Καταγραφές
Το ΠΑΣΟΚ, επιχειρώντας να πάρει διακριτές αποστάσεις τόσο από τα αριστερά όσο και από τα δεξιά του, έκλεισε την πόρτα σε προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς για κοινό μέτωπο-υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας. Κινήθηκε μόνο του σε επίπεδο υποψηφίου, μετά την επιλογή Τασούλα για τον προεδρικό θώκο, και τελικώς, θα επιβεβαιωθεί σε λίγες ώρες, θα κόψει τρίτο το νήμα της προεδρικής εκλογής. Η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ, που κέρδισε και τη στήριξη της Νέας Αριστεράς, Λούκα Κατσέλη, θα έρθει κατά πάσα βεβαιότητα δεύτερη σε ψήφους, με τεράστια...
απόσταση προφανώς από τον πρώην πρόεδρο της Βουλής, Κώστα Τασούλα.Ο ΣΥΡΙΖΑ, διά του Σωκράτη Φάμελλου, επιμένει σε προσκλητήρια κοινού μετώπου των "προοδευτικών κομμάτων". Έως τώρα, δημοσκοπικά, του έχει "βγει" η στρατηγική αυτή. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφανίστηκε μετά τη διάσπαση και τον επί μακρόν εκφυλισμό του επί Στέφανου Κασσελάκη. Μικρομεσαίο κόμμα μεν, αλλά όχι με πτωτική πορεία. Πρωταγωνιστεί δε αυτή τη στιγμή στη συζήτηση για τη συγκρότηση κοινού αντιπολιτευτικού μετώπου: Πρώτος σταθμός, η (δύσκολη) επανένωση με τη Νέα Αριστερά. Στο θέμα της προεδρικής εκλογής, πάντως, συνεννόηση επιτεύχθηκε.
Η Χαριλάου Τρικούπη "πνίγηκε" τις προηγούμενες ημέρες από τρικυμία στο ποτήρι που προκάλεσαν οι δηλώσεις στελεχών της (Π. Γερουλάνου και Μ. Κατρίνη πρωτίστως) για εν δυνάμει μετεκλογική συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με κόμματα από τα αριστερά του, όπως ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Νέα Αριστερά αλλά και Βαρουφάκη. Η στασιμότητα των δημοσκοπικών ποσοστών του (αν όχι η μείωση και η τάση για περαιτέρω πτώση) αποδίδεται από τα "κεντρικά" κυρίως στη Βαβέλ και τις παραφωνίες αυτών των δηλώσεων, που αξιοποίησε πολιτικά στο μέγιστο –ευλόγως– η κυβερνητική παράταξη.
Το ερώτημα όμως είναι, καίτοι άβολο, πραγματικό για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που σκαρφάλωσε στη δεύτερη θέση λόγω της πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ: Η μεγάλη διαφορά του με την καθαρά πρώτη Ν.Δ. όχι μόνο καθιστά υπεραισιόδοξο τον στόχο να βγει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, αλλά έως και ανεδαφικό –εκτός πάρα πολύ συγκλονιστικών ανακατατάξεων– το σενάριο να εκλεγεί αυτοδύναμο. Το 17% είναι εξαιρετικά πτωχό ποσοστό για τέτοιους φιλόδοξους σχεδιασμούς.
Σε αυτό το σκηνικό του πολυκατακερματισμού της "προοδευτικής αντιπολίτευσης", όλα τα σενάρια και οι θεμιτές επιδιώξεις περί επικράτησης απέναντι στην κυβερνητική παράταξη εκλαμβάνονται ως όνειρα θερινής νυκτός.
ΣΥΡΙΖΑ και Σωκράτης Φάμελλος, από την άλλη πλευρά, χωρίς να το διατυπώνουν ρητώς, έχουν μια στρατηγική που βασίζεται στην "παραδοχή" πως εμείς δεν μπορούμε να αρχίσουμε να λέμε πως από μόνοι μας είμαστε σε θέση να κερδίσουμε τον Μητσοτάκη, εξ ου και στοχεύουμε σε "προοδευτικό μέτωπο". Το θέμα όμως είναι, βάσει του σκεπτικού στην Κουμουνδούρου, πως, ό,τι και αν ελπίζει το ΠΑΣΟΚ, ούτε αυτό μπορεί να διεκδικήσει από μόνο του την εξουσία από τον νυν πρωθυπουργό. Η συζήτηση είναι εμφανές ότι "αγγίζει" τη Νέα Αριστερά, που διατηρεί όμως ακόμη τις αντιστάσεις της για επανένωση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν στο εσωτερικό της, άλλωστε, αντιδράσεις (κυρίως από στελέχη της πρώην "Ομπρέλας" και του Ευκλ. Τσακαλώτου) που καλείται να τιθασεύσει.
Τούτων δοθέντων, με μια πρόχειρη "άσκηση", το ΠΑΣΟΚ, ακόμα και το 20% ως δημοσκοπικό ποσοστό, το βλέπει ακόμη με "κιάλια", ενώ ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά, αν ενωθούν, "αυστηρά" μαθηματικά (κόντρα στην πολιτική αριθμητική), θα φτάσουν το 10%. Υπάρχουν εκτιμήσεις πολιτικών παρατηρητών, βέβαια, και στο ΠΑΣΟΚ και στη Ν.Δ., που, ανεξαρτήτως προτιμήσεων και επιδιώξεων, θεωρούν ότι τυχόν επανένωση των πάλαι ποτέ συντρόφων δεν θα φέρει μόνο στα "χαρτιά" τον ΣΥΡΙΖΑ ξανά στη δεύτερη θέση, αλλά θα δημιουργήσει ευρύτερη δυναμική.
Η επιλογή του Νίκου Ανδρουλάκη να σφαλίσει κάθε δίοδο συνεννόησης και μετεκλογικής συνεργασίας με τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη για την ώρα δεν έχει φέρει οφέλη ούτε στο κόμμα ούτε στον ίδιο: Η συζήτηση για τις μετεκλογικές συνεργασίες έχει ανοίξει ανεπίστρεπτα και, όσο το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε τόσο χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, τόσο θα πιέζεται να δώσει απαντήσεις για τους δυνητικούς συμμάχους του.
Διεκδίκηση τρίτης αυτοδύναμης θητείας και εκλογές
Είτε με υπαιτιότητα (και στόχευση της κυβέρνησης) είτε γιατί ο Ν. Ανδρουλάκης ήταν πειστικός ως προς την άρνησή του να συνεργαστεί μετεκλογικά με τη Ν.Δ., η κυβέρνηση είναι εμφανές ότι εγκαταλείπει οποιοδήποτε σενάριο μετεκλογικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ.
Η επιλογή του Κώστα Τασούλα για τον προεδρικό θώκο, σε συνδυασμό με την επιλογή Κακλαμάνη για την προεδρία της Βουλής, εγκαινιάζει το πέρασμα Μητσοτάκη σε μια νέα εποχή, άλλως την επιστροφή στις παραταξιακές ρίζες της Ν.Δ.
Μια πρωθυπουργική αποστροφή κατά τη χθεσινή (Παρασκευή) δευτερολογία του στη Βουλή, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του Ν. Ανδρουλάκη για τους αγρότες, ήταν ενδεχομένως αποκαλυπτική των προθέσεων και του σχεδιασμού του.
Απευθυνόμενος στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο Κ. Μητσοτάκης αφενός του είπε:
1. Δεν θέλετε συνεργασία με τη Ν.Δ., εντάξει, ούτε εμείς θέλουμε με το ΠΑΣΟΚ. Αφετέρου, αναφέρθηκε σε νέα αυτοδύναμη κυβέρνηση της παράταξής του:
2. Εμείς, όταν μιλάμε για αυτοδυναμία, έχουμε μια αξιοπιστία. Το καταφέραμε δύο φορές.
Πρακτικώς, και αν οι διεθνείς (πρωτίστως) και εσωτερικές εξελίξεις επιτρέψουν ευθύγραμμες κινήσεις έως τις επόμενες εθνικές εκλογές, η Ν.Δ., με ποσοστό που αυτή τη στιγμή, έξι χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης, παραμένει υψηλότερο με διαφορά από τον δεύτερο, τότε θα διεκδικήσει εκ νέου αυτοδυναμία, ακόμα και αν χρειαστούν δεύτερες – ή και τρίτες (;) εκλογικές αναμετρήσεις.
Νίκη Ζορμπά
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου