Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Ο Καραμανλής αντέστρεψε την τάση, αλλά δεν ανέτρεψε ακόμη τα προγνωστικά

Ικανοποίηση επικρατεί τόσο στη Ρηγίλλης, όσο και στην Ιπποκράτους, από την εμφάνιση Καραμανλή και Παπανδρέου αντίστοιχα στην τηλεμαχία της Τρίτης.

Στην πρώτη επειδή όπως εκτιμούν ο κ. Καραμανλής συσπείρωσε την κομματική βάση.

Στην δεύτερη επειδή θεωρούν ότι ο κ. Παπανδρέου έπεισε για το όραμά του για τη χώρα.



Όμως το διακύβευμα αυτών των εκλογών δεν είναι το κατά τα άλλα νεφελώδες όραμα του κ. Παπανδρέου.

Είναι η Οικονομία η οποία επιπλέον απασχολεί ως επί το πλείστον τους αναποφάσιστους στους οποίους άλλωστε απευθύνθηκαν χθες το βράδυ οι δυο πολιτικοί αρχηγοί.



Έτσι λοιπόν ακόμα και οι καταπράσινοι δημοσιογράφοι των συγκροτημάτων (π.χ. Μ. Καψής), παραδέχθηκαν στη συνέχεια ότι στην Οικονομία ο κ. Παπανδρέου δεν ήταν πειστικός.

Ποιος να το περίμενε;

Η Οικονομία που υποτίθεται ήταν το «δυνατό χαρτί του Παπανδρέου» (αφού έταξε στους πάντες τα πάντα) εξελίχθηκε σε «Αχίλλειο πτέρνα του»



Το ίδιο ισχύει και για την Εξωτερική Πολιτική, μετά τις χθεσινές επιθέσεις του Καραμανλή για το σχέδιο Ανάν και τις θέσεις Παπανδρέου το 2004 που απέρριψε η συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων (αυτό δεν το είχε θίξει καθόλου στην τηλεμαχία των 6) και τους αγωγούς (αυτό το είχε θίξει ελάχιστα προχθές).


Στοχεύοντας πάντα στο ενδιαφέρον της λαϊκής βάσης για τα εθνικά θέματα, ο Καραμανλής υπενθύμισε επίσης τα Ίμια, τη συμφωνία της Μαδρίτης (όπου το ΠΑΣΟΚ είχε αποδεχθεί μη κατονομαζόμενα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο) και το Ελσίνκι (όπου ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου είχε συνυπογράψει την επίλυση «συνοριακών και άλλων συναφών διαφορών» Ελλάδας-Τουρκίας, όταν η Αθήνα ουδέποτε δέχθηκε ότι υπάρχουν «ελληνοτουρκικές διαφορές» προς διαπραγμάτευση στη Χάγη πέραν της υφαλοκρηπίδας)…



Έτσι η Εξωτερική Πολιτική που ήταν – υποτίθεται – το άλλο «ατού» του Παπανδρέου (λόγω προηγούμενης θητείας του στο ΥΠΕΞ), έγινε κι αυτό αδύνατο σημείο του.



Αν την Δευτέρα το βράδυ, βοηθούντος του χειρότερου από κάθε άλλη φορά Καρατζαφέρη, ο Καραμανλής πέτυχε μια επανασυσπείρωση των οπαδών του, την Τρίτη το βράδυ, στο ντιμπέίτ των δύο, βάζοντας στη ατζέντα και την Εξωτερική πολιτική, άφησε καλές εντυπώσεις και σε όσους τον έχουν ψηφίσει κατά καιρούς και τώρα τον έχουν εγκαταλείψει, είτε προς το ΛΑΟΣ είτε και προς το ΠΑΣΟΚ. Οι οποίοι τώρα μάλλον το ξανασκέπτονται…



Είναι χαρακτηριστικό αυτό που είπαν δύο δημοσκόποι δημόσια (και σχεδόν όλοι διακριτικά): Ότι μετά το δεύτερο ντιμπέιτ (των δύο), «η δυναμική των δημοσκοπήσεων άλλαξε».

Δηλαδή η διαφορά άρχισε να μειώνεται γρήγορα.



Το βέβαιο είναι ότι Καραμανλής ξαναμπήκε στο παιγνίδι. Αλλά αυτό δεν αρκεί.



Χρειάζεται κάτι τελευταίο: Να δείξει ότι ο ίδιος δεν λέει «δυσάρεστα πράγματα», λέει ισορροπημένα πράγματα.



Και ότι ο αντίπαλός του δεν λέει «ευχάριστα πράγματα». Λέει επικίνδυνα πράγματα.



Το εννοιολογικό δίλημμα «ευχάριστα- δυσάρεστα» που επικαλείται (με τον εαυτό του στη θέση του «δυσάρεστα»), να μετατραπεί σε δίλημμα «ισορροπημένα – επικίνδυνα» (με τον αντίπαλό του στη θέση του «επικίνδυνα»)



Για την ώρα ο Καραμανλής αντέστρεψε την τάση. Αλλά δεν ανέτρεψε τα προγνωστικά.



Έχει δέκα μέρες για να το κάνει. Αρκεί να μην εφησυχάσει στις δάφνες των δύο ντιμπέιτ, που όντως κέρδισε – το δεύτερο πολύ πιο καθαρά.



Πάντως, ακόμα κι αν η ΝΔ βρεθεί, τελικά, πίσω στις 4 Οκτωβρίου, αν το ΠΑΣΟΚ δεν βγάζει αυτοδυναμία και η διαφορά τους είναι κάτω από 2,5 μονάδες, τότε έχει σοβαρές ελπίδες να κερδίσει τις επαναληπτικές εκλογές.



Γιατί η δυναμική θα είναι τότε με την πλευρά της ΝΔ και θα έχει ένα (ακόμα) μήνα να ολοκληρώσει την αποδόμηση του ΠΑΣΟΚ (κι ένα-δύο επιπρόσθετα ντιμπέίτ).



Τη δυναμική τη δημιουργεί η σχέση των (ex ante) προσδοκιών με το (ex post) αποτέλεσμα. Αν σε έχουν «σφαγμένο» 7 μονάδες πίσω και βρεθείς 2,5 μονάδες πίσω, τότε νιώθεις ότι μπορείς να γυρίσει το σκορ στον επόμενο γύρο.



Κι αν σε έχουν «φαβορί» για αυτοδυναμία και βρεθείς μόνο λίγο μπροστά χωρίς αυτοδυναμία, νιώθεις «πύρρεια» τη νίκη σου και πολύ αβέβαιο τον επόμενο γύρο.



Χώρια που σε τέτοια περίπτωση η ΝΔ θα έχει πολύ περισσότερα να «αντλήσει» από τη δεξαμενή του ΛΑΟΣ δίπλα της, απ’ ότι το ΠΑΣΟΚ από τον οριακό ΣΥΡΙΖΑ στον επόμενο γύρο.



Θ.Κ.

Factorx

3 σχόλια:

Stathis είπε...

Το αν αντιστράφηκε ή όχι η τάση, φαίνεται από το εξής: Χθες το βράδυ στο http://www.in.gr μετά τη λήξη του debate ανοίξανε φόρουμ να γράφουν οι τηλεθεατές τις εντυπώσεις τους. Μέσα σε 1 ώρα γράφτηκαν 22 σελίδες σχόλια, και ήταν συντριπτικά (περίπου 4 προς 1) υπέρ του Καραμανλή (και μιλάμε για το πόρταλ του ΔΟΛ που είναι κεντροαριστερό, όχι για καραδεξιούς). Μετά οι “δημοκράτες” του in.gr πανικόβλητοι το κλειδώσανε (τελευταίο σχόλιο 23.16) και το εξαφανίσανε από την πρώτη σελίδα τους, για να μπορούν σήμερα ανενόχλητοι να γράφουν στα ΝΕΑ και στο ΒΗΜΑ ότι νίκησε ο Γιωργάκης. Αλλά σε αυτό το λινκ μπορείτε (ακόμα…) να δείτε τις εντυπώσεις του κόσμου:
http://www.in.gr/news/article.opinions.asp?lngEntityID=1056087&lngDtrID=244&npage=12
Χαρακτηριστικό είναι π.χ. το σχόλιο
eixa orkistei pws de tha xanapshfisw ND..telika mono k mono gia ton Karamanli mia teleutaia fora h gia panta!einai sto xeri tou…
Το ματς παίζεται.

Ανώνυμος είπε...

Όλοι διαπίστωσαν ότι ο κ. Παπανδρέου δεν μπόρεσε, δεν θέλησε ή δεν ήξερε να δώσει οποιαδήποτε συγκεκριμένη απάντηση σε καίρια, κρίσιμα ερωτήματα:
• Για το Φορολογικό,
• το Ασφαλιστικό,
• τον Αχελώο,
• το Πανεπιστημιακό άσυλο,
• τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη.

Ενδεικτικά αναφέρω:
• Για τον Αχελώο λέει ότι θα τον επαναξιολογήσει,
• τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης λέει ότι θα τον ξαναδιαπραγματευτεί,
• την Ο.Α. λέει ότι θα την επανεξετάσει,
• τον ΟΤΕ λέει ότι θα τον ξαναμελετήσει,
• τα λιμάνια λέει ότι θα τα ξαναεξετάσει.

Πότε θα τα επανεξετάσει;
Πότε θα καταλήξει σε νέες συμφωνίες;
Πότε θα εφαρμοστούν, πότε θα αποδώσουν;

Ανώνυμος είπε...

Μετά τα δύο ντιμπέιτ
Στα δύο ντιμπέιτ που έγιναν τη Δευτέρα και την Τρίτη, ακόμα περισσότερο στο δεύτερο, αποτυπώθηκε η διαφορά κλάσεως ανάμεσα στον Κώστα Καραμανλή και στο Γιώργο Παπανδρέου.

Ο Καραμανλής δεν υπερτερούσε μόνο επικοινωνιακά, υπερτερούσε σαφώς σε σχέση με τη γνώση των θεμάτων, αλλά και με την ξεκάθαρη διατύπωση θέσεων και προτάσεων. Οι απαντήσεις του Γιώργου Παπανδρέου ήταν ένα μνημείο αοριστίας. Δικαιούνται οι ίδιοι οι ψηφοφόροι του να γνωρίζουν ποιο είναι το «δίκαιο» φορολογικό σύστημα., το οποίο προτείνει. Δικαιούνται όλοι οι Έλληνες πολίτες να ξέρουν, ποιες θα είναι οι «δίκαιες» παρεμβάσεις που θα κάνει στο ασφαλιστικό σύστημα. Και επίσης, δικαιούται η Ελλάδα να διαθέτει κόμματα εξουσίας που σε μεγάλα ζητήματα, όπως είναι το ζήτημα της εκτροπής του Αχελώου, να τοποθετούνται ξεκάθαρα, υπέρ ή κατά. Τοποθετήσεις όπως, θα κάνουμε επαναξιολόγηση του έργου, δε δείχνουν σοβαρή προετοιμασία, ιδιαίτερα για ένα κόμμα που λέει ότι επενδύει τόσο πολύ στο περιβάλλον. Από τις συζητήσεις αποτυπώθηκε ότι ο Καραμανλής επέμεινε να λέει δύσκολες αλήθειες: για τα ίδια μας τα λάθη, για το έργο μας, αλλά και για το τι κρίνεται σ’ αυτές τις εκλογές. Από την άλλη, ο Γιώργος Παπανδρέου αρκέστηκε σε γενικολογίες, ενώ έδειξε έλλειψη γνώσεων και επαρκούς κατανόησης των προβλημάτων της οικονομίας.

Πραγματικά θεωρώ πως, ανεξάρτητα από τα όποια λάθη της Νέας Δημοκρατίας, η επιλογή ενός ανέτοιμου και λαϊκίστικου ΠΑΣΟΚ, με τον σημερινό αρχηγό του να ηγείται στην προσπάθεια για την αντιμετώπιση στην Ελλάδα των συνεπειών της διεθνούς οικονομικής κρίσης, μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη. Καταλαβαίνω απόλυτα αυτούς που κάνουν κριτική στη ΝΔ για λάθη ή για συμπεριφορές στελεχών. Δεν μπορώ όμως να δικαιολογήσω αυτή η κριτική να οδηγήσει στην εκλογή ενός κόμματος που, αμετανόητο σε σχέση με το παρελθόν του (χρηματιστήριο, σκάνδαλο των όπλων, κτλ.), με λαϊκίστικες συνταγές, αλλά και με έναν αρχηγό σαφώς αδύναμο να χειριστεί δύσκολα οικονομικά θέματα, επιδιώκει να επανέλθει στην εξουσία.