ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ – Μέρα25, χθες η Θεοδώρα Τζάκρη μας εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τους κρίσιμους τομείς της ενέργειας και των τραπεζών.
Όσον αφορά τις τράπεζες ο ΣΥΡΙΖΑ δια στόματος Θεοδώρας Τζάκρη, προτείνει αφ’ ενός να σταματήσει η άνοδος των επιτοκίων και αφ’ ετέρου να υπάρξει πλαφόν κερδοφορίας των τραπεζικών αποτελεσμάτων στο 5%. Μάλιστα.
Δηλαδή τη στιγμή που η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας, η Τράπεζα της Αγγλίας και η Κεντρική Τράπεζα του Καναδά αυξάνουν τα κεντρικά επιτόκια δανεισμού στην προσπάθεια τους να τιθασεύσουν τον πληθωρισμό που υπονομεύει τα εισοδήματα, την παραγωγική διαδικασία και τα περιουσιακά στοιχεία, οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να πετάνε χαρταετό και να κρατούν χαμηλά τα επιτόκια.
Όμως το ύψος των επιτοκίων δεν καθορίζεται από έναν φετφά ενός μουσουλμανικού κράτους, ούτε με μια απόφαση κάποιων καρεκλοκένταυρων κρατιστών. Αντιθέτως, έχει να κάνει με τα ευρύτερα μακροοικονομικά δεδομένα και το συνυπολογισμό μιας σειράς από διαφορετικά στοιχεία, που αλληλοεπηρεάζονται μεταξύ τους. Αλλά ακόμα και αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμούσε να επιβάλει χαμηλά επιτόκια δανεισμού στις ελληνικές τράπεζες, από που θα δανειζόταν το εγχώριο τραπεζικό σύστημα για να προσφέρει αυτά τα χαμηλότοκα δάνεια; Διότι αν δανείζεσαι με υψηλά επιτόκια είναι προφανές πως δεν μπορείς να δανείσεις με χαμηλότερα επιτόκια, εκτός και αν επιθυμείς να βάλεις λουκέτο στις τράπεζες.
Επιπλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ δια στόματος Θεοδώρας Τζάκρη, δηλώνει πως θα επιβάλει πλαφόν κερδοφορίας στις τράπεζες που θα ανέρχεται το 5%. Το 5% είναι από τη φύση του προβληματικό. Πάνω σε τι θα υπολογίζεται το ποσοστό αυτό; Πάνω στα έσοδα από τόκους; Στα έσοδα από προμήθειες; Στα έσοδα από τα ομόλογα; Στα έσοδα από χρηματοπιστωτικές πράξεις; Και αν με έναν μαγικό τρόπο επιβληθεί η μείωση των κερδών, πως θα συνεχίσει θα μειώνεται η αναβαλλόμενη φορολογία ώστε να βελτιώνεται η κεφαλαιακή εικόνα των τραπεζών, για να παραμένει το τραπεζικό σύστημα υγιές και να μην κινδυνεύει να οδηγηθεί σε νέες περιπέτειες; Και πως θα προχωρήσει η διαδικασία της πώλησης των τραπεζικών μετοχών που έχει στην κατοχή του το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας; Τι θα πει στους αγοραστές; Ελάτε να αγοράσετε ένα ποσοστό μιας τράπεζας που έχει οριοθετημένα περιθώρια κερδοφορίας; Νομίζει ο ΣΥΡΙΖΑ πως στην επενδυτική αγορά κυκλοφορούν πολλά κορόιδα;
Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ δια στόματος Θεοδώρας Τζάκρη, ανέφερε πως και στους τομείς της ενέργειας και των διυλιστηρίων θα μπει πλαφόν 5% στα κέρδη τους. Ταυτόχρονα ανέφερε πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα σπάσει τα «ολιγοπώλια» και τα «καρτέλ». Πού ακριβώς θα επιβάλει το πλαφόν του 5%; Σε ποιον κύκλο εργασιών; Πάνω σε ποια έσοδα; Πώς είναι δυνατόν να υπαγορευτεί σε μια εταιρεία να λειτουργεί με συγκεκριμένο περιθώριο κέρδους; Μειώνοντας τον τζίρο της ή αυξάνοντας τα έσοδα της; Αστεία πράγματα.
Και πως θα καταφέρει να σπάσει τα μονοπώλια και τα καρτέλ όπως ευαγγελίζεται; Ποιος επενδυτής θα επενδύσει για να φτιάξει μια νέα μονάδα παραγωγής ενέργειας, όταν εκ των προτέρων θα του έχει τεθεί ένα άνω φράγμα στο περιθώριο της κερδοφορίας του; Πώς ακριβώς θα σπάσει το ολιγοπώλιο στα διυλιστήρια; Θα φέρει επενδυτές για να φτιάξουν ένα νέο διυλιστήριο, κάτι που είναι ιδιαίτερα κοστοβόρο, όταν την ίδια στιγμή προσπαθεί να εμποδίσει και να μπλοκάρει όλες τις νέες επενδύσεις στο χώρο της ενέργειας;
Όχι, κυρία Τζάκρη. Όχι, κύριε Δραγασάκη. Όχι, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά που υπόσχεστε να εφαρμόσετε δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την οικονομία και την πραγματικότητα. Αλλά αφορούν τη σφαίρα του οικονομικού παραλογισμού και μόνο. Ενός παραλογισμού που έχει ήδη κοστίσει ακριβά στον ελληνικό λαό από το 2015 μέχρι το 2019 και που θα κοστίσει ακόμα ακριβότερα, αν βρεθείτε ξανά στην κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου