Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μπορεί να ένιωσε ιδιαίτερα κολακευμένος από τη συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, και την ηθική υποστήριξη που του προσέφερε.
Η κυβέρνηση μπορεί να πανηγυρίζει για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, το πρώτο εξάμηνο του 2013. Αλλά τα προβλήματα είναι μεγάλα και ο κίνδυνος να επιδεινωθούν ορατός.
Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι απαραίτητο για να μπορέσει στο τέλος του έτους η Ελλάδα να διεκδικήσει νέα μείωση του χρέους. Η ακόμα, με τη στήριξη των ΗΠΑ, να βγει νωρίτερα από ό,τι υπολογιζόταν στις αγορές για να...
δανεισθεί απευθείας κι όχι πλέον μέσω της τρόικας, όπως κάποιοι στο πρωθυπουργικό επιτελείο ονειρεύονται.
Αλλά, κακά τα ψέματα, η πραγματικότητα παραμένει οδυνηρή τόσο για τα δημόσια οικονομικά όσο και τα οικονομικά νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Η φώτιση κι οι ευλογίες της Παναγίας, που γιόρταζε αυτές τις μέρες, δεν είναι αρκετές από ό,τι φαίνεται για να μας βγάλουν από την δύσκολη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Γιατί, όπως έλεγαν κι οι αρχαίοι μας πρόγονοι, «συν Αθηνά και χείρα κίνει».
Για τον κ. Σαμαρά και τους υπουργούς του, μετά και την περιπετειώδη ολοκλήρωση της πώλησης του ΟΠΑΠ, το ενδιαφέρον στρέφεται σε τρεις κατευθύνσεις:
1. Την ισχυρή διαπραγμάτευση με την τρόικα, που επανέρχεται το Σεπτέμβριο, με γνώμονα να επιτευχθεί μια καλύτερη ρύθμιση για τις οφειλές ιδιωτών και επιχειρήσεων, που αγκομαχούν, προς τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και για μείωση ορισμένων φορολογικών επιβαρύνσεων.
2. Την επίτευξη μεγαλύτερων φορολογικών εσόδων και την κατοχύρωση του πρωτογενούς πλεονάσματος.
3. Την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων στη Δημόσια Διοίκηση σε συνδυασμό με την ολοκλήρωση των μετακινήσεων δημοσίων υπαλλήλων.
4. Τη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων. Αρκούν όμως κι αυτά, που ούτως η άλλως είναι λίαν αμφίβολο αν θα επιτευχθούν;
Μάλλον όχι.
Και τούτο διότι στην κοινωνία η κατάσταση μέρα με τη μέρα γίνεται εφιαλτική. Μπορεί ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, όπως δήλωσε στο Mega, να εκτιμά ότι τα ελληνικά νοικοκυριά κρύβουν στα μπαούλα, στις μαξιλαροθήκες και στα στρώματα 20 δισ. ευρώ, αλλά η έλλειψη ρευστότητας στην αγορά είναι τρομακτική. Η φοροδιαφυγή δεν καταπολεμάται. Κι οι φορολογικές επιβαρύνσεις για ιδιώτες και επιχειρήσεις, που θέλουν αλλά δεν μπορούν, να πληρώσουν αυξάνονται.
Ακόμα κι η αύξηση του τουρισμού, που τόσο διαφημίστηκε τους τελευταίους μήνες, επί της ουσίας θα είναι μόλις σε έσοδα ένα δισ. μεγαλύτερη από πέρυσι. Κι η μερίδα του λέοντος θα πάει στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις all inclusive κι όχι στις τοπικές κοινωνίες. Ιδίως η μείωση του τουρισμού στην Αθήνα αποτελεί ένα ακόμα πλήγμα για την πρωτεύουσα, που σηκώνει και το μεγαλύτερο βάρος της κρίσης.
Υπό τις συνθήκες αυτές το φθινόπωρο εκτιμάται από όλους ότι θα είναι καυτό. Ήδη η αντιπολίτευση έχει επιλέξει ως το κατ’ εξοχή μέτωπο που θα διασταυρώσει τα ξίφη της με την κυβέρνηση το ενδεχόμενο να επιτραπούν από 1ης Ιανουαρίου 2014 οι πλειστηριασμοί για την πρώτη κατοικία των υπερχρεωμένων πολιτών στις τράπεζες. Τυχόν άρση της απαγόρευσης μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα για μεγάλη κοινωνική αναστάτωση ιδίως λόγω της νοοτροπίας του Έλληνα, που θεωρεί ως ταμπού την κατοχή κατοικίας. Αλλά το ενδεχόμενο αυτό φοβίζει ήδη την κυβέρνηση δεδομένης της αντίδρασης, που εκδηλώνεται ήδη στις κοινοβουλευτικές ομάδες και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εναντίον της άρσης της απαγόρευσης πλειστηριασμών.
Ήδη ακόμα κι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Βαγγέλης Βενιζέλος τάχθηκε κατά του ενδεχομένου να ισχύσει αυτό το μέτρο.
Υπό τις συνθήκες αυτές, μετά τις 15 Σεπτεμβρίου, που θα έχουν τελειώσει τα «μπάνια του λαού» και θα έχει αρχίσει η σχολική περίοδος, η έλλειψη ρευστότητας σε μια κοινωνία και σε μια οικονομία, που βιώνει πρωτοφανή ύφεση θα ενταθεί. Και τότε ουδείς μπορεί να προβλέψει τις τυχόν εξελίξεις, σε πολιτικό επίπεδο, όπου όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά.
Έστω κι αν ο κ. Σαμαράς προσπαθεί με κάθε τρόπο να κερδίσει χρόνο μέχρι το καλοκαίρι του 2014, οπότε θα έχει ολοκληρωθεί η ελληνική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα έχει διαφανεί αν θα προχωρήσει ή όχι η γενναία μείωση του ελληνικού χρέους, όπως η κυβέρνηση ευελπιστεί.
Γιάννης Λοβέρδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου