Ο κίνδυνος της κερκόπορτας

Το ατόπημα Ιβάν από τη μια και η υπόθεση Novartis από την άλλη κρατούν σε υψηλούς τόνους την πολιτική αντιπαράθεση. Στο βάθος όμως υπάρχει ζωντανό και υπαρκτό διαχρονικά το μέγα πρόβλημα, που έχει την κωδική ονομασία Άγκυρα.

Την καθημερινά εντεινόμενη επιθετικότητα της γειτονικής χώρας, οφείλει να προβληματίσει επιτέλους την πολιτική ηγεσία, που δείχνει κοντόφθαλμη και ανίκανη να δει τους κινδύνους, που απειλούν τη χώρα στο εγγύς μέλλον...

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Η Τουρκία κινείται με σχέδιο, όραμα και σαφείς επιδιώξεις. Αντίθετα η Ελλάδα με την πολιτική του κατευνασμού και των συνεχών υποχωρήσεων και παραχωρήσεων ανοίγει περαιτέρω την όρεξη του άρπαγα γείτονα.

Οι συσχετισμοί δυνάμεων έχουν εδώ και δεκαετίες ανατραπεί και η πληθυσμιακή έκρηξη της Τουρκίας σε σχέση με την δημογραφική συρρίκνωση της Ελλάδας δημιουργούν ένα ιδιαίτερα αρνητικό ισοζύγιο για την πατρίδα μας.

Η Τουρκία εκμεταλλεύθηκε το προδοτικό πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου από την χούντα των Αθηνών και πραγματοποίησε την εισβολή και κατοχή του 38% της Μεγαλονήσου. Ο συσχετισμός Ε/Κ 82% και Τ/Κ 18% ανατράπηκε με την αθρόα εισβολή εποίκων με αποτέλεσμα σήμερα να έχει φτάσει στο 67% προς 33%.

Το εκπεφρασμένο σχέδιο Ερντογάν, όπως ήδη δήλωσε, είναι να στείλει κι άλλους εποίκους, έτσι ώστε οι δύο πλευρές να εξισωθούν πληθυσμιακά.

Το ΝΑΤΟ με έγγραφο του τότε γγ του Χ. Σολάνα το 1995, που απεστάλη σε όλα τα μέλη της, αναφέρει ότι έγινε αποδεκτό από Ελλάδα και Τουρκία το αίτημα της Άγκυρας για αποστρατικοποίηση πέραν των Δωδεκανήσων και των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.

Την περίοδο αυτή Πρωθυπουργός ήταν ο Α. Παπανδρέου, που μπαινόβγαινε στο Ωνάσειο και στην ουσία την εξουσία ασκούσε η κ. Δήμητρα Λιάνη με ΥΠΕΞ τον Κ. Παπούλια μετέπειτα ΠτΔ.

Η απουσία πραγματικής εξουσίας στην Αθήνα, είχε σαν αποτέλεσμα να εκχωρηθεί στην Τουρκία χωρίς καμία ελληνική αντίδραση το καθεστώς της αποστρατικοποίησης των νησιών του Βορείου Αιγαίου.

Ακολούθησαν τα Ίμια ένα χρόνο μετά και η αποδοχή από πλευράς της Ελλάδας του καθεστώτος των γκρίζων ζωνών, μολονότι από όλους τους χάρτες παραχώρησης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα προκύπτει ότι οι δύο βραχονησίδες ανήκουν στην Ελληνική επικράτεια.

Στην όλη εξέλιξη σημαντικό ρόλο έπαιξε και η απόφαση να θεωρηθούν παράνομες οι επιδοτήσεις του βοσκού, που έδινε το στίγμα του στα Ίμια με τα πρόβατά του.

Ακολούθησε η συμφωνία της Μαδρίτης που υπέγραψαν Σημίτης – Τσιλέρ υπό ο άγρυπνο βλέμμα της ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μ. Ολμπράιτ. Με αυτήν ούτε λίγο ούτε πολύ η Ελλάδα αναγνωρίζει δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο!!!

Τέλος μετά το πεσκέσι της πρόσφατης επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Και τι δεν μας είπε. Μίλησε για επικαιροποίηση της Λωζάνης, για πολιτικό Δίκαιο, που ανακάλυψε ο νεοσουλτάνος και πάει λέγοντας.

Στη συνέχεια επιχείρησε να βυθίσει την ακταιωρό Γαύδος στην περιοχή των Ιμίων, για να κλείσει για την ώρα τον κύκλο των προκλήσεων με την σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο, μετατρέποντας ένα ήσσονος σημασίας θέμα σε μείζον.

Παράλληλα με κυκλωτικές κινήσεις στα Βαλκάνια επιδιώκει να εγκλωβίσει την Ελλάδα σε όλα σχεδόν τα χερσαία σύνορά της. Με πολιτική στήριξη στα Σκόπια, τους ζήτησε να μην κάνουν ούτε ένα βήμα συμβιβασμού στο όνομά τους και αντίστοιχες κινήσεις προς τα Τίρανα που βάζουν θέματα τσάμηδων, των καταδικασμένων για εγκλήματα παρέα με τους ναζί στην κατοχή.

Οι κουτοπόνηροι Βαλκάνιοι, που ορέγονται ευρωπαϊκή πορεία, δεν βλέπουν τους κινδύνους που βρίσκονται πέρα από τη μύτη τους. Γιατί από την Ελλάδα δεν κινδυνεύουν. Στα σύνορα όμως της καρδιάς του ο Ερντογάν περιέλαβε κι αυτούς. Εκτός αν κάποιοι στα Βαλκάνια βλέπουν περισσότερο κοντά τους το μουσουλμανικό τόξο, απ’ ότι την πατρίδα τους.

Στην Ελλάδα για να έρθουμε στα δικά μας το διχαστικό κλίμα καλά κρατεί. Η μάχη για τις καρέκλες που θέλουν να κατοχυρώσουν μέτριοι, άεργοι και αμαθείς με σημαία τις ανόητες ιδεοληψίες τους βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Χάρισαν τη λέξη παρτίδα και τους πατριώτες στην ακροδεξιά. Με συνθήματα τύπου αλληλεγγύη δεν κάνουν τις επαναπροωθήσεις, με αποτέλεσμα από τη μια να μειώνεται δραματικά ο πληθυσμός της χώρας κι από την άλλη να αυξάνονται ταχύτατα οι ασιάτες και αφρικανοί μετανάστες.

Στο δημογραφικό, όσο κι αν το βάζουμε κάτω από το χαλί, θα παιχθεί το μέλλον της πατρίδας μας. Και τον σημερινό οχαδερφισμό μας θα τον πληρώσουν πολύ ακριβά οι επόμενες γενιές. Γιατί ήδη κάποιοι έχουν ανοίξει επικίνδυνα τις κερκόπορτες…