Γερμανός ακροδεξιός πολιτικός έπεσε πάνω σε μαχαίρι και τραυματίστηκε

Καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει λόγος να αναφέρεται η ταυτότητα, η εθνικότητα και τα λοιπά χαρακτηριστικά ενός δράστη ειδεχθούς πράξης, αν αυτή αφορά το κοινό έγκλημα. Όντως δεν προσφέρει τίποτα, απεναντίας μπορεί να προκαλέσει οργισμένες αντιδράσεις της κοινής γνώμης κατά της κοινωνικής ή εθνοτικής ομάδας που αυτός ανήκει. Όμως όταν το έγκλημα έχει κίνητρα σαφώς προσδιορισμένα από τις προσωπικότητες τόσο του θύματος όσο και του δράστη, σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να γνωρίζουμε τι ακριβώς συνέβη, πολύ δε, περισσότερο αν τα κίνητρα είναι πολιτικά ή θρησκευτικά ή εθνοτικά...

Συνεπώς, όταν έναν Γερμανό πολιτικό που ανήκει στον χώρο της άκρας Δεξιάς επιχειρεί να τον δολοφονήσει ένας πολίτης, δεν μπορεί να περιγράφουμε με ακρίβεια την ταυτότητα του θύματος και να αποκρύπτουμε αυτή του δράστη. Πάντως, από την εμφάνισή του δεν έμοιαζε ούτε με Ελβετό ούτε με Σκανδιναβό και προφανώς δεν ήταν έγκλημα πάθους ή με κίνητρο τη ληστεία!

Δεν είναι είδηση πως «ακροδεξιός πολιτικός-ακτιβιστής δέχτηκε επίθεση από πολίτη» ή «πολίτης τραυματίζει με μαχαίρι Γερμανό πολιτικό». Δηλαδή τι φοβούμαστε; Να γράψουμε τι ήταν ο δράστης; διότι με τον τρόπο που παρουσιάζουμε το συμβάν αφήνουμε να εννοηθεί πως το θύμα ήθελε και τάπαθε! Αυτό ακριβώς που υποστήριζαν και οι δολοφόνοι της 17 Νοέμβρη.

Προφανώς, στη Δύση δεν έβγαλαν ακόμα τα συμπεράσματά τους από τον αποκεφαλισμό του Γάλλου καθηγητή Σαμιέλ Πατί, ούτε από τη μαζική δολοφονία στο περιοδικό Charlie Hebdo. Μακάριοι συνεχίζουν την αφελή πολιτική της ενσωμάτωσης και της συμπεριληπτικότητας. Μια εβδομάδα πριν από τις ευρωεκλογές η ατμόσφαιρα μυρίζει «μπαρούτι» στη Γερμανία, κάτι που ενδεχομένως να επεδίωκε ο δράστης.

Είναι γεγονός πως το θύμα της επίθεσης, ο Γερμανός πολιτικός της άκρας Δεξιάς, ήταν αντι-ισλαμιστής και πρωτοστατούσε σε εκδηλώσεις κατά των μεταναστών. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο τον παρακολουθούσαν οι αρμόδιες υπηρεσίες της Γερμανίας. Αν τα όσα υποστηρίζει ξεφεύγουν από το πλαίσιο της νομοθεσίας υπάρχουν οι διαδικασίες μιας δημοκρατικής χώρας για την τιμωρία του.

Από πού και ως πού ένας πολίτης, «αγνώστων» λοιπών στοιχείων, επιχειρεί να πάρει τον νόμο στα χέρια του; Γιατί το πρόβλημα τελικά βρίσκεται αν ο καθένας μπορεί να λέει ελεύθερα τη γνώμη του και ο μόνος αρμόδιος να αποφασίζει για το σύννομο ή το παράνομο των λόγων είναι η πολιτεία και όχι ο κάθε φανατικός.

Τον Σαμιέλ Πατί τον αποκεφάλισε ένας Τσετσένος, γιατί ο Γάλλος καθηγητής πίστευε στο κοσμικό κράτος και αυτό δίδασκε στους μαθητές του και ο συνάδελφός του Ντιντιέ Λεμαίρ, που αγωνίζεται κατά της ισλαμοποίησης της γαλλικής εκπαίδευσης, κρύβεται φρουρούμενος.

Η υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, Νάνσι Φέζερ, των σοσιαλδημοκρατών, δήλωσε: «εάν η έρευνα αποκαλύψει ισλαμιστικό κίνητρο, τότε πρόκειται για επαναβεβαίωση του μεγάλου κινδύνου από ισλαμιστικές πράξεις βίας για τις οποίες είχαμε προειδοποιήσει.» Σημειώστε τη λέξη «επαναβεβαίωση» και το ότι «είχαμε προειδοποιήσει».

ΥΓ. Ο αστυνομικός που τραυματίστηκε από τον «πολίτη» νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση.

Σάκης Μουμτζής