Ημέρα υπερηφάνειας

Ι. Κ. Πρετεντέρης

Σήμερα είναι μια ημέρα υπερηφάνειας. Η Αθήνα αποκτά επιτέλους ένα μουσείο αντάξιο της ιστορίας και της κληρονομίας που διεκδικεί. Ενα μουσείο που, όπως όλα τα πράγματα στη χώρα μας, πέρασε από χίλια κύματα ώσπου να ανοίξει τις πόρτες του.

Από αυτή την άποψη, η ιστορία της κατασκευής του είναι η επιτομή της σύγχρονης Ελλάδας. Διαμάχες, αντιδικίες, διαφωνίες, προσφυγές και καθυστερήσεις- με αποκορύφωμα την περίπτωση Τατούλη, ο οποίος στράφηκε κατά του μουσείου ως βουλευτής της αντιπολίτευσης και απεσύρθη των αντιδράσεων μόλις ορκίστηκε υφυπουργός Πολιτισμού...

Γι΄ αυτό τα σημερινά εγκαίνια είναι ίσως η ευκαιρία να αναρωτηθούμε γιατί ακόμη και τα πιο αυτονόητα πράγματα χρειάζονται τόσο κόπο για να προχωρήσουν στην Ελλάδα. Για ποιον λόγο έπρεπε να φτάσουμε στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα για να αποκτήσει η Ακρόπολη ένα αξιοπρεπές μουσείο;

Θα σας θυμίσω μια ιστορία. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε ότι το ενιαίο πλέον Βερολίνο θα ξαναγίνει ομοσπονδιακή πρωτεύουσα. Και ότι για να συμβεί αυτό θα πρέπει να βελτιωθούν οι υποδομές αλλά και να αποκτήσει αρχιτεκτονικές και πολεοδομικές παρεμβάσεις αντίστοιχες μιας σύγχρονης μεγαλούπολης.

Τι έκανε η κυβέρνηση Κολ; Κατέγραψε τα έργα που ήθελε να γίνουν και τα ανέθεσε στους 10-15 μεγαλύτερους εν ενεργεία αρχιτέκτονες του κόσμου. Κατά την κρίση της και κατά την επιλογή της. Αλλος το Ράιχσταγκ, άλλος την Πότσνταμερ Πλατς, άλλος το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, άλλος το Μνημείο του Ολοκαυτώματος, άλλοι τα σημαντικότερα κυβερνητικά κτίρια.

Αποτέλεσμα; Ο πλήρης εξωραϊσμός του Βερολίνου είχε σχεδόν ολοκληρωθεί το 1999, όταν ξαναέγινε και επισήμως πρωτεύουσα της Γερμανίας. Το Μουσείο της Ακρόπολης ξεκίνησε το 1984-85 επί Μελίνας και εγκαινιάζεται μόλις σήμερα.

H Ελλάδα δεν είναι Γερμανία, θα μου πείτε. Προφανώς. Αλλά η ιστορία ίσως διδάσκει για ποιον λόγο η Ελλάδα δεν είναι Γερμανία. Επειδή στην Ελλάδα το αποτέλεσμα είναι δευτερεύον. Προέχουν ο καβγάς, οι διαδικασίες, «πόσο θα κοστίσει», «ποιος τα πήρε», γιατί έτσι και όχι αλλιώς... Ολα τα έργα για τα οποία καυχιέται σήμερα η χώρα μας, από το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» και το μετρό ως την Αττική οδό, την Εγνατία και το Μουσείο της Ακρόπολης, έχουν αποτελέσει αντικείμενο χρονοβόρας αντιδικίας και απαξιωτικών καταγγελιών. Μετά, καμαρώνουμε!

Δεν είναι όμως ημέρα για γκρίνιες. Είναι ημέρα υπερηφάνειας, το είπαμε. Να το χαρούμε. Αλλωστε είναι τόσο σπάνιες πια οι ημέρες που μας βλέπουν υπερήφανους.

http://www.tovima.gr

Η πατρότητα του "Μουσείου της Ακρόπολης" ανήκει στον Κωνσταντίνο Καραμανλή! Γιατί θα τρελαθούμε τελείως με την πασοκική εμπάθεια!

ΣΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΑΝΗΚΕΙ Η ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ. ...... τέρμα και τελείωσε!
Γιατί πάμε να τρελαθούμε τελείως με τις υπερβολές και τις βαρύγδουπες επιθέσεις του Πασόκ στην ΕΡΤ που "κρύβει την αλήθεια". Άσε το τι λέγεται στη μπλογκόσφαιρα από τους εμπαθείς Πασοκιστές!
Ο Πέτρος Μολυβιάτης κάνει μια ιστορική αναδρομή για το νέο Μουσείο Ακρόπολης που εγκαινιάζεται αύριο αναφερόμενος στον Κωσταντίνο Γ. Καραμανλή σαν πατέρα της ιδέας της δημιουργίας του. (από το δελτίο της ΝΕΤ)
Το video βρήκα στο greekbox2

Δείτε τά ίδια τά (κλεμμένα) μάρμαρά μας στό Βρετανικό Μουσείο...

Το 1799 ο Λόρδος Έλγιν διορίστηκε πρεσβευτής της Μεγάλης Βρετανίας στην Υψηλή Πύλη στην Κωνσταντινούπολη.
Το 1800 έστειλε τεχνίτες του στην Αθήνα, η οποία αποτελούσε τότε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το συνεργείο είχε αρχικώς την αποστολή να σχεδιάσει τα μνημεία και να λάβει εκμαγεία για τη διακόσμηση της έπαυλης του λόρδου στη Σκωτία.
Την εποχή εκείνη ο Έλγιν δεν είχε διανοηθεί τη δυνατότητα αφαίρεσης γλυπτών από την Αθηναϊκή Ακρόπολη.
Όταν τα διεθνή πολιτικά γεγονότα οδήγησαν την Τουρκία σε συμμαχία με τη Μ. Βρετανία εναντίον της Γαλλίας, ο Σουλτάνος έδειξε την εύνοιά του στον Έλγιν ως βρετανό πρεσβευτή, ο οποίος και άδραξε την ευκαιρία για να ωφεληθεί προσωπικά και ν' αποκτήσει μια τεράστια συλλογή από αρχαιότητες. Τότε έστρεψε την προσοχή του στα μνημεία της Ακρόπολης (κυρίως στον Παρθενώνα), στα οποία ήταν πολύ δύσκολο να πλησιάσει κανείς και από τα οποία δεν είχε δοθεί ποτέ άδεια αφαίρεσης γλυπτών.

Ταυτόχρονα, με άφθονα δώρα προς τους Τούρκους της Κωνσταντινούπολης και της Αθήνας και με δωροδοκίες και εξαπατήσεις ο Έλγιν έπεισε τους Τούρκους προεστώτες της Αθήνας να σιωπήσουν όσο τα συνεργεία του αφαιρούσαν τα τμήματα του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα που είχαν επιλέξει.
Ο Έλγιν ποτέ δεν εξασφάλισε επίσημη άδεια από τον ίδιο το Σουλτάνο για την αφαίρεση του γλυπτού και αρχιτεκτονικού διακόσμου του μνημείου, αφού μόνο εκείνος είχε τη δικαιοδοσία να παραχωρήσει τέτοια άδεια.

Αντιθέτως χρησιμοποίησε με έντεχνο τρόπο μια φιλική επιστολή του Καϊμακάμη, Τούρκου αξιωματούχου, ο οποίος εκείνη την εποχή αντικαθιστούσε τον Μέγα Βεζίρη στην Κωνσταντινούπολη. Η επιστολή που του δόθηκε ανεπίσημα ως χάρη, προέτρεπε τις Τουρκικές αρχές στην Αθήνα να επιτρέψουν στα συνεργεία του Έλγιν να σχεδιάσουν, να λάβουν εκμαγεία και να διενεργήσουν ανασκαφή γύρω από τα θεμέλια του Παρθενώνα, όπου ίσως βρισκόταν θαμμένη κάποια επιγραφή ή ανάγλυφο, με τον όρο ότι δεν θα βλάπτονταν με κανένα τρόπο τα μνημεία.

Από το 1801 έως το 1804 τα συνεργεία του Έλγιν δρούσαν στην Ακρόπολη, προκαλώντας σημαντικές ζημίες στα γλυπτά και το ίδιο το μνημείο, αποσπώντας και διαμελίζοντας ένα σημαντικό μέρος (περίπου το ήμισυ) από το σωζόμενο γλυπτό διάκοσμο του Παρθενώνα, μαζί με ορισμένα αρχιτεκτονικά μέλη, όπως ένα κιονόκρανο και ένα σπόνδυλο από κίονα. Σήμερα μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου βρίσκονται διαμελισμένα πολλά τμήματα συχνά από το ίδιο γλυπτό.

Από τους 97 σωζόμενους λίθους της ζωφόρου του Παρθενώνα, οι 56 βρίσκονται στο Λονδίνο και οι 40 στην Αθήνα.
Από τις 64 σωζόμενες μετόπες, οι 48 βρίσκονται στην Αθήνα και οι 15 στο Λονδίνο.
Από τις 28 σωζόμενες μορφές των αετωμάτων, οι 19 βρίσκονται στο Λονδίνο και οι 9 στην Αθήνα.

Η μεταφορά με πλοία αυτών των ανεκτίμητης αξίας αρχαιοτήτων στην Αγγλία αντιμετώπισε δυσκολίες, αφού γινόταν από λιμάνι σε λιμάνι.
Ένα πλοίο βούλιαξε και τα γλυπτά, ύστερα από παρατεταμένη έκθεση στην υγρασία των διάφορων λιμανιών, έφτασαν τελικά στη Βρετανία.
Στο Λονδίνο μεταφέρθηκαν σε διάφορες αποθήκες, αφού ο Λόρδος Έλγιν είχε χάσει την περιουσία του, εξαιτίας των τεράστιων ποσών που δαπάνησε για τα συνεργεία του, τη μεταφορά των γλυπτών και τις δωροδοκίες των Τούρκων αξιωματούχων, έτσι ώστε να του είναι αδύνατο να τα στεγάσει σε δικό του χώρο.
Έτσι ύστερα από την υποθήκευση της συλλογής του από το Βρετανικό κράτος, αναγκάστηκε να πουλήσει τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στη Βρετανική Κυβέρνηση, η οποία και τα μετέφερε το 1816 στο Βρετανικό Μουσείο.

Πριν από αυτήν την τελική συναλλαγή είχε ανατεθεί σε ειδική Εξεταστική Επιτροπή να μελετήσει τα στοιχεία της υπόθεσης και τα πορίσματά της τέθηκαν υπόψη του Βρετανικού Κοινοβουλίου.

Κατά τη διάρκεια της Κοινοβουλευτικής συνεδρίας που έλαβε χώρα, ακούστηκαν πολλές φωνές που εξέφρασαν σκεπτικισμό και απόρριψη για τις ενέργειες του Έλγιν.
Ακόμα και σκέψεις για την επιστροφή των Μαρμάρων διατυπώθηκαν τότε για πρώτη φορά.
Ισχυρές ενστάσεις ακούστηκαν και εκτός Κοινοβουλίου, με θερμότερο υποστηρικτή τους το Λόρδο Βύρωνα.
http://www.yppo.gr/4/marm/mindex5.jsp

Πλούτος και Πολιτισμός

Με ευκαιρία τα εγκαίνια του Μουσείου Ακρόπολης, ας μιλήσουμε για το πιο «απαγορευμένο» θέμα της ελληνικής πολιτικής:

τα οικονομικά του Πολιτισμού.

Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα έχει ή μπορεί να στήσει 15 πολύ μεγάλα μουσεία, 50 μεγάλα (χονδρικά ένα σε κάθε νομό), 150 μεσαία (χονδρικά ένα σε κάθε επαρχία) και 300 μικρά (ένα για κάθε σημαντικό μνημείο).
Ας υποθέσουμε ακόμα ότι τα μουσεία λειτουργούν 10 ώρες την ημέρα, χειμώνα-καλοκαίρι, 350 μέρες το χρόνο. Υποθέτουμε, επίσης ότι τα πολύ μεγάλα τα επισκέπτονται τουλάχιστον 500 άνθρωποι την ημέρα με ρεαλιστικό στόχο να φτάσουν 1000 επισκέπτες την ημέρα. Δηλαδή 175 με 300 χιλιάδες επισκέπτες ετησίως.
Αν καθένα από τα πολύ μεγάλα μουσεία έχει κόστος λειτουργίας γύρω στα 3,5 εκατομμύρια ετησίως, αυτό σημαίνει ότι για να καλύψουν τον λειτουργικό κόστος τους χρειάζονται εισιτήριο από 10 ως 20 ευρώ.
Στην πραγματικότητα, μαζί με τις «εκπτώσεις» και το ΦΠΑ το ελάχιστο εισιτήριο φτάνει τα 15 με 30 ευρώ. Για να το ρίξουμε σε πολύ πιο λογικά επίπεδα – κάτω από 10 ευρώ - πρέπει να προσελκύουν πάνω από 1500 επισκέπτες κατά μέσον όρο. Πράγμα που μοιάζει σήμερα πολύ δύσκολο… Από την άλλη πλευρά, το εισιτήριο δεν είναι το μόνο δυνητικό έσοδο του μουσείου.
Το πιο σημαντικό άλλο έσοδο, είναι η πώληση αντικειμένων (ομοιωμάτων από εκθέματα κλπ.)
Αν ένας στους 10 επισκέπτες αγοράζει κατά μέσον όρο αντικείμενα αξίας 50 ευρώ, τότε μιλάμε για 35 χιλιάδες αγορές που αποδίδουν 1 εκατομμύριο 750 χιλιάδες ευρώ. Το καθαρό κέρδος για το μουσείο μπορεί να φτάνει τις 700 χιλιάδες, με επιπρόσθετο ένα τρίτο ακόμα του ποσού αυτού από παραγγελίες αντικειμένων μέσω Ίντερνετ, από ανθρώπους που δεν επισκέπτονται το μουσείο.
Έτσι πλησιάζουμε το ένα εκατομμύριο, περίπου καθαρά κέρδη για κάθε μεγάλο μουσείο από πωληθέντα αντικείμενα.
Αν εκμεταλλευτεί κανείς τις δυνατότητες των υπαρχουσών υποδομών μπορεί να φτάσει όλα τα μουσεία να πληρώνουν τα λειτουργικά έξοδά τους (από το εισιτήριο, μίσθωση χώρων για εστιατόρια, καφετέριες κλπ.), ενώ από την πώληση αντικειμένων να βγάζουν γύρω στα 100 εκατομμύρια ετησίως καθαρό κέρδος.
Όσο περίπου και ο ειδικός λογαριασμός του ΥΠΠΟ, που φέτος καταργήθηκε. Σήμερα, κανένα μουσείο δεν καλύπτει το λειτουργικό κόστος του. Ενώ τα κέρδη από τα πωληθέντα είναι μικρά.
Ένας πρώτος στόχος, λοιπόν, είναι να καταστήσουμε τον Πολιτισμό αυτοχρηματοδοτούμενο.
Δεν είναι κακό ο Πολιτισμός να φέρνει χρήματα, να δημιουργεί εισοδήματα και κέρδη…
Να θυμηθούμε ότι και η Ακρόπολη του Περικλή, στηρίχθηκε στην οικονομική ευρωστία της Αρχαίας Αθήνας.

πηγή

Γιατι δεν ψήφισα;

Βλέπω αριστερα δεξια όλοι να λένε για την αποχή, και καλα οι νέοι δεν γουστάρουν το πολιτκο σύστημα ή ότι δεν ψήφισαν για να τους απαξιώσουν.

Προσωπικα αν και θεωρώ λάθος την αποχή, δεν ψήφισα γιατι δεν μπορώ να δεχθώ οτι έπρεπε να ψηφίσω ένα κόμμα, για να διαλέξω άτομα που θέλω να με εκπροσωπούν στην ευρώπη. Δεν καταλαβαίνω γιατι πρέπει αν ήθελα πχ τον τρίτο του κόμματος Α, εμμέσως πλην σαφώς να έχω ψηφίσει και τους άλλους δυο που τυχαίνει για παράδειγμα να θεωρώ καραγκιόζηδες.

Μπορώ να δεχθώ την ιδέα του κόμματος για τις βουλευτικές εκλογές, που στην τελική χρειάζεσαι και ένα πρωθυπουργό αλλα όχι στις ευρωεκλογές. Από ότι μαθαίνω, είμαστε και από τις ελάχιστες χώρες που έχουμε τέτοιο κομματικοποιημένο σύστημα.

Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει. Αν θέλει ο κάθε καραγκιόζης πολιτικος να πει κοιτα ο λαος ψήφισε αυτους και ειναι όλοι από το κομμα μας, οκ whatever για όποιον τρώει το παραμυθι του κομματισμου. Ομως εγώ ξέρω ότι όλη η σκεφτόμενη Ελλάδα ψήφισε άτομα και όχι εξαναγκαστικά κομματα. Προσωπικά δεν βρισκω διαφορά από την εξαναγκασμένη ψήφο σε σχέση με το παρών σύστημα.

Και στην τελική μιας και πληρώνουν όλους αυτούς του δικαστικους αντιπροσώπους και την ατελειώτη χαρτουρα, γιατι δεν ενσωματώνουν και ενα μηχανισμό σαν δημοψήφισμα, σαν ψήφο διαμαρτυρίας έστω.

Ειμαι κατά των κομμάτων και πραγματικά πιστεύω ότι η τεχνολογία σήμερα υπάρχει για να μην εξαρτόμαστε από τους πολιτκους χωρίς ήθος.

Εν κατακλείδι, ναι απείχα, ναι δεν ψήφισα, σίγουρα δεν έπινα φραπε ουτε δεν έκανα μπάνιο, σίγουρα ουτε διαβασα ή ακουσα ή ειδα στην χαζοτηλεόραση γκάλοπ, exit polls και άλλα κουραφέξαλα. Αρνουμαι να συμμετέχω στην βλακεία. Με αφορμή πρόσφατα γεγονότα και οικογενειακές ρίξεις, πλέον συνειδητά δηλώνω οτι αρνούμαι να κάνω τον καραγκιόζη της κοινωνίας για να κάνουν χαρούλες άλλοί, έστω και αν αυτο οδηγήσει στην κοινωνίκα απομόνωση.

DEMELENE

Ένας υπέροχος καθηγητής!

"Αυτά τα λόγια απηύθυνα στους μαθητές µου, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου

Σκέφτηκα να σου μιλήσω για τον Καραϊσκάκη αλλά το μυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
Σκέφτηκα να σου μιλήσω για το 21, αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.
Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα τι...
να λένε σε σένα; Σε εσένα που βιάζεσαι να φύγεις, να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.
Θα σου μιλήσω λοιπόν προσωπικά. Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο και σε δεκαπέντε μέρες φεύγω για αλλού.
Σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία η και περισσότερα χρόνια, θα σου μιλήσω σταράτα για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.
Οι μαθητές που συνάντησα μέσα στις τάξεις, οι μαθητές που δίδαξα φέτος στην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεβάστηκαν, αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του μαθήματος.
Πολλοί όμως από τους υπόλοιπους μαθητές δε µε σεβάστηκαν, µε προσέβαλαν κατ' επανάληψη. Με έργα, µε λόγια, µε ύβρεις, δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος που µε σόκαρε, που µε έβαλε σε μελαγχολικές σκέψεις.
Αυτό το φαινόμενο αποδεικνύει πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο, πως εκτός του γνωστικού ελλείμματος το συγκεκριμένο σχολείο χωλαίνει δραματικά και στο ηθικοπλαστικό του έργο, στη διαμόρφωση δηλαδή των μαθητικών ψυχών και πνευμάτων.
Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας, των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχουμε κατορθώσει να σας δείξουμε πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση, πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα, θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν, θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας, θα σας γεμίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση, θα σας γεράσουν πρόωρα.
Αν όμως θέλετε µια συμβουλή από ένα δάσκαλο, σκεφτείτε το παράδειγμα του Μακρυγιάννη, που έφτασε αγράμματος μέχρι τα πενήντα σχεδόν, για να καταλάβει τότε πως η μόρφωση, η καλλιέργεια ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη.
Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο και έμαθε πέντε κολλυβογράμματα, για να µας πει την ιστορία του βίου του, το παραμύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωμιών.
Αυτό το παράδειγμα είναι για σένα το πιο κατάλληλο, και μπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη να ακολουθήσεις το δρόμο που εκείνος έδειξε, το μονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόμο της παιδείας, τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από τον μπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρβανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη. Ήταν κι αυτός αθυρόστομος σαν κι εσάς, αλλά είχε αυτό που από τα αλβανικά μάθαμε σαν μπέσα.
Ήταν πάνω απ´ όλα μπεσαλής. Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς. Υπευθυνότητα, μπέσα, τσίπα. Να αναλαμβάνετε τις ευθύνες σας, να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συμφέρον, να μισείτε το ψέμα και την ευθυνοφοβία.
Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταματελόπουλου, του Νικηταρά.
Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης, συνέβαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του κι έπειτα φυλακίστηκε, για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά, σχεδόν τυφλωμένος, πάμπτωχος και εγκαταλειμμένος από όλους.
Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει από την κυβέρνηση µια πλούσια σύνταξη, απαντούσε πως η πατρίδα τον αμείβει πολύ καλά, λέγοντας ψέματα, για να µην προσβάλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγμα του Νικηταρά. αλλά νομίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα, μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόμο της αξιοπρέπειας, να προσπαθήσετε τίμια και µε αγωνιστικότητα για εσάς και για το μέλλον της οικογένειας που αύριο θα κάνετε.
Ξέρω, καταλαβαίνω, αντιλαμβάνομαι πως σας προτείνω µια διαδρομή ζωής δύσκολη και απαιτητική, όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόμος των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών, της εποχής στην οποία μεγαλώνετε.
Όμως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της, περιμένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά και µε επιτυχία τη σημαία του αγώνα και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους σε καλύτερες μέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
Κι όταν βλέπω την εποχή µας να μαραζώνει χωμένη στην αλλοτρίωση, να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία, να μουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας, μόνο σε εσάς ελπίζω, στην ειλικρινή σας διάθεση

να αγωνιστείτε,
να αντισταθείτε,
να πολεμήσετε,
να νικήσετε.

Μη µας απογοητεύσετε".

troktiko

«Θέμα χρόνου η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα»

Συνέντευξη του προέδρου της Διεθνούς Oργάνωσης για την Επανένωση των Γλυπτών
Αισιόδοξος ότι το νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα στεγάσει όλα τα εναπομείναντα Γλυπτά του Παρεθώνα εμφανίστηκε, μιλώντας στο naftemporiki.gr, ο Ντέιβιντ Χιλ, πρόεδρος της Διεθνούς Οργάνωσης για την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα (International Association for the Reunification of the Parthenon Sculptures), που περιλαμβάνει επιτροπές από 17 χώρες.
Όπως μας είπε, θεωρεί το μουσείο «από τα πιο αξιόλογα κτίρια που έχουν χτιστεί στην Ελλάδα τα τελευταία 2.000 χρόνια». Χαρακτήρισε «ανοησίες» το βασικό επιχείρημα του Βρετανικού Μουσείου για τη μη επιστροφή των Γλυπτών, τονίζοντας ότι το νέο μουσείο της Ακρόπολης ουσιαστικά ακυρώνει κάθε δικαιολογία που έχει χρησιμοποιηθεί για να την παραμονή τους στο Λονδίνο.

Συνέντευξη στην Αλίνα Σαράντη

Ερώτηση: Πώς αλλάζει τα επιχειρήματα υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα η ολοκλήρωση του νέου Μουσείου της Ακρόπολης;

Απάντηση: «Αλλάζει τελείως το σκηνικό, γιατί τώρα δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος για να μην επιστρέψει το Βρετανικό Μουσείο τα Γλυπτά, ώστε να επανενωθούν με τα υπόλοιπα Γλυπτά που είναι ήδη στην Αθήνα. Μόλις είχαμε μία συνάντηση όλων των διεθνών οργανισμών που έχουν συγκροτηθεί για να διενεργήσουν την εκστρατεία για την επιστροφή των μαρμάρων και καταλήξαμε στο εξής νέο σύνθημα για τη μελλοντική μας καμπάνια: “Γιατί όχι;” και νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα. Γιατί όχι; Δεν υπάρχουν πλέον λόγοι».

Ερώτηση: Πώς σας φαίνετε εσάς το μουσείο – είχατε την ευκαιρία να το επισκεφθείτε;
Απάντηση: «Ναι, ασχολούμαι με την καμπάνια για τα Γλυπτά εδώ και πολλά χρόνια και είδα για πρώτη φορά τα σχέδια του μουσείου όταν ο αρχιτέκτονας Μπερνάρ Τσουμί κέρδισε το διαγωνισμό για την κατασκευή του. Αυτό που με εντυπωσίασε από την αρχή ήταν ότι ο Τσουμί έλεγε πως αυτό το κτίριο δεν είναι μνημείο, μνημείο είναι αυτό που στεγάζει. Το μεγαλύτερό του προτέρημα λοιπόν, είναι ότι δεν είναι ένα κτίριο που επιχειρεί να κλέψει την παράσταση. Αν πάρουμε για παράδειγμα εκείνο το υπέροχο μουσείο στο Μπιλμπάο στην Ισπανία, οι περισσότεροι πηγαίνουν για να δούνε το κτίριο, κανείς δεν ξέρει τι είναι μέσα στο μουσείο! Αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο. Στο μουσείο της Ακρόπολης, που είναι πανέμορφα και λειτουργικά σχεδιασμένο, αυτό που μετράει είναι τα όσα στεγάζονται στο εσωτερικό του, ο πολιτισμός και τα γλυπτά της Ακρόπολης. Νομίζω ότι το μουσείο είναι από τα πιο αξιόλογα κτίρια που έχουν χτιστεί στην Ελλάδα τα τελευταία 2.000 χρόνια, έχει τόσο μεγάλο συμβολισμό και σημασία».

Ερώτηση: Τεράστια δημοσιότητα έχει δοθεί στο νέο μουσείο, αλλά, τουλάχιστον από επίσημης πλευράς, το Βρετανικό Μουσείο δεν έχει αλλάξει τη θέση του. Γνωρίζετε για κάποια ανεπίσημη αλλαγή στην πολιτική του – ποια είναι τα μηνύματα που λαμβάνετε από το Λονδίνο;
Απάντηση: «Δεν έχω εντοπίσει κάτι διαφορετικό στη στάση του Βρετανικού Μουσείου πέρα από αυτά που έχουν λεχθεί επισήμως, αλλά το Βρετανικό Μουσείο απλώς απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον παλμό όχι μόνο της παγκόσμιας κοινής γνώμης, που είναι συντριπτικά υπέρ της επιστροφής, αλλά και της κοινής γνώμης εντός της Βρετανίας, που τάσσεται επίσης υπέρ της επιστροφής. Νομίζω ότι τελικά δεν μπορείς να διατηρείς για πάντα μία τελείως παράλογη θέση και γι’ αυτό ήμουν πάντα σίγουρος ότι τα μάρμαρα θα επιστρέψουν κάποια στιγμή, είναι απλώς θέμα χρόνου».

Ερώτηση: Ποια είναι η στάση σας απέναντι στο βασικό επιχείρημα του Βρετανικού Μουσείου ότι το Γλυπτά είναι μέρος της συλλογής του από αντικείμενα από όλο τον κόσμο που διηγούνται την ιστορία του παγκόσμιου πολιτισμού;
Απάντηση: «Αυτά είναι ανοησίες. Το Βρετανικό Μουσείο άρχισε να χρησιμοποιεί αυτό το επιχείρημα όταν εξάντλησε όλα τα υπόλοιπα επιχειρήματα – τότε είπε ότι εμείς συγκρίνουμε διαφορετικούς πολιτισμούς από όλο τον κόσμο. Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης συγκρίνει διαφορετικούς πολιτισμούς της Ελλάδας. Σε αυτό περιλαμβάνονται εκθέματα από τη μυκηναϊκή μέχρι τη νεότερη αρχαιότητα. Είναι ένα ανόητο και ρηχό επιχείρημα για να διατηρούν τα γλυπτά εκεί. Ένα από τα μεγάλα προτερήματα του νέου μουσείου είναι ότι θα επιτρέψει την έκθεση των Γλυπτών στην αρχική τους διάταξη. Το τραγικό τώρα είναι ότι έχουμε μισό άγαλμα εδώ και το άλλο μισό του ίδιου αγάλματος στο Βρετανικό Μουσείο. Αυτό είναι βανδαλισμός. Και το Βρετανικό Μουσείο στεγάζει τα γλυπτά στη μικροσκοπική αίθουσα Duveen, που δεν είναι καν αρκετά μεγάλη ώστε να επιτρέπει τη σωστή τοποθέτηση των γλυπτών που πήρε ο Έλγιν».

Ερώτηση: Από την άλλη, το βασικό επιχείρημα της ελληνικής πλευράς λέει ότι η επιστροφή των μαρμάρων θα επιτρέψει την επανένωση ενός έργου τέχνης που είναι τώρα ακρωτηριασμένο. Δεν νομίζετε ότι αυτό το επιχείρημα αποδυναμώνεται από το γεγονός ότι, ακόμα και αν επιστρέψουν τα γλυπτά στην Ελλάδα, δεν θα επανενωθούν με τον Παρθενώνα, αλλά θα βρίσκονται πάλι μέσα σε ένα μουσείο;
Απάντηση: «Κανείς δεν λέει ότι αυτά τα γλυπτά 2.500 ετών πρέπει να βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο, εκτεθειμένα στη μόλυνση της ατμόσφαιρας και τα στοιχεία της φύσης, είτε πρόκειται για το Λονδίνο, είτε για την Αθήνα, είτε οποιοδήποτε άλλο μέρος. Πρέπει να βρίσκονται εντός ενός μουσείου. Επίσης, το μεγαλύτερο μέρος των γλυπτών που επιβιώνουν αποτελούν μέρος της ζωφόρου του Παρθενώνα – αν τοποθετούνταν στο μνημείο, θα βρίσκονταν 12 μέτρα από το έδαφος. Στο νέο μουσείο τοποθετούνται στο ύψος των ματιών μας. Η αυθεντική ζωφόρος αναπαρίσταται με ακρίβεια χιλιοστού και η ιστορία που διηγείται θα ξαναειπωθεί με έναν προσιτό τρόπο, κάτι που δεν θα μπορούσε να γίνει εάν ήταν στην κορυφή του Παρθενώνα».
Ναυτεμπορική

Συμπαραστάτες στο αίτημα της επιστροφής των Γλυπτών οι Αυστραλοί

Στο προσκήνιο η διαμάχη
Να διεκδικήσει δικαστικά την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα προτρέπει τη χώρας μας ο πρώην πρωθυπουργός της Αυστραλίας Μάλκολμ Φρέιζερ, με την ευκαιρία των εγκαινίων του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, το Σάββατο.
«Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ειδική περίπτωση. Ο λόρδος Έλγιν, χρησιμοποιώντας την ιδιότητά του ως πρεσβευτή της Βρετανίας στην Κωνσταντινούπολη, κατόρθωσε να κλέψει τα μάρμαρα, προκαλώντας μάλιστα και σημαντικές ζημιές και να τα στείλει στην ιδιωτική του έπαυλη. Είχε στόχο να τα οικειοποιηθεί και να αποκομίσει προσωπικά κέρδη» δήλωσε.
Με αφορμή τα εγκαίνια του μουσείου, το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών βρίσκεται σχεδόν καθημερινά στο επίκεντρο των συζητήσεων στην Αυστραλία. Πρόσφατα, ένας άλλος πρώην πρωθυπουργός, ο Γκοφ Ουίτλαμ δήλωσε:
«Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης δίνει στο Βρετανικό Μουσείο την ευκαιρία να διορθώσει ένα από τα μεγάλα σφάλματα της ιστορίας. Δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία για τη διατήρηση της συλλογής στην Πινακοθήκη Νταβίν στο πίσω μέρος του Βρετανικού Μουσείου, τώρα που τα γλυπτά μπορούν να ενοποιηθούν και να εκτεθούν με τα λοιπά σωζόμενα γλυπτά της Ακρόπολης».
Παράλληλα, ο κ. Γιώργος Βαρδάς, μέλος της Κίνησης «Αυστραλοί Υπέρ της Επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα», κάλεσε την Ελλάδα να διεκδικήσει «πιο δυναμικά» την επιστροφή τους. «Τώρα που η Ελλάδα απέκτησε αυτό το υπέροχο Μουσείο της Ακρόπολης, επιβάλλεται να διεκδικήσει δυναμικά τα Γλυπτά και η εκστρατεία της να ξεκινήσει αμέσως» δήλωσε.
Την ίδια ώρα, τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης εξακολουθούν να δίνουν σημαντική προβολή στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Το τηλεοπτικό δίκτυο SBS έκανε σύντομο αφιέρωμα στα εγκαίνια, τονίζοντας το γεγονός ότι τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν τη στιγμή που τμήματα της ζωφόρου του Παρθενώνα βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Αντικαθιστούνται από γύψινα εκμαγεία, ώστε ο επισκέπτης να έχει πλήρη άποψη της εικόνας που παρουσίαζαν αρχικά, ανέφερε το αφιέρωμα, στο πλαίσιο του οποίου παρουσιάστηκαν συνεντεύξεις του επικεφαλής αρχιτέκτονα του μουσείου Μπερνάρ Τσουμί, του διευθυντή του μουσείου Δημήτρη Παντερμαλή και του υπουργού Πολιτισμού Αντώνη Σαμαρά.
Ο παρουσιαστής του σταθμού σχολίασε πως το Μουσείο αποτελεί με την ύπαρξή του ικανό επιχείρημα για τον επαναπατρισμό των γλυπτών του Παρθενώνα. Εξάλλου και ο γραπτός Τύπος αναφέρεται στο Μουσείο με ιδιαίτερα θετικά σχόλια. Τα δημοσιεύματα παραθέτουν δηλώσεις των Αντώνη Σαμαρά και Μπερνάρ Τσουμί και δίνουν το χρονικό της ιστορίας του Παρθενώνα και της αφαίρεσης των Γλυπτών από τον Έλγιν. Δίνονται επίσης πληροφορίες για το νέο Μουσείο της Ακρόπολης μαζί με εντυπωσιακές φωτογραφίες.
Newsroom ΔΟΛ

Συμφωνία στην ΕΕ για τη λαθρομετανάστευση

Την ικανοποίησή του για τις αποφάσεις που έλαβαν σήμερα στις Βρυξέλλες οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ αναφορικά με το θέμα της αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης,εξέφρασε ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε, λίγο μετά το τέλος των εργασιών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Ειδικότερα,ο πρωθυπουργός τόνισε ότι η σημερινή επίτευξη συμφωνίας των "27" στο θέμα της λαθρομετανάστευσης αποτελεί την κορύφωση μιας μακράς διπλωματικής προσπάθειας,την οποία κατέβαλε η Ελλάδα, μέσω της επιστολής που ο ίδιος έστειλε στους ευρωπαίους ηγέτες, αλλά και μέσω των παρεμβάσεων της υπουργού εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη. Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι η επίτευξη συμφωνίας έχει ιδιαίτερη σημασία, στο βαθμό που δεν έχουν όλα τα κράτη - μέλη την ίδια προσέγγιση του θέματος της λαθρομετανάστευσης, ούτε υφίστανται όλα τα κράτη τα ίδια βάρη.

Αναφερόμενος, ειδικότερα στις αποφάσεις του σημερινού Συμβουλίου, ο πρωθυπουργός τόνισε ότι οι "27" είναι σύμφωνοι ως προς το θέμα της δίκαιης κατανομής των βαρών που συνεπάγεται η λαθρομετανάστευση και αναφέρθηκε ειδικότερα στην ενίσχυση της συνεργασίας για τη φύλαξη των συνόρων, μέσω της Frontex, αλλά και στη διενέργεια κοινών πτήσεων των κρατών της ΕΕ, σε σχέση με την επιστροφή των λαθρομεταναστών.

Τόνισε, επίσης, ότι οι "27" σκοπεύουν να καταλήξουν σε συμφωνίες επανεισδοχής των λαθρομεταναστών, τόσο με τις χώρες προέλευσής τους, όσο και με τις χώρες διέλευσής τους.

Αναφερόμενος, ειδικότερα, στην περίπτωση της Τουρκίας και της Λιβύης, οι οποίες επισημαίνονται στο κείμενο των τελικών συμπερασμάτων ως χώρες - κλειδιά για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, ο πρωθυπουργός, υπογράμμισε την ιδιαίτερη ευθύνη που έχει η Τουρκία, η οποία συν τοις άλλοις ενισχύεται και οικονομικά από την ΕΕ.

Ο πρωθυπουργός σημείωσε, επίσης, την κοινή θέση των "27", ότι οι διμερείς συμφωνίες επανεισδοχής που έχει υπογράψει η Τουρκία με χώρες της ΕΕ θα πρέπει να εφαρμόζονται πλήρως.

Προς το σκοπό αυτό, σημείωσε, θα πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερη παρακολούθηση του τρόπου συμπεριφοράς της Τουρκίας.

Αναφερόμενος, στη συνέχεια, στο ζήτημα της οικονομικης κρίσης, ο Κ. Καραμανλής, αφού σημείωσε ότι υπάρχουν ενδείξεις πως η έξοδος από την κρίση πλησιάζει, τόνισε ότι εξακολουθεί να είναι αναγκαία η επίδειξη προσεκτικής στάσης.

O πρωθυπουργός αναφέρθηκε ειδικότερα στα θέματα της βελτίωσης της εποπτείας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της Ευρώπης, καθώς και στο θέμα της ενίσχυσης της δημοσιονομικής σταθερότητας των κρατών - μελών.

Σε ό,τι αφορά την εποπτεία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, χαρακτήρισε τις σημερινές αποφάσεις της Συνόδου των Βρυξελλών, σημαντικό βήμα, το οποίο θα δημιουργήσει ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον και θα στηρίξει τη λειτουργία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στην ΕΕ.

Ιδιαίτερα ικανοποιημένος δήλωσε, επίσης, ο πρωθυπουργός ως προς το περιεχόμενο των αποφάσεων που υιοθετήθηκαν τόσο για το ζήτημα των κλιματικών αλλαγών, όσο και ως προς το ζήτημα των εγγυήσεων που έλαβε η Ιρλανδία για να προχωρήσει στη διενέργεια νέου δημοψηφίσματος για τη συνθήκη της Λισαβόνας το ερχόμενο φθινόπωρο.

Αναφερόμενος, εξ άλλου, στο ζήτημα της επανεπιλογής από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων του Ζοζέ Μπαρόζο για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα επόμενα πέντε χρόνια, ο πρωθυπουργός εξέφρασε την ικανοποίησή του και σημείωσε πως πρόκειται για μια ομόφωνη απόφαση την οποια συνυπέγραψαν και οι σοσιαλιστές πρωθυπουργοί.

Ανέφερε, ότι με τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, η Ελλάδα συνεργάστηκε καλά τα τελευταία χρόνια, φέρνοντας ως παράδειγμα την αλληλεγγύη της Ευρώπης στην Ελλάδα κατά την περίοδο των πυρκαγιών. Σημείωσε, επίσης, τη συμπαράσταση του Πορτογάλου προέδρου της Επιτροπής σε μία σειρά από θέματα ιδιαίτερου εθνικού ενδιαφέροντος για την Ελλάδα, όπως το ζήτημα των χρηματοδοτήσεων που εξασφάλισε η Ελλάδα.

Καταλήγοντας, ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι ο Ζ. Μπαρόζο γνωρίζει τα προβλήματα του ευρωπαϊκού νότου και των άλλοτε χωρών της συνοχής.

Συνεχίζοντας,ο πρωθυπουργός απάντησε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για θέματα εσωτερικής πολιτικής και ειδικότερα για θέματα που αφορούν την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, το κυβερνητικό έργο, τον ΛΑΌΣ, την Προεδρία της Δημοκρατίας, καθώς και θέματα που αφορούν τις σχέσεις της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ και την Τουρκία.

Ειδικότερα, ερωτηθείς αν είναι ικανοποιημένος από την αντίδραση της κυβέρνησης στα θέματα της τρομοκρατίας, ο πρωθυπουργός, αφού σημείωσε πως πρόκειται για ένα δύσκολο, σύνθετο και διεθνές πρόβλημα, τόνισε ότι η ισοπεδωτική και μηδενιστική κριτική που ασκούν ορισμένοι δεν βοηθά σε τίποτα. Συγκεκριμένα, ανέφερε πως είναι ανακριβές ότι έχει αποδιαρθρωθεί η αντιτρομοκρατική υπηρεσία και σημείωσε ότι η συντριπτική πλειονότητα των υψηλόβαθμων στελεχών της παραμένουν εδώ και πολλά χρόνια στις ίδιες θέσεις. "Με τον μηδενισμό εξυπηρετούνται οι τρομοκράτες", ανέφερε χαρακτηριστικά ο Κ. Καραμανλής, υπενθυμίζοντας παράλληλα πως επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ο αντιτρομοκρατικός νόμος υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ, όχι όμως και από το σύνολο των τότε βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.

"Χρειαζόμαστε μία αστυνομία με υψηλό ηθικό" τόνισε ο πρωθυπουργός και συμπλήρωσε ότι όσοι ασκούν μηδενιστική κριτική στέλνουν λάθος μηνύματα.

Ερωτηθείς, εξ άλλου, αν σκοπεύει να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι δεν έχει καμία ανάλογη πρόθεση και ότι αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η επιτάχυνση του έργου της κυβέρνησης και η αύξηση της αποτελεσματικότητάς της.

Σημείωσε ότι οι πολίτες ενδιαφέρονται πρωτίστως να βγει γρήγορα η χώρα από την κρίση, ενώ ερωτηθείς αν επίκεινται αλλαγές στην κυβέρνηση τόνισε ότι ο ίδιος δεν είναι διατεθειμένος να προχωρήσει σε κινήσεις εντυπωσιασμού.

"Δεν επιδιώκω κινήσεις εντυπωσιασμού, επιδιώκω να κρίνομαι από το χειροπιαστό κυβερνητικό έργο", δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός. Τέλος, τόνισε ότι όλα τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη κρίνονται άλλα ότι τον τελικό λόγο τον έχει ο ίδιος.

Ερωτηθείς, στη συνέχεια ως προς τις αντιδράσεις βουλευτών του κόμματός του, όπως αυτή του Γ. Μανώλη, ο πρωθυπουργός αφού τόνισε ότι λαμβάνει υπόψη του όλα τα δεδομένα, καθώς και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ξεκαθάρισε ότι καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει και πως "κανέναν δεν κρατάμε με το ζόρι ". Σημείωσε, ωστόσο, πως ο καθείς παίρνει την ευθύνη των λόγων και των πράξεών του.

Εξάλλου, ερωτηθείς στη συνέχεια ως προς το ενδεχόμενο συνεργασίας της ΝΔ με τον ΛΑΟΣ, ο πρωθυπουργός υπήρξε απόλυτος,λέγοντας ότι δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι υπάρχει σταθερή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και ότι η ΝΔ με τον ΛΑΟΣ έχουν "αγεφύρωτες διαφορές".

Σημείωσε ότι η θέση του αυτή, είναι σταθερή εδώ και χρόνια και ότι σίγουρα έχει ενισχυθεί μετά την αήθη, όπως τη χαρακτήρησε, πρόσκληση του προέδρου του ΛΑΟΣ για μετακίνηση βουλευτών της ΝΔ προς το κόμμα του.

Απαντώντας, στη συνέχεια σε ερώτηση για το τί μέλλει γενέσθαι με τον Πρόεδρο της Δημορκατίας, ο Κ. Καραμανλής, αφού σημείωσε ότι δεν μπορεί ο κορυφαίος θεσμός της χώρας να αποτελεί αντικείμενο μικροκομματικών εκμεταλλεύσεων, τόνισε ότι ο Κάρολος Παπούλιας είναι ένας καλός, αγαπητός και ενωτικός Πρόεδρος, που ασκεί άψογα τα καθήκοντά του και συνεπώς δεν υπάρχει κανένας λόγος για τη διατύπωση δεύτερων σκέψεων.

Σε ό,τι αφορά το αν δημιουργεί πρόβλημα το γεγονός ότι ο υπουργός εξωτερικών της ΠΓΔΜ προτίθεται να μεταβεί στην Κέρκυρα για να λάβει μέρος στη Σϋνοδο του ΟΑΣΕ, με κρατικό αεροπλάνο της χώρας του, η οποία θα αναφέρεται ως «Μακεδονία», ο πρωθυπουργός τόνισε ότι οι θέσεις της Ελλάδας επί του θέματος είναι σαφείς.

Υπενθύμισε ότι το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ πριν από μερικά χρόνια εθεωρείτο χαμένη υπόθεση και ότι η Ελλάδα έχει επιτελέσει τον τελευταίο καιρό μεγάλη πρόοδο και έχει καταγάγει μεγάλες επιτυχίες στο θέμα αυτό.

Με βάση τα ανωτέρω, ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι αν η ελληνική πλευρά απαγόρευε την προσγείωση του αεροπλάνου της ΠΓΔΜ στην Κέρκυρα θα έδειχνε μικρότητα, νευρικότητα και ανασφάλεια.

Τέλος, ερωτηθείς για τις πρόσφατες παραβιάσεις του εναέριου χώρου από την Τουρκία, ο πρωθυπουργός υπενθύμισε ότι το θέμα αυτό το έθεσε στη συνάντηση που είχε προ δύο μηνών με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα και τόνισε ότι σκοπεύει να το θέσει και στον Τούρκο πρωθυπουργό, κατά την αυριανή συνάντησή τους στην Αθήνα.

Ο κατήφορος δεν έχει τελειωμό.

Ο κατήφορος δεν έχει τελειωμό.Η λυσσαλέα επιθυμία για εξουσία, παραμερίζει θέματα δημοκρατίας , εθνικά και υπηρεσιακά απόρρητα , εκλογικά μηνύματα και επιβεβαιώνει ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ το ερώτημα μου « Ποιοι ωφελούνται από αυτές τις τρομοκρατικές ενέργειες και Ποιοι τις ...αξιοποιούν»;

Μόλις χθες ο εκπρόσωπος τύπου του ΠαΣοΚ και μετέχων στα λαδωμένα Διοικητικά Συμβούλια της SIEMENS κ.Παπακωνσταντίνου, ο άνθρωπος που θρασύτατα -προκαλώντας το κοινό αίσθημα- παραμένει στην θέση του δείχνοντας το... νέο ήθος του ΠαΣοΚ, προέβη και σε νέο ατόπημα.

Συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των διαπιστευμένων στο ΠαΣοΚ συντακτών, ο κ.Παπακωνσταντίνου έθεσε ερώτημα προς τον κ. Μαρκογιαννάκη:«Αποτελεί ψεύδος το γεγονός ότι, από τους περίπου 800 και πλέον αξιωματικούς που είχαν εκπαιδευτεί τα προηγούμενα χρόνια, στην Αντιτρομοκρατική και σε άλλες Υπηρεσίες, γύρω από το θέμα της τρομοκρατίας, παραμένουν στις θέσεις τους μόλις 14 άτομα; Αυτά είναι ψεύδη;»

Την απάντηση την έλαβε τόσο από τον κ. Μαρκογιαννάκη , όσο και από τον πρώην υπουργό Δημοσίας Τάξεως και συνάδελφό του βουλευτή του ΠαΣοΚ ,κ. Χρυσοχοΐδη. Είναι ψεύδη κ. Παπακωνσταντίνου!

Οι αξιωματικοί που υπηρέτησαν στην Αντιτρομοκρατική από το 1998 έως σήμερα δεν ξεπερνούν τους 100. Ο ακριβής τους αριθμός αποτελεί «υπηρεσιακό απόρρητο», ή δε,προ του 2004, οργανική δύναμη ήταν πολύ μικρότερη της σημερινής.

Και επειδή βλέπω ότι από διάφορα ...κέντρα και κομματικά επιτελεία σηκώνεται θέμα για ...κάποιους αξιωματικούς της Αντιτρομοκρατικής που ...μετατέθηκαν ή ...παραιτήθηκαν, καλό θα ήταν να σας αναφέρω μόνο μια περίπτωση για να καταλάβετε πολλά ,να μπορείτε να κρίνετε ή ...και να αγανακτήσετε.

Πριν λίγο καιρό παραιτήθηκε από τη θέση του υποδιοικητή της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας ο κ. Φώτης Παπαγεωργίου. Πριν από αυτή την θέση ήταν τοποθετημένος στο τμήμα της λεγόμενης ....Αλλοδαπής Τρομοκρατίας. Σημειώστε το !

Ακούγεται ότι ενδεχομένως να του ζητήθηκε να δουλέψει πλέον για ξένη μυστική υπηρεσία, όπως έχει γίνει και με ...μερικούς άλλους αξιωματικούς της Αστυνομίας.

Η κομματική του ταυτότητα, αλλά και οι δυνατές διασυνδέσεις που ξεκινά με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες στην Ελλάδα, τον είχαν επιβάλλει για τα καλά στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία.
Ας μην ξεχνάμε ότι μετεκπαιδεύτηκε κατ’ επανάληψη στις ΗΠΑ και στη Βρετανία και ότι παρέμεινε με ...αίτημα των Αμερικανών στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία και με την κυβέρνηση της ΝΔ. Είναι ο άνθρωπος των Αμερικανών όπως ανέφερε και σε παλαιότερο άρθρο ο Γιώργος Φιλιππάκης στην εφημερίδα «Το Παρόν».

Και παλαιότερα σας είχα αναφέρει για τον ρόλο που έπαιξε η Σκότλαντ Γυάρντ στην ...έκρηξη της βόμβας στα χέρια του Σάββα Ξηρού.Σωρεία δημοσιευμάτων σε πλήθος εντύπων είχαν αναφέρει ότι οι αγγλικές μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούσαν τον Γιωτόπουλο και τους άλλους τα δυο τελευταία χρόνια.(....!)

Εκείνη λοιπόν την ημέρα ο κ. Παπαγεωργίου ήταν ...κουμπάρος στον γάμο του Καλαματιανού Βρετανού αρχιπράκτορα, επικεφαλής του τεράστιου κλιμακίου της Σκότλαντ Γυάρντ που είχε έρθει μετά την δολοφονία του Βρετανού Ταξίαρχου Σόντερς από τη 17Ν.

Θυμίζω ότι ο κ. Παπαγεωργίου ήταν που μετέφερε τον Γιωτόπουλο από τους Λειψούς και αυτός που του έκανε την εξής πρόταση (συνέντευξη του Γιωτόπουλου στην Γιάννα Παπαδάκου και στην Κατερίνα Κατη, ένα χρόνο μετά τη σύλληψη του). :«Η τηλεόραση λέει ότι η κυβέρνηση Μπους ζήτησε επίσημα την έκδοσή σου στην Αμερική και φαίνεται ότι ο Σημίτης θα ενδώσει. Μια λύση υπάρχει. Να αναλάβεις εσύ την ευθύνη για τις τρεις πρώτες ενέργειες της 17Ν, τις δολοφονίες Γουέλς, του Μάλλιου και των Πέτρου και Σταμούλη. Γι' αυτές υπάρχει παραγραφή και άρα δεν κινδυνεύεις. Έτσι θα είσαι υπόδικος και η έκδοση δεν θα είναι δυνατή».

Τον κ. Φώτη Παπαγεωργίου λοιπόν , όπως υποστηρίζουν κάποια δημοσιεύματα , σύντομα θα τον δούμε υποψήφιο βουλευτή του ΠαΣοΚ,(μαζί από κάποιους ...δικαστικούς), καθώς είναι προσωπικός φίλος του πρώην υπουργού Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και θεωρείται ο άνθρωπος που τον ενημέρωνε για όσα συμβαίνουν στην ΕΛΑΣ.
Στην χειρότερη περίπτωση προορίζεται ως αρχηγός της Αντιτρομοκρατικής στην περίπτωση που έρθει το ΠαΣοΚ στην εξουσία.

Κάποιοι λοιπόν παίζουν ωσάν αριβίστες κομματικοί χαρτοπαίχτες στην πλάτη της ασφάλειάς μας και της εθνικής μας κυριαρχίας .

politis-gr

Αφετηρία πολιτιστικών κατακτήσεων το Μουσείο της Ακρόπολης

Του Κ. Σ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Αύριο είναι η μεγάλη ημέρα για την Ελλάδα.
Ηγέτες από όλο τον κόσμο θα βρίσκονται εδώ για να θαυμάσουν το νέο έργο τέχνης που έρχεται να δέσει την υψηλή παράδοση του ελληνικού πολιτισμού με τα σημερινά του επιτεύγματα.
Αναφέρομαι στα επίσημα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης.
Το Μουσείο αυτό δεν είναι απλώς ένας ακόμα χώρος στέγασης αρχαιολογικών ευρημάτων. Είναι το κτίριο που η μεγαλειώδης λιτότητά του δένει απόλυτα με τη διαχρονική αίγλη τού Παρθενώνα, χωρίς να μειώνει ή να προσβάλλει το έργο του Ικτίνου, του Καλλικράτη και του Φειδία.
Προωθεί με αξιώσεις την αναβάθμιση της προβολής της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας στο παγκόσμιο πολιτιστικό γίγνεσθαι. Αξίζουν συγχαρητήρια σ’ όλους όσοι συνετέλεσαν στην πραγμάτωση του στόχου. Για το νέο Μουσείο είμαστε υπερήφανοι. Η πραγματικότητα δικαιώνει τις προσδοκίες. Αξίζει να έχει ένα ξεχωριστό ταξίδι στον κόσμο του πολιτισμού και της τέχνης.
Είναι δεδομένο πως το νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα καθιερωθεί στην παγκόσμια σκηνή ως ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου, όπως το αξίζει.
Η εμφάνισή του όμως δίνει το έναυσμα για περισσότερες σκέψεις. Η Ελλάδα έχει την πολιτισμική της παράδοση, πάνω στην οποία στηρίχθηκε η διαμόρφωση του σημερινού δυτικού κόσμου.
Την αξιοποιεί;
Εδώ η απάντηση δεν είναι και τόσο ικανοποιητική. Πότε πότε ναι, όπως τώρα με το νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Πότε πότε όμως. Εδώ είναι το πρόβλημα. Θα μπορούσε η πνευματική, αλλά και η πολιτειακή μας ηγεσία να στρατευθούν σ’ ένα μεγάλο, κεντρικό στόχο.
Να φέρει την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά στο επίκεντρο των νέων δεδομένων του σημερινού κόσμου, με μία αναβίωση της Ακαδημίας του Πλάτωνα (όχι τη γεωγραφική), που θα συνομιλούσε, με έδρα την Αθήνα, μέσω των νέων τεχνολογιών, με όλο τον κόσμο που ερευνά λύσεις στα σύγχρονα υπαρξιακά προβλήματα ανθρώπων και των κοινωνιών και θα προωθούσε τις υπερσύγχρονες κλασικές ιδέες των δημιουργών της αρχαιότητας.
Τι ομορφότερο και αποδοτικότερο για πανεπιστήμια, κέντρα σύγχρονης σκέψης, πολιτικές δυνάμεις κ.ο.κ. να παίρνουν το έναυσμα από μια θεωρία των αρχαίων σοφών, προερχόμενη λ.χ. από την Πνύκα, και να τη συζητούν παγκόσμια μέσω Ιντερνετ για να καταλήξουν σε απαντήσεις σε μεγάλα προβλήματα, όπως Ασφάλεια ή Ελευθερία;
Αυτά πρέπει να ακολουθήσουν.

Προσβολή στη λογική μας, οι "κομπασμοί" για την Τρομοκρατία!

Αποτελούν προσβολή στη λογική κάθε εχέφρονος πολίτη οι κομπασμοί του ΠΑΣΟΚ για την δήθεν «αποτελεσματικότητά» του στην καταπολέμηση της Τρομοκρατίας.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ενεργειών της 17Ν από την ίδρυσή της (για να αναφερθούμε μόνο σε αυτή) μέχρι την περίεργη έκρηξη στα χέρια του Ξερού έγιναν επι ΠΑΣΟΚ. Ποτάμια αίματος αθώων θυμάτων χύθηκαν επι θητείας του ικανού ΠΑΣΟΚ.
Από τις 76 γνωστές ενέργειες της 17Ν οι δυο έγιναν πριν το 1981, οι 24 την «περίοδο Μητσοτάκη» (90-93) και όλες οι υπόλοιπες επι κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.

Και όλοι φυσικά γνωρίζουμε ότι έπρεπε να αναλάβουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και να ασκήσουν αφόρητες πιέσεις οι ΗΠΑ στην Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ και του κ. Σημίτη, να τους πει ο τότε αρχηγός της CIA με ιταμό ύφος «πιάστε και κανέναν τρομοκράτη ρε γαμώτο», για να γίνει ξαφνικά «αποτελεσματική» η ελληνική αστυνομία, να βρεθούν μάρτυρες και αποδείξεις και να αυτοανατιναχθεί μάλιστα ένα βασικό στέλεχος της 17Ν για να «εξαρθρωθεί» η «ελληνική τρομοκρατία».

Μπορεί επίσης το ΠΑΣΟΚ να μας πει τι ακριβώς έγινε το 1995 με την εκπαραθύρωση του τότε υπουργού Δημοσίας Τάξης Στ. Παπαθεμελή ο οποίος υποστήριξε ότι ύστερα από τις έρευνές του στα αρχεία μυστικών υπηρεσιών Δύσης και Ανατολής και κυρίως της Στάζι μπορούσε να είχε κάνει συλλήψεις από τότε;

Γιατί το 1995 ο ΕΛΑ - που ήρθε πάλι στην επικαιρότητα με την Κυριακίδου - σταμάτησε την δράση του, αλλά χρειάστηκε να περάσουν επτά χρόνια και να χυθεί κι άλλο αίμα για να «συλληφθεί» και η 17Ν; Μήπως στο διάστημα αυτό έγινε κάποια παράδοση - παραλαβή και το ηλίθιο το ποίμνιο που τους ψηφίζουμε δεν πήραμε χαμπάρι;

Πάμε παρακάτω: Σε δήλωσή του στην «Καθημερινή», το δραματικό καλοκαίρι του 2002, ο τότε υπουργός Δημόσιας Tάξης Mιχάλης Xρυσοχοΐδης έσπευσε να πανηγυρίσει για «νίκη κατά της τρομοκρατίας στο σύνολό της».
«Τώρα πλέον γνωρίζουμε» έλεγε τότε και εξηγούσε αυτήν τη βεβαιότητα με μια λίστα με 103 ονόματα, «εκτός εκείνων που είχαν ήδη συλληφθεί».

Τελικά τι έγιναν όλοι αυτοί κ. Χρυσοχοίδη; Δεν τους συλλάβατε; Σας διέφυγαν; Τους ξεχάσατε; Έχουν καμιά σχέση με όσα γίνονται σήμερα;

Και ο κ. Χρυσοχοίδης και το υπουργείο του διέρρεαν τότε τα εξής (αντιγράφουμε από την ίδια «Κ»):
«Ένα από τα βασικά συμπεράσματα των ερευνών είναι ότι η πολυδιάσπαση της τρομοκρατικής δράσης στη χώρα μας, η παρουσία αρκετών οργανώσεων, είναι φαινομενική. Oι διωκτικές αρχές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όλες οι ενέργειες «εποπτεύονταν» από τον ίδιο κεντρικό μηχανισμό, από μια χούφτα ανθρώπων, που το 1975 αποφάσισαν να προχωρήσουν στην ένοπλη πάλη.

Τι απέγιναν άραγε κι αυτοί; Κανείς δεν ρωτά τον κ. Χρυσοχοΐδη στα κανάλια όπου περιφέρεται. Το 45αρι που βρίσκεται; Η γραφομηχανή; Η περίφημη «γυναίκα»;

Οι απαντήσεις επαφίενται στην κοινή λογική εκάστου εξ ημών.
Εμείς θα θυμίσουμε μόνο τι είπε ο συνήγορος του A.Γιωτόπουλου, κ. Pαχιώτης, στην αγόρευσή του, στο δικαστήριο για την 17Ν (21-11-2003):
«Από τίποτα δεν αποδείχθηκε ότι έχετε εδώ το σύνολο της οργάνωσης και των υποστηρικτών της. Αυτοί που δικάζετε, ακόμη και αν τους κηρύξετε όλους ενόχους, δεν φτάνουν να στελεχώσουν ούτε τις ενέργειες της 17Ν. Mερικές ήταν πολύ πιο πολυπρόσωπες απ’ αυτές που παρουσιάζονται στο κατηγορητήριο.
Νομίζετε ότι εδώ έχετε όλους τους ανθρώπους.
Πολύ βολικό το σενάριο αυτό.
Βάζετε ό,τι λείπει πάνω στον Γιωτόπουλο και έτσι κλείνει το θέμα».

πηγή:Με δικές μας επισημάνσεις

Τέσσερες αλήθειες για την Τρομοκρατία...

Αλήθεια πρώτη. Η τρομοκρατία μόνο επικοινωνιακά ...«εξαρθρώθηκε». Το ότι βρέθηκαν διάφοροι μελισσοκόμοι, αγιογράφοι, ταξιτζήδες και τα ...υπόλοιπα της «λούμπεν πνευματικής τάξης» στην φυλακή, εξυπηρέτησε πολιτικές (και όχι μόνο) σκοπιμότητες . Το πραγματικό «βάθος» της τρομοκρατίας παρέμεινε ανέγγιχτο.

Αλήθεια δεύτερη. Ο χρόνος, η μεθοδολογία και ο στόχος της χθεσινής άνανδρης τρομοκρατικής εκδήλωσης έχει πολιτικές παραμέτρους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενος πολίτης - δηλαδή η ελληνική κοινωνία σχεδόν στο σύνολό της - καταδικάζει με τον πιο απερίφραστο τρόπο την άσκηση κάθε μορφής βίας, υπάρχουν και οι αριβιστικές πολιτικές θέσεις και απόψεις. Όλα έχουν την σημειολογία τους.

Ακούστηκαν κάτι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ για ...φιλότιμο. Θα ήθελα μόνο να υπενθυμίσω στον κ. Καστανίδη (αρμόδιο εκπρόσωπο του ΠαΣοΚ) ότι ο αντιτρομοκρατικός νόμος ψηφίστηκε επί Σημίτη με την ψήφο της ΝΔ και ...απόντος του «όλου» ΠαΣοΚ.

Γιατί; Ποιοι βουλευτές του ΠαΣοΚ δεν ήθελαν τα μέτρα κατά της τρομοκρατίας και... απείχαν από την ψήφιση του νομοσχεδίου;
Μήπως είναι τα ίδια αυτά στελέχη του ΠαΣοΚ που μιλούν τώρα για ...φιλότιμο, προκαλώντας με την στάση τους ιδιαίτερο εκνευρισμό και αγανάκτηση στις οικογένειες θυμάτων της τρομοκρατίας;

Επειδή πράγματι έχει χαθεί το φιλότιμο ,ας απαντήσουν οι αριβίστες της πολιτικής ζωής. Από ποιον πολιτικό χώρο ξεκίνησαν την καριέρα τους οι Τσουτσουβής και Κουφοντίνας κ. Καστανίδη;

Ποιοι έσπευδαν επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη να συμπαρασταθούν στη ΓΑΔΑ σε συλληφθέντες, που αργότερα καταδικάστηκαν για τη συμμετοχή τους στη 17Ν;
Ποιοι έκαναν τότε λόγο για ....«κοινωνικούς αγωνιστές»;

Αλήθεια τρίτη. Η τρομοκρατία στην Ελλάδα είναι πλήρως κατευθυνόμενη και καθοδηγούμενη. Από τα ίδια εξωελλαδικά κέντρα που την δημιούργησαν μετά την μεταπολίτευση. Με την πάροδο των ετών αλλάζουν τα πρόσωπα, όχι τα κέντρα αποφάσεων και καθοδήγησης.

Όλα τα τρομοκρατικά κτυπήματα ,μέσα από την ωμή σκληρότητα, έχουν τις πεντακάθαρες σκοπιμότητες και τα πεντακάθαρα μηνύματα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δολοφόνησαν τον άτυχο υπαρχιφύλακα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας που εκτελούσε υπηρεσία ιδιότυπης φύλαξης μάρτυρος σε δίκη.
Κάποιες δίκες είναι σε εξέλιξη και το σημαντικότερο, κάποιες ...έρχονται. Κάποιοι συνεργάζονται με τις αρχές προκειμένου να τύχουν ευεργετικής μεταχείρισης και να μπουν στο πραγματικό πρόγραμμα μαρτύρων.Αυτούς ήθελαν να εκφοβίσουν. Σε αυτούς ήθελαν να στείλουν το μήνυμα.

Αλήθεια τέταρτη. Η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός ευδοκιμούν στον πολιτικό μας χώρο. Κάποιοι το Δεκέμβριο έσπειραν θύελλες και καλλιέργησαν το μίσος κατά των αστυνομικών. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που τώρα υποκριτικά...εκφράζουν την θλίψη τους. Κουκουλοφόροι της πολιτικής.

Κάποιοι άλλοι αριβίστες και επικίνδυνοι για τον τόπο μας καπηλεύονται (και όχι μόνο σύμφωνα με την... δεύτερη αλήθεια) αθώα θύματα της τρομοκρατίας.

Ας αναρωτηθούμε ποιοι ωφελούνται από αυτές τις ενέργειες και ποιοι τις ...«αξιοποιούν»;

Επιτέλους ! Ως Εδώ ! Οι «τρομοκράτες» θα επιβάλουν τους όρους τους στην οικονομία και την πολιτική αυτού του τόπου;

Επιτέλους πρέπει κάποτε να ειπωθούν οι αλήθειες.

Έχει το know how...

Λίγοι μπορούσαν να προβλέψουν στο ξεκίνημα της πολιτικής σταδιοδρομίας της Αγγέλα Μέρκελ ότι η πρώην Ανατολικογερμανίδα θα έφτανε στο σημείο να... λατρεύεται, σχεδόν ως ανώτερη και από εκείνον ακόμα τον Χέλμουτ Κολ.

Η νυν καγκελάριος, σε δύσκολες για όλο τον πλανήτη και ειδικότερα για τους Γερμανούς, εποχές, διατηρεί προβάδισμα 14% έναντι των Σοσιαλδημοκρατών.

Αποδεικνύει έτσι στην πράξη ότι γνωρίζει να επιβιώνει.
Μεγάλο σχολείο η Ανατολική Γερμανία. Και μεγαλύτερο, οι... μυστικές υπηρεσίες της.

Νάζια κάνει

Μην το δέσετε και γάντι ότι ο Αλέκος Αλαβάνος θα φτάσει ως το τέλος, και θα επιμείνει στην εξαγγελθείσα πρόθεσή του να παραιτηθεί από την προεδρία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, και ταυτόχρονα να αποχωρήσει από την πολιτική ζωή.
Το πιθανότερο είναι ότι ο έμπειρος Αριστερός πολιτικός... κάνει νάζια στην υπόλοιπη κεντροαριστερά.
Τεστάρει τα στελέχη του Συνασπισμού, για να διαπιστώσει αν επιθυμούν να μετακομίσουν στο ΠΑΣΟΚ, ή θέλουν να δώσουν ακόμη τη μάχη για την αυθεντική κεντροαριστερά.
Γιατί, μεταξύ μας, αν ο Αλέκος Αλαβάνος αποχωρήσει από τον Συνασπισμό, και αφήσει τα ηνία στα Τσιπράκια, το πιθανότερο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ θα απορροφήσει πολιτικά και εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και θα βρεθεί πιο κοντά στην αυτοδυναμία, στις επόμενες εκλογές, αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις που το φέρνουν πρώτο κόμμα.

Ευρωπαϊκών διαστάσεων η λαθρομετανάστευση

«Θέμα ευρωπαϊκών διαστάσεων, το οποίο δεν αφορά μόνο τις χώρες που πλήττονται άμεσα και οι οποίες μέχρι στιγμής σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος» χαρακτήρισε το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Εξερχόμενος της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) , τόνισε ακόμη ότι χρειάζονται κοινές άμεσες δράσεις. Εκτός της λαθρομετανάστευσης, η ατζέντα της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος περιελάμβανε τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, την υποψηφιότητα Μπαρόζο και την προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Ο κ. Καραμανλής δήλωσε ότι οι ηγέτες του ΕΛΚ συζήτησαν για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και τη μεγάλη επιτυχία του ΕΛΚ, καθώς και ότι εξέφρασαν τη στήριξή τους στην υποψηφιότητα του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ως προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για δεύτερη θητεία.

Σε ό,τι αφορά την προετοιμασία για τα θέματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Έλληνας πρωθυπουργός τόνισε ότι τη Σύνοδο του ΕΛΚ απασχόλησε ιδιαίτερα η διεθνής οικονομική κρίση και κυρίως το πρόβλημα της ανεργίας.

Ανέφερε δε επίσης ότι συζήτηθηκε το κρίσιμο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και η προετοιμασία της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης για το περιβάλλον, η οποία θα γίνει το Δεκέμβριο.

Δωρεάν διανομή φρούτων-λαχανικών στα σχολεία από το Σεπτέμβριο

Την έναρξη του προγράμματος δωρεάν διανομής φρούτων και λαχανικών στους μαθητές των σχολείων ολόκληρης της χώρας από το ερχόμενο σχολικό έτος (2009-2010) ανακοίνωσε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Σωτήρης Χατζηγάκης. Στα οφέλη του πανευρωπαϊκού αυτού προγράμματος συγκαταλέγονται η προώθηση και υιοθέτηση σωστών διατροφικών συνηθειών από την παιδική ηλικία, η καταπολέμηση της παιδικής παχυσαρκίας και η ενίσχυση των εθνικών μας προϊόντων.

Ειδικότερα, η Ελλάδα συμμετέχει στο πρόγραμμα προώθησης της κατανάλωσης νωπών ή μεταποιημένων φρούτων και λαχανικών σε όλα τα Δημοτικά σχολεία της χώρας, το οποίο συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με ποσοστό κοινοτικής συμμετοχής 59%.

Η διάρκεια του προγράμματος είναι τριετής, ενώ η ετήσια συνολική δαπάνη για τη χώρα μας ανέρχεται σε περίπου 3.500.000 ευρώ (κοινοτική και εθνική συμμετοχή).

Blogs rule…

Η επανάσταση των blogs αποτελεί την ανάπτυξη, στην αρχή ερασιτεχνικού και κατόπιν πρωτότυπου ψηφιακού περιεχομένου, το οποίο, στη συνείδηση των χρηστών, σταδιακά αντικαθιστά το κεντρικά ελεγχόμενο περιεχόμενο που παράγεται από τις κατεστημένες πηγές.

Πέρα όμως από τις παραγωγικές διαθέσεις των ερασιτεχνών bloggers, δημοσιογράφοι, αναλυτές, ερευνητές, ακαδημαϊκοί, αλλά και απλοί πολίτες που είναι σε θέση να συνεισφέρουν στον δημόσιο διάλογο επωφελούνται από τις ιδιότητες του διαδικτύου ως μίας εξαιρετικά ευέλικτης πλατφόρμας παγκόσμιας διείσδυσης και αποδοχής, πάνω στην οποία μπορούν να διατυπώνουν απόψεις, θέσεις και αναλύσεις επί παντός επιστητού. Οι τεχνολογικές λύσεις είναι διαθέσιμες και το κόστος υλοποίησης διαρκώς μειώνεται.

Τα παραδείγματα πολλά. Μερικά από αυτά έντονα συνδεδεμένα με γεγονότα παγκόσμιας εμβέλειας. Η διαδικασία ωρίμανσης του blogging συμβαδίζει με γεγονότα μαζικού ενδιαφέροντος. Εκλογές, καταστροφές, συρράξεις, κοινωνικές αλλαγές ισχυροποιούν τη δημοσιογραφία των πολιτών. Η αξιοπιστία του κατεστημένου των Μέσων τίθεται σε αμφισβήτηση.

Δεν είναι τυχαίο που στις πρόσφατες Ευρωεκλογές, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των πολιτών εκδηλώθηκε στο διαδίκτυο και στη μπλογκόσφαιρα, όπου ανεξάρτητες απόψεις, αλλά και υπερβολές διάνθισαν την κατά τα άλλα πολωμένη και για πολλούς αδιάφορη προεκλογική καμπάνια…

πηγή

Κριτική

Πρέπει επιτέλους να μάθουμε να κάνουμε αλλά και να δεχόμαστε κριτική σε όλους τους τομείς και για όλα τα θέματα!

Πρώτα όμως πρέπει να μάθουμε που πρέπει να γίνεται και πότε πρέπει να γίνεται η κριτική. Δηλαδή ο «χώρος και το timing» της κριτικής

Σήμερα όλοι γινόμαστε δέκτες της κριτικής συμπεριφοράς που επικρατεί στην πολιτική σκηνή του τόπου μας, κυρίως από βουλευτές που υποτίθεται ότι ανήκουν στην «πλειοψηφία» και στηρίζουν την κυβέρνηση.

Ένας παραλληλισμός των κομμάτων με τις οικογένειες ή τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα θα μας έδινε την σωστή απάντηση στα δύο ανωτέρω ερωτημάτων ( που, πότε) πρέπει να γίνεται η «εποικοδομητική κριτική», η οποία είναι απαραίτητη σε όλους τους οργανισμούς είτε αυτή είναι θετική είτε είναι αρνητική.

Τα κόμματα, οι οικογένειες και οι επιχειρήσεις είναι οργανισμοί που είτε αναπτύσσονται, είτε συρρικνώνονται, είτε εξαφανίζονται.

Έχουν σχεδόν τις ίδιες αρχές λειτουργίας και ουσιαστικά τους ίδιους στόχους.

Την ανάπτυξη τους, την ωφέλεια τους στο κοινωνικό σύνολο και την διαιώνιση τους στον χρόνο!

Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα στα κόμματα αλλά και στις επιχειρήσεις που εξαφανίσθηκαν, για τους λόγους ότι ασκήθηκε έντονη κριτική σε λάθος χρόνο και σε λάθος χώρο!

Επίσης οικογένειες εξαφανίσθηκαν, όχι επειδή δεν υπήρχε διάδοχη κατάσταση, αλλά γιατί δεν υπήρχε σύμπνοια μεταξύ των μελλών της!

Ας αναλογισθεί κανείς ότι σε μία επιχείρηση ασκείται κριτική για τα προϊόντα που παράγει, την ποιότητα τους, την τιμή τους, τους ανθρώπους της διοίκησης κλπ, Η δημόσια κριτική δεν ασκείται από τους πελάτες της ή τους ανταγωνιστές της, αλλά από τους δικούς της εργαζόμενους ή από τα μέλη της Διοίκησης της. Η κριτική αυτή ασκείται δημόσια στις εφημερίδες, τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα, επηρεάζοντας το καταναλωτικό κοινό με τα γνωστά και προδιαγεγραμμένα αποτελέσματα σε όλους μας..

Η επιχείρηση, με μαθηματική ακρίβεια πρώτα θα συρρικνωθεί και μετά θα κλείσει, θα εξαφανισθεί από τον χάρτη των επιχειρήσεων!

Το σωστό θα ήταν αυτοί που ασκούσανε κριτική στην επιχείρηση, εργαζόμενοι ή μέλη της Διοίκησης να ασκούσανε την κριτική, εντός της επιχείρησης και στα αρμόδια όργανα της ( Δ.Σ. ή Γ.Σ.) προτείνοντας και τις, κατά την άποψη τους, θετικές λύσεις.

Με αυτό τον τρόπο θα την προστάτευαν, θα την θωράκιζαν και θα την βοηθούσαν σημαντικά στην εκπλήρωση των στόχων της!

Αν και για να ασκείς κριτική, βασική προϋπόθεση είναι, να γνωρίζεις όλα τα δεδομένα τα οποία σίγουρα δεν γνωρίζουν αυτοί που είναι λίγο μακριά από τον στενό πυρήνα της Διοίκησης! Οπότε η κριτική τους πάντα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική!

Η κριτική ποτέ δεν γίνεται εν θερμό! Πάντα όταν ηρεμήσουν τα πράγματα, ώστε να υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος, για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων!

Αυτό που ισχύει για την κριτική στις επιχειρήσεις το ίδιο ισχύει για τις οικογένειες και τα κόμματα.

Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε μάρτυρες μιας δημόσιας κριτικής από Κυβερνητικούς Βουλευτές, δηλαδή από βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση, σε πρόσωπα του στενού πυρήνα της και τις ακολουθούμενες πολιτικές της κυβέρνησης.

Σε ορισμένα θέματα μπορεί να έχουν δίκιο, δεν είναι όμως το ζητούμενο αυτή την στιγμή. Υπάρχουν όργανα που λειτουργούν, όπως η Κεντρική Επιτροπή, η Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά και οι προσωπική επικοινωνία, του κάθε βουλευτή, είτε δια ζώσης, είτε δια επιστολής προς την ηγεσία του κόμματος και της κυβέρνησης.

Αντί να ακολουθηθεί αυτός ο δρόμος, ακολουθείται ο δρόμος της δημόσιας προκλητικής τοποθέτησης, που πολλές φορές ξεπερνά σε ακρότητες και τα κόμματα της αντιπολίτευσης!

Ακολουθώντας αυτή την τακτική δινουν τροφή στα «παπαγαλάκια της ενημέρωσης», τα οποία συναγωνίζονται μεταξύ τους ποιο θα εκμαιεύσει την πλέον καυστική δήλωση εναντίον της κυβέρνησης. Η «εχθρότητα» τους απέναντι στην κυβέρνηση είναι γνωστή σε όλους και στους πλέον δύσπιστους Έλληνες πολίτες!

Αυτήν την κατάσταση ζήσαμε, ζούμε σήμερα, στην οποία γίναμε κοινωνοί και αποδέκτες όλοι μας, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο!

Η τακτική αυτή, που ακολουθούν μερικοί βουλευτές που εκλέχθηκαν με την Νέα Δημοκρατία, τους προσδίδει μία προσωπική διέξοδο «πολιτικής επιβίωσης».

Στόχος τους είναι η επανεκλογή τους με κάθε τρόπο!

Η κατά καιρούς δημόσια κριτική από ορισμένους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση, αγνοώντας όλα τα ανωτέρω και εκμεταλλευόμενοι την οριακή πλειοψηφία της μίας έδρας προκαλούν ζημιά στον πρώτα στον τόπο και μετά στην Νέα Δημοκρατία!

Τώρα, όμως, θα έχουν το επιχείρημα, ότι εγώ τα έλεγα δημόσια και δεν με ακούγανε;

Έτσι αποκτούν άλλοθι στο σύστημα της ψηφοθηρίας που ακολουθούν πιστά, αφού έχουν να ικανοποιήσουν προσωπικές ανειλημμένες και ανικανοποίητες προεκλογικές υποσχέσεις προς τους ψηφοφόρους τους.

Δεν έχουν καταλάβει ότι χρήσιμος πολιτικός είναι αυτός που σκέπτεται τις επόμενες γενιές και όχι τις επόμενες εκλογές!

Αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ιδεολογίας της Νέας Δημοκρατίας και του ιδρυτού της και έτσι πορεύτηκε από το 1974 μέχρι σήμερα και ελπίζουμε να συνεχίσει έτσι.

Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, έχει να επιλέξει ανάμεσα στην διαγραφή τους με την ταυτόχρονη πτώση της και στην υπομονή και την πιθανή «ισορρόπηση της κατάστασης» πραγματοποιώντας τις κατάλληλες κινήσεις και αναλαμβάνοντας τις απαραίτητες πρωτοβουλίες!

Δυστυχώς ορισμένοι εκμεταλλεύονται το εκλογικό σύστημα για να επιβιώσουν πολιτικά, αγνοώντας την ζημία που προκαλούν στην πατρίδα και στο συμφέρον του τόπου μας.

Αξίζει να τονίσουμε ότι ανέκαθεν το συμφέρον της πατρίδας μας ήταν ταυτόσημο με το συμφέρον της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας!

Όλοι γνωρίζουν ότι σε μια πρωτόγνωρη Παγκόσμια Οικονομική Κρίση, που βιώνει όλη η υφήλιος, το συμφέρον της Ελλάδος δεν είναι οι εκλογές αλλά η συστράτευση όλων ώστε να ξεπερασθεί αυτή η κρίση, με τις λιγότερες απώλειες, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που γεννά αυτή η κρίση!

Στάθης Σαραφόπουλος

Πρ. Βουλευτής Δράμας

http://www.emprosdrama.blogspot.com/

Το σαφέστερο μήνυμα!

Ποτέ δεν υπήρξε σαφέστερο μήνυμα από εκείνο των ευρωεκλογών της προπερασμένης Κυριακής:

Οκτακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας διεμήνυσαν στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας τα εξής απλά-απλούστατα:

* Είμαστε ο πυρήνας της παράταξης και είμαστε θυμωμένοι, όχι με την οικονομική πολιτική, όχι με την εξωτερική πολιτική, αλλά με το γεγονός ότι μας θεωρείτε «δεδομένους»...
* Κυνηγάτε το «μεσαίο χώρος» που δεν υπάρχει και περιφρονείτε εμάς που υπάρχουμε. Κι όχι μόνο υπάρχουμε, αλλά υπάρχετε επειδή υπάρχουμε…
Κι αντί να μας σέβεστε μας φτύνετε. Άντε, λοιπόν, να σας ψηφίσει ο… «μεσαίος χώρος» κι όταν χορτάσετε «μεσαίο χώρο» και τα δείτε όλα, ελάτε να τα πούμε…
* Είναι η πολλοστή φορά που το κάνετε. Πριν κάποια χρόνια βάλατε υποψήφιο στην υπερνομαρχία Αθηνών τον κ. Τζαννετάκο, που μέχρι τότε υμνούσε το καθεστώς Σημίτη και μας έβριζε. Τώρα βάλατε την κα. Γιαννάκου, που μόλις πριν ενάμιση χρόνο οι νεοδημοκράτες της περιφέρειάς της την καταψήφισαν πανηγυρικά λόγω της στάσης της στο βιβλίο Ιστορίας, Το οποίο μας είχε εξοργίσει όλους και το οποίο, τελικά, το αποσύρατε μετά τις εκλογές! (Αφού φτιάξατε τον Καρατζαφέρη)…
* Τώρα μας την ξαναβάλατε επικεφαλής του ευρω-ψηφοδελτίου. Νομίζατε ότι έτσι θα κερδίζατε το «μεσαίο χώρο», ενώ τη βάση της παράταξης τη θεωρούσατε «δεδομένη». Ε, λοιπόν, μάθετε πως δεν είμαστε «δεδομένοι».
Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ένδειξη αλαζονείας από μια ηγεσία που θεωρεί τον κόσμο της «δεδεμένο»…
* Αν θέλαμε να ψηφίσουμε «προοδευτικάριους» θα ψηφίζαμε ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο δεν τον ψήφισαν ούτε οι δικοί του καλά-καλά.
* Δεν έχετε καταλάβει ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη οι κοινωνίες κινούνται ήδη προς τα δεξιά. Και όταν οι κοινωνίες κινούνται προς τα δεξιά κι εσείς ψάχνετε το… «μεσαίο χώρο» στʼ αριστερά σας, τότε απαντήθηκε – επιτέλους – το προαιώνιο ερώτημα:
* Όχι δεν είναι στραβός ο γιαλός! Απλώς εσείς στραβά αρμενίζετε…
* Σε τέτοιες μεταβατικές εποχές, δουλειά ενός κόμματος εξουσίας είναι να δείξει ευελιξία, να μετακινηθεί λίγο προς την κατεύθυνση που κινείται η κοινωνία, για να τη συγκρατήσει, να μην κινηθεί περισσότερο προς τα άκρα.
* Στη δεκαετία του ʼ70, όταν η κοινωνία κινούνταν προς τα Αριστερά, τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν νοιάστηκε για το «μεσαίο χώρο». Μετακινήθηκε κι ο ίδιος αριστερότερα, απορρόφησε το ρεύμα της κοινωνίας, περιθωριοποίησε την Κομμουνιστική Αριστερά κι ύστερα κυβέρνησε ως Κεντροαριστερός.
* Πριν τρία χρόνια, όταν η Γαλλική κοινωνία άρχισε (εξ αιτίας της λαθρομετανάστευσης) να κινείται προς τα δεξιά, ο Σαρκοζύ έκανε το ίδιο: Μετακινήθηκε δεξιότερα, συνέτριψε την «έκρηξη των προαστίων» και σάρωσε στις εκλογές. Αφού συνέθλιψε και τον ακροδεξιό Λεπέν. Κι ύστερα έκανε άνοιγμα στα αριστερά του και κυβέρνησε ως μετριοπαθής Κεντροδεξιός…
* Αν δεν θέλετε να κάνετε ό,τι ο Ανδρέας Παπανδρέου στη δεκαετία του ʼ70, κάντε τουλάχιστον ό,τι και ο Νικολά Σαρκοζύ πρόσφατα.
* Με αυτά που κάνετε ως τώρα σπρώχνετε την κοινωνία στα άκρα και τους οπαδούς σας σπίτι τους…
* Ο Γιώργος Παπανδρέου υπέστη κι αυτός προχθές συντριβή – κι ας μην εννοεί να το καταλάβει! Έχασε 200 χιλιάδες ψήφους από τα χαμηλά των ευρωεκλογών του 2004 και… πανηγυρίζει!
* Δεν αντιλαμβάνεται ότι όσοι εγκατέλειψαν τη ΝΔ μπορούν (υπό προϋποθέσεις) να επιστρέψουν. Αλλά όσοι εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου είναι πολύ δυσκολότερο να επιστρέψουν. Γιατί όσοι δεν ψήφισαν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπό τέτοιες συνθήκες κυβερνητικής φθοράς, δεν θα το ξαναψηφίσουν ποτέ!
* Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι αυτούς που έχασε η ΝΔ. μπορεί να τους ξανακερδίσει χωρίς να ξοδέψει χρήματα! Με κινήσεις ανέξοδες, ώριμες με βαρύ συμβολισμό και πολιτική σημασία: Καθαρίζοντας το άσυλο. Σπώντας τα καρτέλ. Περιορίζοντας τη λαθρομετανάστευση όπως έκαναν άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μιλώντας λίγο παραπάνω για πατρίδα, και λίγο λιγότερο τη ξύλινη γλώσσα της «πολιτικής ορθότητας». Που παντού αλλού την πληρώνουν οι Κεντροαριστεροί κι εδώ την έχετε υιοθετήσει εσείς, που δεν τη γνωρίζετε καλά (και γιʼ αυτό την πληρώνετε διπλά...)
* Κανείς δεν ζήτησε από τον Πρωθυπουργό να αλλάξει πολιτική στα οικονομικά. Το αντίθετο: Ο κόσμος θέλει περισσότερες, τολμηρότερες και ταχύτερες μεταρρυθμίσεις.
* Συμβολικές κινήσεις χρειάζονται για να κερδίσετε τη ψυχή των ψηφοφόρων της παράταξης, αλλά και τη ψυχή ολόκληρης της κοινωνίας.
* Σε δύσκολες, μεταβατικές εποχές η ανασφάλεια του κόσμου καθορίζει τη συμπεριφορά του περισσότερο απʼ ότι οι προσωρινές δυσκολίες στην τσέπη του.
* Γιʼ αυτό και στην υπόλοιπη Ευρώπη, κυβερνήσεις που κρατάνε όρθιες αξίες και ιδανικά δεν τις «τιμωρούν» οι πολίτες, παρά το γεγονός ότι δοκιμάζεται η τσέπη τους εκεί περισσότερο απʼ ότι στην Ελλάδα.
Πολλά μπορεί να συγχωρέσει η κοινωνία στους ηγέτες της σε περίοδο κρίσης.
Αλλά όχι να της φτύνουν.
Αυτό κάνατε και σας το ανταπέδωσαν.
Για το καλό σας – και για το καλό του τόπου – ΜΗΝ το ξανακάνετε!

Ν.Ζ.