Κοντεύει τέσσερις. Μόλις έφυγε ο Γιάννης. Φίλος. Δικός. Από παλιά.
Τον αγαπάω το Γιάννη. Και του χρωστάω. Ήταν εκεί. Στον πόνο και την ανάγκη.
Και μ αρέσει να μην ξεχνώ το καλό. Προσπαθώ. Έχει σημασία ακόμα και στα μαύρα σκοτάδια να θυμάσαι το καλό.Τηλεφωνηθήκαμε τις προάλλες επ'ευκαιρία της γιορτής και σήμερα κατά τις 10 μου ήρθε βίζιτα.
Είχα καιρό να τον δω και πραγματικά χάρηκα πολύ. Η σύζυγος μου Κατερίνα επίσης, μια και είναι και δικός της παιδικός φίλος.
-Πως πάει η..δουλειά Γιάννη; (βιοτεχνία μεταποίησης - εγκατάστασης πλαισίων)
-Χάλια. Η ζήτηση έπεσε κατακόρυφα, τα δάνεια τρέχουν κάθε μήνα, απολύσαμε κόσμο. Θ αλλάξω αντικείμενο ίσως. Δε ξέρω.
-Τι πάθαμε με τον Jeffrey ρε Γιάννη ουφφφ.
-Αα όχι. Εγώ τον γουστάρω το Γιωργάκη...!!...