Όταν έπεσε η χούντα ήταν ένδεκα ετών και συνεπώς μπορούμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια ότι δεν είχε αντιστασιακή δράση.
Δεν ξέρουμε τι θα έκανε αν ήταν μεγαλύτερος· αν δηλαδή θα εκτόξευε και επί δικτατορίας κηρύγματα υπέρ της βίας -όπως κάνει τώρα εκ του ασφαλούς στο δημοκρατικό καθεστώς- αλλά έχουμε ένα δεδομένο: στις δύσκολες για πολιτική ανυπακοή εποχές ήταν -απολύτως δικαιολογημένα- απών.
Δύο από τους συνομιλητές του στην προχθεσινή συζήτηση περί βίας, που έγινε στο βιβλιοπωλείο «Free Thinking Zone» (20.11.2013), ήταν μεγαλύτεροι και δεν ήταν απόντες στα «μολυβένια χρόνια»...
Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Σταύρος Τσακυράκης ήταν τότε γραμματέας της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος. Συνελήφθη από το χουντικό καθεστώς και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψυχογιός ήταν ενεργό μέλος της αντιδικτατορικής οργάνωσης «20 Οκτώβρη», κάτι που το πλήρωσε και στα πρώτα χρόνια της Δημοκρατίας, αφού ανοήτως οι διωκτικές αρχές τον είχαν βάλει στον κατάλογο των υπόπτων για τρομοκρατική δράση. Ήταν τότε που διάφοροι Κλουζό θεωρούσαν ότι όποιος αντιστάθηκε στη χούντα έπρεπε να είναι και τρομοκράτης.
Τα αναφέρουμε όλα αυτά διότι στην προαναφερθείσα συζήτηση περί βίας ακούστηκε ένας κοινότοπος αφορισμός, από εκείνους που οι επαναστατημένοι εκτοξεύουν στους ιδεολογικούς τους αντιπάλους.
Τα αναφέρουμε όλα αυτά διότι στην προαναφερθείσα συζήτηση περί βίας ακούστηκε ένας κοινότοπος αφορισμός, από εκείνους που οι επαναστατημένοι εκτοξεύουν στους ιδεολογικούς τους αντιπάλους.
«Αυτό που ξεχωρίζει εσάς τους τρεις από εμένα», είπε ο κ. Κατρούγκαλος αναφερόμενος στους κ. Τσακυράκη, Ψυχογιό και στην κ. Αντιγόνη Λυμπεράκη (συμμετείχε επίσης στο πάνελ), «είναι ότι εσείς είστε υπέρ της εξουσίας. Οταν έχουμε άδικο καθεστώς, η αντίσταση πρέπει να παίρνει βίαιη μορφή».
Ας προσέξουμε την ειρωνεία: ένας άκαπνος που δηλώνει μαρξιστής (μάλλον θα είναι υποψήφιος βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ) εκτοξεύει τη μομφή «είστε υπέρ της εξουσίας» σε εκείνους που ρίσκαραν τη ζωή τους και βασανίστηκαν από (την εξ ορισμού άδικη) εξουσία της χούντας.
Ας προσέξουμε την ειρωνεία: ένας άκαπνος που δηλώνει μαρξιστής (μάλλον θα είναι υποψήφιος βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ) εκτοξεύει τη μομφή «είστε υπέρ της εξουσίας» σε εκείνους που ρίσκαραν τη ζωή τους και βασανίστηκαν από (την εξ ορισμού άδικη) εξουσία της χούντας.
Αντιθέτως, εκείνος -εξ αντιδιαστολής και εκ του ασφαλούς- είναι «αντιστασιακός».
Πώς;
Στην κολυμβήθρα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτομάτως εμβαπτίζεσαι στα αντιστασιακά νάματα, αρκεί να σπέρνεις ανοησίες περί «ανυπακοής».
Οι «επαναστατημένοι» βάφτισαν εαυτούς «επαναστάτες» και εξ αντιδιαστολής όλοι οι υπόλοιποι είναι «συμβιβασμένοι με την εξουσία»· αν δεν είναι γελωτοποιοί, πράκτορες, τσιράκια του ΔΝΤ κ.λπ.
Αναφερόμαστε στον κ. Κατρούγκαλο όχι γιατί είναι καθηγητής της Νομικής κι έπρεπε να ξέρει ότι τα «άδικα καθεστώτα» στα οποία πρέπει να αντιστεκόμαστε με τη βία είναι εκείνα που επιβάλλονται με τη βία· αντιθέτως, στη Δημοκρατία -παρά τα προβλήματά της- μόνο θεμιτό μέσον είναι η ειρηνική πολιτική δράση. Αλλά διότι ο λόγος του είναι κοινός τόπος των σταλινογενών αποφύσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Πολλοί επιχειρούν να πείσουν ότι έχουν κάποιου τύπου εργολαβία της «αντίστασης» (στη Δημοκρατία) και συνεπώς κάθε παράνομη πράξη καθαγιάζεται και (ως «αντιστασιακή») νομιμοποιείται.
Επομένως, όσοι εκφέρουν λόγο κατά των καταλήψεων και διάφορων μορφών «συμβολικής» (κατά το newspeak της παλαβής Αριστεράς) βίας δεν μπορεί παρά να κινούνται από την «εξουσία». Φυσικά το ίδιο ισχύει για όσους επικρίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι εξ ορισμού «αντιστασιακός». Τι πιο βολικό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου