Το ερώτημα που καλείται να απαντήσει η αγορά είναι αν υπάρχει ίχνος αξιοπιστίας στην Ελλάδα ή αν η επιδημία των greek statistics έχει κτυπήσει ανεπανόρθωτα και τον ιδιωτικό τομέα.
Δεν ξέρουμε τι πραγματικά συμβαίνει, αλλά βλέπουμε πως αντιμετωπίζουν οι ξένοι τις ελληνικές εταιρείες. Σαν μέλη συμμορίας πειρατών στον Ινδικό Ωκεανό…
Πιστέψτε το ότι ακόμη και ο ίδιος ο Καίσαρας αν ζούσε στις μέρες μας δεν θα ήθελε να τα βάλει με τις αγορές. Κι ίσως τότε να μην γνωρίζαμε μόνο για την γυναίκα του Καίσαρα που δεν φτάνει να είναι τίμια και τα λοιπά και τα λοιπά, αλλά και για τον ίδιο τον Καίσαρα, ότι δεν αρκεί να έχεις κατακτήσει με το σπαθί σου τον κόσμο, θα πρέπει να πείσεις γι αυτό και την Wall Street.
Το κακό για μας είναι ότι στο διεθνές αυτό παζάρι δεν μετράνε επιχειρήματα του τύπου «είμαι αθώος, άλλα έπεσα στόχος των κερδοσκόπων». Σε αντίθεση με τα ήθη και έθιμα της ελληνικής γης, στην εσπερία το κέρδος είναι ιερή συνθήκη που προστατεύεται από οίκους ιπποτών, όπως η Ανεξάρτητη Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και οι ελεγκτικές εταιρείες. Αλίμονο σε αυτόν που θα κλονίσει την εμπιστοσύνη της αγοράς. Την Πίστη. Θα υποστεί τις σκληρές συνέπειες του Νόμου. Σαν να πέφτει πάνω του η οργή του Θεού!
Για να αντιληφθούμε πόσο βαθιά ποτισμένοι είναι οι άνθρωποι στον κανονικό κόσμο με την προστασία των κανόνων του εμπορίου, αρκεί να θυμηθούμε ότι οι μεγάλες πόλεις της Βόρειας Ευρώπης βρίσκονται στα σημεία που μαζευόντουσαν στην αρχαιότητα οι Έμποροι για να ανταλλάξουν εμπορεύματα και εμπειρίες σε τακτά χρονικά διαστήματα. Πρώτα υπήρξε το εμπόριο και στα χνάρια του δημιουργήθηκαν έπειτα οι μεγάλες πόλεις.
Η Ελλάδα είναι μία μικρή κουκκίδα στον παγκόσμιο χάρτη του εμπορίου. Μπορεί εμείς να πιστεύουμε ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου, αλλά αυτά δεν υπάρχουν ούτε στα παραμύθια της Χαλιμάς. Οι αγορές είναι το απόλυτο αφεντικό. Αν σε εκτιμήσουν ακριβά, τότε μεγάλη είναι και η αξία σου. Διαφορετικά θα κυλιέσαι στην λάσπη.
Θέλουμε «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια. Θέλουμε, δηλαδή, να σταθούμε όρθιοι στο διεθνές παζάρι, να κοιτάξουμε τις αγορές στα μάτια και να ζητήσουμε να μας πουν πόσο ζυγίζουμε. Τι επιτόκιο δίνουν για την αφεντιά μας. Είμαστε αξιόπιστοι; Ο κόσμος είναι όλος στα πόδια μας. Είμαστε πονηρούληδες ανατολίτες, μέλη κάποιας ομάδας πειρατών του Ινδικού Ωκεανού, φιγούρες βγαλμένες από τους κλέφτες της Βαγδάτης; Θα πάρουμε επιτόκια της συμφοράς, θα καταδικαστούμε να δουλεύουμε αιώνια και να μην μπορούμε να ξεπληρώσουμε.
Είμαστε έτοιμοι γι' αυτή την δοκιμασία; Έχουμε περπατήσει στην έρημο, έχουμε νιώσει τον καυτό ήλιο να ψήνει το δέρμα μας, έχουμε έρθει αντιμέτωποι με θανάσιμους κινδύνους, Σύμφωνοι, αλλά έχουμε μάθει; Οι μέτοχοι της Folli Follie και της Intralot μπορούν να σας πουν πόσο αβάστακτη είναι η οργή του Θεού. Κι ο Θεός των αγορών δεν είναι τόσο αμείλικτος. Δεν είναι σαν τον Θεό των Χριστιανών, δεν περιμένει να τον σταυρώσουν οι άνθρωποι. Αλλά δεν είναι και τόσο «άδικος», όσο λένε οι άνθρωποι.
Η ελληνική αγορά είναι σοβαρά εκτεθειμένη. Δεν ξέρει κανείς τι πραγματικά συμβαίνει με την Folli Follie και την Intralot. Αυτό που ξέρουμε όμως όλοι είναι ότι οι ελληνικές αρχές δεν είναι σε θέση να βάλουν το χέρι τους στην φωτιά για να πουν ότι τελικά δεν συμβαίνει κάτι! Δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν με την σφραγίδα τους ότι η αγορά λειτουργεί με χρηστούς κανόνες. Αυτό που πληρώνει η ελληνική αγορά είναι ότι δεν την πιστεύει κανείς!
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς σε όλο τον κόσμο λειτουργεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο, δεν είναι καταφύγιο αποτυχημένων, ούτε ταξιδιωτικό γραφείο που στέλνει τα μέλη της στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Είναι ένας σοβαρός οργανισμός που πιστοποιεί την αξιοπιστία της αγοράς. Στην Ελλάδα πως ακριβώς αντέδρασε στις καταγγελίες για την Folli Follie; Πόση σοβαρότητα έδειξαν οι ελληνικές αρχές; Κι άντε μετά να περιμένει κανείς ότι θα βγούμε μετά το καλοκαίρι στις διεθνείς αγορές και αυτές θα τρέξουν να μας δώσουν επιτόκια Ιρλανδίας ή Κύπρου.
Το σημερινό κύμα αμφισβήτησης δεν είναι απλά το καπρίτσιο κάποιων κερδοσκόπων. Είναι κάτι περισσότερο: Μας πήρανε χαμπάρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου