Ο Αριστοτέλης Ωνάσης έφυγε από τη ζωή το 1975, όταν δηλαδή άρχισε αυτό που ονομάστηκε ως μεταπολίτευση με τις συνέπειες που βιώνουμε όλοι οι Έλληνες σήμερα.
Βέβαια, η γένια του Πολυτεχνείου καλώς επανεγκαθίδρυσε
τη Δημοκρατία αλλά κακώς χειρίστηκε την εξουσία/ευθύνη που αυτή έφερε.
Κακώς, διότι αποδείχτηκε περίτρανα ότι ηγέτες δεν υπήρχαν αντάξιοι των
περιστάσεων...
Το σύνδρομο Ωνάση ολοφάνερα ξεκίνησε τότε να εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα . Ο Ωνάσης άλλωστε ήταν ένας άνθρωπος που το όνομα του ακούστηκε σε όλη την υφήλιο όχι μόνο για την αμύθητη περιουσία του, για τις απαστράπτουσες γυναικείες προσωπικότητες που είχε δίπλα του αλλά φυσικά για την επιρροή που ασκούσε παγκόσμια. Ένας άνθρωπος, ένα όνομα, μια ιστορία παγκόσμιας κλίμακας.
Έχουμε λοιπόν το 1975 μια Ελλάς με φρέσκια δημοκρατία, νέα πολιτική τάξη και το βλέμμα στραμμένο στην Δυτική Ευρώπη. Οι πλούσιοι λοιπόν της χώρας μας ήταν ανέκαθεν οι εφοπλιστές. Όσο είχαμε βασιλιά, η αυλή του επίσης θα είχε πλούσιους αριστοκράτες.
Κατά τη διάρκεια της χούντας σίγουρα κάποιοι θα πλούτισαν πάντα εις βάρος των πολλών και πλέον με μια πολιτική σκηνή που τύχαινε τυφλής εμπιστοσύνης από το λαό όλα ήταν εύκολα . Εύκολα για να εξελιχθεί το σύνδρομο Ωνάση σε πανούκλα διάρκειας 37 χρόνων.
Σύνδρομο Ωνάση είχα και εγώ μικρός. Θυμάμαι έλεγα στους γονείς μου αφού είχα δει την βιογραφία του Ωνάση στη τηλεόραση ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω και εγώ ο πιο πλούσιος του κόσμου. Στα κόμικς μου άρεσε που ο Σκρουτζ Μακ Ντακ ήταν ο πιο πλούσιος πάπιος και έκανε βουτιές στο χρυσάφι.
Ευτυχώς το πέρασα μικρός και μου φύγε γιατί κατάλαβα ότι πολύ απλά δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να γίνει κάποιος τόσο πλούσιος χωρίς να εκμεταλλευτεί, χειραγωγήσει, εξαθλιώσει, κλέψει, δολοφονήσει ή προδώσει πάρα μα πάρα πολλούς ανθρώπους. Σίγουρα υπάρχουν ονόματα που ακούγονται πολύ αθώα με όλα αυτά (πχ. Μπιλ Γκέιτς) αλλά απλά ίσως είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Όμως, ενώ εγώ ένας απλός άνθρωπος ξεπέρασα εύκολα το σύνδρομο Ωνάση οι ήδη ζάπλουτοι Έλληνες ήταν ανίατες περιπτώσεις. Το κενό της καρέκλας του Ωνάση έπρεπε να καλυφτεί.
Από κάθε άποψη. Φαντάζεστε πως θα ένιωθε ο κάθε ένας εφοπλιστής όταν άκουγε τη φράση στο δρόμο «Μα καλά ποσά λεφτά έχεις; Ο Ωνάσης είσαι;» Γιατί είχε και αυτός πολλά λεφτά αλλά δεν τον εκθείαζε ο κόσμος. Δεν τον μνημονευόταν. Οπότε ξεκίνησε από τότε, μαζί με εφοπλιστές, βιομηχάνους, αριστοκράτες, στρατιωτικούς, πολιτικούς το σύνδρομο να παίρνει διαστάσεις πρωτόγνωρες. Ποιος θα γίνει ο επόμενος κροίσος; Ποιανού ο γιος θα γαμάει τις πιο κοσμογυρισμένες γκόμενες; Ποιανού το όνομα θα μπει στη λίστα με τους πλουσιότερους ανθρώπους στο περιοδικό Forbes; Ποιον θα καλέσει η βασίλισσα Ελισάβετ στο εορτασμό του χρυσού της ιωβηλαίου; Ποιος θα είναι ο Έλληνας αυτός; Ποιος;
Εκεί λοιπόν, τι να σου κάνει και ο νους. Ένας είναι. Οι έλληνες πλούσιοι το έχασαν τελείως. Συντεχνίες με την εκάστοτε κυβέρνηση για φοροαπαλλαγές. Ανύπαρκτοι ελεγκτικοί μηχανισμοί για την νομιμότητα των επιχειρηματικών τους κινήσεων.
Δωροδοκίες, απάτες, δολοφονίες, εκμετάλλευση. Χάθηκε τόσο πολύ το μέτρο που επειδή έδιναν κάποιοι πάμπλουτοι υποτροφίες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έπαιρναν φοροαπαλλαγές. Εζήταγαν εκπτώσεις από το τέλος ακίνητων της ΔΕΗ. Να εξαιρεθούν από τη φορολόγηση των καταθέσεων τους στην Ελβετία. Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς γιατί κάποιος πλούσιος που κάνει μια φιλανθρωπική πράξη να φοροαπαλλάσεται εν μέρει; Που είναι η ανιδιοτέλεια στη πράξη του; Υποτίθεται ότι δίνει επειδή του περισσεύουν. Γιατί να απολαμβάνει επιπλέον προνόμια γι’ αυτό;
Το σύνδρομο δυστυχώς έχει τα έξης συμπτώματα που είναι εμφανή σε κάθε ασθενή.
• Εξουδετερώνει κάθε ίχνος ανθρωπιάς σε βαθμό κακουργηματικό
• Εξαφανίζει κάθε ίχνος ανιδιοτέλειας και φιλανθρωπίας
• Διακόπτει κάθε σύναψη με την κοινωνική συνείδηση
• Εξαλείφει την κατανόηση και τη συμπόνια
• Ενισχύει το εγώ με σκοπό να φτάσει το εγώ του Ωνάση
• Χάνεται η αγάπη και η προσωπική ειρήνη (ο ασθενής είναι συνεχώς σε κατάσταση εγρήγορσης καθώς η συλλογή κάθε ευρώ νόμιμου ή παράνομου είναι σημαντική)
• Απειλούν για τις θέσεις εργασίας που προσφέρουν για να εκβιάσουν
• Φέρονται σε οποιονδήποτε δεν έχει 10 δις € με απέχθεια και φασισμό/ρατσισμο
Κτλ.
Το αντίδοτο ευτυχώς πιάνει και για τους αλλοδαπούς πλούσιους που έχουν το σύνδρομο Ωνάση και είναι σε παγκόσμια κλίμακα:
• Αγάπη προς τον συνάνθρωπο
• Αλληλεγγύη/ Ανιδιοτέλεια
• Ειρήνη
Στη περίπτωση που έχουν γίνει όλα σύσκατα (όπως τώρα) συνδυάστε τα παραπάνω σε μεγάλες δόσεις για τους μη-πλουσιους ανθρώπους μαζί με λαιμητόμους στο Γουδί για τις ανίατες περιπτώσεις (πλούσιοι, πολιτικοί κτλ) και όλα διορθώνονται.
pankou1981
Το σύνδρομο Ωνάση ολοφάνερα ξεκίνησε τότε να εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα . Ο Ωνάσης άλλωστε ήταν ένας άνθρωπος που το όνομα του ακούστηκε σε όλη την υφήλιο όχι μόνο για την αμύθητη περιουσία του, για τις απαστράπτουσες γυναικείες προσωπικότητες που είχε δίπλα του αλλά φυσικά για την επιρροή που ασκούσε παγκόσμια. Ένας άνθρωπος, ένα όνομα, μια ιστορία παγκόσμιας κλίμακας.
Έχουμε λοιπόν το 1975 μια Ελλάς με φρέσκια δημοκρατία, νέα πολιτική τάξη και το βλέμμα στραμμένο στην Δυτική Ευρώπη. Οι πλούσιοι λοιπόν της χώρας μας ήταν ανέκαθεν οι εφοπλιστές. Όσο είχαμε βασιλιά, η αυλή του επίσης θα είχε πλούσιους αριστοκράτες.
Κατά τη διάρκεια της χούντας σίγουρα κάποιοι θα πλούτισαν πάντα εις βάρος των πολλών και πλέον με μια πολιτική σκηνή που τύχαινε τυφλής εμπιστοσύνης από το λαό όλα ήταν εύκολα . Εύκολα για να εξελιχθεί το σύνδρομο Ωνάση σε πανούκλα διάρκειας 37 χρόνων.
Σύνδρομο Ωνάση είχα και εγώ μικρός. Θυμάμαι έλεγα στους γονείς μου αφού είχα δει την βιογραφία του Ωνάση στη τηλεόραση ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω και εγώ ο πιο πλούσιος του κόσμου. Στα κόμικς μου άρεσε που ο Σκρουτζ Μακ Ντακ ήταν ο πιο πλούσιος πάπιος και έκανε βουτιές στο χρυσάφι.
Ευτυχώς το πέρασα μικρός και μου φύγε γιατί κατάλαβα ότι πολύ απλά δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να γίνει κάποιος τόσο πλούσιος χωρίς να εκμεταλλευτεί, χειραγωγήσει, εξαθλιώσει, κλέψει, δολοφονήσει ή προδώσει πάρα μα πάρα πολλούς ανθρώπους. Σίγουρα υπάρχουν ονόματα που ακούγονται πολύ αθώα με όλα αυτά (πχ. Μπιλ Γκέιτς) αλλά απλά ίσως είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Όμως, ενώ εγώ ένας απλός άνθρωπος ξεπέρασα εύκολα το σύνδρομο Ωνάση οι ήδη ζάπλουτοι Έλληνες ήταν ανίατες περιπτώσεις. Το κενό της καρέκλας του Ωνάση έπρεπε να καλυφτεί.
Από κάθε άποψη. Φαντάζεστε πως θα ένιωθε ο κάθε ένας εφοπλιστής όταν άκουγε τη φράση στο δρόμο «Μα καλά ποσά λεφτά έχεις; Ο Ωνάσης είσαι;» Γιατί είχε και αυτός πολλά λεφτά αλλά δεν τον εκθείαζε ο κόσμος. Δεν τον μνημονευόταν. Οπότε ξεκίνησε από τότε, μαζί με εφοπλιστές, βιομηχάνους, αριστοκράτες, στρατιωτικούς, πολιτικούς το σύνδρομο να παίρνει διαστάσεις πρωτόγνωρες. Ποιος θα γίνει ο επόμενος κροίσος; Ποιανού ο γιος θα γαμάει τις πιο κοσμογυρισμένες γκόμενες; Ποιανού το όνομα θα μπει στη λίστα με τους πλουσιότερους ανθρώπους στο περιοδικό Forbes; Ποιον θα καλέσει η βασίλισσα Ελισάβετ στο εορτασμό του χρυσού της ιωβηλαίου; Ποιος θα είναι ο Έλληνας αυτός; Ποιος;
Εκεί λοιπόν, τι να σου κάνει και ο νους. Ένας είναι. Οι έλληνες πλούσιοι το έχασαν τελείως. Συντεχνίες με την εκάστοτε κυβέρνηση για φοροαπαλλαγές. Ανύπαρκτοι ελεγκτικοί μηχανισμοί για την νομιμότητα των επιχειρηματικών τους κινήσεων.
Δωροδοκίες, απάτες, δολοφονίες, εκμετάλλευση. Χάθηκε τόσο πολύ το μέτρο που επειδή έδιναν κάποιοι πάμπλουτοι υποτροφίες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έπαιρναν φοροαπαλλαγές. Εζήταγαν εκπτώσεις από το τέλος ακίνητων της ΔΕΗ. Να εξαιρεθούν από τη φορολόγηση των καταθέσεων τους στην Ελβετία. Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς γιατί κάποιος πλούσιος που κάνει μια φιλανθρωπική πράξη να φοροαπαλλάσεται εν μέρει; Που είναι η ανιδιοτέλεια στη πράξη του; Υποτίθεται ότι δίνει επειδή του περισσεύουν. Γιατί να απολαμβάνει επιπλέον προνόμια γι’ αυτό;
Το σύνδρομο δυστυχώς έχει τα έξης συμπτώματα που είναι εμφανή σε κάθε ασθενή.
• Εξουδετερώνει κάθε ίχνος ανθρωπιάς σε βαθμό κακουργηματικό
• Εξαφανίζει κάθε ίχνος ανιδιοτέλειας και φιλανθρωπίας
• Διακόπτει κάθε σύναψη με την κοινωνική συνείδηση
• Εξαλείφει την κατανόηση και τη συμπόνια
• Ενισχύει το εγώ με σκοπό να φτάσει το εγώ του Ωνάση
• Χάνεται η αγάπη και η προσωπική ειρήνη (ο ασθενής είναι συνεχώς σε κατάσταση εγρήγορσης καθώς η συλλογή κάθε ευρώ νόμιμου ή παράνομου είναι σημαντική)
• Απειλούν για τις θέσεις εργασίας που προσφέρουν για να εκβιάσουν
• Φέρονται σε οποιονδήποτε δεν έχει 10 δις € με απέχθεια και φασισμό/ρατσισμο
Κτλ.
Το αντίδοτο ευτυχώς πιάνει και για τους αλλοδαπούς πλούσιους που έχουν το σύνδρομο Ωνάση και είναι σε παγκόσμια κλίμακα:
• Αγάπη προς τον συνάνθρωπο
• Αλληλεγγύη/ Ανιδιοτέλεια
• Ειρήνη
Στη περίπτωση που έχουν γίνει όλα σύσκατα (όπως τώρα) συνδυάστε τα παραπάνω σε μεγάλες δόσεις για τους μη-πλουσιους ανθρώπους μαζί με λαιμητόμους στο Γουδί για τις ανίατες περιπτώσεις (πλούσιοι, πολιτικοί κτλ) και όλα διορθώνονται.
pankou1981
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου