Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2019

Η «παγίδα» Μητσοτάκη σε Τσίπρα μέσω Παπαγγελόπουλου

Στην πολιτική υπάρχουν επιλογές, των οποίων τα αποτελέσματα είναι ορατά μέσα σε μερικά 24ωρα, ενώ υπάρχουν και επιλογές που για να αποδώσουν πολιτικά απαιτείται να περάσει ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. 
Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα οι κινήσεις που ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία είναι περισσότερο αποδοτικές από αυτές της πρώτης.
Μία τέτοιου είδους επιλογή έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την απόφασή του να διαχωρίσει την υπόθεση του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου από αυτήν του τέως... πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
Όσο περνάνε τα 24ωρα μάλιστα τόσο πιο πολύ ο δεύτερος στόχος που επιθυμεί να επιτύχει ο κ. Μητσοτάκης πέρα από τον προφανή, που δεν είναι άλλος από το να αναδείξει τη διαφορά λογικής που κυριαρχεί στο κόμμα του σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα κάνει αισθητή την “παρουσία” του. 
Ποιος όμως είναι αυτός ο στόχος που όσο οι ώρες θα περνούν και η διαδικασία θα προχωρά τόσο εκείνος θα περνάει στο προσκήνιο της πολιτικής σκηνής;
Με την απόφασή του να κινήσει τη διαδικασία μόνο για τον κ. Παπαγγελόπουλο ο πρωθυπουργός σιγά σιγά θα θελήσει να βάλει τον πρώην υπουργό απέναντι σε όλα τα υπόλοιπα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Θα πρόκειται για κάτι το οποίο δε θα χρειαστεί πολλές δημόσιες δηλώσεις αλλά θα είναι μία κατάσταση, η οποία θα διαμορφωθεί επί της ουσίας από μόνη της.
Με άλλα λόγια στο αμέσως προσεχές διάστημα, εκ των πραγμάτων, πρωτοκλασάτα και μη στελέχη του μέχρι πρότινος κυβερνώντος κόμματος θα κληθούν να πάρουν θέση στην υπόθεση ή αλλιώς θα κληθούν να υπερασπιστούν τον κ. Παπαγγελόπουλο. 
Είναι σαφές ότι όσο η Βουλή θα αναζητά τις τυχόν ευθύνες του πρώην υπουργού, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπαίνει όλο και περισσότερο στο επίκεντρο μιας δημόσιας συζήτησης και αντιπαράθεσης για το τι τελικά συνέβη την περίοδο εκείνη. Χωρίς λοιπόν να το πολυαντιληφθεί το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα έχει ήδη πάρει το “σαράκι” της φθοράς , το οποίο θα αρχίσει να κυριαρχεί στο εσωτερικό του κόμματος.
Υπάρχουν ασφαλώς και εκείνοι δηλώνουν δύσπιστοι για την επιλογή της κυβερνητικής πλειοψηφίας να προτείνει την σύσταση προανακριτικής και όχι εξεταστικής επιτροπής. Στο εσωτερικό της κυβέρνησης λοιπόν έχει αναπτυχθεί μία συγκεκριμένη επιχειρηματολογία, η οποία απαντά σε όλους όσοι είδαν με “μισό μάτι” την επιλογή :
Από την μία η εξεταστική επιτροπή είναι μέσο κοινοβουλευτικού ελέγχου με γενικότερο περιεχόμενο και διερευνά μόνο πολιτικές ευθύνες. 
Από την άλλη η προανακριτική διερευνά προσωποποιημένες ευθύνες μετά από διαβίβαση φακέλου δικογραφίας για πολιτικά πρόσωπα από τη Δικαιοσύνη.
- Η προανακριτική είναι από θεσμική άποψη βαρύτερη επιτροπή, αφού διερευνά ποινικές ευθύνες και άρα λειτουργικά απορροφά το εύρος της εξεταστικής επιτροπής – εάν μια εξεταστική επιτροπή βρει στοιχεία ποινικής ευθύνης μπορεί να τραπεί σε προανακριτική.
- Η προανακριτική επιτροπή είναι ταχύτερη αφού εκκαθαρίζει σε ένα στάδιο το ζήτημα της απόδοσης ποινικών ευθυνών και έχει μεγαλύτερες δικονομικές δυνατότητες για ουσιαστική διερεύνηση αφού λειτουργεί ως εισαγγελέας.
- Η προανακριτική επιτροπή είναι από την άποψη της διαδικασίας αυστηρότερη επιτροπή και παρέχει μεγαλύτερες δικονομικές εγγυήσεις ενώ η εξεταστική είναι περισσότερο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, συνήθως χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.


Όπως όλα δείχνουν, λοιπόν, μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου η ολομέλεια της Βουλής θα κληθεί να αποφασίσει για την σύσταση ή μη της προανακριτικής, με τον ΣΥΡΙΖΑ να μπαίνει σε περίοδο αναταράξεων, το μέγεθος των οποίων θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες.
Του Γιάννη Κ. Τρουπή
liberal.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: