Έχουμε αναλύσει κουραστικά την παθολογία των ΜΜΕ: τους φακούς αυτούς μέσα στους οποίους καθρεφτίζεται ο ολοκληρωτισμός των ισχυρών ελίτ εξουσίας, συνακόλουθα και ο ολοκληρωτισμός της σήψης του καθεστώτος, των μηχανισμών του και των «εκτελεστών» μπράβων του, δηλαδή των δημοσιογράφων
Τα τηλεοπτικά μέσα, ιδιαίτερα, γιγαντώνουν την ολοκληρωτική αυτή αθλιότητα και αναισχυντία της διαστροφής του κόσμου του θεάματος και των «μπράβων» του.
Εδώ πλέον ξεπετιέται, σαν ορμητικός χείμαρρος, η φαιά Πανούκλα της μωρολογίας και της ηλιθιότητας. Αλλά και η αβυσσαλέα σήψη των συντελεστών του τηλεθεάματος. Σε αυτό το αυτιστικό θέαμα αποτυπώνεται δραματικά όλη η πνευματική ανέχεια, η κυνική μωρολογία, η σήψη και αυθάδεια των κυρίαρχων ελίτ εξουσίας και των ροπαλοφόρων τους.
Ιδιαίτερα στους ροπαλοφόρους τηλεστάρ (που διακατέχονται με την ακόρεστη πλεονεξία του γλειψίματος των «νταβάδων» τους) διαγράφεται πιο κραυγαλέα και ωμά όχι μόνο η παθολογία της πνευματικής και ηθικής μηδαμινότητας της εξουσίας, αλλά και ο αυθάδης δεσποτισμός της: ξερνούν, με αζημίωτο φυσικά, σαν αλαλάζοντα, κύμβαλα, όλες τις ιδεολογικές ακαθαρσίες του πλανητικού βόθρου και των «νταβάδων» που υπηρετούν.
Φυσικά, βγάζουν στην επιφάνεια και το δικό τους βόθρο. Η σύγκρουση των «νταβάδων» τους εξωτερικεύεται και με τις προσωπικές συγκρούσεις των αρουραίων τους. Σε αυτές τις προσωπικές συγκρούσεις των τηλεμπράβων βγαίνουν στον αφρό όλα τα απόβλητα της παρασιτικής αλητείας τους. Εδώ η αηδία πολλαπλασιάζεται από τη φρίκη της αυθάδειας των ακαθαρσιών τους.
Μόνο οι αφελείς μπορεί να παραξενεύονται από τους οχετούς που ξερνιούνται σήμερα, εκατέρωθεν και προς πάσα κατεύθυνση, από τους επαγγελματίες «σταρ» των ποικίλων «νταβάδων».
Μόνο οι αφελείς μπορεί να εκπλήσσονται από τις ακατάσχετες ακαθαρσίες, τις ύβρεις και τις προσωπικές «κατινιές» των κυρίων Τριανταφυλόπουλου, Χατζηνικολάου, Παπαγιάννη και λοιπών.
Αυτός είναι ο κόσμος όλων αυτών των αρουραίων. Αυτός είναι ο τόπος τους, αυτό το λεξιλόγιό τους και αυτά τα άπλυτά τους. Ένας κόσμος σφιχτά διαπλεκόμενος με τη βρωμιά, τη σαπίλα, τις οικονομικές λαμογιές και ομηρίες, ένας κόσμος ρουφιανιάς και «φονιάς».
Ένας κόσμος παρασιτικής αλητείας. Ανάλογο και το λεξιλόγιό του: του επαρμένου τραμπουκισμού, των ύβρεων και της ελεεινής μωρολογίας και ξετσιπωσιάς…
Και το προκλητικό σκάνδαλο; Είναι ότι αυτή η παρασιτική αλητεία περιφρουρείται από το κράτος. Δηλαδή, όλες αυτές οι παρασιτικές καμαρίλες δεν ξερνούν μόνο ακαθαρσίες και ρύπους ψεύδους, αλλά ρουφάνε και το αίμα των Ελλήνων φορολογουμένων.
Τέτοια αθλιότητα παρασιτικού παραλογισμού και πολιτικού αποτροπιασμού δύσκολα συναντά κανείς…
Όλα αυτά αναλύονται στο ΡΕΣΑΛΤΟ που κυκλοφορεί 10 Απριλίου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου