Σε μια συνέντευξη που είχε δώσει στον Χατζηνικολάου, πριν από τις εκλογές του Γενάρη του 2015, με το αλαζονικό ύφος που τον χαρακτήριζε τότε, ο Τσίπρας είχε προεξοφλήσει ότι η Μέρκελ θ' αναγκαστεί να συμφωνήσει με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
«Δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο να απαντήσει όχι η Μέρκελ»
έλεγε, απαντώντας στο ερώτημα «αν απαντήσει όχι η Μέρκελ;».
«Θα το θυμηθείτε. Και θάναι μέρα μεσημέρι»... συμπλήρωνε.
Κι όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν, σε περίπτωση αρνητικής απάντησης της Μέρκελ, θα πάει σε δημοψήφισμα, ο Τσίπρας απάντησε: «Κύριε Χατζηνικολάου, σας απαντώ ευθέως. Εάν ακουστεί η λέξη «όχι» εμείς θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Κανένα δημοψήφισμα. Κανένα δίλημμα. Καμία κρυφή ατζέντα. Να τελειώνουμε με αυτά. Στις 26 Γενάρη, πιστεύω, ότι θα έχουμε μία νέα κυβέρνηση που θα έρθει να κάνει μια μεγάλη τομή με το χθες (…) Ερχεται η ώρα στην Ελλάδα - κι αυτό είναι πέρα κι έξω από κάθε συζήτηση κι από κάθε διαπραγμάτευση με τους εταίρους - να γυρίσουμε σελίδα. Και είμαι βέβαιος ότι θα γυρίσουμε σελίδα»…
Ηταν η περίοδος της αντιμνημονιακής λογοδιάρροιας. Τότε που οι αγορές… θα χόρευαν πεντοζάλη ενώ ο Τσίπρας θα τους έπαιζε τη λύρα. Ξέρουμε, βέβαια, τι έγινε στη συνέχεια.
Ο Τσίπρας, όμως, βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα παρόμοιο ερώτημα στην συνέντευξη Τύπου που έδωσε με τον Ομπάμα. Και η απάντηση που έδωσε (μακροσκελέστατη, καθώς προσπαθούσε να την αρθρώσει έτσι που να μην του ξεφύγει τίποτα αντιγερμανικό) είναι χαρακτηριστική της απόστασης που διάνυσε ο ΣΥΡΙΖΑ σε λιγότερο από δύο χρόνια.
Αν πιστεύει ότι μπορεί (με τη βοήθεια και του Ομπάμα) να πείσει τη Μέρκελ για τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να γίνουν για να ανακάμψει η ελληνική οικονομία, ήταν η ερώτηση.
«Σας απαντώ ότι είμαι εξαιρετικά αισιόδοξος» άρχισε την απάντησή του ο Τσίπρας. Και γιατί είναι αισιόδοξος; Οχι γιατί πιστεύει στη δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ και της λαϊκής εντολής, που θα κάμψουν τη Μέρκελ, όπως έλεγε στις αρχές του 2015, αλλά για δύο λόγους.
Πρώτο γιατί η Μέρκελ «είναι μια γερμανίδα πολιτικός» και οι Γερμανοί «επιμένουν στο ότι οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται»!
Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο γλειψιματική: «Ο δεύτερος λόγος, για τον οποίο είμαι αισιόδοξος, είναι ότι έχω γνωρίσει από κοντά την Ανγκελα Μέρκελ, το ίδιο και ο Μπαράκ Ομπάμα. Ημασταν στενά συνδεδεμένοι όλο το διάστημα της μεγάλης προσφυγικής κρίσης. Είχα μια πολύ καλή συνεργασία και έχω διαμορφώσει τη γνώμη ότι είναι μια πολιτικός με αίσθημα της ευθύνης απέναντι στην Ευρώπη και στο μέλλον της Ευρώπης και όχι μόνον με ευθύνη απέναντι στη Γερμανία ή στο εσωτερικό του κόμματός της. Με τον ίδιο τρόπο, άλλωστε, αντιμετώπισε και την προσφυγική κρίση: με ένα βαθύ αίσθημα ευθύνης απέναντι στο μέλλον της Ευρώπης και τη σταθερότητα της ΕΕ».
Κάθε δικό μας σχόλιο περιττεύει.
Κάθε δικό μας σχόλιο περιττεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου