Το διαρκές «όχι σε όλα» του ΠΑΣΟΚ, θα το κατατάξει στον χώρο του γραφικού!

Απορία ψάλτου στο ΠΑΣΟΚ. 

Ο επανεκλεγείς αρχηγός θέλει να ασκήσει δομική αντιπολίτευση, αλλά δεν ξέρει «πώς» και τη συγχέει με τη στείρα άρνηση. Έτσι για να δείξει πως αντιπαλεύει τη ΝΔ, βρήκε το βολικό μοτίβο: «Όχι σε όλα»!

Το «όχι σε όλα» μπορεί να γίνει μοχλός για την κατάκτηση της εξουσίας, εφόσον συντρέχουν δυο προϋποθέσεις: Ευοίωνο κοινωνικό κλίμα και ένας χαρισματικός αρχηγός.

Το είδαμε στις περιπτώσεις του Αντρέα και του Τσίπρα. Το κοινωνικό κλίμα στην περίπτωση του Αντρέα εξέφρασε ένα ιστορικό ζητούμενο, κληροδοτημένο από το παρελθόν: Να φύγει η Δεξιά. Παράλληλα ο ίδιος ήταν μαγνητική προσωπικότητα που φλόγιζε τα πλήθη.

Στην περίπτωση Τσίπρα το κοινωνικό κλίμα κατέστη ευοίωνο υπό το σοκ της χρεοκοπίας. Ο ίδιος φρέσκος τότε και καθ’ έξιν λαοπλάνος, παρότι άσχετος σε όλα, μετέτρεψε την κοινωνική οργή σε ασανσέρ ανόδου στην εξουσία.

Τι από αυτά διαθέτει σήμερα ο Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ; ...

Η ΝΔ εξακολουθεί στις δημοσκοπήσεις να υπερέχει. Και ο Μητσοτάκης κυριαρχεί στην πρωθυπουργική καταλληλότητα (29% έναντι 6% του Ανδρουλάκη σύμφωνα με την Metron analysis, ενώ στη χθεσινή της Opinion Poll ο Μητσοτάκης υπερέχει με 30,8% και ο Ανδρουλάκης, παρότι έχει την αίγλη του αναβαπτισθέντος, περιορίζεται στο 9,5%).

Θέλουμε να πούμε: Ναι υπάρχει δυσαρέσκεια για την ακρίβεια (το δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις), αλλά δεν διαφαίνεται κάποιο εμφανές, πόσο μάλλον θεριεμένο, κοινωνικό αίτημα απαλλαγής από τη Νεοδημοκρατική διακυβέρνηση. Περισσότερη είναι η δυσαρέσκεια στο εσωτερικό της ΝΔ για τη μη χρησιμοποίηση πούρων δεξιών σε θέσεις όπως εκφράστηκε και από τον Νικήτα Κακλαμάνη, παρά στο κοινωνικό σύνολο.

Πού λοιπόν εδράζεται η εμψυχωτική διαβεβαίωση Ανδρουλάκη ότι «Το ΠΑΣΟΚ θα έρθει με φόρα για να λυτρώσει τον λαό από την κυβέρνηση της ΝΔ»;

Στην περίπτωσή του δεν υφίστανται οι δύο προϋποθέσεις. Το κοινωνικό περιβάλλον δεν προσφέρεται για πολεμικές ιαχές, αφού δεν διαφαίνεται κανένα αίτημα για λαϊκή… λύτρωση. Και ούτε ο ίδιος ο Ανδρουλάκης με το ελλειμματικό προφίλ πρωθυπουργικής καταλληλότητας είναι ο ηγέτης με την πληθωρική προσωπικότητα που θα συνεπάρει τον λαό και θα δημιουργήσει κίνημα.

Και επίσης ας μην αυταπατώνται στο ΠΑΣΟΚ, βλέποντας την επίθεση που τους ασκεί ο Μητσοτάκης, χαρακτηρίζοντάς τους «πράσινο ΣΥΡΙΖΑ». Ο Μητσοτάκης χρειάζεται έναν αντίπαλο για να συσπειρώσει το κομματικό ακροατήριο, που ελλείψει επικίνδυνης αντιπολίτευσης, άρχισε να λοξοκοιτάει δεξιότερα. Δηλαδή ο Μητσοτάκης σκόπιμα μεγαλώνει τον… ίσκιο τους, αλλά στο ΠΑΣΟΚ τον μετρούν για το μπόι τους.

Το ΠΑΣΟΚ είπε όχι στην επιτάχυνση των προσλήψεων του ΑΣΕΠ παρότι είχε δίκιο σε ένα από τα άρθρα που θα μπορούσε να καταψηφίσει. Αυτό της υπεμοριοδοτούμενης εντοπιότητας.  

Είπε όχι στον κεντροαριστερής κατεύθυνσης Συνήγορο του Πολίτη. Είπε όχι στη βελτίωση του πλαισίου διαχείρισης απορριμμάτων. Είπε όχι (το παρών σημαίνει όχι) στις βελτιώσεις στον δικαστικό χάρτη που ζητούσε ο ίδιος ο δικηγορικός σύλλογος, και που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμη και στον μηχανισμό αύξησης του βασικού μισθού που διασφαλίζει τη μη μείωσή του, θα μπορούσε να ψηφίσει, υπό τη σωστή επιφύλαξη της αναγκαιότητας των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Πλέον αυτό που κατάλαβε ο κόσμος είναι πως το ΠΑΣΟΚ ψήφισε εναντίον μιας ρύθμισης που απαγορεύει τη μείωση του κατώτατου μισθού!

Όσο για τα δωρεάν απογευματινά ιατρεία η μη ψήφισή τους δεν εντάσσεται σε κάποια λογική. Ενώ θα μπορούσε να διατυπώσει λογικές ενστάσεις για το γεγονός ότι το ταμείο ανάκαμψης δεν προορίζεται γι’ αυτόν τον σκοπό αλλά για αναπτυξιακές επενδύσεις, κυριάρχησε η κρυπτοσυριζαίικη άποψη, ότι τα δωρεάν ιατρεία είναι προθάλαμος για την ιδιωτικοποίηση της Υγείας.

Και γιατί δεν περίμενε να πολεμήσει τότε, όταν θα εισερχόμασταν στον κυρίως θάλαμο της υποτιθέμενης ιδιωτικοποίησης; Εκείνο πάντως που έμεινε στον κόσμο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ψήφισε τα δωρεάν ιατρεία!

Η αντιπολίτευση του «όχι σε όλα» μπορεί να λάβει στοιχεία γραφικότητας σε έναν λαό που δεν περιμένει καμία…  λύτρωση. Ήταν πολύ πιο ώριμη η πρόταση της Αννας Διαμαντοπούλου, η οποία πάντα στο πνεύμα της πρότασης ΠΑΣΟΚ, πρότεινε (ραδιόφωνο ΣΚΑΙ), μια λελογισμένη και σταδιακή ρύθμιση στα βαρέα και ανθυγιεινά των υγειονομικών.

Ανάγκασε τον Άδωνι να δηλώσει ότι αν ερχόταν μια τέτοια ρύθμιση, θα τη δεχόταν. Ακόμη και ψέματα κατόπιν εορτής να έλεγε ο Άδωνις, σίγουρα η κυβέρνηση θα δυσκολευόταν περισσότερο να την απορρίψει. Και το ΠΑΣΟΚ θα έδειχνε ότι είναι λελογισμένη αντιπολίτευση, άξια εμπιστοσύνης.  

Γιάννης Σιδέρης