Εδώ και χρόνια και ανεξαρτήτως κυβέρνησης βλέπουμε μια συνεχή διολίσθηση σε όλα τα επίπεδα της ζωής του τόπου. Τόσο η οικονομία με την ανεργία, την ακρίβεια και την άκρατη κερδοσκοπία όσο και η έννομη τάξη με την εγκληματικότητα και την γενικευμένη παραβατικότητα, δεν είναι παρά σταγόνα στο ποτήρι της γενικής έκπτωσης που ζούμε ως κράτος, ως κοινωνία και τελικά ως έθνος.
Το πανεπιστημιακό άσυλο μπάζει από παντού. Η παιδεία είναι δημόσια και δωρεάν μόνο κατ` όνομα. Η δημόσια υγεία υπολειτουργεί. Η αστυνομία δηλώνει παρούσα απούσα. Η δημόσια διοίκηση παραπαίει και το σύστημα της δικαιοσύνης. έχει καταντήσει ανέκδοτο. Η εκκλησία είναι στον κόσμο της … κλπ κλπ…
Δεν λειτουργεί τίποτα. Αυτή είναι η γενική διαπίστωση του κόσμου και οι μόνοι που δεν την συμμερίζονται είναι οι προνομιούχοι «πατέρες του έθνους» οι οποίοι όμως ζουν σε καθεστώς εικονικής πραγματικότητας αποκομμένοι από τα καθημερινά προβλήματα και απασχολούμενοι με το ποιος θα προσφέρει την καλύτερη ατάκα προκειμένου να κερδίσει θέση στα δελτία των 8 00 (Τα οποία παρεμπιπτόντως είναι από τις μεγαλύτερες καταστροφές που έχουν πέσει επάνω στο έθνος μας)..
Τι πρέπει να γίνει τέλος πάντων ώστε να ορθοποδήσουμε ως λαός πριν εξαφανιστεί κάθε έννοια οργανωμένης κοινωνίας; Πρέπει να γίνει επανάσταση; Πρέπει να γίνει πόλεμος; Πρέπει να αλλάξουμε πολίτευμα;
Τι;
Τι είναι αυτό που θα μας συνταράξει ;
5 σχόλια:
1998: Ε. Γιαννόπουλος, υπουργός ΠΑΣΟΚ: Πρόσωπα υψηλά ιστάμενα, υπεράνω υποψίας διευκολύνουν ατομικές ή ομαδικές αποδράσεις (επίσημο έγγραφο)
Από επίσημο έγγραφο τού υποργού Δικαιοσύνης πρός τον Εισαγγελέα τού Αρείου Πάγου.
«Το ισχυρό κύκλωμα της εμπορίας και της διακίνησης των ναρκωτικών διαθέτει, ως γνωστόν, ισχυρά μέσα. Είναι εκείνο το κύκλωμα που, εκτός άλλων εγκληματικών - δολοφονικών πράξεων, οργανώνει και τις αποδράσεις εγκληματικών προσώπων από τις φυλακές, έχοντας διαβρώσει συνειδήσεις, με μυθώδη ποσά "αμοιβής" ενίων και, σε μικρό αριθμό, σωφρονιστικών υπαλλήλων, ιατρών εκδιδόντων ψευδή πιστοποιητικά, δικηγόρων - υπερασπιστών κατά σύστημα εμπόρων ναρκωτικών, ιατροδικαστών με παραπλανητικές γνωματεύσεις δήθεν ναρκομανών και εξαρτημένων, διευκολύνοντας την έξοδό τους και τη συνέχιση του θανατηφόρου έργου τους, νονών της νύχτας που μετέρχονται εκβιαστικά και φονικά μέσα και μεθόδους»!
Ο κ. Γιαννόπουλος, αναφερόμενος σε γεγονότα, όπως η ύπαρξη όπλων αλλά και ναρκωτικών μέσα στις φυλακές, υπογραμμίζει πως «παρέχουν ενδείξεις ότι πρόσωπα εντός και εκτός των σωφρονιστικών καταστημάτων "υπεράνω υποψίας ιστάμενα", λόγω της ιδιότητάς τους, διευκόλυναν την παράνομη εισαγωγή των ανωτέρω αντικειμένων και συνετέλεσαν με τον τρόπο αυτόν στη διατάραξη της τάξεως και ασφαλείας στα σωφρονιστικά καταστήματα, στη διακίνηση ναρκωτικών σε αυτά και στη διευκόλυνση ομαδικών ή ατομικών αποδράσεων»....
wolf είπε...
Το πρόσωπο του διευθυντή των Φυλακών Κορυδαλλού έγινε πιο σταχτί και από τους τοίχους του θλιβερού γραφείου του. Τόσο πολλή οργή ξεχυνόταν από το σώμα του ώστε, αν διοχετευόταν προς την τζαμαρία που κάλυπτε όλη σχεδόν τη μία πλευρά του δωματίου - το κυκλώπειο μάτι από το οποίο χάζευε τους κρατουμένους στο προαύλιο -, θα γινόταν θρύψαλα. «Οπως θέλετε, κύριε υπουργέ» ψέλλισε δυσαρεστημένος και κατέβασε το ακουστικό του τηλεφώνου. Την επομένη ζήτησε τη μετάθεση του κρατουμένου ΧΧΧ στο αρτοποιείο των φυλακών εκτελώντας γραπτή εντολή του ίδιου του υπουργού Δικαιοσύνης! Ο κρατούμενος ΧΧΧ ήταν διαβόητος κακοποιός, είχε τη φήμη του σκληρού και επικίνδυνου. Στις φυλακές έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να τη διατηρήσει ατσαλάκωτη. Ο διευθυντής, ο οποίος γνώριζε από πρώτο χέρι τον βίο και την πολιτεία του, δεν μπορούσε να χωνέψει τη συνομιλία που είχε με τον υπουργό: «Σε παρακαλώ, να στείλεις τον κρατούμενο ΧΧΧ να δουλέψει στους φούρνους». «Δεν κάνει για εκεί, κύριε υπουργέ, αυτό το άτομο. Είναι επικίνδυνο». Τίποτα. Ο υπουργός δεν άκουγε λέξη, ήταν ανένδοτος και επίμονος. Δέχθηκε μάλιστα με προθυμία να στείλει και εγγράφως την εντολή εντός 24 ωρών. Ο κρατούμενος πήγε στο αρτοποιείο, θέση προνομιούχα στον Κορυδαλλό, διότι και μεροκάματο θα έβγαζε και η κάθε ημέρα εργασίας θα μετρούσε για δύο. Ο ΧΧΧ όμως δεν ήταν το πρότυπο του εργατικού και ήσυχου κρατουμένου ο οποίος εκτίει υπομονετικά την ποινή του. Πάνω στην εβδομάδα άρπαξε την ευκαιρία και μην τον είδατε. «Τον άτιμο! Τον παλιάνθρωπο! Πώς τόλμησε να μου το κάνει εμένα αυτό!» ωρυόταν στο τηλέφωνο ο υπουργός μόλις πληροφορήθηκε το κατόρθωμα του ευνοουμένου του. «Μα δεν σας είχα προειδοποιήσει, υπουργέ μου; Γιατί δεν με ακούσατε;» τον ρώτησε ο διευθυντής των φυλακών. «Γιατί έχει 30 ψήφους στο χωριό! Γι' αυτό!» απάντησε έξαλλος ο υπουργός αφήνοντας τον συνομιλητή του αποσβολωμένο, να μην μπορεί να πιστέψει στα αφτιά του.
Το περιστατικό που περιγράφεται παραπάνω δεν είναι πρόσφατο, είναι όμως αυθεντικό (τα ονόματα των πρωταγωνιστών βρίσκονται στη διάθεση της εφημερίδας). Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακραίο λόγω της θέσης του ατόμου που ζήτησε το ρουσφέτι. Οσο σκαλίζει κανείς την πραγματικότητα των φυλακών τόσο καταλαβαίνει ότι όλα ή σχεδόν όλα είναι γνωστά σε όλους: πρόσωπα, διασυνδέσεις, καταστάσεις. Δύσκολα όμως ανοίγουν τα στόματα στους «απ' έξω». Οι μεταγωγές και η μεσολάβηση για καλύτερο κελί και ευνοϊκότερη μεταχείριση των κρατουμένων ήταν παλιά το μεγάλο ρουσφέτι των πολιτικών γενικά και του εκάστοτε γενικού γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης ειδικά. Η πρακτική αυτή συνεχίζεται και σήμερα υπό άλλους όρους λόγω της λειτουργίας της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών (ΚΕΜ), από όπου περνούν όλες οι αιτήσεις. «Μέσα στον καταιγισμό των αιτημάτων που δεχόμαστε καθημερινά υπάρχουν και κάποια από γονείς, προφυλακισθέντων κυρίως, οι οποίοι ζητούν να μεταφερθούν τα παιδιά τους κοντά στον τόπο κατοικίας τους για να τα φροντίζουν καλύτερα» λέει ο βουλευτής Ιωαννίνων κ. Κ. Τασούλας. Τα αιτήματα προωθούνται αρμοδίως, άλλες φορές ικανοποιούνται και άλλοτε όχι, και αυτή είναι η σχετικά αθώα πλευρά της ιστορίας.
Η δημιουργία της ΚΕΜ αποσυντόνισε στην αρχή το σύστημα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πιο σφοδροί πολέμιοί της ήταν μια μερίδα δικηγόρων οι οποίοι συμπλήρωναν ικανοποιητικά το εισόδημά τους από τη μεσολάβηση για μεταγωγές. Με τον καιρό ανακάλυψαν ότι εκτός των άλλων νόμων στη φυλακή ισχύει και ο νόμος των πιθανοτήτων, ο οποίος, όπως σχεδόν καθετί άλλο (από τις τηλεκάρτες ως τα τσιγάρα), μεταφράζεται σε κέρδος.
* Τα συμβόλαια θανάτου
Η συνήθης διαδικασία σήμερα είναι η εξής: οι δικηγόροι ζητούν από τους πελάτες τους από ένα ως πέντε εκατομμύρια, αναλόγως της υπόθεσης. Αν πάει καλά, κρατούν τα χρήματα, διαφορετικά τα επιστρέφουν ή τα κρατούν για να προσπαθήσουν ξανά. Το ίδιο πράττουν με τα αιτήματα για υπό όρους απόλυση. «Γκρουπάρουν» καμιά δεκαριά κρατουμένους, εισπράττουν ένα εκατομμύριο από τον καθέναν και υποβάλλουν αβέρτα αιτήσεις. Αμείβονται μόνο για όσες έχουν αίσιο τέλος.
Για τους δικηγόρους ακούγονται και άλλα πολλά στις φυλακές: πλαστογραφίες, ψευδομαρτυρίες, κερδοσκοπία. «Μη γελιέστε. Οι συμμορίες δεν καθοδηγούνται και τα συμβόλαια θανάτου δεν κλείνονται από τα καρτοτηλέφωνα ούτε από τα κινητά. Τα σημαντικά μηνύματα μεταφέρονται από δικηγόρους και όσοι το κάνουν αυτό έχουν δεχθεί να παίζουν με τους όρους των κυκλωμάτων, γίνονται ενδιάμεσοι, πληρώνονται σε είδος. Οι φυλακές σήμερα δεν ελέγχονται και το σύστημα είναι είτε φοβισμένο είτε διαπλεκόμενο» λέει κάποιος που γνωρίζει καλά τους κανόνες του παιχνιδιού. Σε αυτό το περιβάλλον δεν είναι να απορεί κανείς που οι γιατροί των φυλακών δίνουν εύκολα εντολή για ιατρικές εξετάσεις σε νοσοκομεία είτε για να διώξουν την ευθύνη από πάνω τους είτε γιατί η ειδικότητά τους δεν τους επιτρέπει να ελέγξουν την αλήθεια των ισχυρισμών ενός κρατουμένου ο οποίος έχει μάθει φαρσί τα συμπτώματα της ασθένειας που επιμένει ότι έχει.
* Αμείλικτα ερωτήματα
Οποιος θέλει να «στήσει» σήμερα μια μεταγωγή διαλέγει επίσης άλλο μονοπάτι. Ο φυλακισμένος υποβάλλει αίτηση για μεταφορά του στον Κορυδαλλό ή σε άλλη φυλακή επειδή απειλείται η ζωή του ή επικαλούμενος σοβαρούς οικογενειακούς λόγους ή ό,τι άλλο προβλέπει ο νόμος. Αν η αίτησή του συνοδεύεται από ευνοϊκή έκθεση της κοινωνικής λειτουργού, αν συντρέχουν οι τυπικές προϋποθέσεις του νόμου και αν το Συμβούλιο Φυλακής την εγκρίνει, η ΚΕΜ αρκείται σε αυτά αφού δεν υπάρχει δυνατότητα να ασκήσει ουσιαστικό έλεγχο στις εκατοντάδες αιτήσεις που δέχεται καθημερινά. Στην πραγματικότητα οι κρατούμενοι ανακυκλώνονται κάθε χρόνο στις φυλακές. Παίζουν το «γύρω γύρω όλοι». Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης αποφασίζει μόνος του μόνο σε έκτακτες καταστάσεις, π.χ. όταν υπάρχει πληροφορία για εξέγερση.
«Η απόδραση με βοήθεια μέσα από τις φυλακές είναι μια φαντασίωση που έχει τις ρίζες της στα κατορθώματα μυθικών ηρώων. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ολοι οι "σκληροί" κατάδικοι διατηρούν τις επαφές τους με τους συνεργάτες τους εκτός φυλακής. Είναι γνωστό ότι καθοδηγούν από μέσα τα κυκλώματα. Οι φύλακες στην ουσία τελούν υπό ομηρεία, εκβιάζονται και απειλούνται. Προτιμούν να τα έχουν καλά με τους "σκληρούς" των φυλακών και όχι με τον μακρινό και απρόσωπο νόμο. Ετσι τους αφήνουν χαλαρά τα λουριά και αποφεύγουν τη βία και την πόλωση. Ο,τι και αν γίνει μέσα στις φυλακές το βάρος της ευθύνης πέφτει στους ώμους του αρχιφύλακα και των άλλων υπαλλήλων. Τίποτα όμως δεν μπορεί να συμβεί αν δεν λειτουργήσει και η πολιτική διαφθορά, η οποία ξεκινά από παράνομες άδειες, πλαστές ταυτότητες κ.ά. και τα πλοκάμια της φθάνουν ως παρακρατικά κυκλώματα» επισημαίνει ο κ. Ι. Πανούσης, καθηγητής Εγκληματολογίας.
Το ιστορικό της απόδρασης του Πίτερ Σέλντομ από τον Κορυδαλλό δεν θέτει μόνο ερωτήματα. Υποδεικνύει και ευθύνες ή παραλείψεις πολλών κρίκων του συστήματος. Η ψυχολόγος Ολγα Ατζαμόγλου ήταν μία από τους περίπου 30 ψυχολόγους που επελέγησαν επί υπουργίας Ευ. Γιαννόπουλου για να επιμορφωθούν και να στελεχώσουν το Κέντρο Απεξάρτησης Κρατουμένων στον Ελαιώνα της Θήβας. Τα κριτήρια επιλογής της «ήταν προσωπικά και κομματικά», επιμένουν όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις. «Το Κέντρο Απεξάρτησης στη Θήβα δεν λειτούργησε ποτέ, παρά το γεγονός ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης ξόδεψε χρήματα για την αγορά του, επιμορφώθηκε προσωπικό για τη λειτουργία του και ενώ είναι γνωστό ότι πάνω από το 40% των φυλακισμένων είναι παραβάτες του νόμου περί ναρκωτικών. Δεν πρέπει να δοθεί κάποτε μια εξήγηση γι' αυτό;» αναρωτιέται η ευρωβουλευτής κυρία Μένη Μαλλιώρη, εκείνη την εποχή πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ.
* Ψυχίατροι και ψυχολόγοι
Ανεξαρτήτως της τύχης του Κέντρου, όταν έληξε η δοκιμαστική περίοδος επιμόρφωσης, η ομάδα των ψυχολόγων εκρίθη ακατάλληλη από την επιτροπή των υπουργείων Υγείας και Δικαιοσύνης. Εν τω μεταξύ υπουργός Δικαιοσύνης ανέλαβε ο κ. Μ. Σταθόπουλος, ο οποίος αποφάσισε να τους κατανείμει σε διάφορα σωφρονιστικά καταστήματα. Ετσι η ψυχολόγος Ατζαμόγλου βρέθηκε στον Κορυδαλλό αντί ψυχιάτρου. Σε αυτή τη φυλακή, που είναι δικαστική, δεν θα έπρεπε να βρίσκεται ούτε ο ισοβίτης Σέλντομ. Οι μόνοι λόγοι για τους οποίους δικαιολογείται η παρουσία καταδικασμένων ισοβίως στον Κορυδαλλό είναι να βρίσκονται υπό ψυχιατρική παρακολούθηση ή να περιμένουν να δικαστούν, εκτός και αν έχει λειτουργήσει πολιτικό μέσο.
Οπως έγινε γνωστό, ο Σέλντομ μεταφέρθηκε στην Αθήνα από τις Φυλακές Κέρκυρας με βάση γνωμοδότηση της Ατζαμόγλου, η οποία δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί έγκυρη αφού έγινε από ψυχολόγο και όχι από ψυχίατρο. Ο διευθυντής των Φυλακών Κέρκυρας κ. Ν. Σκαρβελάκης το διαψεύδει: «Είναι ψευδές ότι στηριχθήκαμε σε κάτι τέτοιο. Δεν ήταν αυτό το σκεπτικό μας» λέει και παραπέμπει για περαιτέρω στοιχεία στο γραφείο του υπουργού Δικαιοσύνης. Εν τω μεταξύ κυκλοφορεί έντονα, αν και δεν επιβεβαιώνεται, η φήμη ότι υπήρξε και δεύτερη γνωμοδότηση προερχόμενη μέσα από το υπουργείο Δικαιοσύνης. Απορριπτέος δεν είναι και ο προβληματισμός που αναπτύσσεται από κάποιους που ασχολούνται χρόνια με τις φυλακές και το έγκλημα: «Ο Σέλντομ δεν είναι ένας ρομαντικός εγκληματίας. Αποτελεί κομμάτι του κυκλώματος εντός του οποίου κινούνταν η οικογένεια Γρηγοράκου, ήταν συνεργός σε εγκληματικές ενέργειες και κατηγορούμενος για φόνους. Και η δολοφονία Γρηγοράκου μήπως δεν έχει να κάνει με ξεκαθάρισμα λογαριασμών νονών της νύχτας; Μήπως κρύβονται από πίσω άλλα συμφέροντα που αφορούν υπηρεσίες και πολιτικά πρόσωπα;».
Το σάπιο σύστημα και οι «νονοί» ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ
Το σύστημα νοσεί βαθιά, ποιος όμως δεν είναι διατεθειμένος να βάλει βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο; Από το 1981, όταν είδαν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας καταγγελίες για τα κυκλώματα των φυλακών, ως σήμερα η ιστορία βρίθει φόνων, αποδράσεων, εκβιασμών, διώξεων σωφρονιστικών υπαλλήλων, καταγγελιών εναντίον δικηγόρων, επίδειξης ένοχης αδιαφορίας ή ακόμη και παρεμβάσεων από υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου Δικαιοσύνης, όπως ευθαρσώς έχουν καταγγείλει εισαγγελικοί λειτουργοί. «Στην Ελλάδα η φύλαξη και η ασφάλεια των φυλακών βρίσκονται σε χαμηλό επίπεδο ενδιαφέροντος. Υπάρχει αδυναμία φρούρησης των φυλακών, το προσωπικό είναι ελάχιστο. Στον Κορυδαλλό τη νύχτα αντιστοιχούν 8-10 φύλακες για περίπου 1.000 φυλακισμένους. Θα μπορούσαν να ληφθούν κάποια μέτρα, όπως η αποκάθαρση των ποινικών νόμων από περιττές διατάξεις ώστε να μη φυλακίζονται άνθρωποι για ψύλλου πήδημα, να μεταφερθούν οι "νονοί" σε μια φυλακή με πιο αυστηρή φύλαξη και να τοποθετηθούν σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου στους εξωτερικούς χώρους των φυλακών και γύρω από αυτές, όπως γίνεται σε πολλές άλλες χώρες» επισημαίνει ο καθηγητής Εγκληματολογίας κ. Ν. Κουράκης.
Αλλαξε κάτι στα χρόνια που πέρασαν; Η γραπτή καταγγελία της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων του Νομού Ιωαννίνων (αρ. πρωτ. 6/2002) προς την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων τα λέει όλα. Πολλές φορές «εγγράφως και προφορικώς, προς κάθε αρμόδιο, με επιμονή αναφερθήκαμε στην εικόνα που παρουσιάζει το υπηρεσιακό όχημα μεταφοράς κρατουμένων (κλούβα)» αναφέρει ο πρόεδρος της Ενωσης κ. Γ. Παπατσίμπας. Η κλούβα αυτή, σύμφωνα με τους αστυνομικούς, βρίσκεται σε τόσο άθλια κατάσταση ώστε να καταντά επικίνδυνη όχι μόνο για τους ίδιους και για τους κρατουμένους που μεταφέρει αλλά και για τους ανύποπτους οδηγούς που απαντά στο διάβα της.
«Παρ' όλα αυτά» συνεχίζει η αναφορά «ουδεμία ενέργεια για αντικατάσταση του εν λόγω οχήματος έγινε, με αποτέλεσμα προ ημερών να μείνει από νέα βλάβη καταμεσής του δρόμου στην περιοχή της Κορίνθου ενώ μετέφερε τρεις βαρυποινίτες κρατουμένους από τις Δικαστικές Φυλακές Ιωαννίνων στον Πειραιά, συνοδεία τριών αστυνομικών, οι οποίοι υπέστησαν σκληρή δοκιμασία να αναμείνουν για σχεδόν τέσσερις ώρες με κίνδυνο απόδρασης των κρατουμένων την άφιξη άλλης κλούβας από το Τμήμα Μεταγωγών Πειραιά και να επιστρέψουν από την Αθήνα στα Ιωάννινα με λεωφορείο του ΚΤΕΛ». Το ίδιο όχημα έχει ακινητοποιηθεί άλλες δύο φορές, στη Βόρεια Ελλάδα και στην περιοχή του Μετσόβου, πάλι μεταφέροντας κρατουμένους.http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=142982&ct=75
Ενδείξεις ότι η Κυβέρνηση θα αντεπιτεθεί.
Στο εδώλιο του Πλημμελειοδικείου κάθονται οι πέντε κατηγορούμενοι για την υπόθεση της απόδρασης των Παλαιοκώστα και Ριζάι, ενώ την ίδια ώρα οι έρευνες των αρχών εξελίσσονται σε δύο επίπεδα: αφενός για τον εντοπισμό των δύο κακοποιών και της γυναίκας - μυστήριο, αφετέρου για τη διάγνωση του βάθους στο οποίο έχει φτάσει η διάβρωση στον κρατικό μηχανισμό.
Η κυβέρνηση για δεύτερη μέρα -μετά τις δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης, που άφηνε να εννοηθεί ότι στην απόδρασή τους οι δύο δραπέτες είχαν συνεργάτες εντός του Κορυδαλλού- επιμένει, διά του εκπροσώπου της, Ευάγγελου Αντώναρου, ότι «μεγάλα τμήματα του συστήματος είναι διαβρωμένα και αποδείχθηκε ότι πρέπει να ληφθούν και άλλα μέτρα».....
Σ.Σ. Διάφορες ενδείξεις τις τελευταίες ώρες μάς πείθουν ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αντεπιτεθεί στήν ανομία καί την διαφθορά....Οι ενδείξεις είναι αρκετές καί καλές....Σύντομα θα φανεί καλύτερα ....
Wolf
Το καράβι μπάζει νερά
Του Αλεξη Παπαχελα
Τον Δεκέμβριο, μια χούφτα κουκουλοφόρων ξεγύμνωσαν το ελληνικό κράτος στην «καρδιά» του στην πλατεία Συντάγματος, στη συνέχεια έκαναν το ίδιο οι τρομοκράτες, που επανεμφανίστηκαν, και την Κυριακή τους μιμήθηκε ο χαρισματικός ληστής. Ποιος θα είναι ο επόμενος; Οι λογικές απαντήσεις είναι «πού να ξέρει με σιγουριά κανείς» ή το κλασικό «ο Θεός να βάλει το χέρι του». Εκεί δυστυχώς φτάσαμε! Οταν εγκληματίες, τρομοκράτες, λούμπεν στοιχεία, χούλιγκαν των γηπέδων κ.ά. αντιλαμβάνονται πως το κράτος είναι «γυμνό», λογικό είναι να σηκωνόμαστε κάθε πρωί με αγωνία για να μάθουμε τι άλλο μπορεί να μας συνέβη όσο κοιμόμασταν.
Η εύκολη απάντηση σε κάθε τι που μας συμβαίνει είναι πως «αυτή είναι η Ελλάδα». Δεν είναι όμως αλήθεια αυτό. Ετσι καταντάει η Ελλάδα όταν αυτοί που τη διοικούν κάνουν λάθος επιλογές προσώπων, δεν κάνουν τη δουλειά τους, βάζουν τα κομματικά και προσωπικά τους συμφέροντα πάνω από το εθνικό συμφέρον. Πιάσαμε πάτο μετά τη δεκαετία του 1980, με τη δικαιολογία της «αλλαγής». Ο συνδικαλισμός, ο κομματισμός, η διαφθορά, τα «προσωπικά» ροκάνισαν τους θεμελιώδεις αρμούς που πρέπει να έχει κάθε χώρα για να επιβιώνει και –το κυριότερο– να αντιμετωπίζει κρίσεις. Μέσα σε μια δεκαετία χάθηκε η έννοια της ιεραρχίας, οι γενικοί διευθυντές που αποτελούσαν τη στοιχειώδη ραχοκοκαλιά του κράτους και πολλά άλλα. Καμιά υπηρεσία, όσο κρίσιμη και αν ήταν, δεν έμεινε αλώβητη. Η αστυνομία, η ΕΥΠ, η ΥΠΑ, ο στρατός επλήγησαν καίρια.
Πήραμε μιαν ανάσα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι εκλογείς κατόπιν επέλεξαν μια νέα κυβέρνηση το 2004, γιατί πίστεψαν στην επανίδρυση του κράτους και στο σύνθημα της αξιοκρατίας. Δυστυχώς διαψεύσθηκαν! Τώρα τα πράγματα είναι πολύ, πάρα πολύ δύσκολα. Μοιάζουμε με καράβι που μπάζει νερά, έχει χαλασμένο πηδάλιο και μηχανές την ώρα που έχει μπει σε μια άνευ προηγουμένου θύελλα. Φοβούμαι πως ούτε ο κ. Παπανδρέου έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα των περιστάσεων. Ακούω από διαφόρους πως το ΠΑΣΟΚ «ξέρει τα κόλπα», πως «κάπως συμμαζεύει τα πράγματα» κ.λπ. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο!
Πρέπει όλοι μαζί να σκύψουμε και να δούμε γιατί είμαστε τόσο διαλυμένοι, πρακτικά, με τη βοήθεια ξένων και με σύστημα. Θα πάρει καιρό, θα «πονέσει» και θα ξεβολέψει. Δεν γίνεται όμως αλλιώς. Μέχρι να ξαναφτιάξουμε το κράτος, το επείγον είναι να ληφθούν άμεσα μέτρα με το υλικό και το δυναμικό που έχει αυτή την ώρα. Οι επόμενες κρίσεις στην αστυνομία θα είναι καταλυτικές: πρέπει να αποδείξουν πως δεν ενδιαφέρει αν κάποιος είναι «Θεσσαλός» ή «δικός μας», απλά και μόνο είναι ο καλύτερος επαγγελματίας που, αν αφεθεί να κάνει τη δουλειά του, θα πετύχει.
Και εν τω μεταξύ, το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι το βαθύτατα τριτοκοσμικό: «ο Θεός να βάλει το χέρι του»…
Βουλευτές και πολιτικά κόμματα, Πολεοδομία, γιατροί και νοσοκομεία, εφορίες, αστυνομία και τέλος δικαιοσύνη, χρηματίζονται λένε οι Ελληνες...
Δεύτερο σημαντικό πρόβλημα της χώρας -μετά την ακρίβεια- είναι η διαφθορά, σύμφωνα με έρευνα του Τμήματος Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η έρευνα έγινε σε δείγμα 4.720 ατόμων άνω των 18 ετών σε όλη τη χώρα.
Από την έρευνα προκύπτει ότι πρώτο στοιχείο της διαφθοράς είναι ο χρηματισμός, καθώς το 44% των ερωτηθέντων θεωρούν πως για να προχωρήσει μια υπόθεσή τους στο δημόσιο θα πρέπει να δώσουν χρήματα.
Οι πολίτες που συμμετείχαν στην έρευνα κατέταξαν τους φορείς που παρατηρούνται τα φαινόμενα διαφθοράς κατά σειρά ως εξής: βουλευτές και πολιτικά κόμματα, Πολεοδομία, γιατροί και νοσοκομεία, εφορίες, αστυνομία και τέλος δικαιοσύνη.
Για την αποτελεσματική καταπολέμηση της διαφθοράς, οι ερωτηθέντες απάντησαν πως ο μόνος τρόπος είναι η επιβολή βαρύτερων ποινών, ενώ το 55%, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ανέφερε ότι δεν πιστεύει πως η κυβέρνηση και η κεντρική πολιτική εξουσία είναι διατεθειμένες να καταπολεμήσουν το πρόβλημα της διαφθοράς.
Στην εκδήλωση το λόγο πήραν ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Σούρλας, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Παπουτσής και ο ανεξάρτητος βουλευτής Πέτρος Τατούλης.http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=990356&lngDtrID=244
Δημοσίευση σχολίου