Πήγα κι εγώ στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ για να δω από κοντά πρόσωπα και καταστάσεις, γιατί δεν εμπιστεύομαι τις προπαγανδιστικές περιγραφές ούτε των κρατικών καναλιών, αλλά ούτε των e-mail του Μεγάρου Μαξίμου.
Και έχω να σας μεταφέρω ότι τούτο το Συνέδριο, το δεύτερο του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είχε καμία σχέση με το πρώτο πριν από τρία χρόνια. Ούτε παλμό, ούτε ενθουσιασμό, ούτε καν συνθήματα...
Και τα πρόσωπα ακόμα αλλαγμένα. Και τα ρούχα βεβαίως, για να μην αναφερθώ στη μεγάλη αλλαγή των κουστουμαρισμένων «φουσκωτών» που είχαν διασκορπιστεί σε όλη την αίθουσα, με τους περισσότερους δίπλα και πίσω από τον Αλ. Τσίπρα. Ακόμα και η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου έμοιαζε μανταμίτσα του Κολωνακίου. Κάθισε (φορώντας ένα τζιν και ένα πράσινο σακάκι) δίπλα στον περιφερειάρχη κ. Θ. Καρυπίδη και δεν σηκώθηκε από τη θέση της για να χαιρετήσει τους συνέδρους. Μόνο κάποια στιγμή έκανε ένα «άνοιγμα» προς τους ΑΝΕΛ, και συγκεκριμένα προς τον Τέρενς Κουίκ, αλλά όχι για πολιτικό θέμα. Απλώς τον πληροφόρησε ότι θα παραστεί στη μαθητική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και τίποτε άλλο. Και συνέχισε να παραμένει «καρφωμένη» στην καρέκλα της κοιτάζοντας ποιος θα έρθει να τη χαιρετήσει.
Αλλά και ο αρχηγός ήταν απολογητικός, συνοφρυωμένος και απαιτητικός. Ηθελε τους υπουργούς σούζα και τα στελέχη δεμένα. Τους απείλησε με πειθαρχικά και διαγραφές και με άλλα τινά. Καμιά σχέση λοιπόν με το 1ο Συνέδριο.
Ηταν ένα Συνέδριο σαν τα τελευταία των πασόκων. Ούτε γούστο, ούτε χαρά, παρά μόνο ανταγωνισμοί των πολλών μικρών ομάδων και ψηφοθηρίας των πρωτοκλασάτων. Οταν μιλούσε ο αρχηγός, οι περισσότεροι είτε έπαιζαν με τα κινητά τους, είτε έβαζαν ένα είδος στοιχήματος ποιος θα βγει πρώτος σε σταυρούς. Η πλειοψηφία έδινε την πρωτιά στον Νίκο Βούτση. Ορισμένοι άλλοι έλεγαν ότι πρώτος θα εκλεγεί ο Ι. Δραγασάκης ή ο Ευ. Τσακαλώτος. Και ότι ο Νίκος Φίλης θα είναι μέσα στην πρώτη πεντάδα. Αλλά ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός, απ' ό,τι άκουσα εκεί μέσα, ήταν ανάμεσα στον Νίκο Παππά και στη Ρένα Δούρου. Αν δηλαδή ο υπουργός-καναλάρχης θα έρθει πιο πάνω από τη Ρένα και το αντίστροφο...
Ο κ. Παππάς κάθισε στη δεύτερη σειρά, ακριβώς όμως πίσω από τη θέση που προοριζόταν για τον αρχηγό. Ούτε αυτός σηκώθηκε από τη θέση του, αλλά είδα ότι για τα ψηφαλάκια του άλλοι έκαναν αντ' αυτού τη δουλειά μέσα στο αχανές γήπεδο του τάε κβον ντο. Αλλωστε ο κ. Παππάς δεν έχει και τόσο μεγάλη επαφή με τον κομματικό μηχανισμό. Αντλούσε και αντλεί τη δύναμή του ως «άνθρωπος του Τσίπρα». Πέραν τούτου ουδέν. Ούτε όμως και η κυρία Δούρου έχει δύναμη στο κόμμα. Αλλά η περιφερειάρχης, όπως έλεγαν οι σύνεδροι, θα έχει τη στήριξη του ίδιου του προέδρου.
Οι σύνεδροι, τους περισσότερους από τους οποίους τους κουβάλησαν με πούλμαν, δεν γέμισαν την αίθουσα. Ακουσαν την ομιλία Τσίπρα και εξαφανίστηκαν. Αλλοι στο μπαρ για να φάνε μακαρονάδα, άλλοι έξω για να καπνίσουν ή να τσιμπήσουν κανένα «βρώμικο». Το ίδιο και πολλοί υπουργοί. Ακόμα και ο Ευ. Τσακαλώτος, έχοντας στον ώμο το γνωστό σακίδιο με το πιθηκάκι γυρνούσε έξω από την αίθουσα μιλώντας συνεχώς με το κινητό του (στα ελληνικά). Ενας της κλαδικής του ΣΥΡΙΖΑ της Αστυνομίας προσπαθούσε να πείσει σύντροφό του της ομάδας των «53» να πει κάτι για τα επιδόματα ενστόλων που κόπηκαν, ένας άλλος ήθελε να πάρει θέση το κόμμα για τους πλειστηριασμούς αλλά ουδείς τον άκουγε. Το θέμα ήταν τα ψηφαλάκια των πρωτοκλασάτων και οι παρατρεχάμενοι των στελεχών έτρεχαν για αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου