Μοιράζουν λεφτά!

Νέοι φόροι, γιγαντιαία προγράμματα δημοσίων επενδύσεων, επιδόματα. Ή αλλιώς η επιστροφή της σοσιαλδημοκρατίας από την πίσω πόρτα. 

Η προεδρία Μπάιντεν δίνει ελπίδες στους σοσιαλιστές ότι δεν χαράμισαν τα νιάτα τους, αλλά το μέλλον του κόσμου δεν είναι κόκκινο, ούτε καν ροζ. Με αυτές τις πολιτικές θα είναι σίγουρα γκρίζο. 

Όσο επιμένουν, για παράδειγμα, να αντιμετωπίζουν την ανεργία με επιδόματα, τόσο αυτή θα αυξάνεται. Οι πολιτικές αυτές είναι καταδικασμένες σε αποτυχία.
Το ερώτημα είναι αν η πολιτική μπορεί να επιβληθεί της Οικονομίας... 

Δεν είναι καινούργιο! Κάθε άλλο. 

Όσες φορές η πολιτική επιχείρησε στο παρελθόν να βαπτίσει το κρέας ψάρι και να κοντράρει τους νόμους της αγοράς, το τελικό αποτέλεσμα ήταν ολέθριο. 

Τι συμβαίνει, λοιπόν; 

Γιατί η μητρόπολη του καπιταλισμού επιστρέφει σε πρακτικές που έχουν αποδοκιμαστεί πολιτικά σε όλο τον πλανήτη;

Μπορεί η σοσιαλδημοκρατία να έχει πεθάνει πολιτικά, αλλά οι σοσιαλδημοκράτες ζουν και βασιλεύουν. Ενίοτε κρύβονται και σε κυβερνήσεις που ισχυρίζονται ότι έχουν φιλελεύθερο πρόσημο, αλλά αυτή είναι μία άλλη συζήτηση. Η ουσία είναι ότι οι αγορές στο τέλος θα δώσουν και πάλι τις απαντήσεις, είτε αυτό αρέσει είτε όχι. Μπορεί ένας πολιτικός να ζητά περισσότερους φόρους από μία επιχείρηση. Αλλά αν η πρακτική αυτή οδηγεί τελικά σε λιγότερα κέρδη για τις επιχειρήσεις και λιγότερα έσοδα για το κράτος, τότε θα αναγκαστούν και οι αμετανόητοι σοσιαλδημοκράτες να κάνουν την καρδιά τους πέτρα και να περάσουν από την άλλη πλευρά του λόφου.
Μπορεί κανείς να μοιράζει λεφτά; 

Μπορεί, αρκεί να τα έχει. 

Το πραγματικό ερώτημα είναι αν οι πλούσιες κοινωνίες της Δύσης έχουν τα χρήματα που θα τους επιτρέψουν να ρίχνουν χρήματα από τα ελικόπτερα. Πολύ φοβόμαστε ότι δεν τα έχουν! Και ναι μεν ο μόνος χρυσός κανόνας είναι ότι εκείνος που έχει τον χρυσό κάνει και τους κανόνες, αλλά θα πρέπει στο τέλος να έχει τον χρυσό. Τον έχει;

Οι κοινωνικές πολιτικές είναι οι αγαπημένες των πολιτικών, επειδή τους φέρνουν ψήφους. 

Ποιος πολιτικός δεν θα ήθελε να συνεχιστεί η επιδοματική πολιτική της πανδημίας στην Ελλάδα; 

Το κακό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι κάποια στιγμή έρχεται ο λογαριασμός. 

Ο οποίος και μπορεί να είναι αρκετά μεγάλος, όπως αποδείχτηκε με την δεκάχρονη κρίση στην Ελλάδα. 

Μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί κάποιος τρόπος για να καταναλώνει κανείς δωρεάν. Ούτε και πρόκειται…

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr