Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Στέλιος Κυριακίδης, ο άνθρωπος - θρύλος στον Μαραθώνιο της Βοστώνης - video

Ο Ελληνοκύπριος δρομέας που θριάμβευσε στο Μαραθώνιο της Βοστώνης μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, το 1946 (Vid+Pics)

Στην ιστορία του Ελληνοκύπριου μαραθωνοδρόμου Στέλιου Κυριακίδη αναφέρεται δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοση της "The National Herald".
Το 1946, ο τότε 36χρονος Στέλιος Κυριακίδης αποφάσισε να συμμετάσχει στον πεντηκοστό Διεθνή Μαραθώνιο της Βοστώνης (42.195 μ.), μετά από τιμητική πρόσκληση των διοργανωτών...

Ήταν σαν χτες, 15 Απριλίου που ο Κυριακίδης, έτρεξε όπως γράφει το δημοσίευμα όχι για τα χρήματα ή τη δόξα αλλά για την χώρα του.
"Τρέχω για την Ελλάδα από το 1933. αγωνίζομαι για τη γαλανόλευκη, δεν είμαι κανένας τυχοδιώκτης", είχε δηλώσει ο ίδιος, ο οποίος κατάφερε να βγει νικητής παρότι είχε τρέξει υποσιτισμένος λόγω της Κατοχής και μην έχοντας αγωνιστεί για 5 χρόνια.
Ο Κυριακίδης, έγινε ο ήρωας της Βοστώνης, καθώς νίκησε ως εκ θαύματος τον φίλο και συναθλητή του Τζόνυ Κέλυ (2 νίκες, 7 δεύτερες θέσεις, 61 συμμετοχές) , αν αναλογιστεί κανείς υπό ποίες συνθήκες αγωνίστηκε.
Ο εν λόγω αγώνας του παραμένει ακόμα και σήμερα ένας από τους πιο θρυλικούς.
Μάλιστα, του δόθηκε δώρο από τον Τζιμ Ντέιβις της εταιρείας υποδημάτων New Balance, ένα γλυπτό το οποίο τον παρουσιάζει να τρέχει και δίπλα του ο Σπύρο Λούης και ο Φειδιππίδης.
Το χρονικό της συμμετοχής
Ο Στέλιος Κυριακίδης ήθελε διακαώς να συμμετάσχει- όπως και έκανε- στον πεντηκοστό Διεθνή Μαραθώνιο της Βοστώνης, όμως, ο Σ.Ε.Γ.Α.Σ. αδυνατούσε να στείλει βεβαίωση-πιστοποίηση ερασιτέχνη αθλητή. ούτε βίζα μπορούσε να βγάλει καθώς ήταν προνόμιο μόνο Αμερικανών υπηκόων.
Ωστόσο, με την βοήθεια του πρόξενου, τον οποίο γνώριζε, την απέκτησε.
Μάλιστα, δεν είχε ούτε τα χρήματα για το αεροπορικό εισιτήριο σε σημείο που για να βρει χρήματα αναγκάστηκε να πουλήσει-παρά τις αντιρρήσεις της συζύγου του- την ηλεκτρική κουζίνα και το ραδιόφωνό τους, ενώ κατάφερε να λάβει και από την Δ.Ε.Η., όπου δούλευε, επιταγή 1.000 δολαρίων.
Η κατάσταση της υγείας του λόγω υποσιτισμού δεν ήταν καλή αφού και οι γιατροί στην Αμερική πίστευαν πως θα πέθαινε από εξάντληση κατά την διαδρομή, καθώς ήταν εξαιρετικά αδύναμος και καχεκτικός, αλλά οι αντιρρήσεις τους ξεπεράστηκαν από την αθλητική ομοσπονδία.
Σημειώνεται ότι προπολεμικά ο Κυριακίδης είχε συμμετάσχει στον Μαραθώνιο της Βοστώνης του 1930, εγκαταλείποντας λόγω των καινούργιων αθλητικών υποδημάτων που του είχαν χαρίσει Έλληνες ομογενείς και τα οποία τον πλήγωσαν. Κατά την παραμονή του στην Αμερική υποσχέθηκε πως δεν θα εγκατέλειπε ξανά λέγοντας: "Ήρθα να τρέξω για επτά εκατομμύρια πεινασμένους Έλληνες.".
Και όντως έτρεξε, έχοντας στο νου του την πατρίδα του και βγήκε νικητής.
Τόσο ομογενείς όσο και Αμερικανοί τον ενθάρρυναν, καθ'όλη τη διάρκεια του αγώνα, ενώ ένας Αμερικανός δημοσιογράφος που παρακολουθούσε τον αγώνα με αυτοκίνητο, τον πληροφόρησε: «ο Κέλυ «έσπασε», είναι ώρα να φύγεις». Τότε συνέβη κάτι, που ο Κυριακίδης θυμόταν με συγκίνηση: «...ένας ηλικιωμένος Έλληνας να τραβάει τα μαλλιά του και να λέει: Για την Ελλάδα Στέλιο μου! Για τα παιδιά σου!». Τότε ο Στέλιος Κυριακίδης έδωσε όλα τα σωματικά του αποθέματα κατακτώντας την νίκη, φωνάζοντας στον τερματισμό: «For Greece!» (Για την Ελλάδα).
Ο χρόνος του 2:29:27 αποτέλεσε τον καλύτερο στην Ευρώπη και για 22 χρόνια τον καλύτερο στην Ελλάδα.
Μάλιστα, οι Αμερικανοί τον αποκάλεσαν «ο απόγονος του Φειδιππίδη» και σε ερώτηση που του τέθηκε: «Τι θα ήθελες να κάνουμε για σένα;», -ενώ του προσφέρθηκαν χρήματα για να γίνει επαγγελματίας αθλητής και είχε προτάσεις από το Χόλιγουντ για να γίνει ηθοποιός- απάντησε: «Για μένα τίποτα. Μόνο για την Ελλάδα…», επιμένοντας: «Σας παρακαλώ, μην ξεχάσετε τη χώρα μου».
Στις 23 Μαΐου 1946, ο Κυριακίδης επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου περίπου ένα εκατομμύριο Έλληνες τον υποδέχθηκαν με τιμές ήρωα. Έπειτα, πραγματοποιήθηκε επίσημη τελετή στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, όπου ο λόγος του δακρυσμένου Κυριακίδη (δήλωνε: «Είμαι υπερήφανος που είμαι Έλλην») συγκίνησε το πλήθος. Η επιστροφή στο σπίτι του στην Φιλοθέη κράτησε 8 ώρες. Για πρώτη φορά μετά την Κατοχή, φωταγωγήθηκε η Ακρόπολη προς τιμήν του.
Σημειώνεται ότι το 1897 οργανώθηκε για πρώτη φορά, στην πρωτεύουσα της Μασαχουσέτης, ο Μαραθώνιος της Βοστώνης. Από τότε, πραγματοποιείται κάθε χρόνο, παραδοσιακά την τρίτη Δευτέρα του Απριλίου.
*Με πληροφορίες και από Βικιπαιδεια
news247

Δεν υπάρχουν σχόλια: