Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης κατέληξε σε «κακόγουστο αστείο» και ας με συγχωρέσει ο πρωθυπουργός και όσοι αναμείχθηκαν στη διαδικασία. Άλλωστε, είναι μία διαδικασία, την οποία χαρακτηρίζει πάντα η υποβάθμιση της προσωπικότητας αυτών που φεύγουν (ως αποτυχημένοι) –διότι αν ήταν επιτυχημένοι θα παρέμεναν- και αυτών που μετακινούνται σε άλλα υπουργεία, και οι οποίοι (για να μετακινηθούν) προφανώς...
αποδείχθηκαν μη ικανοί για το πόστο που επελέγησαν.
Είναι δύσκολο να αντιληφθώ –ίσως επειδή είμαι μακριά- τον τρόπο σκέψης του κ. Σαμαρά και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αλλά μου έμεινε μία πολύ πικρή γεύση διαβάζοντας τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Εύχομαι να κάνω λάθος και να δικαιωθούν οι προσδοκίες του κ. Σαμαρά και του κ. Βενιζέλου…
Τον τελευταίο μήνα έχω λάβει πολλά μηνύματα από πολίτες, στην πλειοψηφία τους από τον πυρήνα που ελέγχει η άθλια ηγεσία της ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Ξεκινούσαν από την ίδια διεύθυνση, απλά άλλαζαν τα ονόματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ένας εξ αυτών επικοινωνούσε ταυτόχρονα από 5 διαφορετικές διευθύνσεις –από τις 4 το έπαιζε σκληρός και από την Πέμπτη «απογοητευμένος Νεοδημοκράτης»- με αποτέλεσμα να μπερδευτεί και να αποκαλυφθεί.
Όμως, όσοι οπαδοί της Χ.Α. δεν έβριζαν, ήταν ευγενικοί και επιθυμούσαν διάλογο, μου τόνισαν ότι ο λόγος για τον οποίο στράφηκαν στην οργάνωση των ναζί, ήταν το απαράδεκτο πολιτικό και τραπεζικό κατεστημένο και σύστημα, το οποίο οδήγησε τους νοικοκυραίους σε φτώχεια και εξαθλίωση. Υπογράμμισαν επίσης την απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης και επανέλαβαν μία παλαιότερη δική μου θέση. Είχα γράψει τον Οκτώβριο του 2010, επειδή οι δανειστές εκτόξευαν κατηγορίες ότι δεν υλοποιούνται οι υποσχέσεις που έδωσε η τότε κυβέρνηση, ότι αυτοί που δημιούργησαν την κρίση, και εννοούσα βεβαίως τους πολιτικούς και κατά δεύτερο λόγο τους τραπεζίτες, είναι αδύνατον να την τερματίσουν. Και λόγω ανικανότητας –όπως απέδειξαν όλα αυτά τα χρόνια- και επειδή πληρώνουν συνέχεια γραμμάτια στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Αν και αναγνωρίζω την τιτάνια προσπάθεια του σημερινού πρωθυπουργού, η θέση μου αυτή δεν έχει αλλάξει και αναφέρομαι γενικά στο πολιτικό σύστημα, όχι αναγκαστικά στον ίδιο. Αυτό βασικά που παραμένει ως έχει από την εποχή του εμφυλίου πολέμου, είναι η νοοτροπία των πολιτικών, και το πελατειακό σύστημα που έστησαν για να υποκλέπτουν τις ψήφους των πολιτών. Οι υποσχέσεις για διορισμούς, αλλά και η απειλή «εγώ σε διόρισα, εγώ θα σε διώξω», ανάγκασαν τους πολίτες να προσκολληθούν στους πολιτικούς και να «δεσμεύσουν» τις ψήφους όλης της οικογένειας με την ελπίδα του διορισμού ή για το φόβο της εκδίωξης από το δημόσιο ή τις τράπεζες. Ετσι στήθηκε το πολιτικό κατεστημένο, και γι’ αυτό ευθύνονται όλα τα κόμματα και παρα-κόμματα. Μετέτρεψαν τους πολίτες σε άβουλους υπηρέτες τους, εξασφαλίζοντας για την κομματική «μπάνκα» πίστη στον πολιτικό και το κόμμα.
Η άνευ προηγουμένου κρίση, που αποκάλυψε και την τεράστια ευθύνη των πολιτικών, ξύπνησε αρκετούς πολίτες, οι οποίοι εγκατέλειψαν βασικά το ΠΑΣΟΚ, που θεώρησαν πως έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Υποχώρησε βεβαίως και η Ν.Δ. αλλά αν σκεφθεί κανείς ότι «άντεξε» το σφυροκόπημα και διατήρησε ένα ποσοστό γύρω στο 23%, το αποτέλεσμα ήταν ένας άθλος. Οι ψηφοφόροι που την εγκατέλειψαν απέδρασαν προς τα δεξιά και κατέληξαν στη ναζιστική Χ.Α. και αυτό αποτελεί πρόβλημα της Ν.Δ. όχι δικό μου. Αλλά, μέσα από το διάλογο που είχα με πάρα πολλούς αναγνώστες, εξάγεται το συμπέρασμα πως οι απογοητευμένοι αν δουν φως από τον κ. Σαμαρά, αν τους αποδείξει ότι κάτι άλλαξε σ’ αυτή τη χώρα, θα εγκαταλείψουν την οργάνωση του Μιχαλολιάκου.
Πιστεύω ότι ο ανασχηματισμός συντήρησε το πολιτικό σύστημα: Το ΠΑΣΟΚ, που πόνεσε και εξαθλίωσε το λαό με τις αποφάσεις του, είναι στην κυβέρνηση «ενισχυμένο και δυνατό», και παλαιοί πολιτικοί της Ν.Δ., που δεν σεβάστηκαν το λαό, τη Δημοκρατία και την πατρίδα, φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Περιμέναμε και επιθυμούσαμε κάτι καινούργιο, ανθρώπους που θα απαλύνουν τον πόνο του λαού. Αντ’ αυτού πήραμε την ίδια πολιτική της σκληρής λιτότητας, όπως και προηγουμένως. Πώς να ελπίζουν οι πολίτες όταν βλέπουν μπροστά στα μάτια τους κομματικές υπόγειες (και ύποπτες;) συναλλαγές που στοχεύουν μόνο στη συντήρηση μίας ερμαφρόδιτης κατάστασης. Ηταν λάθος, λοιπόν, του πρωθυπουργού η σύνθεση του υπουργικού του συμβουλίου, διότι διέσωσε άχρηστους και χάρισε ρόλους σε ανικάνους… Ο λαός περιμένει ελάφρυνση των βαρών, όχι συνέχιση της λιτότητας και της επιβολής νέων μέτρων…
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ την Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου