Η ομιλία του Χρ. Σταϊκούρα κατά τη συζήτηση του Πολυνομοσχεδίου

Την ξεχωρίσαμε, μας άρεσε πάρα πολύ και σας την παρουσιάζουμε!

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συζητούμε σήμερα, με τη μορφή του κατεπείγοντος, το Nομοσχέδιο που περιλαμβάνει όλες τις προαπαιτούμενες δράσεις που κρίνονται απαραίτητες για τη συνέχιση και επικαιροποίηση του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής.

Το κατεπείγον της εν λόγω νομοθετικής πρωτοβουλίας καθορίζεται κυρίως από το ασφυκτικό και πιεστικό περιβάλλον στο οποίο καταρτίστηκε και κατατέθηκε.

Περιβάλλον στο οποίο:

1^ον: Διαμορφώνεται μια ξεκάθαρη τάση περιοριστικής – συσταλτικής δημοσιονομικής πολιτικής σε πολλά κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, τα οποία και δεν αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα στον ίδιο βαθμό με τα δικά μας....

Τάση, όμως, που συνοδεύεται από τη σταδιακή ενίσχυση της συνειδητοποίησης των συστημικών αδυναμιών της Ευρωζώνης, της αλληλεξάρτησης των προβλημάτων και της ανάγκης διαμόρφωσης ολοκληρωμένων, συνολικών και συνεκτικών Ευρωπαϊκών απαντήσεων.

Απαντήσεις στη διαμόρφωση των οποίων θα πρέπει να λάβουμε και εμείς μέρος ως ισότιμοι εταίροι.

2^ον: Η κατάσταση των ταμειακών διαθεσίμων τους Κράτους είναι οριακή. Το γεγονός αυτό δημιουργεί συνθήκες «ασφυξίας» στην οικονομία.

3^ον: Υπάρχουν αυστηροί περιορισμοί στην άσκηση δημοσιονομικής πολιτικής.

Η αλήθεια είναι ότι η χώρα λειτουργεί σε ένα δύσκολο και σχεδόν άκαμπτο πλαίσιο.

Και αυτό για τρεις λόγους:

1^ος. Η χώρα, εδώ και 2,5 χρόνια, έχει προσφύγει στο Μηχανισμό Στήριξης, γεγονός που περιορίζει τους βαθμούς ελευθερίας.

2^ος. Οι μεγάλες και συνεχείς αποκλίσεις από τις προβλέψεις του Προγράμματος οδηγούν στην αλλαγή των δεδομένων και των μακροοικονομικών και δημοσιονομικών σεναρίων του για το μέλλον, άρα στο ύψος και στην κατανομή των μέτρων.

3^ος. Το σημαντικό έλλειμμα αξιοπιστίας της χώρας, λόγω τεράστιων αποκλίσεων μεταξύ προθέσεων, σχεδιασμού και υλοποίησης, κυρίως δε αποτελέσματος, δεν άφησε περιθώρια για «άμεση» αλλαγή του Προγράμματος.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Σ’ αυτό το περιβάλλον συντάχθηκε και κατατέθηκε το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής.

Πλαίσιο το οποίο περιγράφει τις βασικές πολιτικές προτεραιότητες και κατευθύνσεις.

Και το οποίο, σε σχέση με το παρελθόν, αποτυπώνει με περισσότερη ακρίβεια τις πραγματικές επιδόσεις της λειτουργίας του Κράτους και ενσωματώνει πληρέστερες πραγματικές προβολές των αναγκών των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.

Βασική επιδίωξη του Πλαισίου είναι να εισέλθει η χώρα σε μία μακρά περίοδο πρωτογενών πλεονασμάτων, ώστε να μπορεί να πορεύεται με βαθμιαία μειούμενες δανειακές ανάγκες.

Άμεσος στόχος, επισημαίνω εθνικός στόχος, είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος από του χρόνου και η μετάθεση της επίτευξης υψηλού πρωτογενούς πλεονάσματος, ύψους 4,5% του ΑΕΠ, από το 2016.

Με την επίτευξη του στόχου η Ελλάδα θα αποκτήσει ζωτικούς βαθμούς ελευθερίας.

Θα τονωθεί η εθνική μας αυτοπεποίθηση.

Θα ενισχυθεί η διαπραγματευτική μας ικανότητα.

Μόνο έτσι η Ελληνική οικονομία θα καταφέρει να εισέλθει, το συντομότερο δυνατόν, στον ενάρετο κύκλο της δημοσιονομικής σταθερότητας, της ανάπτυξης και θα είναι σε θέση μεσο-μακροπρόθεσμα να διαμορφώσει όρους αξιοπρέπειας και ευημερίας για όλους τους Έλληνες πολίτες.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η επίτευξη αυτού του στόχου απαιτεί τη λήψη μέτρων δημοσιονομικής πολιτικής.

Πολλά από τα οποία αποτελούν συμβατικές υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει.

Μέτρα που περιλαμβάνουν:

• τη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης,
• την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης,
• τη μείωση των καταβαλλόμενων συντάξεων σε Βουλευτές και αιρετούς,
• τον εξορθολογισμό της μισθολογικής δαπάνης με τη μείωση των αποδοχών του πολιτικού προσωπικού και την επέκταση του ενιαίου μισθολογίου,
• τον εξορθολογισμό των αμυντικών δαπανών, χωρίς να πλήττονται οι αμυντικές δυνατότητες της χώρας,
• τον εξορθολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης και των υπηρεσιών υγείας,
• την αναδιάρθρωση και τη μείωση του μεγέθους των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης,
• την καλύτερη στόχευση των κοινωνικών δαπανών, διατηρώντας, όμως, το ουσιαστικό επίπεδο κοινωνικής προστασίας.

Και μιας και μιλάμε για κοινωνικές δαπάνες, να αναφέρω ότι αυτές είναι οι υψηλότερες στην Ευρώπη (21,3% του ΑΕΠ το 2012), χωρίς όμως να επιτυγχάνεται, δυστυχώς, αντίστοιχη με την Ευρώπη μείωση του επιπέδου της φτώχειας.

Είναι αλήθεια ότι πολλά από αυτά είναι σκληρά, δυσβάστακτα, επώδυνα μέτρα, για τα οποία έγινε προσπάθεια να κατανεμηθούν όσο γίνεται δικαιότερα στο σύνολο της κοινωνίας.

Κάποιοι μπορεί να πουν ότι υπάρχουν αδικίες και ορισμένες αμφιβόλου αποτελεσματικότητας ρυθμίσεις.

Η διάρθρωση, όμως, του πακέτου των μέτρων είναι δυστυχώς αναπόφευκτη, εάν αναλογιστούμε ότι οι δαπάνες για συντάξεις, μισθούς και κοινωνικά επιδόματα ξεπερνούν το 70% των πρωτογενών δαπανών της Γενικής Κυβέρνησης.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Υπάρχει όμως στο παρόν Σχέδιο Νόμου και μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές που για καιρό βρισκόντουσαν σε λανθάνουσα κατάσταση, εκτός  ημερήσιας διάταξης.

Διαρθρωτικές αλλαγές που λιμνάζουν και θα έπρεπε από καιρό να είχαν εφαρμοστεί. Χωρίς να μας τα επιβάλλει κάποιος δανειστής…

Διαρθρωτικές αλλαγές αναγκαίες ώστε να ανασχεθούν οι έντονες υφεσιακές πιέσεις και να τονωθεί η ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.

Μεταξύ άλλων:

• Εισάγονται πιο αυστηροί και αυτόματοι μηχανισμοί ελέγχου των δαπανών των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, με δημοσιονομικές και διαρθρωτικές παρεμβάσεις, προκειμένου να διασφαλίζεται η χρηστή οικονομική διαχείριση. Παράδειγμα αποτελεί το «Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ».
• Διαμορφώνονται οι συνθήκες για την αποφυγή δημιουργίας νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών.
• Καταργείται ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων, αίτημα και ζητούμενο ετών, και δημιουργείται απλός, αξιόπιστος, συνεκτικός Κώδικας Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών με κύρια κατεύθυνση τον περιορισμό των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων, τη μείωση του λειτουργικού κόστους εφαρμογής και τον εξορθολογισμό του κανονιστικού πλαισίου στα φορολογικά των εταιρειών.
• Συστήνεται θέση μόνιμου Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων.
• Ρυθμίζονται θέματα σχετικά με την αποπληρωμή των δανείων που έχουν λάβει οι Δήμοι και οι Περιφέρειες της χώρας από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
• Ρυθμίζεται ο τρόπος αποπληρωμής της απόδοσης του 10% από τις τράπεζες προς το Ελληνικό Δημόσιο για τις προνομιούχες μετοχές που κατέχουν με βάση το Νόμο του 2008.
• Αίρονται υφιστάμενες στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό, που θα οδηγήσουν στην αποκλιμάκωση αμοιβών και τιμών σε παρεχόμενες υπηρεσίες.
• Απλοποιείται η διαδικασία της σύστασης των εταιρειών, μέσω των Υπηρεσιών Μιας Στάσης.
• Εισάγεται στη μεγαλύτερη δυνατή έκτασή του ο θεσμός της υποχρεωτικής μετάταξης ή μεταφοράς προσωπικού και προβλέπεται άμεση απομάκρυνση όσων διώκονται ή τιμωρούνται για σοβαρά ποινικά αδικήματα και πειθαρχικά παραπτώματα.
• Επιταχύνονται οι αποκρατικοποιήσεις, με ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Είναι αλήθεια ότι η κατάσταση τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε πολλές άλλες χώρες, αλλά και στην Ευρωζώνη συνολικά, είναι ιδιαίτερα προβληματική.

Το παγκόσμιο περιβάλλον είναι περίπλοκο και ρευστό.

Η χώρα πρέπει να σταθεροποιηθεί.

Στην κατάσταση που βρίσκεται, το υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου συνιστά ένα αναγκαίο βήμα στη μακρά και δύσκολη πορεία της.

Δεν είναι όμως ικανό για τη βιώσιμη λύση του προβλήματος.

Δεν έχουμε αυταπάτες για τις επιδράσεις του.

Με τις ρυθμίσεις του ανατρέπονται ισορροπίες, σχεδιασμοί αλλά και κατεστημένες νοοτροπίες και συμφέροντα.

Δυσκολεύει περαιτέρω η διαβίωση έντιμων και δημιουργικών Ελλήνων, κυρίως των οικονομικά ασθενέστερων.

Προκαλούνται δικαιολογημένες δυσαρέσκειες.

Όμως, εδώ που είμαστε, δεν υπάρχει άλλο πλαίσιο αναζήτησης της λύσης του προβλήματος.

Με αυτό ως δεδομένο και γνώμονα το μακροχρόνιο συμφέρον της χώρας, πιστεύω ότι πρέπει να βαδίσουμε γρήγορα με αλήθεια, τόλμη, ρεαλισμό, αποτελεσματικότητα και ευαισθησία, επιδιώκοντας με νέα «όπλα» διαπραγμάτευσης και αξιοπιστία βελτιώσεις εν πορεία.

Σας ευχαριστώ.