Το αυτογκόλ Τσίπρα στο Σκοπιανό και η «σκιά» των μυστικών κονδυλίων

Κάτι μοιάζει να μην “κολλάει” και τόσο καλά με την υπόθεση των τελευταίων ημερών, η οποία έχει ως κεντρικό της πρόσωπο τον Νίκο Κοτζιά.

Τι γνωρίζαμε λοιπόν μέχρι σήμερα; 

Ο πρωθυπουργός απέπεμψε τον μέχρι πρότινος υπουργό Εξωτερικών του, με την αιτιολογία πως δε θα ανεχθεί πλέον καμία διγλωσσία, καμία διαφοροποίηση στο ζήτημα της συμφωνίας των Πρεσπών. Με άλλα λόγια, ο κ. Τσίπρας...

έθεσε εκτός κυβερνητικού σχήματος τον αρχιτέκτονα της συμφωνίας με τον Σκόπια, το πολιτικό στέλεχος που στήριξε όσο κανείς άλλος το συγκεκριμένο τρόπο προσέγγισης με τη γειτονική χώρα, γιατί δεν συμμορφώθηκε με την κυβερνητική γραμμή για την ΠΓΔΜ.

Απέπεμψε δηλαδή , τον άνθρωπο ο οποίος ήταν είναι και πιθανότατα θα παραμείνει ο πλέον ένθερμος υποστηρικτής της συμφωνίας που έχει προκαλέσει τόσο αρνητικό αντίκτυπο κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, επειδή δεν ακολούθησε τη “γραμμή” που ο ίδιος δημιούργησε.

Ταυτόχρονα όμως και εδώ το ζήτημα αγγίζει πλέον τα όρια του πολιτικού “παραλογισμού”, ο πρωθυπουργός κράτησε στην κυβέρνηση τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ Πάνο Καμμένο, τον μεγαλύτερο πολέμιο της συμφωνίας Ελλάδας- ΠΓΔΜ , ο οποίος μάλιστα έχει δηλώσει δημόσια ότι το συγκεκριμένο κείμενο το απορρίπτει και είναι έτοιμος να αποσύρει την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση, πριν φτάσει στην ελληνική βουλή.

Μια προσεχτική ανάλυση των παραπάνω δεδομένων ασφαλώς και οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι κάτι άλλο θα πρέπει να έχει συμβεί, ώστε να βρεθεί εκτός υπουργικού συμβουλίου ο κ.Κοτζιάς, διότι αν το διακύβευμα ήταν το σκοπιανό, τότε κανονικά αυτός που θα έπρεπε να είχε απομακρυνθεί από την κυβέρνηση θα έπρεπε να ήταν ο υπουργός Άμυνας και όχι ο υπουργός εξωτερικών.

Στο σημείο αυτό λοιπόν αρχίζουν τα σενάρια, τα οποία φτάνουν μέχρι και στο ότι πέτρα του σκανδάλου για την κόντρα Κοτζιά Καμμένου ήταν η διαχείριση των λεγόμενων μυστικών κονδυλίων, εφόσον φυσικά ισχύουν οι διάλογοι που έφτασαν στα δημοσιογραφικά γραφεία και φέρονται να έχουν ειπωθεί κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του υπουργικού συμβουλίου της Τρίτης.

Ο,τι και αν τελικώς ισχύει, το οποίο μένει ασφαλώς και θα πρέπει να διερευνηθεί, υπάρχει ένα κεντρικό πολιτικό συμπέρασμα , το οποίο δύσκολα μπορεί κάποιος να το αμφισβητήσει. Οι πολιτικές αντοχές του κυβερνητικού συνασπισμού ολοένα και εξαντλούνται σε σημείο μάλιστα ορισμένοι να αναρωτιούνται αν υπάρχουν οι δυνάμεις για να φτάσει ο κ.Τσίπρας μέχρι την άνοιξη. Οι αντοχές, οι οποίες δέχτηκαν ένα καθοριστικό πλήγμα από την παραίτηση Κοτζιά.

Την ίδια ώρα στην αξιωματική αντιπολίτευση δεν κρύβουν την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση έχει πάρει ήδη τον πολιτικό δρόμο χωρίς επιστροφή. Χαρακτηρίζουν ανοιχτά τον κ.Τσίπρα “αδύναμο και εκβιαζόμενο πρωθυπουργό, ο οποίος είναι όμηρος του κ. Καμμένου”.

Υπάρχει όμως μία ακόμα διάσταση, την οποία η ΝΔ επιδιώκει να υπερτονίσει στο δρόμο προς τις εκλογές, όπως σημειώνει συνομιλητής του Κυριάκου Μητσοτάκη.

“O κ. Τσίπρας έσπειρε ανέμους και θερίζει θύελλες. Διαχειρίστηκε το ζήτημα του σκοπιανού έχοντας ως παράπλευρο στόχο τη διάσπαση της Ν.Δ. και τελικά κατάφερε να διασπάσει την κυβέρνησή του. Υπέκυψε στον εκβιασμό Καμμένου, ο οποίος τον είχε ενημερώσει για τις προτάσεις του στους Αμερικανούς και θυσίασε τον κ. Κοτζιά”.

Επί της ουσίας στην Πειραιώς θεωρούν ότι ο πρωθυπουργός άνοιξε το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ επιθυμώντας να προκαλέσει ρήγματα στην ΝΔ, κάτι που τελικώς του γύρισε “μπουμέρανγκ”, μετά και την παραίτηση του Νίκου Κοτζιά, ενός από τους στενότερους συνεργάτες του. 

Με άλλα λόγια ο κ. Τσίπρας άνοιξε ένα θέμα για μικροκομματικούς λόγους, το οποίο όμως προκάλεσε στον ίδιο και στην κυβέρνησή του, την μεγαλύτερη κρίση από τον Ιανουάριο του 2015. 

Έπεσε ο ίδιος στην παγίδα που πήγε να στήσει, ναρκοθετώντας τα επόμενα βήματα της ίδιας κυβερνησής του.

Γιάννης Κ.Τρουπής

liberal.gr