Μπορεί αλλά για να καταβληθούν και τους 12 μήνες του 2024 θα πρέπει να αποδοθούν περισσότερα από 24 δισ. ευρώ.
Χώρια το κονδύλι των συντάξεων χηρείας με τις οποίες επιβιώνουν οι κληρονόμοι: αυτά είναι ακόμη 5,4 δισ. ευρώ.
Δεν πρέπει να ενισχυθούν οι άνεργοι; Ακόμη 2,57 δις. ευρώ στον λογαριασμό. Θέλουμε και σχολεία (7,15 δις. ευρώ) θέλουμε και νοσοκομεία (10,5 δις. ευρώ κοστίζουν ετησίως) θέλουμε και αστυνόμευση (2,33 δις. ευρώ) και πυροσβεστική (850 εκατ. ευρώ) και φυσικά αμυντική θωράκιση της χώρας (4,36 δις. ευρώ).
Θέλουμε και ισχυρό κοινωνικό κράτος που σημαίνει στήριξη και για την οικογένεια (τα διάφορα επιδόματα και μέτρα απαιτούν 2,1 δισ. ευρώ) και για την ασθένεια και για την αναπηρία (3,45 δις. ευρώ)...
Δεν θέλουμε κοινωνικό αποκλεισμό γι’ αυτό και διαθέτουμε πόρους 1,2 δις. ευρώ και σίγουρα θέλουμε να λυθεί το στεγαστικό πρόβλημα για όλους (αν και με τα 663 εκατ. ευρώ τον χρόνο δουλειά δεν γίνεται).
Γι’ αυτά τα ποσά ποιος θα πει ότι δεν πρέπει να πληρωθούν;
Ποιος θέλει ένα κράτος που δεν δίνει συντάξεις, που δεν χρηματοδοτεί την υγεία, την ασφάλεια, την άμυνα ή την παιδεία;
Που δεν φροντίζει γι’ αυτούς που έχουν ανάγκη οικονομικής και άλλης στήριξης;
Ποιος δεν θέλει όσο το δυνατόν καλύτερα νοσοκομεία και παιδικούς σταθμούς ή μια δικαιοσύνη που να επιτελεί τον ρόλο της.
Ωστόσο, δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς ότι το… κοστολόγιο του κράτους έχει και άλλα κονδύλια τα οποία διογκώνονται ακριβώς λόγω του μεγάλου μεγέθους.
Οι «γενικές δημόσιες υπηρεσίες» απορροφούν 24 δις. ευρώ τον χρόνο.
Να αφαιρέσουν τα 7,5 δις. ευρώ που είναι το κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους;
Πάλι μένει ένα ποσό 9,3 δις. ευρώ για «γενικές υπηρεσίες» (σ.σ εδώ είναι και το κονδύλι για τους μισθούς των υπαλλήλων στα διάφορα υπουργεία) αλλά και 6,7 δις. ευρώ για «εκτελεστικά και νομοθετικά όργανα κλπ).
Πάμε και στις λειτουργικές δαπάνες;
Καύσιμα και ενέργεια 3,65 δις. ευρώ, επικοινωνίες πάνω από 500 εκατ. ευρώ, μεταφορές 2,6 δις. ευρώ (σ.σ μπαίνουν και οι δημόσιες συγκοινωνίες μέσα, αλλά δεν είναι μόνο αυτές στο συγκεκριμένο κονδύλι).
Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα δομικά και μεγάλα προβλήματα στη σύνταξη του προϋπολογισμού είναι εδώ: η γήρανση του πληθυσμού που θα φέρνει ολοένα και μεγαλύτερη δαπάνη για συντάξεις, δεν αντιμετωπίζεται από τη μια μέρα στην άλλη.
Ούτε είναι εύκολη η αναδιάρθρωση του δημοσίου τομέα ώστε να μην απαιτούνται δισεκατομμύρια για έναν μηχανισμό ο οποίος πολύ συχνά αποδεικνύεται αναποτελεσματικός.
Είναι πολλά τα 108 δισ. ευρώ τον χρόνο, και σίγουρα δεν είναι εύκολο να γίνουν λιγότερα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου