Το παιχνίδι όμως μοιάζει
περισσότερο με πόκερ παρά με σκάκι
και κρατιέσαι στο τραπέζι ενώ τα
έχεις χάσει όλα υποθηκεύοντας το σπίτι σου, το χωράφι στο χωριό, τα χρυσαφικά
της γυναίκας σου, το μέλλον των παιδιών σου.
Και περιμένεις να σου τύχει κανένα καλό χαρτί – εκλογές στη Γαλλία, κοινωνικές εκρήξεις στην
Ευρώπη, ρήγμα ανάμεσα στις εταίρες, κ.ο.κ. – μπας και ρεφάρεις , γιατί ξέρεις ότι αν σε πετάξουν από το τραπέζι θα πρέπει σε κάποια στιγμή να γυρίσεις
σπίτι και να εξηγήσεις πώς χάθηκε το σπίτι και τα ασημικά και το παλιάμπελο στο
χωριό.
Και τότε δεν θα έχει απλά
μουρμούρα…
Γιατί έπρεπε να γνωρίζεις εκ των
προτέρων, ότι:
Σε κάθε “παιχνίδι” μικρό ή μεγάλο , οι πιθανότητες
να χάσει ή να κερδίσει ο οποιοσδήποτε από τους συμμετέχοντες ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΕΣ... !!
Η μόνη περίπτωση που κάποιος από τους συμμετέχοντες
ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ για τ’ ότι θα ΚΕΡΔΙΣΕΙ είναι όταν του έχουν παραχωρήσει οι
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ το ΔΙΚΑΙΩΜΑ... Ν’ΑΛΑΖΕΙ
ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ στη διάρκεια της ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ του... ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΛΗ
ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ !
ΠΟΙΟΣ , λοιπόν, είναι αυτός που θα
δεχτεί να “παίξει” σε τέτοιο “παιχνίδι” ;
Και ποιός θα του εμπιστευθεί το “τίμημα” συμμετοχής
και την “εγγύηση” αποπληρωμής των χρεών που... ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ θα ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ;;
Stathis & Παρατηρητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου