Υπάρχει μια βάση σε αυτό, αφού ακόμη και η εκλογή Τραμπ δεν του έκατσε, μιας και ήλπιζε στην στήριξη Ομπάμα-Χίλαρι για το χρέος.
Να μη ξεχνάμε ότι ο Τραμπ έχει νίψει τας χείρας του στο ελληνικό ζήτημα, δηλώνοντας πως ο Σόιμπλε κάνει κουμάντο και τα σκυλιά δεμένα.
Άρα μαύρα τα μαντάτα για την οικονομία, μαύρα και για τον Αλέξη, που κάποιες άλλες κακόβουλες φήμες τον θέλουν να είναι μονίμως ξάπλα και με κομπρέσες από τη μέρα που έφυγε ο Ομπάμα...
Από κει και πέρα, ξέχωρα από την εκλογή Τραμπ, με την αλαφιασμένη συγκυβέρνηση συριζανέλ να έχει χάσει προ πολλού την μπάλα, και όλα μα όλα τα μέτωπα τα οποία έχει ανοίξει να έχουν καταρρεύσει, είναι φυσικό κι επόμενο πολλοί να θεωρούν ότι ήγγικεν η ώρα ο Αλέξης να παραδοθεί άνευ όρων, πετώντας την καυτή πατάτα της διακυβέρνησης της μπανανίας μας στα χέρια άλλων…
Προσωπικά διαφωνώ με αυτό το wishfull thinking, μιας και από πολύ καιρό τώρα έχω πειστεί ότι η συμμορία που μας κυβερνά είναι γαντζωμένη στις πακτωμένες καρέκλες της, και δύσκολα θα φύγει. Εξάλλου, υπάρχει ακόμη μια καθόλου ασήμαντη μαγιά υποστηρικτών της, κι αυτό φαίνεται από τα 15αρια και τα 20αρια που χτυπάει στις διάφορες σφυγμομετρήσεις.
Πριν από μήνες είχα γράψει πως μόνο ένας έκτακτος αστάθμητος παράγοντας μπορεί να μας οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, αλλά όπως βλέπουμε η συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει έναν φοβερό τρόπο να ξεπερνά την οποιαδήποτε κρίση χωρίς να ανοίγει μύτη. Κι αυτό επειδή όλα ανεξαιρέτως τα στελέχη της είναι χοντρόπετσα, και μεγαλωμένα μέσα στην υποκρισία, οπότε δεν τους αγγίζει τίποτα.
Δείτε για παράδειγμα πως ξεπεράστηκε ο σκόπελος με το φιάσκο του διαγωνισμού για τα κανάλια. Αντί να πέσει η κυβέρνηση, βγήκε από πάνω. Ο Παππάς «αναβαθμίστηκε» με νέο πιο αρμόδιο υπουργείο, και τα κανάλια που σκυλόβριζαν ολημερίς τον Σύριζα, αλλαξοπίστησαν σε χρόνο ντε τε, και σήμερα τον λιβανίζουν και πάλι (ή τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ). Ο δε Καλογρίτσας, αντί να κρύβεται, μας προέκυψε τώρα και πολλά υποσχόμενος εκδότης εφημερίδας, με αποκλειστικές συνεντεύξεις της Περιστέρας και άλλων μεγαλόσχημων του Σύριζα.
Και ερωτώ λοιπόν ο αφελής:
Γιατί να αυτοκτονήσει ο Αλέξης;
Γιατί να παραδώσει την εξουσία και την μαρμίτα ο Σύριζα; Ποίος ο λόγος;
Γιατί να περάσει εθελοντικά στη λήθη ένας 40αρης που «πάλεψε όρθιος με τα θηρία»;
Γιατί να εξαφανιστεί από το προσκήνιο ο "φάρος της αριστερής ελπίδας";
Αυτός που θα άλλαζε την Ευρώπη;
Το ίνδαλμα των απανταχού κατατρεγμένων; Ο Τσε των Βαλκανίων;
Μη γελάτε, καθημερινά ακούω διάφορους που αυτό πιστεύουν για τον Αλέξη και τα τσιράκια του.
Ίσως, αν ο Σύριζα κέρδιζε πόντους δημοσκοπικά, αν του τύχαινε καμιά ανέλπιστη ευκαιρία, π.χ. μια ελάφρυνση ή επιμήκυνση του χρέους, ίσως τότε να το αποφάσιζε. Για να εκμεταλλευτεί το κλίμα. Εξάλλου, όπως είπαμε, η χώρα είναι γεμάτη από κορόιδα που θα τον ψήφιζαν για τρίτη φορά. Όσο όμως τόσο ο ίδιος όσο και το κόμμα του καταρρέουν στην κοινωνία και στα γκάλοπ, τόσο πεισμώνει, τόσο σφίγγει τα δόντια, και τόσο γαντζώνεται ακόμη πιο γερά στην καρέκλα (και στη μάσα).
 |
| Κερδάμε! |
Να μη ξεχνάμε ότι πέρα από τις οβιδιακές μεταμορφώσεις αυτού του συγκυριακού «αριστερού» μορφώματος, πέρα από την σκληροπυρηνική μνημονιακή του πολιτική, με αριστερή όμως ρητορική, ο σημερινός πυρήνας του αποτελείται από δυο κύριες κατηγορίες στελεχών:
Η μια είναι όσοι ιδεοληπτικοί «αριστεροί» συριζαίοι παρέμειναν πιστοί και δεν έφυγαν με τον δραχμαζάνη ή την ζουρλή, κυρίως επειδή ή έχουν πάρει υπουργικά οφίτσια, ή έχουν διοριστεί (μαζί με τις γκόμενές τους) σε διοικητικά συμβούλια οργανισμών, σε θέσεις συμβούλων, κλπ κλπ. οπότε ζουν το όνειρο και δεν τους κουνάει κανείς.
Η άλλη κατηγορία είναι όλα εκείνα τα πρώην τριτοκλασάτα στελέχη του βαθέως Πασόκ, που μετακόμισαν εν χορώ στον Σύριζα (όπως τα ποντίκια που πρώτα απ όλους εγκαταλείπουν το βυθισμένο πλοίο) και σήμερα κάνουν ουσιαστικά κουμάντο, όντας έμπειροι στην εσωκομματική δολοπλοκία, και με τεράστιο knowhow στην διαχείριση της μίζας και του μπουλκουμέ. Να μην αναφερθώ σε ονόματα, τα ξέρουν όλοι. Χώρια όλα εκείνα τα άλλοτε πρωτοκλασάτα φαντάσματα του βρώμικου πασοκικού παρελθόντος, που σήμερα συνωστίζονται στην Κουμουνδούρου, διαγκωνιζόμενοι μεταξύ τους, και ικετεύοντας τους διάφορους Καρανίκες για θέσεις σε οργανισμούς, σε όργανα, και αργότερα σε ψηφοδέλτια.
Συνεπώς, όσο αυτό το καιροσκοπικό συνονθύλευμα αρπακτικών απολαμβάνει τις χαρές και τα οφέλη της εξουσίας, αδιαφορώντας για την ζημιά που προκαλεί στη χώρα, και στηριζόμενο στις ψήφους των πσαικαζμένων συνεταίρων του (χώρια στους τρεις Μουσουλμάνους βουλευτές της Δ. Θράκης), δεν υπάρχει κανένας λόγος να αφήσει την μαρμίτα και να επιστρέψει στην ανυποληψία και κυρίως στην αφραγκία. Να πάθει δηλαδή αυτό που έπαθαν οι άλλοτε υπερυπουργοί Λαφαζάνης και Στρατούλης, που ξαναγύρισαν στα πεζοδρόμια, διαδηλώνοντας με δυο τρεις άλλους ημίτρελους κατά των μνημονίων. Εξάλλου, τα περισσότερα στελέχη της συγκυβέρνησης ήταν μια ζωή επαγγελματίες άεργοι, συνειδητοί αργόσχολοι, κομματικοδίαιτοι, και τρεφόμενοι από το πρυτανείο του Σύριζα (ή του Πασόκ)… Στην καλύτερη περίπτωση ήταν ακτιβιστές και μέλη συλλογικοτήτων, ΜΚΟ, κλπ… ούτε καν δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν, αφού ελάχιστοι έχουν τα τυπικά προσόντα για κάτι τέτοιο. Κλασικό παράδειγμα ο μέχρι πρότινος υπουργός Παιδείας, που ήταν απόφοιτος λυκείου, και επί 40 χρόνια έμμισθος κονδυλοφόρος της Αυγής των χιλίων (και πολλά βάζω) φύλλων. Κάντε μια αναγωγή, για να καταλάβετε το ποιόν και την επάρκεια όλων αυτών που σήμερα αποτελούν την κυβερνητική ελίτ και την νομενκλατούρα του κράτους, και θα καταλάβετε τι εννοώ. Ότι αν δηλαδή πέσει αύριο ο Σύριζας, πολλές οικογένειες θα πεινάσουν.
Εν κατακλείδι, καλά θα ήταν να πηγαίναμε σύντομα σε εκλογές και να μας άδειαζαν τη γωνία οι κωλοτούμπες σαλτιμπάγκοι, αλλά δυστυχώς δεν το βλέπω. Αυτό που βλέπω είναι σε λίγο καιρό όλοι ανεξαιρέτως να μιλάμε ελληνικά με ξενική προφορά, αφού τα εγκεφαλικά (λόγω Σύριζα) παραμονεύουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου