Παρασκευή 31 Μαΐου 2019

Ο «σώζων εαυτόν σωθήτω» στον ΣΥΡΙΖΑ - Τα αλληλοκαρφώματα, οι «Τσιπροφύλακες» και η όψιμη «ανακάλυψη» της Μεσαίας Τάξης

Σε εξαιρετικά βαρύ και συγκρουσιακό κλίμα και για περισσότερο από τέσσερις ώρες συνεδρίασε χθες η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ για την αποτίμηση -πέραν της έγκρισης της απόφασης Τσίπρα να αλλάξει την ηγεσία του Αρείου Πάγου στο «και πέντε»- του αποτελέσματος των ευρωεκλογών.

Όσα διέρρευσαν από τη σύσκεψη, αλλά και συνέβησαν πριν από αυτή, δείχνουν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε πήραν το μήνυμα των ευρωεκλογών ούτε θεωρούν ότι... οφείλουν να διορθώσουν κάτι ουσιαστικό στην πολιτική και τη συμπεριφορά τους ούτε και ψάχνουν τα πραγματικά αίτια της ήττας τους.
Στο εσωτερικό του κόμματος έχουν ήδη -κατά το δημοσιογραφικό κλισέ- βγει τα μαχαίρια, καθώς όλο και περισσότερο τα στελέχη του αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το μέγεθος του κινδύνου να σημειωθεί ακόμα μεγαλύτερη κατάρρευση -άρα συντριβή- στις πρόωρες εκλογές του Ιουλίου.
Χαρακτηριστικό της νέας εποχής στην οποία μπήκε το κόμμα του μέχρι πρότινος «άχαστου» Αλέξη Τσίπρα είναι ότι μπήκαν στο στόχαστρο προβεβλημένα στελέχη όπως ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, ο άλλοτε εξ απορρήτων του πρωθυπουργού Νίκος Παππάς, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, ο Αλέκος Φλαμπουράρης, και ο Θανάσης Καρτερός.

Πολλοί εισηγούνται τον Αλέξη Τσίπρα να αποσύρει από το προσκήνιο στελέχη, που προκάλεσαν το προηγούμενο διάστημα, όπως ο Παύλος Πολάκης, ενώ γκρίνιες υπάρχουν και για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, που πετάει διάφορα «αεροπλανικά» τις τελευταίες ημέρες, δείχνοντας ότι δεν έχει καταλάβει καν τι συνέβη την περασμένη Κυριακή.
Ήδη στελέχη, όπως ο Νίκος Καρανίκας έχουν εξαφανιστεί από το προσκήνιο εδώ και καιρό, ενώ ο πρωθυπουργός φέρεται να εξετάζει λύσεις για την ενίσχυση του επιτελείου του με νέα πρόσωπα.
Παρά την προσπάθεια να περάσει προς τα έξω το μήνυμαπως δεν υπήρξε σύγκρουση και απόδοση ευθυνών το κλίμα ήταν βαρύ και οι επικρίσεις πολλές. Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλά αστελέχη επικεντρώθηκαν στην τετραετή υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης.
Πρόκειται για ένα ζήτημα για το οποίο μέχρι τώρα οι κυβερνητικοί αδιαφορούσαν επιδεικτικά καθώς αποτελούσε χρήσιμο εργαλείο για τους ίδιους στην κατεύθυνση της (νέας) υπερδιόγκωσης του δημοσίου τομέα, δηλαδή για ιδιοτελείς κομματικούς σκοπούς.

Ταυτόχρονα, ο Νίκος Φίλης εξέφρασε έντονες ενστάσεις για την εμμονή αλλαγής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης την παρούσα χρονική στιγμή, και απέδωσε την βαριά ήττα στο ύφος της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ και την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών.
Γεγονός είναι πως πλέον ο κ. Τσίπρας σκέφτεται να κάνει σημαντικές αλλαγές στο επιτελείο του. Με πολύ μεγάλη καθυστέρηση η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνεται πως δεν αποδίδει όπως άλλοτε η φθηνή μικροπολιτική μέθοδος της παροχής επιδομάτων και ρουσφετιών σαν να μην υπάρχει αύριο, σε κάθε κοινωνική ομάδα ή συυντεχνία (βλέπε ξαφνικός έρωτας με τον Θύμιο Λυμπερόπουλο).
Η συνειδητοποίηση των ευθυνών για την εκλογική ήττα είναι μία οδυνηρή διαδικασία για τον ΣΥΡΙΖΑ με αμφίβολα αποτελέσματα για το ίδιο το κόμμα.
Μετά από τεσσεράμισι χρόνια στην εξουσία, τεσσεράμιση χρόνια ανελέητου πολέμου στη μεσαία τάξη, στον ιδιωτικό τομέα, την επιχειρηματικότητα, έναντι όσων δεν ανήκουν στο δικό τους στρατόπεδο, οι κυβερνητικοί αντιλαμβάνονται ότι η απώλεια δώδεκα ποσοστιαίων μονάδων -σε σχέση με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015- δεν αναπληρώνεται με «καθρεπτάκια προς τους ιθαγενείς», δηλαδή σκανδαλώδεις διορισμούς στο παραπέντε των εκλογών και παροχή ψίχουλων που βαπτίζονται από το Μαξίμου «13η σύνταξη», «μέτρα για τους πολλούς» ή ακόμη κι εκείνο το -γλωσσικά- βάρβαρο «αποκατάσταση των αδικιών».

Η Κουμουνδούρου λοιπόν αρχίζει να αλλάζει στρατηγική θέτοντας στο προσκήνιο όχι τα «μέτρα για τους πολλούς», όπως ήταν το μότο του πρωθυπουργού στη μάχη για τις ευρωεκλογές, αλλά θέτοντας ως προτεραιότητα και προβάλλοντας «το πρόγραμμα του για την επόμενη τετραετία» –σημείωναν κομματικές πηγές– «με βασικούς άξονες την ενίσχυση της ανάπτυξης με έμφαση στην παραγωγή και την καινοτομία, τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, την ενίσχυση των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων, το κοινωνικό κράτος και την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών».

Το άνοιγμα ουσιαστικά στη μεσαία τάξη γίνεται με πολιτικούς όρους και όχι με τη μέθοδο των επιδομάτων, όπως επιχειρήθηκε το προηγούμενο διάστημα, όταν στόχος ήταν να προσελκυστούν τα πιο φτωχά στρώματα της κοινωνίας – τα οποία και εκείνα ανταποκρίθηκαν με συγκράτηση στο εκλογικό κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ στις 26 Μάη.
Η μεσαία τάξη από κοινωνικής άποψης και ο μεσαίος χώρος από πολιτικής οπτικής είναι πλέον στο κέντρο του ενδιαφέροντος του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς αρχίζει πλέον να γίνεται κατανοητό ότι από αυτά τα πεδία κρίνονται οι εκλογικές μάχες στην Ελλάδα, κάτι που αγνοούσαν επιδεικτικά όλο το προηγούμενο διάστημα στο Μέγαρο Μαξίμου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: