Στο πλαίσιο αυτό το «μεγάλο παζάρι» θα γίνει μεταξύ των δύο αυτών πλευρών την επόμενη εβδομάδα.
Καταρχήν, η συμφωνία είναι ένα ακόμη δώρο του Τράμπ στον Ερντογάν, επειδή του δίνει μια ευπρόσωπη διέξοδο στο αδιέξοδο εντός του οποίου έχει βρεθεί η Τουρκία στη Συρία. Και λέω αδιέξοδο, με την έννοια ότι από την στιγμή που ενεπλάκησαν ο Άσαντ και η Ρωσία, τελείωσε το παιχνίδι για τον Ερντογάν.
Δεύτερο, η συμφωνία δεν αφορά στο σύνολο της περιοχής που διεκδικούσε η Τουρκία, δηλαδή και στα 480 χιλιόμετρα των τουρκοσυριακών συνόρων, παρά μόνο στις δύο περιοχές όπου έχει εμπλακεί ο τουρκικός στρατός, δηλαδή στο Ταλ Αμπιαντ και τη Ρας αλ Αϊν.
Η συμφωνία επιτρέπει στον Ερντογάν να εμφανίζεται στην κοινή γνώμη της Τουρκίας ως νικητής, και να λέει "ορίστε πήραμε όσα θέλαμε”, όταν στην πραγματικότητα πήρε μία πολύ περιορισμένη περιοχή.
- Βέβαια, χθες ο Ερντογάν υποστήριξε ότι η πραγματική έκταση της ζώνης ασφαλείας είναι πολύ μεγαλύτερη, ότι θα φτάνει τα 440 χλμ, και ότι εκτός των δύο αυτών μικρών πόλεων, θα περιλαμβάνει επίσης τις Μανμπίτζ και Κομπανί όπου έχει εισέλθει ο συριακός στρατός του Άσαντ και Ρώσοι στρατιωτικοί…
Θα ήθελε να είναι έτσι. Δεν ισχύει αυτό. Η πραγματικότητα είναι ότι η ζώνη ασφαλείας αφορά μόνο στις δύο μικρές πόλεις, Ταλ Αμπιάντ και Ρα Αλ Ναίν. Δεν αφορά σε τίποτε άλλο. Στην πράξη ο Ερντογάν επιδιώκει να δείξει μια διαφορετική εικόνα από την πραγματικότητα, καθώς αυτή δεν τον συμφέρει. Και δεν τον συμφέρει γιατί ο τούρκος πρόεδρος ξεκίνησε μια στρατιωτική επιχείρηση τεράστιας έκτασης, προκειμένου να μεγαλώσει τα σύνορα της Τουρκίας και να εκκαθαρίσει τους κούρδους, αλλά καταλήγει σε μια κατάσταση όπου κρατάει δύο πόλεις και κάποιες ερημικές περιοχές γύρω τους.
Γι’ αυτό σας είπα νωρίτερα ότι ο Τραμπ έκανε δώρο στον Ερντογάν μια αξιοπρεπή διέξοδο στο αδιέξοδο όπου αυτός είχε περιέλθει. Ούτως ή άλλως δεν μπορούσε να του κάνει κάποιο άλλο δώρο. Δεν υπάρχουν αμερικανικά στρατεύματα στην περιοχή, προκειμένου να διαπραγματευθούν κάτι με τους Τούρκους.
Άρα, ο Ερντογάν υποστηρίζει ότι διαπραγματεύεται με τους Αμερικανούς σχετικά με κάτι για το οποίο εκείνοι δεν έχουν κανένα ρόλο και λόγο, καθώς σε Μανμπίντζ και Κομπάνι βρίσκονται οι δυνάμεις του Άσαντ και του Πούτιν με τον οποίο και πρόκειται να κάνει το τελικό και πιο "σκληρό" παζάρι κατά την μεταξύ τους συνάντηση, την επόμενη Τρίτη 22 Οκτωβρίου στη Μόσχα.
Σας δίνω το παρακάτω παράδειγμα. Είναι σαν να συζητούν δύο άνθρωποι (Τουρκία, ΗΠΑ) κατά πόσο ο ένας (η Τουρκία) έχει δυνατότητα να βάλει το αυτοκίνητό του, στην αυλή ενός ακινήτου (στη Β.Συρία), όταν την ίδια στιγμή, αυτό το οικόπεδο διακατέχεται πλέον από έναν τρίτο πρόσωπο, το οποίο απέχει από την κουβέντα των δύο πρώτων, εν προκειμένω τις δυνάμεις του Άσαντ και τους Ρώσους.
- Αυτός είναι λοιπόν και ο λόγος που ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι η συμφωνία θα γίνει πιο σαφής κατά την συνάντηση που θα έχει την επόμενη Τρίτη με τον Πούτιν;
Ακριβώς, διότι ξέρει καλά ότι από τον Πούτιν εξαρτάται η συμφωνία. Αυτός είναι ο ισχυρός παίκτης. Οι Αμερικανοί επέλεξαν να φύγουν. Ο Ερντογάν λοιπόν θα “παζαρέψει” σκληρά με τον Πούτιν κατά πόσο θα τον αφήσει να βάλει το αυτοκινήτό του στην αυλή του ακινήτου, για το οποίο λέγαμε νωρίτερα.
Γι’ αυτό σας είπα ότι η κατάπαυση πυρός είναι ένας εύσχημος τρόπος να βρει διέξοδο ο Ερντογάν στο δικό του αδιέξοδο. Σε ποιόν ανήκουν πλέον το Μανμπίτζ και το Κομπάνι; Στις δυνάμεις του Άσαντ, που υποστηρίζεται από τους Ρώσους. Τι θα έκανε επομένως ο Ερντογάν, θα επιτίθετο στα συριακά στρατεύματα; Δεν γίνεται.
Έπρεπε λοιπόν να κάνει κάτι. Και τι αποφάσισε ; Να υπογράψει μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, μέσω της οποίας οι Αμερικανοί του λένε στην ουσία “πάρε ό,τι θέλεις στην περιοχή”. Έλα, όμως που οι Αμερικανοί πλέον δεν ελέγχουν τίποτα στην Συρία.
Στην ουσία, η συμφωνία είναι ένα γράμμα κενό. Όμως στον κόσμο της πολιτικής, έχει αξία, όχι μόνο για τον Ερντογάν, αλλά και για τον Τραμπ. Μέσω αυτής επιχειρεί να δείξει στην κοινή γνώμη των ΗΠΑ, που διαφωνούσε με τις κινήσεις του, ότι κατάφερε κατάπαυση πυρός, και μάλιστα, “χωρίς να χυθεί ούτε σταγόνα αίματος Αμερικανού στρατιώτη”, όπως είπε δύο φορές στην προχθεσινή του δήλωση.
- Ένα ερώτημα είναι ποιός θα εγγυηθεί για την τήρηση αυτής της συμφωνίας εκεχειρίας μεταξύ Τουρκίας-ΗΠΑ, και ποια θα είναι η επόμενη ημέρα;
Η συμφωνία ΗΠΑ-Τουρκίας δεν έχει κανένα αντίκρυσμα, για τους λόγους που σας προανέφερα. Τώρα, όσον αφορά την επόμενη ημέρα, θα συνομιλησει ο Ερντογάν με τον Πούτιν και θα αποφασίσουν. Αν με ρωτάτε ποιό είναι το επικρατέστερο σενάριο, δεν μπορώ να απαντήσω, ωστόσο τα πάντα πλέον στο Συριακό εξαρτώνται από τον Πούτιν. Οι Αμερικανοί έφυγαν από την Συρία, άρα από την στιγμή αυτή, δεν έχουν δικαίωμα να διαπραγματευθούν πάνω σε κάτι.
- Επομένως, με βάση και τις τελευταίες εξελίξεις, ποιοί είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι στην Συρία;
Η μεγάλη κερδισμένη είναι η Ρωσία. Ο Άσαντ δίνει την εικόνα ότι έχει πλέον τελειώσει τον πόλεμο. Πριν την τουρκική εισβολή, οι Κούρδοι κατείχαν το 28% των κατοικημένων περιοχών της Συρίας. Το ποσοστό αυτό εμφανίζεται τώρα να περνά στα χέρια του Άσαντ. Μέσα σε ελάχιστες ημέρες, αύξησε κατά 28% την επικράτεια που υποτίθεται ότι ελέγχει. Άρα οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι ο Πούτιν με τον Άσαντ, και οι μεγάλοι χαμένοι οι Κούρδοι. Βέβαια δεν ξέρουμε ακόμη επακριβώς ποιες είναι οι περιοχές που καλούνται να εκκενώσουν.
- Ποια άλλα αναπάντητα ερωτήματα, υπάρχουν, τουλάχιστον σε αυτή την φάση;
Πρώτον, ποια είναι η έκταση της συμφωνίας μεταξύ Κούρδων και Άσαντ, και τι θα δώσουν στον σύριο ηγέτη. Το λέω γιατί χρειάζεται να υπάρξει μια πολιτική διευθέτηση του θέματος, που ακόμη δεν έχουμε δει, και θα πάρει χρόνο μέχρι αυτό να συμβεί.
Δεύτερον, τι θα απογίνει συνολικά με τις περιοχές που έχουν καταλάβει μέχρι σήμερα οι Τούρκοι, δηλαδή το Αφριν, και Τζαραμπλούς προ διετίας, και οι πόλεις Ταλ Αμπιαντ και Ρας αλ Αϊν τώρα.
Τρίτον, τι θα απογίνει με το Ιντλίμπ, στα δυτικά της Συρίας. Τέταρτον, και κυριότερο, μένει να δούμε κατά πόσο οι Κούρδοι θα θελήσουν να συμφωνήσουν στην απόσυρση από τις παραπάνω περιοχές.
Φωτογραφία: ΑPImages
liberal.gr
Και εξηγεί ότι ουσιαστικά ο Τράμπ προσέφερε στον Ερντογάν μια ευπρόσωπη διέξοδο στο αδιέξοδο εντός του οποίου βρέθηκε στη Βόρεια Συρία ο Τούρκος Πρόεδρος. Ούτως ή άλλως, οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν να κάνουν κάποιο μεγαλύτερο "δώρο" στον Ερντογάν, πέραν της μικρής αυτής ζώνης, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχουν πλέον...
αμερικανικά στρατεύματα στην Συρία αναφέρει προσθέτοντας πως ο Ερντογάν διαπραγματεύεται με τους Αμερικανούς, κάτι για το οποίο εκείνοι δεν έχουν κανένα ρόλο και λόγο.
αμερικανικά στρατεύματα στην Συρία αναφέρει προσθέτοντας πως ο Ερντογάν διαπραγματεύεται με τους Αμερικανούς, κάτι για το οποίο εκείνοι δεν έχουν κανένα ρόλο και λόγο.
Στη ζώνη ασφαλείας για την οποία γίνεται λόγος, σύμφωνα με τον κ. Συρίγο, βρίσκονται οι δυνάμεις του Άσαντ και του Πούτιν με τον οποίο και πρόκειται να κάνει το τελικό και πιο "σκληρό" παζάρι κατά την μεταξύ τους συνάντηση, την επόμενη Τρίτη 22 Οκτωβρίου στη Μόσχα”
Και συμπληρώνει ότι τα πάντα θα εξαρτηθούν από τον Πούτιν, καθώς αυτός είναι πλέον ο ισχυρός παίκτης στην περιοχή και από τις δικές του προθέσεις θα κριθεί ο ρόλος της Άγκυρας στην Συρία την επόμενη ημέρα.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Κάντε μας μια αποκωδικοποίηση της συμφωνίας Τραμπ-Ερντογάν, τώρα που έχουμε καλύτερη εικόνα σε σύγκριση με τις πρώτες ώρες το βράδυ της Πέμπτης…
Δεύτερο, η συμφωνία δεν αφορά στο σύνολο της περιοχής που διεκδικούσε η Τουρκία, δηλαδή και στα 480 χιλιόμετρα των τουρκοσυριακών συνόρων, παρά μόνο στις δύο περιοχές όπου έχει εμπλακεί ο τουρκικός στρατός, δηλαδή στο Ταλ Αμπιαντ και τη Ρας αλ Αϊν.
Η συμφωνία επιτρέπει στον Ερντογάν να εμφανίζεται στην κοινή γνώμη της Τουρκίας ως νικητής, και να λέει "ορίστε πήραμε όσα θέλαμε”, όταν στην πραγματικότητα πήρε μία πολύ περιορισμένη περιοχή.
- Βέβαια, χθες ο Ερντογάν υποστήριξε ότι η πραγματική έκταση της ζώνης ασφαλείας είναι πολύ μεγαλύτερη, ότι θα φτάνει τα 440 χλμ, και ότι εκτός των δύο αυτών μικρών πόλεων, θα περιλαμβάνει επίσης τις Μανμπίτζ και Κομπανί όπου έχει εισέλθει ο συριακός στρατός του Άσαντ και Ρώσοι στρατιωτικοί…
Θα ήθελε να είναι έτσι. Δεν ισχύει αυτό. Η πραγματικότητα είναι ότι η ζώνη ασφαλείας αφορά μόνο στις δύο μικρές πόλεις, Ταλ Αμπιάντ και Ρα Αλ Ναίν. Δεν αφορά σε τίποτε άλλο. Στην πράξη ο Ερντογάν επιδιώκει να δείξει μια διαφορετική εικόνα από την πραγματικότητα, καθώς αυτή δεν τον συμφέρει. Και δεν τον συμφέρει γιατί ο τούρκος πρόεδρος ξεκίνησε μια στρατιωτική επιχείρηση τεράστιας έκτασης, προκειμένου να μεγαλώσει τα σύνορα της Τουρκίας και να εκκαθαρίσει τους κούρδους, αλλά καταλήγει σε μια κατάσταση όπου κρατάει δύο πόλεις και κάποιες ερημικές περιοχές γύρω τους.
Γι’ αυτό σας είπα νωρίτερα ότι ο Τραμπ έκανε δώρο στον Ερντογάν μια αξιοπρεπή διέξοδο στο αδιέξοδο όπου αυτός είχε περιέλθει. Ούτως ή άλλως δεν μπορούσε να του κάνει κάποιο άλλο δώρο. Δεν υπάρχουν αμερικανικά στρατεύματα στην περιοχή, προκειμένου να διαπραγματευθούν κάτι με τους Τούρκους.
Άρα, ο Ερντογάν υποστηρίζει ότι διαπραγματεύεται με τους Αμερικανούς σχετικά με κάτι για το οποίο εκείνοι δεν έχουν κανένα ρόλο και λόγο, καθώς σε Μανμπίντζ και Κομπάνι βρίσκονται οι δυνάμεις του Άσαντ και του Πούτιν με τον οποίο και πρόκειται να κάνει το τελικό και πιο "σκληρό" παζάρι κατά την μεταξύ τους συνάντηση, την επόμενη Τρίτη 22 Οκτωβρίου στη Μόσχα.
Σας δίνω το παρακάτω παράδειγμα. Είναι σαν να συζητούν δύο άνθρωποι (Τουρκία, ΗΠΑ) κατά πόσο ο ένας (η Τουρκία) έχει δυνατότητα να βάλει το αυτοκίνητό του, στην αυλή ενός ακινήτου (στη Β.Συρία), όταν την ίδια στιγμή, αυτό το οικόπεδο διακατέχεται πλέον από έναν τρίτο πρόσωπο, το οποίο απέχει από την κουβέντα των δύο πρώτων, εν προκειμένω τις δυνάμεις του Άσαντ και τους Ρώσους.
- Αυτός είναι λοιπόν και ο λόγος που ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι η συμφωνία θα γίνει πιο σαφής κατά την συνάντηση που θα έχει την επόμενη Τρίτη με τον Πούτιν;
Ακριβώς, διότι ξέρει καλά ότι από τον Πούτιν εξαρτάται η συμφωνία. Αυτός είναι ο ισχυρός παίκτης. Οι Αμερικανοί επέλεξαν να φύγουν. Ο Ερντογάν λοιπόν θα “παζαρέψει” σκληρά με τον Πούτιν κατά πόσο θα τον αφήσει να βάλει το αυτοκινήτό του στην αυλή του ακινήτου, για το οποίο λέγαμε νωρίτερα.
Γι’ αυτό σας είπα ότι η κατάπαυση πυρός είναι ένας εύσχημος τρόπος να βρει διέξοδο ο Ερντογάν στο δικό του αδιέξοδο. Σε ποιόν ανήκουν πλέον το Μανμπίτζ και το Κομπάνι; Στις δυνάμεις του Άσαντ, που υποστηρίζεται από τους Ρώσους. Τι θα έκανε επομένως ο Ερντογάν, θα επιτίθετο στα συριακά στρατεύματα; Δεν γίνεται.
Έπρεπε λοιπόν να κάνει κάτι. Και τι αποφάσισε ; Να υπογράψει μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, μέσω της οποίας οι Αμερικανοί του λένε στην ουσία “πάρε ό,τι θέλεις στην περιοχή”. Έλα, όμως που οι Αμερικανοί πλέον δεν ελέγχουν τίποτα στην Συρία.
Στην ουσία, η συμφωνία είναι ένα γράμμα κενό. Όμως στον κόσμο της πολιτικής, έχει αξία, όχι μόνο για τον Ερντογάν, αλλά και για τον Τραμπ. Μέσω αυτής επιχειρεί να δείξει στην κοινή γνώμη των ΗΠΑ, που διαφωνούσε με τις κινήσεις του, ότι κατάφερε κατάπαυση πυρός, και μάλιστα, “χωρίς να χυθεί ούτε σταγόνα αίματος Αμερικανού στρατιώτη”, όπως είπε δύο φορές στην προχθεσινή του δήλωση.
- Ένα ερώτημα είναι ποιός θα εγγυηθεί για την τήρηση αυτής της συμφωνίας εκεχειρίας μεταξύ Τουρκίας-ΗΠΑ, και ποια θα είναι η επόμενη ημέρα;
Η συμφωνία ΗΠΑ-Τουρκίας δεν έχει κανένα αντίκρυσμα, για τους λόγους που σας προανέφερα. Τώρα, όσον αφορά την επόμενη ημέρα, θα συνομιλησει ο Ερντογάν με τον Πούτιν και θα αποφασίσουν. Αν με ρωτάτε ποιό είναι το επικρατέστερο σενάριο, δεν μπορώ να απαντήσω, ωστόσο τα πάντα πλέον στο Συριακό εξαρτώνται από τον Πούτιν. Οι Αμερικανοί έφυγαν από την Συρία, άρα από την στιγμή αυτή, δεν έχουν δικαίωμα να διαπραγματευθούν πάνω σε κάτι.
- Επομένως, με βάση και τις τελευταίες εξελίξεις, ποιοί είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι στην Συρία;
Η μεγάλη κερδισμένη είναι η Ρωσία. Ο Άσαντ δίνει την εικόνα ότι έχει πλέον τελειώσει τον πόλεμο. Πριν την τουρκική εισβολή, οι Κούρδοι κατείχαν το 28% των κατοικημένων περιοχών της Συρίας. Το ποσοστό αυτό εμφανίζεται τώρα να περνά στα χέρια του Άσαντ. Μέσα σε ελάχιστες ημέρες, αύξησε κατά 28% την επικράτεια που υποτίθεται ότι ελέγχει. Άρα οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι ο Πούτιν με τον Άσαντ, και οι μεγάλοι χαμένοι οι Κούρδοι. Βέβαια δεν ξέρουμε ακόμη επακριβώς ποιες είναι οι περιοχές που καλούνται να εκκενώσουν.
- Ποια άλλα αναπάντητα ερωτήματα, υπάρχουν, τουλάχιστον σε αυτή την φάση;
Πρώτον, ποια είναι η έκταση της συμφωνίας μεταξύ Κούρδων και Άσαντ, και τι θα δώσουν στον σύριο ηγέτη. Το λέω γιατί χρειάζεται να υπάρξει μια πολιτική διευθέτηση του θέματος, που ακόμη δεν έχουμε δει, και θα πάρει χρόνο μέχρι αυτό να συμβεί.
Δεύτερον, τι θα απογίνει συνολικά με τις περιοχές που έχουν καταλάβει μέχρι σήμερα οι Τούρκοι, δηλαδή το Αφριν, και Τζαραμπλούς προ διετίας, και οι πόλεις Ταλ Αμπιαντ και Ρας αλ Αϊν τώρα.
Τρίτον, τι θα απογίνει με το Ιντλίμπ, στα δυτικά της Συρίας. Τέταρτον, και κυριότερο, μένει να δούμε κατά πόσο οι Κούρδοι θα θελήσουν να συμφωνήσουν στην απόσυρση από τις παραπάνω περιοχές.
Φωτογραφία: ΑPImages
liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου