Πριν την επίσκεψη Ομπάμα στην Τουρκία έγραφα ότι θα παιχθεί ένα ανατολίτικο παζάρι.Κάτι θα δώσει , κάτι θα πάρει. Αυτό που κυρίως επεδίωξε ήταν να πείσει την Τουρκία να πάψει να «πυροβολεί το ίδιο της το πόδι» σε ότι αφορά την παρελκυστική τακτική που ακολουθεί η Τουρκία στο θέμα των αγωγών TGI και Νabucco.
Κατά δεύτερον προσπάθησε να βρει μια κοινή συνισταμένη μεταξύ της Τουρκίας, της Αρμενίας και της χώρας που κάθεται πάνω σε μια λίμνη από πετρέλαιο και πάνω σε μια θάλασσα από φυσικό αέριο.Του Αζερμπαϊτζάν.
Οι αγωγοί και η γεωπολιτική της ενέργειας επανατοποθετούν το Μπακού στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου ενδιαφέροντος.
Οι Αμερικανοί φοβούμενοι την εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία μέσω του φυσικού αερίου, γεγονός που αυτομάτως θα τους έβγαζε έξω από την παγκόσμια σκακιέρα , τουλάχιστον ως πρωταγωνιστές , «έτρεξαν» μέσω εταιρειών τους, δυο αγωγούς φυσικού αερίου από την Κασπία και την κεντρική Ασία προς την Ευρώπη παρακάμπτοντας τη ρωσική επικράτεια.
Ο TGI (στον οποίο συμμετέχει η Ελλάδα), που θα τροφοδοτεί τον ευρωπαϊκό Νότο, και ο κεντροευρωπαίος Nabucco.
Τα δύο πρότζεκτ ανταγωνίζονται τον ρωσικό αγωγό South Stream, όμως κανένα δεν έχει ακόμη μπει σε φάση υλοποίησης γιατί υπάρχουν δυο σημαντικά προβλήματα.
Το πρώτο είναι ο παράγοντας Τουρκία. Η Άγκυρα διαπραγματεύεται σκληρά τα δικαιώματά της για διέλευση τράνζιτ του αερίου προς την Ευρώπη και τα ανταλλάγματα (ποια άραγε;) δεν είναι μόνον οικονομικά.
Όμως υπάρχει και ένα δεύτερο μεγάλο πρόβλημα. Μπορεί στην περιοχή της Κασπίας να υπάρχουν αποθέματα φυσικού αερίου για τα επόμενα 100 χρόνια, όμως δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή τόσο διαθέσιμο αέριο για να τροφοδοτήσει όλους τους υπό κατασκευή αγωγούς.
Τα κοιτάσματα ανακαλύπτονται και αξιοποιούνται σε βάθος χρόνου και απαιτούνται τεράστιες και χρονοβόρες επενδύσεις σε υποδομές για να αντληθούν από τη θάλασσα και να μεταφερθούν στις αγορές.
Σε τέσσερα χρόνια, όταν το Αζερμπαϊτζάν και η ΒΡ θα αρχίσουν να εκμεταλλεύονται το τεράστιο κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ, θα μπορεί να συνεισφέρουν στον αγωγό με 13-16 δισ. κυβικά μέτρα αερίου τον χρόνο (bcm).
Όμως,ο Nabucco έχει δυναμικότητα 31 bcm και ο TGI 11,5. Αν δεν βρεθούν άλλες ποσότητες αερίου να μπουν στο σύστημα, δεν μπορούν να αξιοποιηθούν όλοι οι αγωγοί.
Και φυσικά όποιος κατασκευαστεί πρώτος και έχει εγγυημένες ποσότητες, αποκτά σημαντικό πλεονέκτημα, που ίσως κάνει τους άλλους αγωγούς οικονομικά μη ανταγωνιστικούς.
Αναζητείται λοιπόν εναγωνίως πρόσθετο αέριο. Απευθύνθηκαν στην Αίγυπτο με την οποία συζητάνε, θέλουν να μεταφέρουν και από το Ιράκ. Αλλά οι ποσότητες δεν είναι αυτές που θα τους εξασφαλίσουν την επάρκεια στους δύο αγωγούς.
Χρειάζονται επειγόντως το φυσικό αέριο του Ιράν , ώστε να πουλάνε στην Ευρώπη ένα χαρμάνι από το αέριο όλων των προελεύσεων που θα μπαίνει στο τουρκικό σύστημα αγωγών.
Φυσικά υπάρχουν αντιδράσεις και κινήσεις από την πλευρά της Ρωσίας. Είναι μια παρτίδα σκάκι για ...γκραν μαιτρ.
Ο Βλαντιμίρ Πoύτιν έχει αποδείξει ότι δικαίως κατέχει αυτόν τον τίτλο. Ο Μπαρακ Ομπάμα είναι απλά... ένας νέος (κατά κάποιους φέρελπις) παίχτης. Όχι όμως ...γκραν μαιτρ !
«enet»«Diplomatic Observer»
Κατά δεύτερον προσπάθησε να βρει μια κοινή συνισταμένη μεταξύ της Τουρκίας, της Αρμενίας και της χώρας που κάθεται πάνω σε μια λίμνη από πετρέλαιο και πάνω σε μια θάλασσα από φυσικό αέριο.Του Αζερμπαϊτζάν.
Οι αγωγοί και η γεωπολιτική της ενέργειας επανατοποθετούν το Μπακού στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου ενδιαφέροντος.
Οι Αμερικανοί φοβούμενοι την εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία μέσω του φυσικού αερίου, γεγονός που αυτομάτως θα τους έβγαζε έξω από την παγκόσμια σκακιέρα , τουλάχιστον ως πρωταγωνιστές , «έτρεξαν» μέσω εταιρειών τους, δυο αγωγούς φυσικού αερίου από την Κασπία και την κεντρική Ασία προς την Ευρώπη παρακάμπτοντας τη ρωσική επικράτεια.
Ο TGI (στον οποίο συμμετέχει η Ελλάδα), που θα τροφοδοτεί τον ευρωπαϊκό Νότο, και ο κεντροευρωπαίος Nabucco.
Τα δύο πρότζεκτ ανταγωνίζονται τον ρωσικό αγωγό South Stream, όμως κανένα δεν έχει ακόμη μπει σε φάση υλοποίησης γιατί υπάρχουν δυο σημαντικά προβλήματα.
Το πρώτο είναι ο παράγοντας Τουρκία. Η Άγκυρα διαπραγματεύεται σκληρά τα δικαιώματά της για διέλευση τράνζιτ του αερίου προς την Ευρώπη και τα ανταλλάγματα (ποια άραγε;) δεν είναι μόνον οικονομικά.
Όμως υπάρχει και ένα δεύτερο μεγάλο πρόβλημα. Μπορεί στην περιοχή της Κασπίας να υπάρχουν αποθέματα φυσικού αερίου για τα επόμενα 100 χρόνια, όμως δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή τόσο διαθέσιμο αέριο για να τροφοδοτήσει όλους τους υπό κατασκευή αγωγούς.
Τα κοιτάσματα ανακαλύπτονται και αξιοποιούνται σε βάθος χρόνου και απαιτούνται τεράστιες και χρονοβόρες επενδύσεις σε υποδομές για να αντληθούν από τη θάλασσα και να μεταφερθούν στις αγορές.
Σε τέσσερα χρόνια, όταν το Αζερμπαϊτζάν και η ΒΡ θα αρχίσουν να εκμεταλλεύονται το τεράστιο κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ, θα μπορεί να συνεισφέρουν στον αγωγό με 13-16 δισ. κυβικά μέτρα αερίου τον χρόνο (bcm).
Όμως,ο Nabucco έχει δυναμικότητα 31 bcm και ο TGI 11,5. Αν δεν βρεθούν άλλες ποσότητες αερίου να μπουν στο σύστημα, δεν μπορούν να αξιοποιηθούν όλοι οι αγωγοί.
Και φυσικά όποιος κατασκευαστεί πρώτος και έχει εγγυημένες ποσότητες, αποκτά σημαντικό πλεονέκτημα, που ίσως κάνει τους άλλους αγωγούς οικονομικά μη ανταγωνιστικούς.
Αναζητείται λοιπόν εναγωνίως πρόσθετο αέριο. Απευθύνθηκαν στην Αίγυπτο με την οποία συζητάνε, θέλουν να μεταφέρουν και από το Ιράκ. Αλλά οι ποσότητες δεν είναι αυτές που θα τους εξασφαλίσουν την επάρκεια στους δύο αγωγούς.
Χρειάζονται επειγόντως το φυσικό αέριο του Ιράν , ώστε να πουλάνε στην Ευρώπη ένα χαρμάνι από το αέριο όλων των προελεύσεων που θα μπαίνει στο τουρκικό σύστημα αγωγών.
Φυσικά υπάρχουν αντιδράσεις και κινήσεις από την πλευρά της Ρωσίας. Είναι μια παρτίδα σκάκι για ...γκραν μαιτρ.
Ο Βλαντιμίρ Πoύτιν έχει αποδείξει ότι δικαίως κατέχει αυτόν τον τίτλο. Ο Μπαρακ Ομπάμα είναι απλά... ένας νέος (κατά κάποιους φέρελπις) παίχτης. Όχι όμως ...γκραν μαιτρ !
«enet»«Diplomatic Observer»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου