Η αληθινή ιστορία του Γιάννη, Δήμαρχου στο χωρίον Μεταξάδες

Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς χορούς της Θράκης είναι ο ζωναράδικος. Αυτός ο ρυθμός των 6/8 άλλους τους ξεσηκώνει για χορό, άλλους τους συγκινεί, άλλους τους μεταφέρει σε εποχές πολύ μακρινές από το σήμερα. Είναι όμως η μελωδία ή ο στίχος, αυτό που τελικά ξυπνά τα συναισθήματα στους ανθρώπους;

Στη στιχομυθία πάντως, είναι γεγονός ότι οι Θρακιώτες είχαν ταλέντο! Το ταλέντο αυτό, το οποίο φαίνεται να ξεπήδησε μέσα από την ικανότητα των προγόνων μας να μελοποιούν περιστατικά της καθημερινής τους ζωής, καταδεικνύει, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του τα...

τραγούδια, τον μάλλον «πολύπαθο» χαρακτήρα αυτής.

Βασικός δε θεματικός κύκλος, γύρω από τον οποίο στροβιλίζονται οι στίχοι, τι άλλο; Οι ερωτικές περιπτύξεις!

Μια περίπτωση αποδεικτική των παραπάνω παρατηρήσεων, είναι και το τραγούδι που φέρει τον τίτλο «Στου Τουκμάκι Μεταξάδες» ή κατ’ άλλους «Βασιλκούδα» ή «Γιάννης Δήμαρχος» και χορεύεται σε ζωναράδικο ρυθμό.

Στο Τοκμάκι, στ’ς Μεταξάδις, Γιάννης Δήμαρχος. Άιντι Βασιλκούδα μ’ .
Γιάννης έχει τρεις γυναίκις κι άλλην αγαπάει. Άιντι Βασιλκούδα μ’ .
Θα χουρίσει τη Θοδώρα, θα πάρ’ τη Βασιλ’κή. Άιντι Βασιλκούδα μ’ .
Μάνα της την ουρμηνεύει, την παρακαλεί. Άιντι Βασιλκούδα μ’ .
-Βασιλ’κούδα μ’ μην τον παίρνεις, του Γιάνν’ του χουβαρντά. Άιντι Βασιλκούδα μ’ .
Γώ τουν Γιάννη σαν δεν πάρω, δεν παντρεύουμι. Άιντι Βασιλκούδα μ’ .
Γιάννης είν’, μανά μ’ σαρμπέζης, είνι Δήμαρχος . Άιντι Βασιλκούδα μ’ .

Ο… σκανδαλιάρης Δήμαρχος γεννήθηκε το 1881 και απεβίωσε το 1962. Ο Ιωάννης Μαντάς ή Μαντούδης, όπως ήταν το πλήρες όνομα του, διετέλεσε Μουχτάρης κατά τα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας και κατά τις αρχές της ελληνικής διοίκησης.

Όσον αφορά τα πιο ενδιαφέροντα της ζωής του, ο πρώτος επίσημος έρωτας του περιβόητου Γιάννη, Δήμαρχου ήταν η Τριανταφυλλιά, γενηθείσα το 1884. Η Τριανταφυλλιά όμως λίγα χρόνια μετά το γάμο τους, αποδήμησε εις Κύριον, αφήνοντας τον Γιάννη χήρο.

Ο Γιάννης όμως, μιας και απ’ ότι φαίνεται δεν άντεχε τη μοναξιά, δεν πτοήθηκε! Αντιθέτως, σχετικά σύντομα, παντρεύτηκε με τη Δέσποινα, η οποία ήταν ένα χρόνο μικρότερη του. Το 1910 δε γεννιέται η κόρη τους, Ζωή.

Η ζωή παρ’ όλα αυτά, του επεφύλασε κι άλλο βαρύ χτύπημα. Τα επόμενα χρόνια ο Γιάννης επιστρατεύεται λόγω τον βαλκανικών πολέμων στην Ανδριανούπολη. Στην επιστροφή, τον περιμένει ένα πολύ δυσάρεστο νέο! Εξαιτίας μια επιδημίας που είχε πέσει στο χωριό, πέθαναν και ή γυναίκα και η κόρη του.

Ο πιο διάσημος και πολυτραγουδισμένος Δήμαρχος της Θράκης είναι γεγονός ότι και πάλι δεν μαυροφορέθηκε για πολύ. Λίγους μήνες αργότερα, παντρεύται τηνΜαρία Τσιακιρούδη, γενηθείσα το 1886, γνωστή στο χωριό με το προσωνύμιο Θοδώρα ή Θοδωρούλα. Με τη Θοδώρα όμως δεν κατάφερε να κάνει παιδιά.

Έτσι, επειδή του φάνηκε βαρύ να μην συνεχιστεί το γονίδιο του, χωρίζει και με την Θοδώρα και παντρεύεται την γνωστή σε όλους, Βασιλική Μπακαλούδη ή αλλιώς Βασιλκούδα, η οποία έζησε μέχρι το 1975. Όπως ήταν φυσικό για τα δεδομένα της εποχής, ο τέταρτος αυτός γάμος δεν έγινε δεκτός ποτέ από την Εκκλησία. Παρά όμως, τις αντιρρήσεις τόσο της οικογένειας της Βασιλικής όσο και του κοινωνικού τους περίγυρου, ο Γιάννης και η Βασιλική έζησαν ευτυχισμένοι μέχρι το τέλος της ζωής τους, έχοντας ως συντροφιά και τα τρία τους παιδιά τον Χρήστο, την Τριανταφυλλιά και τον Παναγιώτη.

Αυτά τα ολίγα συνέβησαν κάποτε στην μικρή κοινωνία των Μεταξάδων! Και μάλλον ήταν αρκετά για να αποδείξουν κι αυτά, ότι οι πραγματικές ιστορίες αγάπης (είτε μιας, είτε πολλών όπως στη δεδομένη περίπτωση) πάντα είναι άξιες σχολιασμού. Η διαφορά όμως με το παρελθόν, είναι, ότι τότε ο σχολιασμός αυτός, γινόταν με δημιουργικό τρόπο, με την έμπνευση στίχων. Ενώ σήμερα το πολύ πολύ να ειπωθούν σε κανένα status στο facebook και να τεθούν στη διάθεση του κοινού, για like ή αντιδράσεις του τύπου «τέλειο» ή «ουάου»!!!

Της Ελένης Τσακαλδήμη με πηγές από: Χρόνης Αηδονίδης «Τραγούδια και Σκοποί της Θράκης»