To τέλος του διοικητή - βουλκανιζατέρ

Μια από τις προεκλογικές υποσχέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, που είχαν προσελκύσει ψήφους από όλο το πολιτικό φάσμα ήταν το κόψιμο του Γόρδιου Δεσμού των στρεβλώσεων, των παθογενειών του Δημοσίου Τομέα. 

Βασικό συστατικό του δεσμού που έπνιγε και πνίγει την ίδια τη χώρα, είναι η αναξιοκρατία και η εξυπηρέτηση των «δικών μας» παιδιών.

Πόσες φορές δεν έχουμε βρεθεί μπροστά σε βιογραφικά σημειώματα «πολιτευτών» κομμάτων, που όποτε αποτύγχαναν στην εκλογή... τους στη Βουλή, αυτομάτως εύρισκαν υψηλόβαθμη διοικητική θέση σε κάποιον οργανισμό μικρό ή μεγάλο, σημαντικό ή ασήμαντο, μέχρι να ξαναφτάσει η μέρα των επόμενων εκλογών. Και τότε στις ψήφους που θα ελάμβαναν, προσμετρούσαν και αυτές από τα ρουσφέτια και τις εξυπηρετήσεις που θα είχαν κάνει κατά τη διάρκεια της θητείας του. 

Αυτό δηλαδή, που λένε οι αγγλοσάξονες: «Win – Win Situation». O πολιτευτής έβγαινε πάντα, μα πάντα, κερδισμένος. Βρισκόταν πάντα στο κέντρο των εξελίξεων, με μόνο προσόν τη θητεία του στο κόμμα, την εμπιστοσύνη του κομματικού σωλήνα στο πρόσωπο του, καθώς και την προσφορά και προσπάθεια του στις εκλογικές διαδικασίες.

Και δεν είναι λίγα τα παραδείγματα στα οποία άνθρωποι παντελώς άσχετοι, με εξαιρετικά χαμηλά προσόντα και περιορισμένες ικανότητες, με μηδενικές προσλαμβάνουσες παραστάσεις και πλήρη άγνοια του αντικειμένου, βρέθηκαν να διοικούν Νοσοκομεία, ή άλλους φορείς του Δημόσιου Τομέα, αδυνατώντας όχι μόνο να οδηγήσουν τα πράγματα πιο πέρα βελτιώνοντας τα, αλλά να διαχειριστούν την απλή καθημερινότητα.

Φαντάζομαι τη θλίψη και την απογοήτευση των κομματικών μηχανισμών και των στελεχών τους, που χάνουν κάτω από τα πόδια τους τη σιγουριά της κατάληψης θέσεων ευθύνης στο Δημόσιο Τομέα. Μια ωραία θέση, με ικανοποιητικές αμοιβές, με τον τίτλο του Προέδρου ή του Διοικητή, που το έργο  κατά τη διάρκεια της θητείας, δεν υφίστατο τον παραμικρό ποιοτικό ή ποσοτικό έλεγχο. Και έτσι όλα κυλούσαν όμορφα και ωραία μέχρι τις επόμενες εκλογές, οπότε ο πολιτευτής γινόταν εκ νέου υποψήφιος βουλευτής και πάει λέγοντας. 

Φαντάζομαι πως κάπου μέσα στα γραφεία των κομμάτων, θα έχει αναρτηθεί μια φωτογραφία της υπουργού Εσωτερικών Νίκης Κεραμέως προς την κατεύθυνση της οποίας θα εκτοξεύονται βελάκια και άλλα αντικείμενα. Και αυτό διότι το νομοσχέδιο ξεβολεύει πολλούς, αμφισβητεί άλλους τόσους και ανοίγει το δρόμο για ένα πιο σύγχρονο, αποτελεσματικό, αποδοτικό Δημόσιο Τομέα, αντάξιο των απαιτήσεων της κοινωνίας και των πολιτών.

Ένα Δημόσιο Τομέα που θα προσφέρει ασφάλεια και ικανοποίηση στους πολίτες, θα εξυπηρετεί με πληρότητα τους συναλλασσόμενους και θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των φορολογούμενων, που ουσιαστικά είναι ταυτόχρονα και εργοδότες και πελάτες αυτών των φορέων. Είναι με δυο λόγια ένα νομοσχέδιο που αφ’ ενός καταργεί τα ωσμωτικά φαινόμενα παρακμής ανάμεσα στον Δημόσιο Τομέα και τους κομματικούς μηχανισμούς και αφ’ ετέρου αναβαθμίζει τις υπηρεσίες προς τους πολίτες.  

Έτσι, μέσω αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας η κυβερνητική δέσμευση για να επιλέγεται ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή, γίνεται πράξη. Αυτό επιτυγχάνεται με αξιοκρατικές διαδικασίες, με δέσμευση επίτευξης συγκεκριμένων στόχων, με επιτάχυνση των διαδικασιών επιλογής. Έτσι ώστε να αλλάξει το Δημόσιο και να γίνει καλύτερο. 

Ποιους αφορά το νομοσχέδιο; Όλους τους φορείς του Δημοσίου, που μπορεί να είναι νοσοκομεία, ή φορείς εθνικής εμβέλειας όπως είναι για παράδειγμα ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, ή να τοπικής δραστηριότητας όπως είναι μια βιβλιοθήκη. Οι θέσεις που αφορούν αυτούς τους φορείς, είναι περίπου 600, που περιλαμβάνουν πρόεδρους, αντιπρόεδρους, διοικητές, αναπληρωτές διοικητές, υποδιοικητές, διευθύνοντες και εντεταλμένους συμβούλους. Επομένως 600 αγαπημένα παιδιά των κομματικών σωλήνων ή θα πάνε στα σπίτια τους ή θα περάσουν αναγκαστικά μέσα από τις νέες διαδικασίες επιλογής.

Ποιες είναι αυτές οι νέες διαδικασίες επιλογής; Αυξημένες απαιτήσεις και αυστηρά ελάχιστα προσόντα, όπως για παράδειγμα πτυχίο ή / και εργασιακή εμπειρία σε συναφές αντικείμενο, με σκοπό την εξασφάλιση ότι όσοι επιλέγονται έχουν τα απαραίτητα προσόντα και τη επαγγελματική επάρκεια για να ανταπεξέλθουν στα καθήκοντά τους, καινοτόμα εργαλεία αξιολόγησης και συγκεκριμένες προθεσμίες των διαδικασιών επιλογής με παράλληλο εξορθολογισμό των διαδικασιών και μείωση του διοικητικού βάρους.

Ταυτόχρονα εκτός από τις νέες διαδικασίες επιλογής θεσμοθετούνται και διαδικασίες αξιολόγησης και λογοδοσίας. Έτσι το νέο σύστημα αξιολόγησης διοικήσεων φορέων του Δημοσίου Τομέα περιλαμβάνει ετήσια σχέδια δράσης για κάθε φορέα, συμβόλαια απόδοσης στα οποία θα αναφέρονται συγκεκριμένες δράσεις και στόχοι και ετήσια αξιολόγηση των διοικήσεων ανάλογα με την επίτευξη ή μη των στόχων, που θα οδηγεί σε δυνατότητα ανταμοιβής (bonus παραγωγικότητας) ή ακόμα και σε άμεσο τερματισμό της θητείας τους.

Ελπίζουμε σύντομα τα παραδείγματα του βουλκανιζατέρ πολιτευτή του ΣΥΡΙΖΑ, και του 80χρονου πολιτευτή της ΝΔ, του ΛΑΟΣ και των ΑΝ.ΕΛ., που αμφότεροι έγιναν Διοικητές Νοσοκομείων, να αποτελούν τροφή για ανέκδοτα και όχι σημεία σύγκριση και αναφοράς.   

Κωνσταντίνος Χαροκόπος