Προχθές το βράδυ, ενώ τα τρολ που τον στηρίζουν στο twitter λυσσομανούσαν πλήρη χαιρεκακίας για τη «φάπα», τον «εξευτελισμό», την «απαξίωση» κ.α. που κατά την προπαγάνδα τους υπέστη η χώρα με την άρνηση του Βρετανού Σούνακ, να συναντήσει τον Μητσοτάκη, ο Κασσελάκης έκανε μια ξαφνιαστική ανάρτηση.
Δεν χάρηκε, δεν κατακεραύνωσε τον Μητσοτάκη όπως έκανε για τη συνέντευξή του την προηγουμένη στο BBC. Αντιθέτως, με ωριμότητα, εθνικό φρόνημα, αίσθηση του εθνικού... συνανήκειν, χαρακτήρισε ως «απαράδεκτη» την απόφαση του Βρετανού πρωθυπουργού. Τόνισε ότι «η υπόθεση των γλυπτών είναι ζήτημα που υπερβαίνει το πρόσωπο του εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργού και τις κομματικές αντιπαραθέσεις. Είναι εθνική υπόθεση και αφορά την ιστορία ενός ολόκληρου λαού»!
Κεραυνοβολημένα και άλαλα τα τρολ που αδειάστηκαν από τον αρχηγό! Ήταν η μοναδική ως τώρα δήλωσή του που απέπνεε λογική, ωριμότητα, εθνική συσπείρωση και θεσμική ευπρέπεια. Και έτυχε της επιδοκιμασίας κάθε νουνεχούς χρήστη του μέσου. Λιγότερο βεβαίως του πολακικού κύκλου.
Κάποιοι της αντίπερας όχθης θεωρούσαν ότι δεν του πρέπουν επιδοκιμασίες επειδή έκανε το αυτονόητο. Τους διαφεύγει ότι ιστορικά για τον ΣΥΡΙΖΑ το αυτονόητο… δεν είναι αυτονόητο. Από την αρχή της συγκρότησή του πλέει στην παραδοξότητα, τον παραλογισμό, την υπέρβαση της λογικής.
Ο Κασσελάκης ήρθε από άλλο πολιτισμικό πλανήτη - πλανήτη στον οποίο κυριαρχεί ο ορθολογισμός, η τεχνοκρατική λογική, μπολιασμένη για τους δημοκρατικούς των ΗΠΑ και με προγραμματική κοινωνική μέριμνα. Δείχνει επίσης στο θέμα «πατρίδα» να κουβαλά την ακατέργαστη αθώα αγάπη των Ελλήνων αποδήμων.
Εξ ου και η αναφορά του στην έπαρση της σημαίας που δυσαρέστησε πολλούς, μεταξύ των οποίων και τον πούρο αριστερό Νίκο Φίλη. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο νυν αρχηγός ουδεμία σχέση έχει με το κόμμα που ανέλαβε.
Δεν του «διέσχιζε τον μυαλό», που θα έλεγε και η συντρόφισσα Αχτσιόγλου, ότι για τους συντρόφους ο πατριωτισμός μεταφράζεται μόνο ως εθνικισμός, ενώ η έπαρση της σημαίας στα σχολεία (που γι’ αυτούς είναι μόνο ένα πανί χωρίς έτερες ιερές σημάνσεις) θρέφει το εθνικιστικό μίσος στους μαθητές!
Θεωρούμε νομοτελειακή τη διάσπαση που έγινε στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι αποσχισθέντες που χθες συγκρότησαν Κ.Ο. και τη Δευτέρα ανακοινώνουν επισήμως το όνομα, είναι σοβαρά άτομα με «σπέρματα» ιδεολογικής συνέπειας, αν και όχι τόσο αυτούσιας.
Αυτούσια ιδεολογική συνέπεια είχαν μόνο η «ομάδα Λαφαζάνη» που έφυγε νωρίς, όπως και οι Γαβριήλ Σακελαριδης και Βασιλική Κατριβάνου, που αποχώρησαν για λόγους συνείδησης, επειδή δεν άντεχαν να ψηφίζουν μνημονιακά μέτρα. Οι υπόλοιποι μια χαρά τα ψήφιζαν όσο ήταν εγκατεστημένοι στους θώκους εξουσίας.
Φευ για όλους αυτούς μοιάζει να τους ξεπέρασε η εποχή. Οι περίφημοι Podemos διαλύθηκαν και τα ρετάλια τους έτρεξαν να σωθούν στο αριστερό Sumar μπας και επιβιώσουν. Το γερμανικό Die Linke διασπάστηκε, και με την ηγέτιδα Βάγκενκνεχτ να κομίζει αδιανόητες για τον ΣΥΡΙΖΑ, αντιμεταναστευτικές θέσεις, ενώ σε όλη την Ευρώπη η αριστερά μετατρέπεται σε μικρά ακίνδυνα μαγαζάκια.
Τι μέλει γενέσθαι για τον κατά τα άλλα ευφυή και δημοφιλή (ως περσόνα) Στέφανο;
Απομένει η ικανότητά του να… τετραγωνίσει τον κύκλο.
Επειδή δεν μπορεί να αλλάξει άμεσα επιτελική ομάδα δεδομένου ότι τους ανέθεσε κοινοβουλευτικές θέσεις, μπορεί να συγκροτήσει μια αξιόλογη ομάδα από το think tank που σχεδιάζει, και να της αναθέσει να χαράσσει γραμμή. Σ' αυτή θα αναγκαστούν να υπακούσουν και οι... σταρ που του απέμειναν (Πολάκης, Τζάκρη, Γ. Τσίπρας, κύριος 13-0 κ.α. και έχουν κοινοβουλευτικά καθήκοντα), αλλά οι οποίοι είναι απεχθείς στη μεγάλη μάζα.
Ο Κασσελάκης έχει τα προσόντα να γίνει πολιτική περσόνα της Κεντροαριστεράς αν γίνει ο - όποιος - εαυτός του, έστω και κατ’ αντιγραφήν των Αμερικανών Δημοκρατικών. Αφού όμως αποτινάξει τις αναχρονιστικές απόψεις του ψευδεπίγραφα ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ, και αποβάλει την ηγετική ομάδα που εν αγνoία του χώρου, συγκρότησε. Αλλά αυτό μοιάζει με… τετραγωνισμό του κύκλου.
Μακροσκελές ΥΓ:
Εθνικοπατριωτικός άνεμος έπνευσε δεξιώθεν και αριστερώθεν, λόγω της ακύρωσης της συνάντησης Μητσοτάκη - Σούνακ. Βρήκαν ευκαιρία να ξεδιπλωθούν σκόπιμες πολιτικές αλλά και δημοσιογραφικές - ατζέντες.
Μα όλοι είμαστε αναφανδόν υπέρ της επιστροφής. Την επιστροφή αναγκαιούται το μνημείο που μένει ακρωτηριασμένο, και ο τόπος στον οποίο ανηγέρθη.
Όμως θα μας πουν οι καθηγητές Διεθνούς Δικαίου κατά πόσο τα γλυπτά τελούν ιδιοκτησία του Ελληνικού Κράτους, δεδομένου ότι όταν εκλάπησαν τέτοιο κράτος ΔΕΝ υπήρχε. Υπήρχε Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το αναφέρουμε γιατί αρκετοί ενεδύθησαν τη λεοντή του πατριωτισμού και προτάσσουν τα... ατρόμητα στήθη τους, αρνούμενοι να έλθουν τα γλυπτά έστω και με παντοτινό δανεισμό. Θα πρέπει λοιπόν να παρουσιάσουν τη νομική φόρμουλα που κατοχυρώνει την ιδιοκτησία του ελληνικού κράτους επί των γλυπτών. Αν το κάνουν θα δικαιούνται στην αδιαλλαξία τους. Αν όχι θα προστεθούν στη θλιβερή στρατιά των πατριδεμπόρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου