Δεδομένων
των δύσκολων ισορροπιών της τρικομματικής κυβέρνησης αυτό το οποίο θα
πρέπει να δίνει αισιοδοξία κι ελπίδα σε αυτούς οι οποίοι βλέπουν το
μέλλον της χώρας μέσα από την οπτική γωνία του εξευρωπαϊσμού –
εκσυγχρονισμού της κοινωνίας είναι η αποφασιστικότητα η οποία
χαρακτηρίζει την συμπεριφορά του Πρωθυπουργού.
Η οικοδόμηση της αξιοπιστίας της χώρας και η απόδειξη σε πρακτικό
επίπεδο, της θέλησης για υλοποίηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων για
τον εκσυγχρονισμό της χώρας – δηλαδή τη δημιουργία οικονομίας
προσαρμοσμένης στις απαιτήσεις επιβίωσης στο διεθνές κι ευρωπαϊκό
περιβάλλον – είναι μονόδρομος σε σχέση με το στόχο της (επανα)
διαπραγμάτευσης για...
επιμήκυνση της περιόδου της δημοσιονομικής
προσαρμογής.
Στόχος της επιμήκυνσης είναι το «σπάσιμο» του φαύλου κύκλου της
εντεινόμενης βαθιάς ύφεσης και συνεπώς η ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων
εξόδου από την Ευρωζώνη.
Ποιο είναι το ουσιαστικό πρόβλημα των εταίρων μας και της Τρόικα σε
σχέση με την εφαρμογή των συμφωνιών και την πορεία των μνημονίων;
Για να πιάσει τόπο η πρωτόγνωρη σε όγκο και συγκριτικά σε διεθνές
επίπεδο χρηματοδότηση της Ελλάδος, θα πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες
μεταρρυθμίσεις – αναδιοργάνωση του κράτους, απελευθέρωση των αγορών,
ιδιωτικοποιήσεις, νέο φορολογικό σύστημα – ώστε να δημιουργηθούν οι
κατάλληλες συνθήκες για μεγέθυνση της παραγωγικής δυναμικότητας της
χώρας και να υπάρξει μακροπρόθεσμα βιώσιμη ανάπτυξη.
Είναι δεδομένο ότι η ασκηθείσα οικονομική πολιτική με την εφαρμογή
των μνημονίων είχε δυσανάλογα υφεσιακά αποτελέσματα (σχέση μείωση
ελλείμματος με μείωση ΑΕΠ) διότι δεν συνοδεύτηκε από τις απαιτούμενες
μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κάποια αντισταθμίσματα.
Όμως για να πιάσουν τόπο οι θυσίες του ελληνικού λαού – η μείωση του
πρωτογενούς ελλείμματος κατά 9 μονάδες του ΑΕΠ μέσα σε δύο χρόνια
αποτελούν «παγκόσμιο ρεκόρ» – θα πρέπει να υλοποιηθούν οι
προαναφερθείσες μεταρρυθμίσεις.
Η χρηματοδότηση εκ μέρους των εταίρων μας απαρχαιωμένων,
αντιαναπτυξιακών, αντιπαραγωγικών δομών είναι αδιέξοδη, χωρίς προοπτική.
Είναι σαν να ρίχνεις χρήματα σε βαρέλι χωρίς πάτο.
Τα πρώτα δείγματα γραφής της κυβέρνησης ως προς την αποφασιστικότητα
της με την προώθηση συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων καθώς και η
δραστηριοποίηση του Πρωθυπουργού σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ώστε να
επιβεβαιώσει τη θέλησή του για απεγκλωβισμό της ελληνικής κοινωνίας από
τον κρατισμό και τις συντεχνίες είναι τα καθοριστικά βήματα στο δρόμο
για την επίτευξη της (επανα) διαπραγμάτευσης.
Όπως η οικοδόμηση της αξιοπιστίας είναι μονόδρομος για την επιμήκυνση
της περιόδου της δημοσιονομικής προσαρμογής έτσι και η τελευταία είναι
μονόδρομος για την επιβίωση της ελληνικής κοινωνίας.
Η κυβέρνηση το έχει αντιληφθεί και γι’ αυτό αρνείται να λάβει νέα
μέτρα για το 2012 παρ’ ότι εκτιμάται ότι θα υπάρξει απόκλιση 2 με 3 δις
στη διαμόρφωση του τελικού ελλείμματος.
Πιθανότατα, τον Οκτώβριο η Τρόικα θα διαπιστώσει ότι η απόκλιση
μπορεί να είναι ακόμα μεγαλύτερη σε σχέση με τις πρόσφατες εκτιμήσεις –
λόγω των δυσκολιών τις οποίες αντιμετωπίζουν οι απλοί πολίτες στην
εκπλήρωση των φορολογικών τους υποχρεώσεων – και ότι συνεπώς οι
δημοσιονομικοί στόχοι δεν μπορούν να εκπληρωθούν.
Πολιτική απόφαση εκ μέρους των εταίρων μας για (επανα) διαπραγμάτευση
θα υπάρξει μόνο εάν πεισθούν ότι η Ελλάδα έχει συνειδητοποιήσει ότι
πρέπει να εκσυγχρονιστεί για να επιβιώσει, ότι τηρεί τις δεσμεύσεις κι
ότι έχει θέληση να εκπληρώσει τους στόχους της.
Μόνο τα έργα και οι πράξεις θα αναβαθμίσουν την αξιοπιστία της χώρας
μέσα στον συνεχώς επιταχυνόμενο χρόνο στον οποίο ζει η χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου