Γιατί το Ταμείο βιάζεται να εγκαταλείψει την Ελλάδα
Κι ενώ όλα έδειχναν ότι υπήρχαν περιθώρια συμφωνίας μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών κέντρων, δηλαδή Γερμανίας, Κομισιόν και ΕΚΤ, έρχονται οι Αμερικανοί με το μακρύ τους χέρι, το ΔΝΤ και τινάζουν τα πάντα στον αέρα, δηλώνοντας ότι διακόπτουν τις συνομιλίες και δεν δίνουν… δολάριο εάν δεν μπουν στο τραπέζι το ασφαλιστικό και τα εργασιακά δηλαδή εάν δεν κοπούν συντάξεις και δεν γίνουν ομαδικές απολύσεις.
Η στάση αυτή του Διεθνούς νομισματικού Ταμείου, στα πρόθυρα της συμφωνίας είναι δυσερμήνευτη εκ πρώτης όψεως, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη του την δημόσια και διαρκή στήριξη της κυβέρνησης Τσίπρα από τον αμερικανικό παράγοντα είτε μέσω των δηλώσεων αμερικανών αξιωματούχων είτε μέσω της αρθρογραφίας στα αμερικανικά μεγάλα μέσα που αμφότερες κινούνταν σε ένα πεδίο εκκλήσεων για κοινή λογική και μη παράλογες απαιτήσεις από τον καθημαγμένο ελληνικό λαό.
Γιατί το ταμείο προχωράει λοιπόν από τη μία σε έρευνα για λάθη στο πρόγραμμα που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα, γεγονός που θα μπορούσε να αποτελέσει διαπραγματευτικό χαρτί για την ελληνική πλευρά ακόμη και στις τρέχουσες συνομιλίες ενώ από την άλλη απαιτεί την κατεδάφιση των πιο κρίσιμων κόκκινων γραμμών Τσίπρα, που θα σήμαιναν την απόλυτη υποταγή του στις προσταγές των νεοφιλελεύθερων επιλογών, κάτι δηλαδή που επί της ουσίας είναι πολιτική αυτοκτονία και άρα ανέφικτο;
Ο λόγος που διαφαίνεται ως ο πιο λογικός είναι ότι οι παράγοντες του ΔΝΤ επιθυμούν διακαώς την αποχώρησή τους από το Ελληνικό πρόγραμμα και ενδεχομένως συνολικά από την Ευρωζώνη και παίρνουν θέση στο σκάκι των διαπραγματεύσεων προκειμένου να επιτύχουν ακριβώς αυτό.
Τα προγράμματα διάσωσης χωρών της Ευρωζώνης έχουν δυσαρεστήσει πολλές ισχυρές χώρες – μέλη του ταμείου (βλέπε BRICS) και είναι σαφές ότι οι Αμερικανοί θα προτιμήσουν να διασώσουν το ΔΝΤ ως μηχανισμό υποστήριξης των συμφερόντων τους παγκοσμίως παρά να συνεχίσουν να έχουν λόγο στα προγράμματα διάσωσης των Ευρωπαϊκών χωρών, στις οποίες ούτως ή άλλως έχουν εξασφαλισμένα αρκετά από τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα. Οι όποιες σκέψεις τους να διατηρήσουν εντός Ευρωζώνης το ΔΝΤ προκειμένου να ελέγχουν την κατάσταση αλλά και να τιθασεύουν την ολοένα αυξανόμενη Γερμανική ισχύ δεν υπερισχύουν φυσικά εμπρός στο ενδεχόμενο διάλυσης του ταμείου στην περίπτωση που αποχωρήσουν από αυτό οι δυσαρεστημένες από τον τρόπο διαχείρισης των κονδυλίων αλλά και τα λάθη που έγιναν στα ευρωπαϊκά προγράμματα αναπτυσσόμενες χώρες αλλά και οι υπερδυνάμεις Κίνα ή Ρωσία που με διάφορες κινήσεις τους αντιστέκονται στην παντοδυναμία των Αμερικανών.
Ίσως λοιπόν, είμαστε κοντά στο να φύγει από τη μέση το ΔΝΤ, όχι επειδή καταφέραμε να μην είμαστε πλέον στην ανάγκη του αλλά επειδή οι ίδιοι οι παράγοντές του το θεωρούν πιο συμφέρον για τα ευρύτερα συμφέροντά τους.
Του Γιώργου Αναγνώστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου