Τη στιγμή που η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχοντας μόλις τρεις μήνες τη διακυβέρνηση της χώρας, διαμορφώνει ατζέντα τετραετίας και κυριαρχεί σε όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων, στην Κουμουνδούρου, αλλά και γενικότερα στο χώρο της Κεντροαριστεράς, ακόμη ψάχνονται.
Η συνεδρίαση των κομματικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ αυτό το Σαββατοκύριακο αναδεικνύει, εκτός από την έλλειψη στρατηγικής, το έλλειμμα ηγεσίας που υπάρχει, όχι τόσο σε επίπεδο προσώπων (αυτά θα κριθούν στην πορεία) όσο σε επίπεδο... διαμόρφωσης μιας ατζέντας που θα κυριαρχήσει το επόμενο διάστημα και θα αποτελέσει το αντίβαρό σε όσους θελήσουν να περάσουν αντιλαϊκά, νεοφιλελεύθερα ή αντιδημοκρατικά μέτρα.
Η Νέα Δημοκρατία είναι φανερό ότι κυριαρχεί γιατί απλά ο ΣΥΡΙΖΑ ως δεύτερος πόλος εξουσίας είναι ξεκάθαρο ότι περνά μια περίοδο βαθιάς κρίσης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μεθοδικά έχει κλέψει την ατζέντα τους και «χτυπά» εκεί όπου μπορεί να κερδίσει τις εντυπώσεις αλλά και να προχωρήσει σε ουσιαστικές κινήσεις.
Ο Αλέξης Τσίπρας από την άλλη αδυνατεί να βγάλει καν αντιπολιτευτικό λόγο ουσίας και αναλώνεται σε επιθέσεις κατά της κυβέρνησης χωρίς καν μια αυτοκριτική για τα τραγικά λάθη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ολοφάνερο ότι δεν μπορεί να εκφράσει την κοινωνία, τα λαϊκά στρώματα, τις αγωνίες του κόσμου.
Δεν μπορεί να εκφράσει ακόμη και τις ανησυχίες των πολιτών για πράξεις ή παραλείψεις της νέας κυβέρνησης, αν και είναι νωρίς να κριθεί. μως, παραδοσιακά ο χώρος της Κεντροαριστεράς αποτελούσε το αντίβαρο της δεξιάς, ειδικά στα χρόνια της σκληρής δεξιάς.
Η έξυπνη μετατόπιση του Κυριάκου Μητσοτάκη σε πιο προοδευτικές, φιλελεύθερες, κεντρώες θέσεις και η εγκατάλειψη του άκρου της δεξιάς έχει φέρει σε αμηχανία τα δύο κόμματα που είναι οι πιο ισχυροί αντιπολιτευτικοί πόλοι.
Όταν η ΝΔ μειώνει τους φόρους που επί ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχθηκαν στα ύψη, αυτό είναι πρόβλημα για τους πολιτικούς που ορκίζονται σε φιλολαϊκές πολιτικές αλλά μόλις αναλαμβάνουν την εξουσία γίνονται μνημονιακότεροι από όλους.
Όταν η ΝΔ λέει ότι προέχει η ασφάλεια, επιχειρεί να καθαρίσει τα Εξάρχεια (έστω και με λανθασμένο πολλές φορές τρόπο), να μην επιτρέψει την καταπάτηση των νόμων, απευθύνεται στους πολίτες που έχουν βαρεθεί το μπάχαλο.
Και που έχουν αποδοκιμάσει τις «μεσοχωρίτικες» τακτικές τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΚΙΝΑΛ που αδυνατούν να καταθέσουν ουσιαστικές προτάσεις και να τις υλοποιήσουν και βολεύονται με «προοδευτικού τύπου» ρητορικές οι οποίες όμως δεν έχουν κανένα βάρος και κανένα όφελος στην κοινωνία.
Η κρίση ταυτότητας στον ΣΥΡΙΖΑ έγινε όμως ολοφάνερη από την πολιτική διακήρυξη του κόμματος καθώς σε μία απέλπιδα προσπάθεια να επαναπροσεγγίσουν αριστερούς δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του κόμματος καθώς και άλλων κομμάτων, στο βαρύγδουπο κείμενο υπάρχουν αναφορές στη... δημιουργία του ΕΑΜ και την Εθνική Αντίσταση, στον αντιδικτατορικό αγώνα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, αλλά και τη μεγάλη δημοκρατική έκρηξη του 81΄, όπως αναφέρεται.
Αφού παρέδωσαν τη διακυβέρνηση της χώρας στη ΝΔ πληρώνοντας κεντρικές πολιτικές επιλογές, όπως την υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, ο ΣΥΡΙΖΑ στη νέα εποχή του κόμματος θυμήθηκε ότι υπάρχει ο δρόμος των πολλών ενώ κατακευράνωσε τον «γερασμένο κόσμο του ύστερου καπιταλισμού…».
Διακηρύσσεται ακόμη η πρόθεση όλων όσοι συμφωνούν με τα προτάγματα της, «να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να οικοδομήσουμε την Αριστερά της εποχής μας» και καλούνται όλοι οι δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
«Και στην πορεία προς το 3ο Συνέδριο τομή, του ΣΥΡΙΖΑ, να συνδιαμορφώσουμε ένα κόμμα μαζικό, λαϊκό, ριζοσπαστικό, δημοκρατικό που θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και θα δίνει ρεαλιστικές και προοδευτικές απαντήσεις σε όλα τα σύνθετα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και ο λαός μας» αναφέρεται μεταξύ άλλων.
«Εμείς, η Προοδευτική Συμμαχία, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ελληνική Αριστερά, θέλουμε να διακηρύξουμε ότι: Η ιστορία δεν έχει τελειώσει!», τονίζεται και διατυπώνεται το «βασικό δίλημμα» στη νέα εποχή: «Ή ο γερασμένος κόσμος του ύστερου καπιταλισμού θα εξακολουθεί να καταστρέφει εκατομμύρια ανθρώπους, κοινωνίες, λαούς, το κλίμα, την ίδια τη γη, το κοινό μας σπίτι.
Ή οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις ενός νέου διαφωτισμού, ενός νέου ανθρωπισμού και πολιτισμού, μιας ευρύτατης κοινωνικής συμμαχίας και αντίστασης, με την Αριστερά σε θέση ευθύνης και μάχης ανάμεσά τους, θα βάλουν φραγμό στην καταστροφή, θα αλλάξουν τη ροή της ιστορίας προς τη κοινωνική χειραφέτηση».
Επιπλέον, γίνεται αναφορά στο «ιστορικό ορόσημο» της δημιουργίας για πρώτη φορά μιας κυβέρνησης μέσα στην ΕΕ με πυρήνα ένα κόμμα της Αριστεράς, ενώ εκτενής αναφορά γίνεται και στην πολιτική συγκυρία τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς.
Στον ΣΥΡΙΖΑ η μόνη τους έγνοια είναι αν θα γίνουν «πράσινος ΣΥΡΙΖΑ» που είναι και της μόδας ή αν θα γίνουν e-SYRIZA που είναι επίσης του συρμού.
Θέλουν να γράψουν 150 χιλιάδες μέλη, διαρρέουν ότι έχουν ήδη γραφτεί μετά τις εκλογές 5.000 νέα μέλη, και σφάζονται στο παρασκήνιο.
Αν ο Τσίπρας αμφισβητείται, αν υπάρχουν εχθροί εντός των τειχών που πρέπει να συνθλιβούν, αν έχει χαθεί το αριστερό πρόσημο, αν πασοκοποιείται το κόμματα. Ένα σωρό αν για ένα κόμμα που ηττήθηκε τέσσερις φορές από τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον οποίον λοιδορούσαν.
Και τώρα ετοιμάζονται να κάνουν «έφοδο στον ουρανό», ένα ακόμη τσιτάτο της αριστεράς από αυτά που συγκινούν, που πιθανότατα εξεγείρουν αλλά που σε καμιά περίπτωση δεν προσφέρουν τη λήθη για τα τραγικά λάθη της τετραετίας.
Στην Κουμουνδούρου δεν έχουν κάνει καμιά ουσιαστική αυτοκριτική, δεν έχουν βρει τα αίτια της ήττας τους, δεν έχουν καν ζητήσει συγγνώμη.
Δεν ζήτησαν καν συγγνώμη και δεν καταλαβαίνουν και γιατί να το κάνουν, για την σκληρή αντιλαϊκή πολιτική τους που «βάφτισαν» αναγκαιότητα για να βγούμε από τα μνημόνια. Ο,τι έλεγε δηλαδή ο Σαμαράς το έκανε πιστά ο Αλέξης Τσίπρας…
Ετσι, οι συνεδριάσεις των κομματικών οργάνων στον ΣΥΡΙΖΑ γίνονται απλά για να γίνονται και να επιβεβαιώνεται η κυριαρχία του «απόλυτου ηγέτη» και να ακούγονται… ψιθυριστά μικρές δόσεις κριτικής, αλλά από στελέχη που πρωτοστάτησαν στην μνημονιακή και άκρως «δεξιά» πολιτική των τελευταίων τεσσάρων ετών.
Γιατί εντάξει, να κάνουν κριτική και να βάλουν το δάκτυλο στα λάθη. Αλλά να το κάνει ο Τσακαλώτος, ο Σκουρλέτης ή ο Φίλης που ήταν βασικά στελέχη της κυβέρνησης, δεν είναι και το καλύτερο.
Ούτε βεβαίως είναι το καλύτερο να επικρατούν τελικώς οι «προεδρικοί», δηλαδή Παππάς, Τζανακόπουλος, Χαρίτσης κ.λπ. οι οποίοι με τη στάση τους συνέβαλαν στην ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου