Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Γκρούεζας κι άλλα αριστερά ανέκδοτα

ΚΑΤΙ η πασίδηλη πλέον αντισυνταγματικότητα της πρότασης του, 
κάτι η καταφανής αντιδημοκρατικότητα του και κυρίως η πολιτική απομόνωση στην οποία περιήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις συναντήσεις του Κ. Μητσοτάκη με τους πολιτικούς αρχηγούς, τον ανάγκασε να μιλήσει πιο ειλικρινά. Και να πει ωμά γιατί δεν θέλει να ψηφίζουν οι Έλληνες του εξωτερικού...

Του ΜΠΑΜΠΗ ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Ο ΜΕΝ Γ. Κατρούγκαλος είπε δίχως αναστολή, ότι μπορεί οι έλληνες του εσωτερικού να βγάλουν ΣΥΡΙΖΑ και να έρθουν οι έλληνες του εξωτερικού και να ανατρέψουν το αποτέλεσμα και να βγάλουν ΝΔ! Η δημοκρατία δάκρυσε.
Ο ΔΕ Γ. Ραγκούσης, πιο βαθυστόχαστος και διεισδυτικός το ανέβασε σε άλλες σφαίρες: Ανακάλυψε υλοποίηση του «σχεδίου Βορίδη», για αλλοίωση του εκλογικού σώματος, ώστε να μην ξανά κυβερνήσει ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ. 
Ο Ηρακλής Πουαρό κουνήθηκε νευρικά μέσα στον τάφο του.
ΚΑΙ ο μεν και ο δε, είπαν με άλλα λόγια το ίδιο πράγμα. Οι έλληνες του εξωτερικού να μην ψηφίζουν με ισότιμη ψήφο, γιατί ΔΕΝ ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. 
Πως το ξέρουν άραγε; 
Το μόνο χειροπιαστό στοιχείο που υπάρχει, είναι ο διαφορετικός τρόπος που ψήφισαν οι έλληνες του εξωτερικού στις ευρωεκλογές σε σχέση με το πως ψήφισε το εκλογικό σώμα στην Ελλάδα. Ωστόσο το δείγμα από τις ευρωεκλογές ήταν πολύ μικρό. Ήταν σχεδόν σαν το δείγμα τριών μεγάλων δημοσκοπήσεων στην Ελλάδα. Πως λοιπόν συνάγουν το συμπέρασμα για την ενδεχόμενη εκλογική συμπεριφορά των ελλήνων του εξωτερικού;
ΜΟΝΟ βάσει των ενοχών τους. Ξέρουν, ότι τους περισσότερους του brain drain τους έδιωξαν οι ίδιοι με την πολιτική τους. 
Ξέρουν επίσης, ότι όσοι έχουν βγει από τα σύνορα κι έχουν ζήσει σε ένα σοβαρό κράτος, αντιλαμβάνονται την τεράστια διαφορά από το κράτος παρωδία που δημιούργησαν οι ίδιοι στα 4,5 χρόνια που κυβέρνησαν.
ΟΜΩΣ και ο μεν και ο δε έχουν αποφύγει ακόμα να πουν την επόμενη σκέψη τους, αφού έκαναν το Σύνταγμα κουρέλι και την Αγκάθα Κρίστι να γεμίσει ανασφάλειες: Να έχουν δικαίωμα ψήφου, μόνο όσοι ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Όχι όσοι λένε ότι ψηφίζουν. Όσοι διαπιστωμένα ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. 
Το πως διαπιστώνεται κάτι τέτοιο, το ξέρουν οι ίδιοι. Ως «μεγάλοι δάσκαλοι της δημοκρατίας», που διαπιστωμένα είναι.

ΥΓ. Πάντως η πολιτική μοναξιά και η απομόνωση, οδηγούν στην θλίψη. Η οποία με την σειρά της οδηγεί στην πολιτική παραφροσύνη. Είναι με άλλα λόγια, το σοφόν «το γαρ πολύ της θλίψεως, γεννά παραφροσύνη».

tomanifesto