Δεν μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός, ότι οι χώρες των οποίων οι οικονομίες θεωρούνται ακόμη σταθερές, αυξάνουν -μανιωδώς, ορισμένες- τα ποσοστά του χρυσού στα συναλλαγματικά τους αποθέματα. Η τελευταία πληροφόρηση έρχεται από την Γερμανία, η οποία επαναπατρίζει τον χρυσό της που έχει κατατεθειμένο σε ξένες χώρες.
Θέλω να υπενθυμίσω δημοσίευμα της στήλης προ μηνών, με αναφορά στους σχεδιασμούς για δημιουργία ενιαίου παγκόσμιου νομίσματος, το οποίο...
προανήγγειλε ο κ. Evelyn Robert Adrian de Rothschild και για το οποίο υπήρξε προϊδεασμός του οικονομικού εντύπου The Economist, το 1988!
Εν ολίγοις, ο κ. Ρότσιλδ είχε δηλώσει, με αφορμή τις κατευθυνόμενες νομισματικές ανισορροπίες που παρατηρούνται παγκοσμίως: «Νομίζω πως όλοι πρέπει να στραφούμε προς αυτήν την ευκαιρία που μας δίνεται και να κινηθούμε προς την κατεύθυνση ενός παγκόσμιου νομίσματος».
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι κάθε δήλωση Ρότσιλδ αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Κατ’ αρχήν πρόκειται για την οικογένεια τραπεζιτών που χρηματοδότησε τους δύο παγκοσμίους πολέμους, αλλ’ επίσης χρηματοδότησε τόσο τον Ναπολέοντα, όσο και τον Ουέλιγκτον στην μάχη του Βατερλώ.
Δεύτερον, αναγγέλθηκε προ δύο ετών περίπου, ο συνεταιρισμός Ρότσιλδ-Ροκφέλερ, που θεωρείται πως αποτελεί τον θεμέλιο λίθο ίδρυσης Παγκόσμιας Τράπεζας, ελέγχουσας το εν πολλοίς καταρρέον τραπεζικό σύστημα.
Και τρίτον, οι δηλώσεις του κ. Ρότσιλδ αποκτούν και σημειολογικό ενδιαφέρον. Δεν έγιναν στο Λονδίνο, αλλά από το Πεκίνο (τη νέα οικονομική έδρα του συστήματος) στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Μπλούμπεργκ, που εκφράζει τις θέσεις των χρηματοπιστωτικών οίκων.
Κοντά σε αυτά να προστεθεί και το δημοσίευμα του Εκόνομιστ που προανέφερα, όπου θεωρείται βέβαιη η δημιουργία παγκόσμιου νομίσματος -με ονομασία Φοίνιξ, και με παράσταση τον Φοίνικα που αναγεννάται από τις φλόγες των κυκλοφορούντων χαρτονομισμάτων-, σε 30 χρόνια, όπως φαίνεται στο εξώφυλλο του περιοδικού. Η δημοσίευση έγινε το 1988, άρα η 30ετία λήγει το 2018!
Είναι πιθανόν επομένως, πολλές χώρες να συγκεντρώνουν όσο μπορούν περισσότερο χρυσό, εν όψει των νέων ισοτιμιών. Να δούμε, όμως, ποια είναι σήμερα η κατάσταση.
Πέρσι, αγοράστηκαν από τις Κεντρικές τράπεζες 534 τόνοι χρυσού, που αποτελεί ρεκόρ αγορών χρυσού τα τελευταία 50 χρόνια (σύμφωνα με τα στοιχεία του World Gold Council). Οι συνολικές αγοραπωλησίες έφθασαν στο απίστευτο ποσό των 236,4 δισ. δολ.
Οι μεγαλύτεροι αγοραστές χρυσού είναι οι Κεντρικές Τράπεζες Ινδίας και Κίνας, αλλά και μικρών χωρών, όπως της Σρι Λάνκα, του Μπανγκλαντές και του Μαυρικίου (οι περισσότερες από αυτές αγόρασαν χρυσό που πούλησε το ΔΝΤ επί Ντομινίκ Στρος Καν το 2009-2010).
Μεγάλοι ακόμη αγοραστές χρυσού, σύμφωνα με το WGC είναι οι Κεντρικές Τράπεζες Ρωσίας, Ουκρανίας, Ν. Κορέας και Τουρκίας. Για την Γερμανία, κάναμε παραπάνω αναφορά, αλλά και το Ιράν, προχωρά σε επαναπατρισμό του χρυσού από τα θησαυροφυλάκια των διεθνών τραπεζών.
Παράλληλα, οι ιδιωτικές αμερικανικές τράπεζες οι οποίες είναι «συνέταιροι» της FED, της κεντρικής δηλαδή τράπεζας των ΗΠΑ η οποία τυπώνει πια ασύστολα δολάρια χωρίς αντίκρυσμα, συγκεντρώνουν καθημερινά τεράστια αποθέματα χρυσού και ασημιού.
Ως προς την χώρα μας: Στις 3.760 χιλ. ουγγιές, αξίας 4,74 δισ. ευρώ, έφθαναν τα αποθέματα χρυσού στις 31.12.2012, σύμφωνα με έγγραφο της Τράπεζας της Ελλάδος, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή από τον κ. Στουρνάρα. Το μισό αυτής της ποσότητας βρίσκεται στην Τράπεζα της Ελλάδας, ενώ το υπόλοιπο φυλάσσεται στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Ν. Υόρκης, την Τράπεζα της Αγγλίας και την Ελβετία». Το ίδιο έγγραφο μας πληροφορεί, ότι ο χρυσός που στείλαμε προς φύλαξη στην Βρετανία κατά την Κατοχή, επιστράφηκε κατά τα έτη 1946-1956.
Το Reuters δημοσίευσε, ότι η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία και η Ισπανία (οι υπό πτώχευση χώρες δηλαδή), κατέχουν περισσότερο από 3.230 τόνους χρυσού συνολικά, αγγίζοντας τα 125 δισεκατομμύρια ευρώ σε αξία σε σημερινές τιμές. Την μερίδα του λέοντος των 2451,8 τόνων, την κατέχει η Ιταλία, ενώ η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Ισπανία κατέχουν κάποιες εκατοντάδες τόνους χρυσού.
Ιδιαίτερη όμως σημασία έχει, πως ο χρυσός είναι το 90% των αποθεματικών ξένων συναλλαγμάτων της Πορτογαλίας, και το 72,2% της Ιταλίας, ενώ τα αποθέματα της χώρας μας σε χρυσό έχουν μονοψήφιο αριθμό. Κοντά σ’ αυτό προσθέστε και την απώλεια στα ενεχυροδανειστήρια του χρυσού των ιδιωτών.
Ο Μακεδών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου