Και παρότι ισχύει πλήρως το «κι η μυλωνού
τον άντρα της...», την ίδια ακριβώς λογική εκφράζει ο ξεσηκωμός του
ΣΥΡΙΖΑ κατά των ΜΜΕ.
Δεν προλαβαίνουν να τα καταγγέλλουν, γιατί είναι
πολύ απασχολημένοι από το να εμφανίζονται σε αυτά...
Tου Δημήτρη Μητρόπουλου
ΤΑ ΝΕΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για υπερθέαμα. Ο καταλογισμός ευθυνών σε μέσα και δημοσιογράφους γίνεται στα διαλείμματα από τα μακιγιάζ του Πάνου Σκουρλέτη για να βγει στο πλατό. Ή στα κενά ανάμεσα στην «οφ» ενημέρωση που κάνει ο Νίκος Παππάς. Ή ανάμεσα σε δύο συνεντεύξεις του ίδιου του Τσίπρα.
Οι άνθρωποι δεν χάνουν την ώρα τους γράφοντας στον τοίχο ή έστω ποστάροντας στο Διαδίκτυο.
Απλώς αλλάζουν έντυπα ή πηγαίνουν από το ένα μικρόφωνο στο άλλο - επιλέγοντας πάντα όμως αστικά ή «συστημικά» ΜΜΕ. Γιατί; Πρώτον, διότι τους αρέσει η δημοσιότητα. Και, δεύτερον, γιατί από αυτά τα ΜΜΕ ενημερώνονται οι «νοικοκυραίοι» ή, εν πάση περιπτώσει, οι αστικές κοινωνικές τάξεις που ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να προσελκύσει για να επιτύχει την πλειοψηφική του εκτίναξη.
ΓΙΑ αρχηγό κόμματος που τον υπονομεύουν και τον συκοφαντούν διάφοροι υποχθόνιοι δημοσιογράφοι, ο Τσίπρας έχει αξιοσημείωτο αριθμό εμετικών ραδιοτηλεοπτικών συνεντεύξεων στις εκλογές ή μετά.
Το μπαλέτο δημοσιογράφων της Αγίας Παρασκευής που διαγκωνίζονται άτσαλα για να μη χάσουν τις θεσούλες τους σε περίπτωση κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν ενοχλεί καθόλου την Κουμουνδούρου. Στην πραγματικότητα, ο Τσίπρας και οι δικοί του την έχουν βγάλει ζάχαρη στα μέσα ενημέρωσης.
Και, βέβαια, όταν εμφανίζεσαι ως στόχος και θύμα, αντασφαλίζεσαι προκαταβολικά για την περίπτωση που θα σε ξετινάξουν ότι είσαι Αριστερά ΒΠ. Ή που θα σε κράξουν γιατί ταξιδεύεις μπίζνες κλας οικογενειακά στην Air France με εισιτήρια πάνω από χιλιάρικο για πτήση κάτω από τρεις ώρες. Και άλλα τέτοια όχι ένδοξα αλλά γνωστά τοις πάσι.
ΩΣΤΟΣΟ τίποτε από όλα αυτά - που θα ήταν χτυπήματα κάτω από τη ζώνη γιατί, εδώ που τα λέμε, πώς να αλλάξεις πάνες στην οικονομική θέση; - δεν γράφεται. Κριτική γίνεται, όπως σε κάθε δημοκρατία, για τις αναρίθμητες μπούρδες που έχουν ειπωθεί για τα οικονομικά. Ή για το πάρτι λαϊκισμού. Σε ό,τι αφορά τη λίστα Λαγκάρντ, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκόμισε τίποτε ουσιαστικό σε θέματα διαφάνειας.
Εκτός αν αναλάβει επίσημα την ευθύνη της διαρροής της λίστας στο «Hot Doc» και εξηγήσει πώς και από ποιον την πήρε και πώς την έδωσε.
Κοινοβουλευτικά, η υπόθεση περπάτησε χάρη στον βολονταρισμό των δύο οικονομικών εισαγγελέων. Και δεν έχει πάει μέχρι στιγμής πολύ παραπέρα.
ΒΡΙΖΟΥΜΕ λοιπόν τους δημοσιογράφους, με απειλητικό ύφος, αλλά παίζουμε φουλ το παιχνίδι των ΜΜΕ. Οπως καταγγέλλουμε τα ξένα κέντρα και μετά πάμε και δίνουμε διαπιστευτήρια. Ο προφανής στόχος είναι η εξουσία.
Είναι γνωστό πως η εξουσία διαφθείρει, αλλά το αξιοσημείωτο στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η εξουσία διαφθείρει προκαταβολικά, προτού την αποκτήσεις.
Με την άδεια του Διονύση Σαββόπουλου, από τον «Αριστοφάνη που γύρισε από τα θυμαράκια», στην Κουμουνδούρου δεν έχουμε «μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική», αλλά που τα θέλει όλα δικά της.
Tου Δημήτρη Μητρόπουλου
ΤΑ ΝΕΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για υπερθέαμα. Ο καταλογισμός ευθυνών σε μέσα και δημοσιογράφους γίνεται στα διαλείμματα από τα μακιγιάζ του Πάνου Σκουρλέτη για να βγει στο πλατό. Ή στα κενά ανάμεσα στην «οφ» ενημέρωση που κάνει ο Νίκος Παππάς. Ή ανάμεσα σε δύο συνεντεύξεις του ίδιου του Τσίπρα.
Οι άνθρωποι δεν χάνουν την ώρα τους γράφοντας στον τοίχο ή έστω ποστάροντας στο Διαδίκτυο.
Απλώς αλλάζουν έντυπα ή πηγαίνουν από το ένα μικρόφωνο στο άλλο - επιλέγοντας πάντα όμως αστικά ή «συστημικά» ΜΜΕ. Γιατί; Πρώτον, διότι τους αρέσει η δημοσιότητα. Και, δεύτερον, γιατί από αυτά τα ΜΜΕ ενημερώνονται οι «νοικοκυραίοι» ή, εν πάση περιπτώσει, οι αστικές κοινωνικές τάξεις που ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να προσελκύσει για να επιτύχει την πλειοψηφική του εκτίναξη.
ΓΙΑ αρχηγό κόμματος που τον υπονομεύουν και τον συκοφαντούν διάφοροι υποχθόνιοι δημοσιογράφοι, ο Τσίπρας έχει αξιοσημείωτο αριθμό εμετικών ραδιοτηλεοπτικών συνεντεύξεων στις εκλογές ή μετά.
Το μπαλέτο δημοσιογράφων της Αγίας Παρασκευής που διαγκωνίζονται άτσαλα για να μη χάσουν τις θεσούλες τους σε περίπτωση κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν ενοχλεί καθόλου την Κουμουνδούρου. Στην πραγματικότητα, ο Τσίπρας και οι δικοί του την έχουν βγάλει ζάχαρη στα μέσα ενημέρωσης.
Και, βέβαια, όταν εμφανίζεσαι ως στόχος και θύμα, αντασφαλίζεσαι προκαταβολικά για την περίπτωση που θα σε ξετινάξουν ότι είσαι Αριστερά ΒΠ. Ή που θα σε κράξουν γιατί ταξιδεύεις μπίζνες κλας οικογενειακά στην Air France με εισιτήρια πάνω από χιλιάρικο για πτήση κάτω από τρεις ώρες. Και άλλα τέτοια όχι ένδοξα αλλά γνωστά τοις πάσι.
ΩΣΤΟΣΟ τίποτε από όλα αυτά - που θα ήταν χτυπήματα κάτω από τη ζώνη γιατί, εδώ που τα λέμε, πώς να αλλάξεις πάνες στην οικονομική θέση; - δεν γράφεται. Κριτική γίνεται, όπως σε κάθε δημοκρατία, για τις αναρίθμητες μπούρδες που έχουν ειπωθεί για τα οικονομικά. Ή για το πάρτι λαϊκισμού. Σε ό,τι αφορά τη λίστα Λαγκάρντ, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκόμισε τίποτε ουσιαστικό σε θέματα διαφάνειας.
Εκτός αν αναλάβει επίσημα την ευθύνη της διαρροής της λίστας στο «Hot Doc» και εξηγήσει πώς και από ποιον την πήρε και πώς την έδωσε.
Κοινοβουλευτικά, η υπόθεση περπάτησε χάρη στον βολονταρισμό των δύο οικονομικών εισαγγελέων. Και δεν έχει πάει μέχρι στιγμής πολύ παραπέρα.
ΒΡΙΖΟΥΜΕ λοιπόν τους δημοσιογράφους, με απειλητικό ύφος, αλλά παίζουμε φουλ το παιχνίδι των ΜΜΕ. Οπως καταγγέλλουμε τα ξένα κέντρα και μετά πάμε και δίνουμε διαπιστευτήρια. Ο προφανής στόχος είναι η εξουσία.
Είναι γνωστό πως η εξουσία διαφθείρει, αλλά το αξιοσημείωτο στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η εξουσία διαφθείρει προκαταβολικά, προτού την αποκτήσεις.
Με την άδεια του Διονύση Σαββόπουλου, από τον «Αριστοφάνη που γύρισε από τα θυμαράκια», στην Κουμουνδούρου δεν έχουμε «μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική», αλλά που τα θέλει όλα δικά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου