Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

Ο χρόνος είναι παγίδα…

Αρχικά πίστεψαν ότι αγοράζοντας χρόνο θα κερδίσουν πόντους στη διαπραγμάτευση.

Σύντομα διαπίστωσαν ότι ο χρόνος είναι μια καλοστημένη παγίδα. 

Τώρα ψάχνουν συνεταίρους για να μοιραστούν το βάρος των συνεπειών.

Η ΠΦΑ Κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τους πολίτες που την ψήφισαν ότι διαπραγματεύεται σκληρά.

Στο πλαίσιο αυτής της σκληρής διαπραγμάτευσης, η ΠΦΑ Κυβέρνηση μεταθέτει...
χρονικά τη λήψη ορισμένων δύσκολων αποφάσεων, αγοράζοντας χρόνο που της επιτρέπει να χτίσει ρομαντικά παραμύθια προπαγάνδας στους ανά την επικράτεια καφενέδες ενώ ταυτόχρονα τοποθετεί δικούς της ανθρώπους σε όλους τους φορείς και τις κρίσιμες υπηρεσίες του Κράτους.

Ο χρόνος όμως είναι παγίδα.
Οι ημερομηνίες συνθλίβουν τα επιχειρήματα και οι πιεστικές ανάγκες ακυρώνουν τα διλήμματα.
Η ΠΦΑ Κυβέρνηση δεν κερδίζει ποιοτικό χρόνο. Της παραχωρούν εκβιαστικό χρόνο. Κάθε φορά που εξαντλούνται οι προθεσμίες, η ΠΦΑ Κυβέρνηση υποχωρεί και ανακοινώνει αποφάσεις (της) που ήδη έχουν καθαρογραφεί από τους ξένους.

Τις αποκρατικοποιήσεις που η ΠΦΑ Κυβέρνηση ξόρκιζε σήμερα τις υλοποιεί. Κυριολεκτικά στις τελευταίες μέρες του χρόνου.
Τις περικοπές στις δαπάνες υγείας που κάποτε κατήγγειλε, σήμερα τις υιοθετεί με υπερηφάνεια.
Τις τράπεζες, τις χάρισε στους ξένους τραπεζίτες και τα δάνεια των Ελλήνων, τα παραχώρησε σ’ αυτούς που η ίδια η ΠΦΑ Κυβέρνηση αποκαλούσε «αιμοβόρα κοράκια των αγορών»…
Το Εργασιακό θα πλήξει την αξιοπιστία της ΠΦΑ Κυβέρνησης περισσότερο από το Ασφαλιστικό.
Το Ασφαλιστικό θα αποδειχθεί πολύ βαρύτερο από το Στεγαστικό.
Το νέο Υπερ -Ταμείο των Ιδιωτικοποιήσεων θα αποδειχθεί πολιτικά οδυνηρότερο από την πώληση των τραπεζών έναντι 0,02 Ευρώ τη μετοχή.
Η ΠΦΑ Κυβέρνηση προσπαθεί να παρατείνει το βίο της μέχρι να ολοκληρώσει την πλήρη κατάληψη της κρατικής γραφειοκρατίας ώστε να έχει τους δικούς της ανθρώπους παντού στη διοίκηση, μόλις αλλάξουν οι πολιτικές ισορροπίες.
Η Γραφειοκρατία των Βρυξελλών δεν ενδιαφέρεται για την «αριστερή επέλαση στο Κράτος». Δεν την αφορά. Τα τεχνικά κλιμάκια αποδέχονται το παραμύθι της «αποκατάστασης των καθαριστριών» και αντιδρούν μόνο στο νέο μισθολόγιο των Δημοσίων Υπαλλήλων που κοστίζει 150 εκατ. ευρώ  περισσότερο.
Οι ξένοι ενδιαφέρονται μόνο για την «μεγάλη εικόνα» στα δημόσια οικονομικά. Οι τεχνικές λεπτομέρειες αφορούν την Αντιπολίτευση.
Η Αντιπολίτευση όμως αυτή την εποχή έχει τις δικές της σοβαρές προτεραιότητες…

Δεν υπάρχουν σχόλια: