Βέβαια, προηγουμένως «έπαιξαν» οι γνωστοί «προστάτες» της Θεσσαλονίκης - στην αργκό κάπως αλλιώς ονομάζονται - το θέμα της ασφάλειας του μετρό. Με αναρτήσεις και σχόλια στο διαδίκτυο έσπειραν τον φόβο στους Θεσσαλονικείς, δημοσιεύοντας προβοκατόρικες δηλώσεις «πολιτών» πως δε θα ανέβουν στο μετρό πριν περάσει ένας χρόνος.
Είμαι σίγουρος πως όλοι αυτοί οι μικρόψυχοι και οι μιζαδόροι παρακαλούν να συμβεί ένα ατύχημα για να δικαιωθούν. Πάντα σκυλεύουν στα θύματα. Η Θεσσαλονίκη τους γνωρίζει. Με το χέρι τεντωμένο ζητούν, για να μη γράψουν κακό λόγο ή για να μην κάνουν προσφυγή. Αρπακτικά και τρωκτικά μαζί...
Πάνω από είκοσι προσφυγές έγιναν για διάφορους λόγους, που καθυστέρησαν τη λειτουργία του μετρό. Τελευταία απέλπιδα προσπάθεια το «έγκλημα στη Βενιζέλου». Σήμερα, όταν θα ανοίξει ο σταθμός της Βενιζέλου όλη η πόλη θα δει το δικό τους έγκλημα.
Φυσικά, οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων που διαχειρίστηκαν την υπόθεση «μετρό Θεσσαλονίκης» είναι σημαντικές και αυταπόδεικτες. Εξίσου σημαντικές είναι όμως και οι ευθύνες διαφόρων συλλογικοτήτων «προοδευτικής» προέλευσης που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην αποπερατωθεί το έργο στην πρώτη φάση του. 2006-2024 είναι πάρα πολλά χρόνια για τόσο λίγα χιλιόμετρα.
Εν πάση περιπτώσει τώρα δεν είναι ώρα για γκρίνιες. Αλλά αποτελεί θράσος να ζητάνε και τα ρέστα, να μιλούν για καθυστερήσεις αυτοί που συνέβαλαν τα μέγιστα σε αυτές τις καθυστερήσεις. Τουλάχιστον ας κλειστούν στο καβούκι τους από ντροπή.
Προσωπικά θα περίμενα από την εταιρεία που κατασκευάζει το μετρό να κινηθεί νομικά εναντίον όλων αυτών που με δημόσιο, προβοκατόρικο λόγο, σκορπίζουν τον φόβο για την ασφάλειά του. Διότι όσο δεν προασπίζει νομικά την ασφάλεια του έργου της η κατασκευάστρια εταιρεία τόσο αφήνει περιθώρια αμφιβολίας στους Θεσσαλονικείς.
Τελικά, το πρόβλημα αυτής της πόλης είναι οι ποικιλώνυμοι «προστάτες της». Έχουν μια ιδιοκτησιακή αντίληψη για τα δρώμενα της πόλης, πάντα με το αζημίωτο. Όλα για το «κάτι τις». Και φυσικά πολλοί φορείς για να τα έχουν καλά μαζί τους δίνουν το σχετικό χαρτζιλίκι.
Πρώτα τους είδαμε στη χάραξη της περιφερειακής οδού, αμέσως μετά στην υπόθεση του Κισσού, μετά στο μετρό και είμαι σίγουρος πως θα τους δούμε και στην ανάπλαση της ΔΕΘ.
Η προσφορά τους στην πόλη είναι καθυστερήσεις και ματαιώσεις. Και να γνωρίζει ο Έλληνας φορολογούμενος πως τα 450 εκατομμύρια που θα στοιχίσει ο flyover είναι αποτέλεσμα της ελαττωματικής χάραξης της περιφερειακής, λόγω της αντίδρασης τότε πολύ συγκεκριμένων συλλογικοτήτων.
Τελικά, από το «έγκλημα στη Βενιζέλου», πέρασαν στην καλλιέργεια του φόβου για την ασφάλεια του μετρό και τώρα ασχολούνται ομαδικά και συγκροτημένα με το λογότυπό του. Βλέπετε όλοι αυτοί μεγάλωσαν με Ρέμπραντ, Κλιμτ ή Καντίνσκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου