Τάγμα Αζόφ: Ένας δόλιος και βολικός φερετζές

Του Σάκη Μουμτζή
Δεν έχουν το θάρρος να πουν «ναι ρε, γουστάρουμε τον Πούτιν και πώς κυβερνά» ή «είμαστε με τη Ρωσία και το ξανθό γένος» ή «είμαστε αντιαμερικανοί και αντιιμπεριαλιστές» ή «μισούμε τη Δύση και τον πολιτισμό της». 

Δεν έχουν την εντιμότητα να τα παραδεχτούν αυτά και επικαλούνται την παρουσία του Τάγματος Αζόφ στα πεδία των μαχών.
Αλλά γιατί τους ενοχλεί; 

Απαγορεύεται σε ένα κόμμα, όσο ακραίο και αν είναι, να θέλει να υπερασπιστεί την πατρίδα του όταν δέχεται εισβολή; ...

Ο Ζαχαριάδης με την πρώτη επιστολή του - γιατί οι δύο άλλες είναι «άστα να πάνε»- ζήτησε από τον Ι. Μεταξά οι κομμουνιστές να στρατευθούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Στην εθνική ενότητα χωρούν όλοι. Γιατί οι του Τάγματος Αζόφ να μην έχουν το δικαίωμα να αγωνιστούν για την πατρίδα τους; Δηλαδή, αν παραστεί ανάγκη οι αριστεροί και η «προοδευτική» ιντελιγκέντσια θα απαγορεύσουν στους 600.000 ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής να πάνε στο μέτωπο;

Ο πατερούλης Στάλιν, όταν εισέβαλε η ναζιστική Γερμανία στη Σοβιετική Ένωση, δε μίλησε για ταξικό πόλεμο ούτε για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Αναφέρθηκε στους ήρωες της τσαρικής Ρωσίας και στις παραδόσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και τον πόλεμο εναντίον των Γερμανών δεν τον αποκάλεσε ταξικό, αλλά μεγάλο πατριωτικό πόλεμο.

Στην υπεράσπιση του πατρίου εδάφους υποχωρούν ιδεολογίες και χρώματα και όλοι στρατεύονται για την υπεράσπιση της πατρίδας τους που κινδυνεύει. Τουλάχιστον αυτή είναι η κλασσική περιγραφή της έννοιας του πατριωτισμού.

Είναι γνωστό πως το Τάγμα Αζόφ, που η πολιτική του έκφραση σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στην Ουκρανία κινήθηκε σε οριακά ποσοστά - πολύ κάτω από το 7% της Χρυσής Αυγής - είναι η πρόφαση για να χαρακτηριστεί η Ουκρανία από το πουτινικό καθεστώς και τα απανταχού φερέφωνα του, ως χώρα ναζιστική. 

Επάνω στην ύπαρξη αυτής της ασήμαντης μειοψηφίας οικοδομήθηκε όλη η στρατηγική της «αποναζιστικοποίησης» της Ουκρανίας ή της πουτινοποίησης της νέας Ουκρανίας.

Χθες στη Βουλή των Ελλήνων εμφανίστηκε και μίλησε ένας Έλληνας μαχητής, ο Μιχαήλ, που πολεμά στην πρώτη γραμμή του πυρός τους Ρώσους εισβολείς. Ξεσηκώθηκαν όλες οι αριστερές ψυχούλες γιατί ένας που μάχεται για την πατρίδα του μίλησε στη Βουλή. Τους ενόχλησε το γεγονός ότι ανήκει στο Τάγμα Αζόφ.

Όλες αυτές οι ευαίσθητες ψυχούλες δεν ενοχλήθηκαν όμως όταν ο σύντροφος Θανάσης Παφίλης δήλωσε πως «το κόμμα μας θα ηγηθεί στην αυτοτελή οργάνωση της λαϊκής εργατικής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει στην ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης εγχώριας και ξένης ως εισβολέας. Ο αγώνας αυτός να συνδεθεί με την πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας είτε η Ελλάδα είναι επιτιθέμενη είτε έχει δεχθεί εισβολή».

Τελικά ποιος είναι πατριώτης; Ο Μιχαήλ ή ο Παφίλης;