Εάν δεν ήταν αξιωματική αντιπολίτευση που διεκδικεί να αναλάβει την τύχη της χώρας, θα ενέπνεαν ένα συγκαταβατικό χαμόγελο.
Δεν πέρασαν τόσα πολλά χρόνια ώστε να ξεχάσουμε πως γι’ αυτούς η αριστεία ήταν ρετσινιά. Και ακόμη λιγότερα πέρασαν από τότε που ο πρώην διευθυντής του γραφείου τύπου του Πρωθυπουργού Τσίπρα, δανειζόταν τον στίχο του Διονύση Σαββόπουλου για το τι… έκαναν οι 16ρηδες στα λύκεια. Απλώς αντικατέστησε τα λύκεια με το Χάρβαρντ.. γιατί εκεί φοίτησε ο Μητσοτάκης.
Η καταδίκη της «αριστείας» ήταν ιδεολογικό πρόταγμα για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Υποτίθεται ότι αντανακλούσε, επικύρωνε και διαιώνιζε την ταξική συγκρότηση της κοινωνίας, την οποία ως αριστεροί αντιμάχονταν. Στα καλά σχολεία φοιτούν τα βλαστάρια των προνομιούχων τάξεων, και αποκτούν τα κατάλληλα προσόντα προκειμένου να αναλάβουν διευθυντικές θέσεις στην οικονομία, τους διεθνείς οργανισμούς, την κρατική διοίκηση και την πολιτική ιεραρχία.
Εν ολίγοις προετοιμάζουν την άρχουσα τάξη της επόμενης ημέρας σε οικονομικό, κοινωνικό, κρατικό και - στην εποχή μας - σε πλανητικό επίπεδο, ελέω παγκοσμιοποίησης.
Φυσικά αυτά έχουν εν πολλοίς ανατραπεί λόγω της κοινωνικής κινητικότητας σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά ήταν πέραν δυνατοτήτων ανάλυσης των θεωρητικών και δημοσιολόγων του ΣΥΡΙΖΑ, που στις πολιτικές τους θέσεις, τα συνθήματα και τα άρθρα, διακρίνεται εμμονή στο μετεμφυλιακό πεδίο.
Αλλά, ώ του θαύματος, ο Αλέξης Τσίπρας ανένηψε και άρχισε να εκθειάζει την μισητή αριστεία ως αξία - γεγονός που δείχνει και την ελαφρότητα με την οποία «πλούμιζε» την συνθηματολογική γαρνιτούρα των πολιτικών του θέσεων, χωρίς να αποτελούν αυτές πεποίθηση ζωής.
Γι’ αυτό και το γύρισε. Δήλωσε ότι «Η αριστεία έχει μετατοπιστεί σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση προς τα εμάς». Υποσχέθηκε πως θα σχηματίσει μια θαυμάσια κυβέρνηση αρίστων προειδοποιώντας μας ότι θα εκπλαγούμε θετικά. Και ανέφερε τα ονόματα των κ. Ηλιόπουλου, Τσακρή, Γεροτζιάφα και «τόσα άλλα βαριά βιογραφικά».
Μεταξύ των βαριών βιογραφικών είναι και της κας Λινού, την οποία τον καιρό της πανδημίας είχε προτείνει ως υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής, καθότι ακομμάτιστη. Τόσο ακομμάτιστη που στις τωρινές εκλογές κατεβαίνει υποψήφια με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ!
Στην ίδια συνέντευξη στον «Σκάι» κατηγόρησε τον Μητσοτάκη ότι ψαρεύει στην ακροδεξιά. Πώς θα πείσει όμως όταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν υπόμνημα στον Άρειο Πάγο για τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη, ενώ ο ίδιος εκκώφευσε, ελπίζοντας προφανώς στην ευμενή στάση των ψηφοφόρων Κασιδιάρη, οι οποίοι είναι φυσικό να αποστρέφονται τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ; Τη ΝΔ περισσότερο γιατί ήταν εκείνη που συνέλαβε και προφυλάκισε τη Χ.Α.
Τώρα, μετά την απόφαση του Αρείου πάγου να αφήσει το κόμμα Κασιδιάρη εκτός εκλογικής διαδικασίας, ο ΣΥΡΙΖΑ μένει έκθετος. Βεβαίως είναι αμφίβολο αν θα νιώθουν εκτεθειμένοι, καθότι η ντροπή είναι μικροαστικό συναίσθημα, δεν ταιριάζει στους ριζοσπάστες αριστερούς που παλεύουν για… ανώτερους σκοπούς, έχοντας το ηθικό πλεονέκτημα.
Γι’ αυτό και δεν νιώθουν ασυνεπείς στις αρχές τους για την κυβερνητική περίοδο κατά την οποία συγκυβέρνησαν με τον Καμμένο, ενώ βουλευτές του φιλοξενούν ακόμη στις τάξεις τους.
Σήμερα ο Αλέξης επισφραγίζει τον μεταμορφισμό του κόμματος. Μετά την καθυστερημένη αποθέωση της αριστείας, συμβολοποιεί και τον μασκαρεμένο, παρωχημένο και άνευ αξίας, εκπασοκισμό του κόμματος. Θα παρουσιάσει στο Λαύριο το «Συμβόλαιο για την Αλλαγή».
Άμεση είναι η συνειρμική παραπομπή στο «Συμβόλαιο με τον Λαό» του Αντρέα το 1981, και στην «Αλλαγή» του ιδίου, μια λέξη - σύμβολο που συνήρπασε τότε τον λαό.
Παρωχημένο και άνευ αξίας, γιατί αυτά έγιναν πριν τέσσερις δεκαετίες. Οι νεότεροι που τα θυμούνται, έχουν πλέον περάσει τα 60. Δεν ξέρουμε πόσο θα συγκινήσει τα «περήφανα γηρατειά» (έκφραση και αυτή του Αντρέα), αλλά για τις διαθέσεις των περήφανων γηρατειών απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, φρόντισε ο Κατρούγκαλος με το πετσόκομμα των συντάξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου