Τα δύο «όχι» και το ένα «παρών» που εκθέτουν τον ΣΥΡΙΖΑ

Από το παιδιατρικό νοσοκομείο για τη Θεσσαλονίκη, και το voucher των εκπαιδευτικών μέχρι το «όχι» στο σχέδιο δημιουργίας κοινωνικών κατοικιών στο Μάτι για την αποκατάσταση πληγέντων και αστέγων

Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει κινηματική οργάνωση που λειτουργεί χωρίς πυξίδα και βρίσκεται σε ένα διαρκές βέρτιγκο. 

Σε σημείο που να τίθεται το ερώτημα για το τι ακριβώς... συμβαίνει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έχει αρνηθεί από την συμφωνία με την Γαλλία μέχρι την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στους υγειονομικούς.

Με την επίκληση διαφόρων δικαιολογιών η αξιωματική αντιπολίτευση αντιτίθεται σε κάθε μέτρο με καταγγελίες κατά της κυβέρνησης που φτάνουν στο σημείο να στηρίζονται σε θέσεις όπως ότι επιχειρείται να δημιουργηθεί νυχτερινό κέντρο διασκέδασης (πρόκειται για δασική έκταση αναψυχής) μέσα σε έκταση χαρακτηρισμένη ως δασική αναφορικά με την αποκατάσταση των πληγεισών περιοχών και κατοικιών στο Μάτι.

Μέσα σε λίγες ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ:

• Δεν ψήφισε, αλλά δήλωσε παρών, στην απόφαση δημιουργίας παιδιατρικού νοσοκομείου στη Θεσσαλονίκη με τη δικαιολογία ότι η χρηματοδότηση από ιδιωτικό φορέα αλλοιώνει την ουσία της δημόσιας υγείας.
• Καταψήφισε την παροχή του voucher των 200 ευρώ προς τους εκπαιδευτικούς υποστηρίζοντας αφενός ότι το ποσό είναι μικρό αφετέρου ότι είχε συμπεριληφθεί η σχετική διάταξη σε τροπολογία στην οποία υπήρχαν και άλλες διατάξεις με τις οποίες διαφωνούσε.
• Καταψήφισε Μνημόνιο Συνεργασίας Αθηνών-Λευκωσίας για την υλοποίηση έργων υποδομής για την ανασυγκρότηση και αναβάθμιση πυρόπληκτων περιοχών της Ανατολικής Αττικής, μεταξύ των οποίων και το Μάτι, μιλώντας για τη δημιουργία νυχτερινών κέντρων διασκέδασης αλλά και για «χαμένα χρήματα» που αφορούν στους πυρόπληκτους. Οι απαντήσεις δεν ικανοποίησαν και καταψήφισαν.

Πρόκειται μόνο για τρείς εκ των δεκάδων περιπτώσεων που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φτάσει στο σημείο να καταψηφίζει ακόμη και για περιπτώσεις που ως κυβέρνηση είχε δρομολογήσει. Η κατάσταση δείχνει να έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και η ανάγκη πόλωσης και δημιουργίας τοξικού κλίματος υπερβαίνει τον βασικό ρόλο που ανατέθηκε στην Κουμουνδούρου από τους πολίτες, δηλαδή του ρόλου της αντιπολίτευσης.
«Η κατάσταση και η λειτουργία του Κόμματος δεν είναι καλή» είναι η διαπίστωση των μελών της Ομπρέλας, της τάσης που ασκεί αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ και ναι μεν αφορά συνολικά την λειτουργία του κόμματος εν τούτοις αποτυπώνει μια πραγματικότητα που γίνεται καθημερινά αισθητή.

Χωρίς κανένα σχέδιο και πρόγραμμα, με την εσωστρέφεια να κορυφώνεται στο δρόμο προς το συνέδριο 31 μήνες μετά τις εκλογές του 2019 αδυνατεί να παρουσιάσει προτάσεις και στο πλαίσιο αυτό βγάζει μπροστά τον ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2011 – 2014 ευελπιστώντας σε μια κοινωνική εξέγερση για να δημιουργηθεί το κύμα που θα τον επαναφέρει σε κυβερνητικές θέσεις.

Ταυτόχρονα επιδιώκει μια πόλωση που θα συμπιέσει το κόμμα που επιχειρεί να περισυλλέξει ψηφοφόρους από το ακροατήριο του Αλέξη Τσίπρα επαναπατρίζοντας τμήμα αυτών που το εγκατέλειψαν. Ο λόγος για το ΚΙΝΑΛ που ναι μεν κινείται στη λογική του ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει όμως την περαιτέρω έκθεση.

Σε κάθε περίπτωση η στάση του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί στο συμπέρασμα πως κάτι τρέχει στην Κουμουνδούρου για την οποία στελέχη επισημαίνουν και γραπτώς πως «τα τελευταία χρόνια, έχουν υποχωρήσει μέσα στο κόμμα και η συλλογικότητα και η εσωκομματική δημοκρατία».

Η αγωνία έκδηλη και δεν αφορά μόνο το θέμα των επόμενων εκλογικών μαχών, αλλά την ύπαρξη και εν γένει το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σκηνικό τα επόμενα χρόνια...

Τάσος Ευαγγελίου