Εγκατέλειψε όλες τις φιλοδοξίες του να εκφράσει πολιτικά αυτόν τον ανερμάτιστο χυλό ψεκασμένων και κανονικών ψυχοπαθών στην ποδιά του Κυριάκου Βελόπουλου και όλων των ακροδεξιών θρησκόληπτων παραφυάδων του, οι οποίοι παίζουν πλέον... μόνοι τους «μπάλα» στο χώρο.
Η σχεδιασμένη δημόσια ανακοίνωση του εμβολιασμού του κ. Πολάκη, αυτής της ηγετικής φυσιογνωμίας των αντιεμβιολιαστών, σήμανε την οριστική αποχώρηση του ΣΥΙΖΑ από την προσδοκία να κερδίσει πόντους χαϊδεύοντας όλους τους παρακμιακούς και τους ανερμάτιστους, πλέον η αξιωματική αντιπολίτευση ξεκινάει να ελπίζει πως είναι δυνατό να περιληφθεί στις δυνάμεις του ορθολογισμού και της επιστημοσύνης.
Η εξέλιξη με τον εμβολιασμό του κ. Πολάκη, πέραν της ακραίας σκωπτικής της πλευράς, αποτελεί μια σημαντική νίκη των «ορθόδοξων» της αριστερής λογικής, ένα υψηλότατο ανάχωμα στην ισχυρή πιθανότητα του προηγούμενου διαστήματος να κατρακυλήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο βόθρο των περιθωριακών των θεωριών συνομωσίας και να καταστεί συνώνυμος της επιστημονικής αγραμματοσύνης ή, ακόμη χειρότερο, της άρνησης απέναντι στην επιστήμη και στις κατακτήσεις της.
Ο εμβολιασμός του κ. Πολάκης συνιστά μια θετική εξέλιξη στη μάχη για την αντιμετώπιση της πανδημίας και, ταυτόχρονα, μια επικοινωνιακή ήττα για τον ίδιο και τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τόσο καιρό του επέτρεπε να αλωνίζει στα social media με τις ψεκασμένες θεωρίες του ελπίζοντας πως θα αποφέρουν στο κόμμα αύξηση των δημοσκοπικών ποσοστών του.
Χρειάστηκε σκληρή εσωκομματική αντιπαράθεση στο υψηλότερο επίπεδο για να καταφέρουν οι νουνεχείς της Κουμουνδούρου να επαναφέρουν την ηγετική ομάδα στην τάξη και να ξεπεράσουν τις απίστευτες (ειδικά για αριστερό) αναρτήσεις του κ. Πολάκη, που λίγο ακόμη ήθελαν για να περιληφθούν σε κομματικές αποφάσεις και να αποτελέσουν την επίσημη κομματική γραμμή.
Πλέον, ο Παύλος Πολάκης έχει να αντιμετωπίσει την χλεύη των πρώην συνομιλητών του που έλπιζαν στην ηγετική του στάση απέναντι στο «μπόλι» και είχαν επενδύσει (και πολιτικά) στις δεδομένες φιλοδοξίες του, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι έχει διαφύγει οριστικά (;) τον κίνδυνο να καταγραφεί στις δυνάμεις του επιστημονικού ψεκασμού και των θεωριών συνομωσίας. Η πρόοδος είναι μεγάλη και χρειάζεται να υπογραμμιστεί.
Εκεί, όπου η κατάσταση είναι βαριά άρρωστη και δεν παίρνει γιατρειά είναι στις δημόσιες εμφανίσεις του κ. Τσίπρα, όταν χρειάζεται να απαντήσει σε ερωτήσεις της στιγμής, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία. Χαίρε χάος απροσμέτρητο περιγράφεται η κατάσταση!
Στο προστατευμένο περιβάλλον του OPEN TV και στην γλυκιά διάθεση της συντρόφισσας Τσαπανίδου αφέθηκε επικοινωνιακά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τοποθετηθεί εκ νέου στον πολιτικό χάρτη και το διέπραξε πάλι «το καθιερωμένο έγκλημα» με την εκείνη την άφρονα άνεση του δομικά ημιμαθή!
« Οφείλουμε να έχουμε ένα σχέδιο για να σταματήσουμε αυτή την τρομακτική ΑΜΒΛΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΩΝ και τη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής» είπε «ο στόμας του» και κινδύνευσε άμεσα η στατικότητα του στούντιο, αλλά ευτυχώς ο σχεδιαστής είχε προβλέψει αναταράξεις αυτής της έντασης και αποφύγαμε τα χειρότερα.
Στο άκουσμα της φράσης, η οποία συνοδεύονταν και από εκείνο το θριαμβευτικό χαμόγελο του ικανοποιημένου από τον χειρισμό της ελληνικής γλώσσας που διακρίνει κάθε ανεπανόρθωτα ημιμαθή έπεσαν οι τοίχοι στην Κουμουνδούρου, αλλά ήταν πλέον αργά.
Αναζητήθηκαν οι υπεύθυνοι που άφησαν τον κ. Τσίπρα απροετοίμαστο στις «σκληρές έως απάνθρωπες» ερωτήσεις της κας Τσαπανίδου, αλλά δεν βρέθηκαν, κανενός το μυαλό δεν μπορούσε να πάει στην δομική αδυναμία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να αντιλαμβάνεται και να ξεχωρίζει τις έννοιες των λέξεων ή ακόμη και να μπερδεύει αυτά που είναι σε θέση να εκφράσει με όσα ακούει, του αρέσουν ως εκφράσεις, αλλά αγνοεί το νόημα τους.
Στον ΣΥΡΙΖΑ αναζήτησαν πως στο καλό μπορούν να σταματήσουν με ένα σχέδιο «την τρομακτική άμβλυνση των ανισοτήτων και τη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής», αλλά, όπως είναι λογικό, γέλασαν και τα παρτέρια της πλατείας Κουμουνδούρου με αυτόν τον μοναδικής αξίας συνδυασμό της άμβλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων με την διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής!!!
Δεν αποτελεί είδηση πως πολλοί εντός του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν, ήδη, να συγκρίνουν τον Αλέξη Τσίπρα με τον ασύγκριτο Γιώργο Παπανδρέου, τον μοναδικό ΓΑΠ, βέβαιοι όντες πως στο μέλλον ακόμη περισσότερα μαργαριτάρια θα προκύψουν από την αδυναμία του να κατανοεί τις έννοιες και ταυτόχρονα να έλκεται από ωραίες φράσεις το νόημα των οποίων αγνοεί, χωρίς αυτή η αδυναμία να του απαγορεύει να τις χρησιμοποιεί ( το θεωρεί μεγάλη επιτυχία) «κι όποιον πάρει ο χάρος».
«Δεν μας απομένει παρά να ακούσουμε κι εμείς εκείνο το μοναδικό «αύριο όλοι στις … κάλτσες» για να δέσει το γλυκό» λένε μεταξύ τους οι αγωνιούντες της Κουμουνδούρου, κάποιοι, μάλιστα, έριξαν την ιδέα να ξεκινήσει ο κ. Τσίπρας εντατικά μαθήματα ελληνικής γλώσσας μπας και διασωθεί και η τελευταία ελπίδα για να μην καταντήσει η καθημερινή έμπνευση των γελοιογράφων.
Του Χρήστου Υφαντή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου