«Το 41% δεν υπάρχει πια», είχε δηλώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά τις ευρωεκλογές και αυτό είναι πλέον το δεδομένο πάνω στο οποίο εργάζεται το Μέγαρο Μαξίμου. Οι διαρροές ψηφοφόρων στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας έχουν ήδη καταγραφεί, από την περίοδο ακόμη της ψήφισης του νόμου για την ισότητα στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών...
Ταυτόχρονα, το επιτελείο του πρωθυπουργού έχει στα χέρια του το στοιχείο των μετρήσεων, που δείχνει ένα ποσοστό της τάξεως του 20% να βρίσκεται στη «γκρίζα ζώνη» αναμένοντας τις επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης, τα αποτελέσματα του έργου της, αλλά και τις εξελίξεις στα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της «γκρίζας ζώνης» είναι σαφώς προσανατολισμένο στον μεσαίο χώρο, εξού και η στάση αναμονής, αλλά και η άποψη, που κυριαρχεί στο σκεπτικό του πρωθυπουργού ότι αν η κυβέρνηση υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της και κριθεί στο τέλος της τετραετίας για το έργο της, τότε μπορεί να είναι ο νικητής και των επόμενων εκλογών.
Μέσα σε ένα «ομιχλώδες» τοπίο, ο σχεδιασμός του Μεγάρου Μαξίμου είναι αμφίπλευρος, τόσο προς τα δεξιά, όσο και προς το κέντρο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επιχειρήσει πολλές φορές να «ξεφύγει» από τις παραδοσιακές ιδεολογικές «ταμπέλες», με πιο πρόσφατη την πολλαπλή αναφορά του στη ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή «δεν είμαι ούτε δεξιός, δεν είμαι ούτε κεντρώος, δεν είμαι ούτε αριστερός, ώστε κάθε φορά να μπορώ να επιλέγω τη λύση που συμφέρει τον τόπο μου», φράση, που ανέφερε μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο, σε συνεντεύξεις, αλλά και με αφορμή τα 50 χρόνια της Νέας Δημοκρατίας.
«Η ΝΔ δεν κοιτά ούτε αριστερά, ούτε δεξιά, παρά μόνο μπροστά», είπε ο κ. Μητσοτάκης και από τη Ρηγίλλης, πριν από σχεδόν μία εβδομάδα, με μία διπλή στόχευση. Αφενός, το εσωτερικό του κόμματός του, όπου καταγράφονται όλο το τελευταίο διάστημα οι «φωνές» που μιλούν για απεμπόληση του δεξιού ακροατηρίου από την κυβέρνηση, αναδεικνύοντας θέματα με κοινωνικό πρόσημο, όπως ήταν ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών ή ακόμη και τα εθνικά θέματα, με τις ενστάσεις και τη στάση των δύο πρώην πρωθυπουργών Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή, να ισχυροποιούν τις αιτιάσεις.
Αφετέρου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απευθύνεται στο ίδιο το εκλογικό σώμα, επιχειρώντας να κάμψει τη δυσφορία, που εκφράστηκε με στήριξη κομμάτων στα «δεξιά» της Νέας Δημοκρατίας. Η φράση του κ. Μητσοτάκη αποτελεί μόνο την επικεφαλίδα μιας ολόκληρης λογικής, που αναπτύσσεται τόσο από τον ίδιο, όσο και από κυβερνητικά στελέχη και φέρνει στο προσκήνιο συγκεκριμένα παραδείγματα για να απαντήσει, σε θέματα, όπως το μεταναστευτικό ή ο χειρισμός των εθνικών θεμάτων.
Τα εξοπλιστικά προγράμματα, που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και αλλάζουν την εικόνα και ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων, η δημιουργία συμμαχιών με δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία, η ισχυροποίηση της διεθνούς θέσης της χώρας εν μέσω γεωπολιτικών τριγμών στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, ο περιορισμός των μεταναστευτικών ροών, η ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων και η διαχείριση των δομών στο εσωτερικό, αποτελούν έναν «άξονα» πάνω στον οποίο βασίζεται και η απάντηση της κυβέρνησης περί λαϊκισμού όσων επιχειρούν από την αντιπολίτευση να μιλήσουν για υποχωρήσεις σε κρίσιμα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.
Όσο εξελίσσεται η στρατηγική της κυβέρνησης που «κοιτά» προς τα δεξιά τόσο αναπτύσσεται και ο κορμός των πολιτικών, που «βλέπουν» προς το κέντρο. Πρώτος άξονας, το μήνυμα ότι η κυβέρνηση διασφαλίζει τη σταθερότητα, πολιτική και οικονομική.
Το πλαίσιο αύξησης εισοδημάτων, μείωσης φόρων, περιορισμού της ανεργίας, αύξησης επενδύσεων, μείωσης του χρέους, που εντάσσεται στην ευρύτερη δέσμευση περί απαρέγκλιτης τήρησης της δημοσιονομικής πειθαρχίας προκειμένου η χώρα να μην επιστρέψει στην εποχή των ελλειμμάτων, διακινδυνεύοντας όσα έχει επιτύχει τα τελευταία χρόνια, αποτελεί τη «Βίβλο» της οικονομικής πολιτικής.
Ταυτόχρονα, πολιτικές με κοινωνικό πρόσημο, η στήριξη των ευάλωτων, η ενίσχυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, η υλοποίηση μεταρρυθμίσεων, που θα φέρουν τη χώρα πιο κοντά στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, όπως και η αντιμετώπιση των χρόνιων παθογενειών στη λειτουργία του κράτους, εκτιμάται από το κυβερνητικό επιτελείο ότι απαντούν στις ανησυχία και τον προβληματισμό των πολιτών, που αυτοπροσδιορίζονται ως «μεσαίος χώρος» και επιδιώκουν την αλλαγή, στο «μότο» που ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε χαρακτηρίσει ως «πολυδιάστατο εκσυγχρονισμό».
Στο κυβερνητικό επιτελείο, αναγνωρίζοντας ότι το εκλογικό σώμα βρίσκεται εν αναμονή των αποτελεσμάτων κάθε μέτρου, που εξαγγέλλεται, εκτιμούν ότι η χρονική περίοδος στην οποία βρισκόμαστε, σχεδόν τρία χρόνια μακριά από τις εθνικές κάλπες, δεν δημιουργεί συνθήκες συσπείρωσης, δεν φέρνει τους ψηφοφόρους αντιμέτωπους με διλήμματα, δεν έχει στον ορίζοντα συγκεκριμένο διακύβευμα. Γι’ αυτό και οι δημοσκοπήσεις, σημειώνουν, αποτελούν μεν μια «φωτογραφία» της στιγμής, δεν αποτελούν, όμως, την πραγματική εικόνα, που θα καταγραφόταν αν οι πολίτες βρίσκονταν μπροστά στο ερώτημα ποιος θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, κυρίως σε μια περίοδο έντονων γεωπολιτικών κρίσεων και οικονομικής αβεβαιότητας.
Το ερώτημα, που είτε απευθύνεται προς τα «δεξιά» είτε προς το «κέντρο» του εκλογικού σώματος, αναζητά απάντηση είναι ποιος μπορεί να καταθέσει στη δημόσια σφαίρα εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, «αξιόπιστη και κοστολογημένη», όπως λένε συχνά κυβερνητικά στελέχη.
Σε αυτή την ερώτηση, η απάντηση είναι μονόδρομος, κατά το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά τις εθνικές εκλογές, βρίσκονται εγκλωβισμένα σε εσωτερικές αναταράξεις.
Στο κυβερνητικό επιτελείο αναμένουν, πάντως, τον δεύτερο γύρο των εκλογών για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, με το αποτέλεσμα να καθορίζει και τη στρατηγική απέναντι στη Χαριλάου Τρικούπη την επόμενη ημέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου