Τὰ κατασπαράζουν!
Ἐμεῖς ὅμως δὲν εἴμαστε πρόβατα. Ἤ τοὐλάχιστον δὲν ἔχουν καταφέρῃ ἀκόμη νὰ μᾶς κάνουν ἐν τελῶς…
Κάτι τρέχει ἀνάμεσά μας…
Κάτι μᾶς τραβᾶ καὶ μᾶς βγάζει ἀπὸ τὴν ἀποχαύνωσι ποὺ μᾶς πέταξαν.
Ὅσο γιὰ τοὺς λύκους… Ναί, πράγμαται, ἔχουν ἀμολυθῇ ἀνάμεσά μας…
Ἀλλὰ δὲν σκιάζομαι… Σιγὰ σιγὰ τοὺς ξεσκίζουμε τὶς προβιὲς καὶ τοὺς ἀποκαλύπτουμε…
Βέβαια εἶναι κι ἄλλοι… Εἶναι πολλοί! Εἶναι ἀμέτρητοι… Κι ὅσο οἱ πρῶτοι ἀποκαλύπτονται, τόσο περισσότεροι λαμβάνουν τὶς θέσεις τους… Συνωστισμὸς λύκων γίνεται…
Σχεδὸν μόνον λύκοι γύρω μας…
Ἀλλά καί τί ἔγινε;
Πρώτη μας φορά εἶναι; Τόσοι καὶ τόσοι λύκοι πάσχισαν νὰ μᾶς κατασπαράξουν ἀλλὰ στὸ τέλος ἔμειναν μὲ τὴν ὄρεξι…
Γιὰ τὴν ὥρα ἄς τοὺς ἀφήσουμε τοὺς κατακαημένους νὰ ἐλπίζουν…
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς οὐδεὶς χόρτασε μὲ ἐλπίδες… Ἀφῆστε ποὺ κι αὐτὲς θὰ καταπέσουν ὅταν διαπιστώσουν πὼς ἐμεῖς διόλου πρόβατα εἴμαστε….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου