Αρχίζει η περιπέτεια

Μας διαβεβαιώνουν ότι σήμερα - αύριο θα προκηρυχθούν οι εκλογές. 

Μ’ αυτό ως δεδομένο, οφείλουμε να προετοιμαστούμε για την περιπέτεια που μας περιμένει. 
Όχι αυτήν της προεκλογικής περιόδου. 
Αυτή θα είναι περίοδος υποσχέσεων, χωρίς υποβολή νέων μέτρων και με επιχείρηση τόνωσης του ηθικού μας, ώστε να πεισθούμε να ξαναψηφίσουμε παραδοσιακά: τους ίδιους, δηλαδή.

Η περιπέτεια θα αρχίσει μετά τις εκλογές και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, όποιο και αν είναι αυτό. 

Κάποιοι θα επιλέξουμε μεταξύ αργού ή ακαριαίου θανάτου. 

Κάποιοι άλλοι θα ...

προβληματιστούμε αν τα περατιάτικα για τον Ερμή θα είναι σε δραχμές ή ευρώ. 

Το βέβαιο είναι, πως με τον τρόπο που πορευόμαστε και με δεδομένο ότι δεν καταλάβαμε τίποτε από όσα συμβαίνουν (απλώς νομίζουμε ότι καταλάβαμε) δεν ξεχειλίζουμε από αισιοδοξία για όσα μέλλει να συμβούν.

Ο κ. Σαμαράς επιμένει σε αυτοδυναμία. 

Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν θα έχει ούτε ένα σύμμαχο για να συμπορευθεί.

Με πρώτο αντίπαλο το ΠΑΣΟΚ, που θα του χρωστά όχι μόνο τον αποκλεισμό από την διακυβέρνηση της χώρας, αλλά και την αντιμνημονιακή ρητορική επί 18μηνο, έως το 2ο Μνημόνιο.

Πλην του ΠΑΣΟΚ, άκρως αντιπολιτευτικά θα είναι όλα τα κόμματα, ιδιαίτερα αν κατορθωθεί με τις «δημοσκοπήσεις» να δημιουργηθεί το ρεύμα που επιδιώκεται και αποκτήσουμε επτακομματική ή και οκτωκομματική Βουλή. Είναι αναμενόμενο, ότι με την είσοδο στη Βουλή και άλλων κομμάτων διαμαρτυρίας, θα υψωθούν οι τόνοι. Η μέχρι τώρα ακολουθούμενη πρακτική βεβαιώνει, ότι η απουσία συγκεκριμένων εφικτών θέσεων αντικαθίσταται από τη μόνιμη δυναμική απόρριψη κάθε κυβερνητικού μέτρου.

Φυσικά, απέναντι θα βρίσκονται και όλοι οι «επαγγελματίες» συνδικαλιστές, οι κομματικοί, αλλά και οι γνήσιοι, οι οποίοι με κανένα τρόπο δεν θα συμφωνήσουν με τα λαμβανόμενα μέτρα, προκειμένου να διατηρήσουν την καθ’ όλα ελκυστική θέση τους, για να μη προκαλέσουν τη μήνη των εργαζομένων.

Η απουσία κονδυλίων για δημόσια έργα, δεν θα φέρει κοντά ούτε τους «εκδότες εργολάβους» ούτε τους «εθνικούς προμηθευτές». 

Δεν θα έχουν επομένως κίνητρο για υποστήριξη της αυτοδύναμης κυβέρνησης. Απεναντίας μάλιστα, θα επιδιώξουν την τηλεθέαση, που φέρνει πάντα η καταγγελία.

Αν δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία -το πλέον πιθανό- από κανένα κόμμα, η Ν.Δ. επιμένει σε επανάληψη εκλογών. Επειδή αυτό παγκοίνως θεωρείται ως καταστροφικό, πιστεύεται ότι ο κ. Σαμαράς «μπλοφάρει». Είναι αδύνατο να μην αντιλαμβάνεται πως θα ξεσηκώσει το εκλογικό σώμα εναντίον του, λόγω της αναγκαίας καθυστέρησης στη λήψη απαραίτητων μέτρων.

Αν βέβαια, υπαναχωρήσει -συνήθης τακτική- και σχηματισθεί κυβέρνηση συνεργασίας, τα πράγματα δεν θα είναι καλύτερα, αν η συγκυβέρνηση έχει τη σημερινή της μορφή. Από αυτήν τη στήλη, είχαμε αναφερθεί σε μικτό κυβερνητικό σχήμα. Με τεχνοκράτες και εκπροσώπους παραγωγικών φορέων στα ανάλογα υπουργεία, και με πολιτικούς στα άλλα, το δε κυβερνητικό σχήμα επιβάλλεται να είναι ολιγομελές.

Η συνύπαρξη μόνον πολιτικών διαφορετικών κομμάτων, αναδεικνύει όλη την παθογένεια της πολιτικής σκηνής. Να λάβουμε υπόψη ότι η Ένωση Κέντρου, με αρχηγό αναγνωρισμένου κύρους, με συνύπαρξη κεντρώων πολιτικών και με κοινή ιδεολογική κατεύθυνση, δεν μακροημέρευσε. Προσέκρουσε στις προσωπικές φιλοδοξίες των πολιτικών και στις εξαρτήσεις πολλών εξ αυτών από εξωθεσμικά κέντρα με αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα.

Δεν μας έχει καταβάλλει η απαισιοδοξία, αλλ’ επιχειρώντας να διαβλέψουμε το μετεκλογικό κλίμα, δεν διακρίνεται εκδοχή που να δίνει πολλές ελπίδες, ότι το αύριο θα είναι καλύτερο. 

Απλώς, θα ταράξει τα νερά. Άγνωστο προς ποια κατεύθυνση.

Ο Μακεδών

Πηγή:Voria

parapolitika