Σενάρια νέων κομμάτων

Η περίοδος Παπαδήμου για το πολιτικό και κομματικό σύστημα της χώρας μοιάζει με εκεχειρία.

Μια χρονική περίοδο που ο κομματικός ανταγωνισμός δείχνει να έχει αλλάξει το τέμπο του. Κάτι σαν ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο η κυβέρνηση των περισσότερων κομμάτων , με έναν κεντρικό τραπεζίτη επικεφαλής δείχνει σαν δικαίωμα «μεσοχρόνου» στους πολιτικούς με φιλοδοξίες, ισορροπίες και εξαρτήσεις να ασχοληθούν με το ερώτημα : Μήπως πρέπει να φτιάξουμε κάτι καινούργιο; 

Μάλιστα κάποιοι από διερωτώνται μήπως πρέπει να μονιμοποιήσουμε το προσωρινό...

Είναι φανερό ότι ακόμη και το κομματικό σύστημα στην Ελλάδα, με έμφαση στην Κεντροαριστερά ψάχνει τι να κάνει.
Οι κάλπες πλησιάζουν είτε είναι Φεβρουάριος , είτε Μάρτιος , είτε Απρίλιος.
Οι ασκήσεις επί χάρτου με την ευλογία των Βρυξελλών , του Βερολίνου, ίσως και του Παρισιού θα πάρουν τέλος.
Στην κάλπη θα ψηφίσουν οι άνθρωποι και όχι τα συστήματα εξουσίας.
Και είναι παραπάνω από βέβαιο ότι οι πολίτες θα χτυπήσουν, θα καταδικάσουν , το «Κόμμα του Μνημονίου»...

Οι κάλπες είναι σαν ωρολογιακή βόμβα , για τον δικομματισμό και τα στανταρτς της Μεταπολίτευσης. Αν η βόμβα εκραγεί η επόμενη μέρα θα είναι πολύ διαφορετική από τη προηγούμενη. Έτσι τα σενάρια νέων κομμάτων έχουν πάρει φωτιά. Αλλά και οι εξελίξεις στα παραδοσιακά κόμματα.

Κυρίαρχο ζήτημα των «εκσυγχρονιστών» της ευρωπαικής Σοσιαλδημοκρατίας, που τώρα πλέον και σε λίγο περισσότερο θα μοιάζουν με το κόμμα των «Γερμανών» είναι το κατά πόσον θα σπάσουν το ΠΑΣΟΚ και θα κάνουν κάτι καινούργιο. Η Διαμαντοπούλου, ο Ραγκούσης, ο Μόσιαλος, η ομάδα των 32 «διανοουμένων», που πιστεύουν στο ευρώ και τα Μνημόνια και ας χαθεί η εθνική κυριαρχία, πολλοί άλλλοι από τη Σχολή Σημίτη, «δειπνούν» , συζητούν, συνωμοτούν.

Το ερώτημα αν θα οργανωθεί ένα νέο Κέντρο. Κόμμα εξουσίας και προοπτικής. Ένα Κέντρο μόνιμης πολιτικής εξουσίας, που στις επόμενες δεκαετίες συγκλίνοντας με άλλα κόμματα είτε της Αριστεράς, είτε της Κεντροδεξιάς θα διαχειρισθεί τις τύχες των Ελλήνων, μέσα στην γερμανική Ευρώπη. Κοντά με αυτούς και η ομάδα των 5 της Ν.Δ (Μητσοτακης, Σπηλιωτόπουλος, Βαρβιτσιώτης, Χατζηδάκης, Αντώναρος). Μια συγκυβέρνηση δηλαδή στη φόρμα ενός ενιαίου κόμματος του «μεσαίου χώρου».

Έντονες οι διεργασίες και στην Αριστερά , στον χώρο εκείνο μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ. ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας, Κοτζιάς, Μητρόπουλος, Κουρουπλής, Σακοράφα, Δημαράς, Θεοδωράκης και «Σπίθα» και άλλοι προσωπικότητες και Κινήματα Πολιτών, μοιάζουν να συγκλίνουν σε ένα Μέτωπο Αντιμνημονιακό, το νέο ΕΑΜ, όπως συνηθίζουν να το χαρακτηρίζουν. Μια δύναμη που αν συγκροτηθεί αναμένεται να αποτελέσει την εκλογική έκπληξη στις επόμενες κάλπες.

Όλοι πλην ΚΚΕ και Κουβέλη, με τον τελευταίο να συγκλίνει με Σημίτη και να δείχνει ότι μπορεί και να πάρει το δρόμο της αριστερής συνιστώσας του νέου «μεσαίου χώρου»

Και με τα δύο παραδοσιακά κόμματα τι γίνεται : Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να προβληματίζεται αν θα αλλάξει αρχηγό. Μπορεί δηλαδή να μην διασπασθεί και να αλλάξει αρχηγό. Ή αντίθετα και να διασπασθεί και να αλλάξει αρχηγό. Ακόμη και να διασπασθεί και να μην αλλάξει αρχηγό, γιατί μην ξεχνάμε το ΠΑΣΟΚ είναι ιδιοκτησία της οικογένειας Παπανδρέου και ο Γιώργος είναι ακόμη εδώ…

Στην Ν.Δ δείχνει ότι ο Σαμαράς κρατά ακόμη την Δεξιά στο «μαντρί» και όσο συμβαίνει αυτό η κεντροδεξιά διατηρεί τη σχετική συνοχή της. Μάλιστα κάποια σενάρια θέλουν να εμπεδώνεται η συνοχή αυτή , με το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη να συγκλίνει με τη ΝΔ, προεκλογικά η μετεκλογικά. Τότε θα είναι όλοι πλην Ντόρας.

Καταλήγουμε σε κάτι ξεκάθαρο;

Όχι! Οι πολιτικοί και τα κόμματα της Μεταπολίτευσης φοβούνται την ετυμηγορία του Λαού που θα έρθει αργά ή γρήγορα. Φοβούνται την ισοπέδωση και την συνολική απαξία. Αξιοποιούν την περίοδο εκεχειρίας της πρωθυπουργίας Παπαδήμου για να κινηθούν και να συγκροτηθούν .

Όσο για τη διαπλοκή ή τους Βερολινέζους ή τους Βρυξελλιώτες; Αυτοί λένε ότι το καλύτερο είναι και μετά τις κάλπες να γίνει μια νέα συγκυβέρνηση, λίγο διαφορετική στα σημεία από τη σημερινή , με πρωθυπουργό και πάλι τον Παπαδήμο, ώστε τα κόμματα και οι πολιτικοί να έχουν και ‘άλλο χρόνο ,. μέχρι τις ευρωεκλογές της Άνοιξης του 2014, να σχεδιάσουν το μέλλον τους.

Αφού μάλιστα το μέλλον της Ελλάδος θα είναι πλέον Γερμανική υπόθεση και θα υπάρχει άνεση χρόνου !

Μενέλαος Τασιόπουλος