Στη συνέχεια, η κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού ήταν η καλύτερη δυνατή. Όλοι είδαμε Σινούκ, Σούπερ Πούμα, χάμερ, εκσκαπτικά μηχανήματα, φουσκωτές βάρκες, ειδικές μονάδες διάσωσης, στρατό, πολύ στρατό. Μέχρι και γέφυρες κατασκεύασαν. Αν λάβουμε υπ΄όψη την έκταση τόσο του μετώπου όσο και της καταστροφής, τότε αυτό που γίνεται, κινείται στα όρια του ανθρωπίνως δυνατού. Δηλαδή στη Θεσσαλία, όπως και στη Ρόδο και στην Αλεξανδρούπολη, στήθηκαν γιγαντιαίες επιχειρήσεις διάσωσης, που αποδεικνύουν πως υπάρχουν πρωτόκολλα, υπάρχει σχεδιασμός και καλή εκτέλεση. Στη Ρόδο μεταφέρθηκαν ασφαλώς μέσα σε ελάχιστες ώρες 19.000 άνθρωποι, αφού πρώτα τους περιέθαλψαν, ενώ στην Αλεξανδρούπολη εκκενώθηκε ένα ολόκληρο νοσοκομείο που μεταφέρθηκε σε πλοίο.
Στη Θεσσαλία, το ζητούμενο είναι πλέον ο αριθμός των νεκρών να είναι ο μικρότερος δυνατόν και όσοι αγνοούνται να βρεθούν σε καλή κατάσταση. Για περιουσίες και γεωργικές σοδειές, καλύτερα να μη μιλάμε προς το παρόν.
Πρέπει να αντιληφθούμε πως ακραία φυσικά φαινόμενα δεν προλαμβάνονται, δεν αντιμετωπίζονται. Στη Γερμανία, πριν από δύο χρόνια, βροχοπτώσεις με όγκο νερού στο ¼ από την προχθεσινή βροχόπτωση της Θεσσαλία προκάλεσαν 196 θανάτους. Ως γνωστόν στην Καρδίτσα ο όγκος βροχής ανήλθε σε 331 χιλιοστά ενώ στο Μουζάκι σε 223 χιλιοστά, σύμφωνα με τον καθηγητή κ. Ευθύμιο Λέκκα, νούμερα πρωτόγνωρα για μη τροπική χώρα.
Καλά είναι τα προληπτικά μέτρα, αλλά η φύση όταν θυμώνει δεν παλεύεται. Σήμερα η πατρίδα μας ζει μια εθνική τραγωδία. Το χειρότερο είναι πως αυτή η τραγωδία βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη. Μακάρι να σταματήσει σε αυτά που γνωρίζουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου